ik ben sowieso meer een recreatieve gamer dan 'hardcore'.
Heb overigens een XBXO360 met diverse games, maar dat even terzijde.
Waar ik de laatste tijd vaak tegenaan loop is het volgende (en ben benieuwd wie zich er mogelijk wel of niet in herkent) :
Voorheen kon ik echt genieten van een spel, bij wijze van spreken moest en zou ik de volgende missie moeten halen met bijvoorbeeld Splinter Cell.
Ook kon ik echt genieten van de diverse COD games etc. etc.
De laatste tijd boeien veel games mij niet meer, naar mijn idee komt alles op hetzelfde neer: lopen, sluipen, vijanden neerschieten, radar volgen naar de volgende missie etc. etc.
Daarentegen speel ik wel weer graag Forza 3 online en zo nu en dan voetbal (PES).
Ben ik nou te pessimistisch geworden of geniet ik meer van online racen en voetbal etc. omdat je dan echt het idee hebt dat je zelf helemaal invloed hebt op je afloop ?
Begrijp mij niet verkeerd hoor, ieder zijn ding. Maar hoe kan het toch dat voor mij de fun voor games zoals Assassin's Creed, BioShock etc. gewoon afneemt ?
Okay, voel je vrij om te reageren
CJ
Wat bij mij hielp toen ik mn interesse verloor was om me aan te sluiten bij CoD clans die afentoe spelen en bij Fifa clubs (10 vs 10).
Van de oude stempel
-je leeftijd
-hoeveel tijd je hebt
-hoe uitgerust je bent
Bij mijzelf merk ik dat ik de meeste genres nog erg leuk vind, maar dat mijn sessies met hetzelfde spel korter zijn geworden dan vroeger.
Tweakers.net topic over legaal gamekeys kopen: http://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1479625/
Tja, Assassin's Creed en Bioshock noemde ik als voorbeeld maar daar had iedere willekeurige schiet/vecht-game kunnen staan. Het is altijd maar lopen, aanvallen en aangevallen worden. De juiste 'spots' vinden om verder te komen in de missies etc.
Wat andere factoren betreft (zoals Xanadu die noemt)
Leeftijd: 30+
Tijd over voor games: na het werk, avondeten/huishoudelijke taken, andere hobbies etc. etc.
Ja wellicht spelen deze factoren ook wel mee bij het wel of niet kunnen genieten van bepaalde game-soorten. (Haha, ik maak geen reclame voor Forza 3 hoor, maar het is de laatste tijd wel zo dat ALS ik game, het wel deze game is)
Mh, misschien juist een goede stelling dat sport-/race-games (m.n. online) meer en langer boeien omdat er net als in het echt dan veel van je eigen inzicht gevraagd wordt en dus zo niet vaak een exxact einde van het spel hebt ?
- Genoeg soorten games naast FPS.
- Er zijn tientallen geweldige games op XBLA.
- Vele unieke, leuke en aparta indiegames op de pc.
www.invelos.com/dvdcollection.aspx/The%20Chosen%20One Mijn legale overzichtelijke dvd collectielijst *proud* (altijd onder constructie)
>>dit<< artikel op Kotaku en vond dat eigenlijk wel erg relevant voor dit topic.
Ik wilde eigenlijk niet reageren op dit topic, maar direct erna zag ik En binnekort begin ik aan mn eerste final fantasy
Psn: D1capo -- Steam ID: dicapo
Daar hebben best veel mensen mij ook tips gegeven (al begon het natuurlijk met de flauwe grapjes), misschien dat jij er ook iets aan hebt.
Lees het hier
Ik was toen trouwens nog geen mod, lief he!
❍ᴥ❍
Ik heb het een beetje met Red Dead Redemption... free roaming deeltje ontelbaar. Natuurlijk is het weer anders om in plaats van in een auto op een paard te rijden maar toch, GTA IV EOLC heb ik ook laten liggen. Het herhaalt elkaar teveel, ook al is het super gaaf op die manier.
(post 700, yay!)
Ik denk nog altijd vol nostalgie aan games van de PSX:
- Tomb Raider (de soundtrack, die eerste levels, die nudecheat die een 1-aprilgrap bleek te zijn, ...)
- WipeOut 2097 (terug die soundtrack, gewoon de coolness van het game zelf)
- Tekken 2 (na weken, maanden te spelen toch nog nieuwe moves ontdekken, ..)
- Gran Turismo (dit was gewoon Pokémon voor de grote jongens, was zo verslavend om toch nog maar een race te rijden om een nieuwe upgrade te kunnen kopen)
Ik ben al blij dat er toch nog games gemaakt worden die toch nog proberen om alle registers open te trekken, zoals Uncharted.
Hopelijk blijft de zin om te gamen nog lang bestaan, want heb hier ondertussen een flinke bibliotheek opgebouwd, waarvan er nog exemplaren tussen zitten in hun originele verpakking.
"Vroeger" kwamen er veel minder top-spellen in een jaar uit waardoor je automatisch meer tijd in die spellen stopte. En ook geldt; hoe meer spellen, hoe meer alles op elkaar gaat lijken.
Volgens mij is de oplossing voor het "probleem" vrij simpel:
- zorg ervoor dat je nog maar 1 console in huis hebt (minder consoles=minder top-titels)
- of zorg ervoor dat je met jezelf afspreekt om bijvoorbeeld maar eens per 2 maanden (afhankelijk hoeveel vrije tijd je hebt) een nieuw spel te kopen.
Maar sommige momenten zijn ook moeilijk te herleven,
Toen ik bijvoorbeeld van een superslechte computer overging op mijn game PC, en voor het eerst crysis speelde, dat was episch.
----
Ik heb het gevoel dat deze generatie spelcomputers maar slecht is. Men streeft tegenwoordig alleen maar voor betere graphics en het spel zo toegankelijk mogelijk te maken. Maar hoe zit het met bijvoorbeeld creativiteit? De games waarvan ik zou zeggen "dit is eens iets anders" kan ik maar op 1 hand tellen. Ook qua verhaallijnen is het echt bedroevend gesteld met de games van tegenwoordig. Er zijn een paar mooie verhalen hoor, maar die zijn er gewoon te weinig in vergelijking met de vorige generaties.
Gamen moet tegenwoordig hollywood-achtig zijn. De Engelse uitdrukking "all style, no substance" vind ik hierbij heel passend.
Er is ook te weinig variatie. Te veel shooters en multiplayer games. Te weinig echt goede JRPGs of platform-games.
Ik stel me soms ook bepaalde vragen bij de gamers van tegenwoordig.
Men trekt al de neus op als je in een online shooter veel health hebt. In CoD ga je snel dood, naar mijn mening veel te snel. Als er eens veel health zit in een MP (ik denk aan bv. Halo en MGO) dan wilt men het spel vaak geen kans geven want "we kunnen niet meer efficiënt kills maken". Dat vind ik maar belachelijk eerlijk gezegd.
Daar houdt het ook niet mee op. Sommige gamers willen koste wat het kost een multiplayer of ze kopen de game niet tenzij het een RPG is, want het is "te kort" en het geld niet waard, hoe goed het verhaal/gameplay ook mag zijn.
Anderen vinden dat DLC en patches een noodzaak is bij de games van tegenwoordig, want "het houdt je langer bezig" met die game. Terwijl de duidelijke meerderheid van de DLCs eigenlijk al op de disc zat. DLC is hip tegenwoordig en ook ik vind dat het wel leuk kan zijn, maar het wordt eigenlijk te veel misbruikt naar mijn gevoel. Met patches kun je ook nog eens te makkelijk een onafgewerkt product op de markt brengen. Als een spel vol bugs en glitches zit dan wordt dat gefixed met patches. Dat vind ik niet kunnen, niet iedereen beschikt over een internet-verbinding op zijn console. Dat heeft onderzoek al uitgewezen.
En nog anderen gaan zelfs zo ver dat de achievements/trophies een grote factor zijn voor de aankoop van een game. Dat gaat er een beetje over naar mijn mening.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind ook dat ik nu heel negatief klink en dingen roekeloos begin te generaliseren. Maar ik wou dit gewoon even kwijt. Ik game nog steeds graag. Alleen minder graag dan vroeger.
Heb trouwens hetzelfde wat velen hebben. Veel games met een slecht verhaal, korte single player en alles zit in de multiplayer of DLC. Wat betreft zweer ik bij FF, met tientallen uren spelplezier. FF13 heeft (in het begin) minder bewegingsvrijheid, maar ik zit nu ook aan de 70+ uren speeltijd. Misschien is Mass Effect 2 een optie? Zelf niet gespeeld (geen Xbox360), maar denk dat je daar aardig wat uurtjes in kwijt kan.
Currently playing: Valkyria Chronicles, zal 'm toch een keer uit moeten spelen.
Veel afwisseling is ook leuk
Whaaack-hoo! I'm Whacka!!
Alvast fijne kerst en gelukkig nieuw jaar!
Misschien is het wel zo dat games qua verhaal/speelstijl etc. toch wel erg dezelfde kant op gaan als films/boeken. (Lezen en piano spelen zijn ook mijn andere hobbies, met films heb ik minder).
Het gros van de films/boeken gaat over:'........ex CIA-agent Wagner denkt van een welverdiend pensioen te gaan genieten............totdat zijn ex-partner bij de CIA bruut wordt omgebracht door de al jaren gezochte seriemoordenaar Headman..........kan Wagner zijn werkverleden achter zich laten of gaat hij alsnog weer het vak in alleen om wraak op Headman te nemen ? '
En dit gevoel heb ik dus ook bij veel games: het lijkt ondanks verschillende kwaliteiten graphics/settings vaak veel van hetzelfde..(red de planeet)................(verdien het meeste respect)...............(voltooi de missies).................loop...schuil...schiet.......etc.etc.
@RobbieP: ja ik heb inderdaad ook GTA IV , afwisseling in de game zit er zeker wel, maar ja, uiteindelijk toch afgehaakt,,,,
Ha en nou ik toch op dreef ben, waar ik vroeger wel van kon genieten met gamen (mh, weet niet hoever vroeger voor eenieder hier is, maar leeftijds/generatiegenoten kennen ze misschien nog):
Carmageddon (PC).................steeds met nieuwe stijlen op elkaar knallen
Postal 2 (PC)................de sadist in je komt naar boven..........mensen in brand steken......met zoutzuur gevuld koeiehoofd naar ze gooien en ze dan zien braken en neervallen ....hoofden eraf slaan met spaanders
Blood (PC)...........vooral de voodoo-optie, van een afstandje wijzen naar die monsters en ze dan zien neervallen
En zelfs Kick-Off en Speedball 2 op de Commodore Amiga.........:-)
Maar goed, nu geniet ik vooral van Forza 3
-
Ben ik ondertussen wel weer overheen. Gaat vanzelf.
PSN: Rama-PSN
Quote:
Tijd over voor games: na het werk, avondeten/huishoudelijke taken, andere hobbies etc. etc.
Hier zit de kern, volgens mij.
Racegames en sportgames zijn meer pick up & play. Geen verhaal dat je moet/wilt volgen, geen missies, gewoon opstarten, paar races/wedstrijden, en weer neerleggen.
Games als Assassin's Creed en Splinter Cell hebben een verhaal, missies waarvan je de lengte van tevoren niet weet, dingen die je opnieuw moet doen omdat je dood gaat, allemaal dingen waar je, vooral als je moe bent of weinig tijd hebt, vaak geen zin in hebt. Dat soort spellen zijn meer geschikt voor een luie zondagmiddag waarop je lekker 4 uur gaat gamen.