Ik ben zelf ook geen expert maar wil graag nog iets toevoegen.
* Zoek naar de oorzaken - Ik had vroeger ook last van een periode "geen zin". Je ziet alleen de nadelen en denk niet aan de voordelen (school).
Het was een combinatie van gebrek aan zelfvertrouwen/toekomst visie en
ook gedeeltelijk faalangst. Als je weet wat de oorzaken zijn dan kan je gericht te werk gaan.

* Analyseer je sterke/zwakke punten - Waar wil je graag goed in worden
en ben je bereid om te investeren/moeite voor te doen?

* Prioriteit/doel stellen - Zorg voor dat je weet wat je moet doen en besteed daar de nodige tijd aan. Agenda/do list/ afspraak met familie/etc .Verlies de prioriteit niet uit het oog en ga het dagelijks/vaak updaten. Zolang je progressie ziet dan ben je ook bereid wat meer moeite te doen.

* Besef dat je het alleen niet lukt. Samen staan je sterk.
Zoek hulp , betrek je famile, laat zien dat je echt serieus en bereid ben om offers te doen. Sociaal controle is een zeer sterk middel om je vast te houden aan je beloften/afspraken.

Zelfstudie werkt meestal niet omdat er weinig druk/controle is.
Het is toch een andere verhaal als je elke dag verantwoording aflegt aan je docent/mede studenten/tijd besteed in school/leslokaal.
Wie wil nou niet goed presteren? Door de sociale druk van medestudenten is men ook meer bereid om moeite te doen.

Zorg dat je zo min mogelijk bezig ben met passief activiteiten (muziek,games,tv,internetten,chatten) en ga op zoek naar groeps activiteiten.
Samen huiswerk maken/fitnessen zorgt toch dat je verplichtingen makkelijker kan nakomen en sociaal bezig bent (allebei zijn goed voor zelfvertrouwen).

@Fant

Heb vandaag even je verhaal doorlopen! Wat naar allemaal dat het zo is gelopen en je nu nog steeds met je mee draagt. Ik ben, net zoals vele hier, geen expert op dat gebied en ik denk ook dat ik weinig advies kan geven. Maar ik wil je wel onwijs veel sterkte wensen in ieder geval! Je moet er in blijven geloven! Alleen dan komt het weer goed, want ik weet zeker dat je er wel bovenop kan komen. Het is een lange cyclus geweest, en daarom zal het ook niet binnen een dag zomaar opgelost zijn. Geef het tijd, en werk het vooral niet allemaal tegen.

Ga weer (ook misschien met wat tegen zin) wat dingen ondernemen. Ga eventueel een dagje uit, eventueel met je familie of kennissen. Ik heb sinds een half jaar geleden ook daadwerkelijk last gekregen van m'n lichaam, vooral in m'n buik. Wanneer ik stage moest gaan lopen werd ik echt onwijs erg ziek, niet ziek qua ziekte, maar gewoon koorts en dat soort dingen. Ik ben toen eventjes in ziekenhuis opgenomen, maar de dagen erna hebben mij niet veel goeds gedaan. Ik lag dagen lang op bed, tv kijken wat gamen. Ik kwam totaal niet buiten en had alleen maar last van me buik etc. Totdat me ouders zeiden, ga is weer wat doen. Toen ben ik langzamerhand alles weer gaan oppakken en dat heeft me zeer zeker weer veel goeds gedaan. Ik dacht er niet meer bij na, niet dat de klachten direct ophielden want ik heb er nog last van.

Maar wat ik probeer te vertellen is dat je weer zin moet gaan maken. Dat kan echt echt echt niemand anders doen dan JIJ zelf. Hoe naar het ook even zal zijn. Ga niet meteen grote dingen doen, zoals een nieuwe studie maar begin klein. Verjaardagen, dagjes uit, evt boodschappen doen etc. Als je maar even eruit bent.

Waar het me vooral aan doet denken is die periode van mij dat ik niets wilde eten omdat ik geen honger had. De dokter vertelde toen, je moet juist wat meer gaan eten om weer wat honger te gaan krijgen. En dat is echt weer. Eén goude regel is dan ook:

Geef eerst wat weg om daarna de winst eruit te kunnen halen.

Die zin gaat vaak voor vele op, en tuurlijk het is voor mij/ons makkelijker te zeggen dan daadwerkelijk te doen. Maar dat punt/grens moet ergens getrokken gaan worden en als je het mij vraagt zit je nu tijdens kerst en oud&nieuw op de juiste datum! Het zal niet gemakkelijk worden, maar vergeet niet dat er altijd hulp is, ook van de mensen die je het niet verwacht! Sterkte nogmaals! En ik geloof echt dat je er boven op kan komen.

---

@Fant: Ik en m'n vriendin hebben je verhaal net ademloos zitten lezen, we hopen dat je er (heel) snel bovenop komt. Sommige zaken die je beschrijft, komen mij bekend voor. In het (verre) verleden heb ik er ook kort mee te maken gehad, de tips van TheMart kan ik je dan ook van harte aanraden. Vooral sporten, structuur in je leven en onder de mensen blijven is echt heel belangrijk in zo'n situatie. Troost je daarnaast met de gedachte dat er in elk huisje wel wat is ongeacht de buitenkant, dat is gewoon oppervlakkig. Kortom, ik wens je dan ook het allerbeste voor 2014!

---

More bang for the buck!

Bedankt allemaal jongens, voor de behulpzame berichten. Ik kom net terug van een vermoeiende dag, en ga denk ik even slapen. Morgen zal ik uitgebreid reageren waar mogelijk. Maar nogmaals heel erg bedankt voor de tips en steunbetuigingen

---

Hey, ik ben geen olifant

Okay, nevermind, ik kan toch niet slapen. Dusseh, YOLO, ik ga nu wel antwoorden typen.

Plan is weer aan de fitness te gaan. Dat is ongeveer de enige vorm van beweging die ik een beetje leuk vind. Maar vandaag beginnen zit er niet in, gezien ik eerst lidmaatschap moet aanvragen en het kerst is Ik hou het even op januari.

Ik moet echt zeer erg minderen met videogames en social media ja. Beiden hebben zeer slechte invloed op me. Ik ben laatst een midweek in m'n eentje op de veluwe in een bungalow gaan zitten zonder internet, games en andere zooi, en dat beviel me best wel verdomd goed.

Ja, precies, ik laat het advies op dit gebied over aan mijn psycholoog tegen die tijd. Ik weet niet zo goed wat ik er zelf van moet denken momenteel. Ik sta er nog steeds zeer skeptisch tegenover, maar als men denkt dat het helpt mij in elk geval normaal(/normaler) te doen functioneren totdat het probleem bij de wortels wordt aangepakt, wil ik het wel een kans geven.

Ja, dat is eerder iets voor als het al begint te beteren. Helaas zijn mijn ouders belachelijk soepel op elk gebied, en is er nooit echt discipline bij mijn opvoeding komen kijken. Terwijl ik misschien momenteel juist een wat strengere, gedisciplineerde aanpak kan gebruiken. Overigens is een headset geen optie, gezien ik een zijslaper ben. Ook oortjes zijn een pijnlijke en onhandige optie.


Ja, het is erg vervelend als mensen iets maar gelijk als niet bestaand afdoen als ze het niet begrijpen of er nog nooit van gehoord hebben. Er wordt nog veel te vaak gedacht dat depressie niks meer is dan een dipje, wat we allemaal wel eens hebben. Helaas is het veel meer dan dat...


Er is een verschil tussen geen zin en wat ik nu heb. In de middelbare school had ik nooit zin, maar ik ging wel, en ik had geen zelfmoordneigingen, zelfs al werd ik gepest en was ik er ongelukkig. In mijn huidige situatie zijn mijn gevoelens gewoon extreem buitenproportioneel ten opzichte van de situatie. Maar goed, de oorzaken zijn me redelijk duidelijk denk ik. Ik ben eigenlijk zelden écht gelukkig geweest sinds de basisschool. Ik heb absurd weinig zelfvertrouwen en ben een sociaal wrak. Daar lijd ik al jaren onder. Toekomstvisie heb ik wel genoeg. Ik weet aardig wat ik wil en hoe ik het wil, maar helaas lukt het me vaak niet dat ook daadwerkelijk uit te voeren wegens allerlei blokkades die ik zelf opstel.

Hehe, een depressieveling vragen zijn sterke punten te noemen eindigt vaak in een leeg papiertje. Maar goed, zoals ik zei weet ik aardig wat ik wil met mijn leven. Er zijn een paar dingen die ik redelijk kan, en waar ik graag meer mee zou willen doen. Helaas is het momenteel heel erg moeilijk consistent aan iets te blijven werken. Ik heb in dit jaar meerdere malen geprobeerd dingen op te zetten, van groot tot klein, maar ik verlies altijd binnen no-time de hoop en dan zakt alles weer in voor het de kans krijgt om te groeien.

Dit is waarom ik graag weer aan de fitness wil, eigenlijk. Één van de redenen iig. Het is iets waar ik me op kan focussen, wat in tegenstelling tot veel andere dingen voornamelijk lichamelijke inspanning vereist, en waarbij je je brein juist een keertje uit kunt schakelen, en iets waar je binnen relatief korte tijd resultaat merkt. Ik denk ook dat ik me daar voornamelijk op ga focussen in het begin van het jaar (icm therapie etc.). Als dat goed gaat, zal ik me beter gaan voelen en wss meer zelfvertrouwen krijgen om ook andere dingen langzamerhand weer op te pikken.

Erin blijven geloven is lastig als je depressief bent. Ik wou dat ik kon uitleggen wat het met je gedachtengang doet, maar ik kan het niet echt onder woorden brengen. Het is een soort donkere mist die in je kop zit en elke poging tot positief denken extreem moeilijk maakt. Ik geloof ergens wel dat ik hieruit ga komen, maar ik weet niet wanneer en ik weet niet hoe, dus het voelt allemaal erg ver weg en daardoor erg hopeloos. Het ís niet hopeloos, maar het voelt wel zo, en helaas heeft gevoel meer invloed op je gemoedstoestand dan de werkelijkheid.

Stomme is dat ik zin had, voor deze shit begon. Ja, toen was er ook al veel mis met me op mentaal gebied (extreem laag zelfvertrouwen o.a.), dus waarschijnlijk was ik een tikkende tijdbom, maar ik was bezig met dingen die me aardig bezig hielden en me redelijk gelukkig maakten. Nu is dat weg, en na vele pogingen het in dezelfde of andere activiteiten weer terug te vinden, is het nog niet geslaagd. Ik vrees dat er eerst wat in mijn brein moet veranderen voor ik weer zin kan vinden, in plaats van dat mijn brein zichzelf gaat fixen als ik maar weer zin vind.

Ja, ergens denk ik ook wel dat het me uiteindelijk, als ik eruit ben, sterker zal maken, hoe cliché dat ook klinkt. Ik hoop gewoon dat het niet zo erg wordt dat ik rare dingen ga doen, maar op zich vertrouw ik mezelf wel aardig op dat gebied, al helemaal als ik binnenkort professionele hulp krijg.



@iedereen over vrijwilligerswerk
Ik zal op zoek gaan hier in de buurt. Hoor er alleen maar positieve dingen over, dus het is het proberen waard. Is allemaal wat vrijblijvender en minder belastend dan echt werk, dus dat neemt al een stukje van de stress weg.

---

Hey, ik ben geen olifant

Misschien iets wat ik niet begrijp, maar als je vrijwilligerswerk wilt gaan doen, is het dan niet beter om te kiezen voor normaal werk? Ook omdat je inkomsten niet (super)hoog waren? Las volgens mij ergens dat je je auto sowieso niet weg wilt doen. En met vrijwilligerswerk zullen je inkomsten niet echt verhogen, of zit hier een bepaalde reden/gedachtengang achter?

---

Vrijwilligerswerk geeft veel meer voldoening dan een beetje wegslaven in een bakkerij.

---

❍ᴥ❍

Doe zowel gewoon werk als vrijwilligerswerk en haal uit beide evenveel voldoening dus bovenstaande bewering geldt wellicht voor jou maar niet ook voor andere mensen. Ligt er natuurlijk wel een beetje aan wat voor bijbaan je kunt vinden.

---

Commander Keen = awesome.

Depressiviteit heb ik geen ervaring mee maar met een laag zelfbeeld wel, ik was een aantal jaar geleden nogal dik en stopte destijds met mijn studie. Ik besloot toen echt werk te gaan maken om die kilo's kwijt te raken in de sportschool waar ik al een aantal jaar lid van was maar vrijwel alleen krachttraining deed zonder enig structuur Fitness werd tot de dag van vandaag een grote hobby van mij en ik heb er een enorme boost zelfvertrouwen van gekregen. Je ziet je lichaam ontzettend snel veranderen en dat doet zoveel goeds met je, niet normaal! Ik merkte dat ik ook vaker wilde gaan stappen met vrienden (iets wat ik vroeger nooit deed :S). Je zei dat je vrienden hebt die weinig uitvoeren en waarschijnlijk vrijwel alleen maar thuis zitten, hier heb je op dit moment vrij weinig aan. Als ik jou was zou ik nieuwe mensen gaan ontmoeten op de fitness, op je toekomstige bijbaantje en studie.

Volgend jaar jezelf goed afvragen wat je wilt voor een juiste studiekeuze, gewoon lekker tot september blijven werken desnoods ook vrijwilligerswerk erbij om onder de mensen te komen, en naar proefstudeer- en meeloopdagen gaan. Alles op je gemak, niks overhaasten en forceren De laatste tip is lastig aangezien we hier op budgetgaming zitten. Gamen is op dit moment iets om je achter te verstoppen, daar zou je achter vandaan moeten komen om geleidelijk de spullen de deur uit te wijzen (klein beginnen). Naarmate je straks een geschikte bijbaan vindt, volop gaat fitnessen en studeren zal het gamen sowieso minder worden maar je kan nu alvast een klein beginnetje maken.

Om mijn verhaal af te sluiten. Fitness vind je leuk, ga op zoek naar een grote sportschool waar veel mensen aanwezig zijn (geen Fit4Free of andere ongein). Het kost wel wat meer maar het is echt een hele goede investering. Bijkomend voordeel is dat de grote sportscholen fitnessinstructeurs in dienst hebben die jou volop kunnen begeleiden. Ik zou zeggen, vraag een schema aan en kom regelmatig terug bij die persoon, je krijgt dan toch hoe gek het ook klinkt een echte band met je sportschool. Maak af en toe ook een praatje met andere mensen, het zal je verbazen hoe snel je contact legt in een grote sportschool.

Sterkte ermee Fant en fijne kerstdagen!

---

Steam: 44014243 // SW-1682-3396-2802 //

Misschien door juist meer te gaan doen en ondernemen krijg je ook minder de tijd/kans om te gamen. Het is een beetje een cirkeltje waar je in draait. Draai één ding om en wellicht heeft dit ook voordeel op de anderen punten, zoals hierboven ook, mocht je meer dingen gaan doen, minder tijd om te gamen.

---

Sterkte Fant. Heb je bericht gelezen maar ook alle reacties overgekeken, volgens mij is er niet veel meer wat ik je kan aanraden.

Ik heb al vaker mijn mening over medicatie laten horen. Een van de ergere bijwerkingen is dat het de kans op zelfmoord en de hoeveelheid zelfmoordgedachtes erg kan verhogen. Maar het is niet de bijwerkingen wat ik een probleem vind. Ik zie het meer als pijnstillers nemen, in plaats van de bron van de pijn wegnemen. Maar ja, als je vergaat van de pijn en het idee hebt dat je alles al hebt geprobeerd of het echt niet lukt, dan klinken pijnstillers niet slecht. Het klopt wat iemand zei over dat stofjes te weinig of te veel hebben bij depressie. Maar deze verhoudingen kunnen ook weer recht gezet worden met therapie of meditatie, dus door eigen inspanning in plaats van afhankelijk te zijn van pillen.

Dat structuur heb ik je volgens mij ook al eens aangeraden. En het is heel belangrijk. Maar zelf weet ik hoe moeilijk dat is, als er toch niets is om voor op te staan. Wat ik zelf doe is mijn gedachtes in de gaten houden zodat ik het direct merk als ik in een constante stroom van negativiteit terecht kom, en op de een of andere manier lukt het me tegenwoordig om het te doorbreken. Soms lig ik dan al een uur op bed niets te doen, maar je moet je voornemen om altijd gewoon op te staan, en niet te gaan nadenken. Ik doe meestal even diep ademhalen, aankleden enzo als je dat die dag nog niet gedaan hebt, en thee zetten of schilderen (of huiswerk, maar dat heb je even niet). Maarja iedereen is anders. Maar het helpt wel echt als je iets hebt om aan vast te houden, of het nu vrijwilligerswerk is of een studieboek. Hoe weinig ik ook kan geven om de wereld, ik blijf altijd netjes mijn literatuur lezen (wat me dan geen zak interesseert en heel langzaam gaat) met de gedachte dat ik me er later wel goed om kan voelen. Dat het alleen mijn gemoedstoestand of mijn hoofd is wat niet mee zit, en niet het leven in het algemeen.

Oke nu wordt mijn berichtje toch nog lang. Naja wat al genoemd was, en sport/beweging kan ook wonderen verichten. En hopelijk vind je een fijne psycholoog die jou kan helpen.

Vertel mij wat idd. Klein voorbeeldje. Laatst had ik ergens gezien (volgens mij op het nieuws?!) dat ADHD een verzinsel was, dat hadden ze onderzocht. De mensen die ritalin of dexamfetamine gebruiken worden gewoon voor de gek gehouden. Eehm, ik heb ADHD en gebruik dexamfetamine (ik ben een van de 30% waarbij ritalin niet werkt) en ik ben ook enorm sceptisch over alles. Ik neem dus als ik een medicijn krijg de eerste dosis en ga ook echt zitten wachten op het effect daarvan. Kortom, ik kijk ook echt of ik iets merk, en niet dat het gewoon een zoetje is waarvan men rustiger word omdat ze zeggen dat het een wondermiddel is. Het werkt bij mij gewoon echt dus.

Depressie afdoen als een dipje is ook aardig raar. Dan hebben die mensen duidelijk nooit een depressie gehad. Gebruik nu zelf valdoxan (ook anti depressiva) en merk toch duidelijk verschil.
Sterker nog, ik probeerde laatst een slaappil van mijn vrouw, want die was binnen 30 minuten aan het brabbelen als een mongool, leek wel alsof ze dronken was, waggelde naar boven en viel in een diepe slaap. Ik probeerde dit dus ook, echter pakte ik de verkeerde (valdoxan die zij ook gebruikte) waarvan ik dacht dat het een slaappil was. De volgende dag was ik vet vrolijk en opgewekt... Het is echt extreem snel dat dit effect kwam, en bijna onmogelijk. Maar nu ik het zelf voorgeschreven heb, en ik het al een week slik, merk ik dat ik smorgens zelfs kan praten. Normaal heb ik een ontiegelijk humeur en is alles wat je zegt teveel.
Al jaren lang heb ik zo geleefd dus, wie weet was dit wel gewoon door een depressie. Een depressie is zeker niet een dipje, en het is zeker vervelend als mensen een probleem bagatelliseren. Zeker als ze eerst vragen naar je probleem (interesse tonen) en daarna afdoen met een simpel dingetje.

Om even te reageren op het stukje van No4More: Mijn idee van vrijwilligerswerk is dat je niet zo'n hoge druk hebt. (dat denk ik dan he) als je betaald word moet je vaak ook prestaties leveren naar wat je verdiend of wat je baas verwacht. Vrijwilligerswerk kun je ook vaak wat rustiger aan doen. Dan word je toch niet betaald. Tenminste, zo zou ik het zien hoor. Dan verwachten ze ook niet zoveel van je, dat werkt prettiger. Maar dan spreek ik voor mijzelf he.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Als je gaat zitten wachten op effecten van een medicijn, dan gebeuren ze ook. Dat is juist het hele idee van een placebo. Ik wil trouwens helemaal niet beweren dat dit bij jouw medicijnen zo is.

Ik heb wel het idee dat tegenwoordig iedereen zo'n beetje een aandoening aangemeten krijgt. Als het geen ADHD is, is het wel PDD-NOS of autisme.
Slechte ouders krijgen hun kind niet opgevoed, ze gaan ermee naar de arts, en voor je het weet staat het kind stijf van de medicijnen. Onrustige, agressieve en luie mensen bestaan tegenwoordig niet meer. Iedereen is gewoon ziek.

ToothedBomb: Nee, niet op die manier. Zoals ik al zei, ik ben sceptisch. Ik wacht echt af tot ik iets ga voelen, verder wacht ik niet op een bepaalde werking. Dus eigenlijk doel ik op compleet het tegenovergestelde van placebo (dat woord zocht ik haha) Ik wacht af, dan pas als ik iets merk ga ik nadenken van ''goh, dat komt vast van de pillen dan'' Zoiets zeg maar.

Wat het gelul is momenteel rondom ADHD (al jaren eigenlijk) is dat ''drukke kinderen'' van juf of meester de stempel ADHD krijgen. Zij kunnen die diagnose helemaal niet eens stellen, dat doet een psychiater. De ouders die daar ook in meegaan vind ik ook erg dom. Mocht mijn kind straks de stempel ADHD krijgen, dan bepaal ik zelf wel of ik langs de psychiater ga met hem. Dat kunnen zij helemaal niet zeggen namelijk. En daardoor heeft iedereen opeens ADHD, terwijl een kind die actief is gewoon een gezond kind is Word alsware een beetje misbruik van gemaakt.

En wat je zegt, ik denk dat tegenwoordig echt een lack aan discipline is in de opvoeding. Elke opvoeding is natuurlij kanders en iedereen doet het zoals hij of zij denkt dat het goed is. Maar je hoort kinderen ook normen en waarden te leren, manieren en respect tegenover andere mensen. Die vier worden nog wel eens vergeten. Merk ik in mijn directe omgeving ook heel erg Maar goed, iedereen zijn eigen manier natuurlijk.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Ik doelde op zijn laatste bijbaantje bij een bakker met onmenselijke werktijden e.d.

---

❍ᴥ❍

@No4More, Skull_Kid en TimD
Het ligt inderdaad aan het baantje, denk ik. Als ik een baantje kon vinden waar ik me niet doodongelukkig zou voelen, zou ik dat waarschijnlijk liever doen dan vrijwilligerswerk. Die bakkerij was vreselijk. Ik werd afgesnauwd, kreeg een uitzendbureauloontje en de tijden waren afschuwelijk.

@MaTB20
Ja, met Basic Fit heb ik niet zulke goede ervaringen. Geld voor een abonnement van 30 euro ofzo heb ik dus niet, maar ik ben van plan de MultiSportCard aan te vragen, waarmee ik voor een klein bedrag naar twee verschillende sportscholen in mijn stad kan. Één daarvan ben ik al eens eerder geweest, en die is zeer goed. Ik weet ook dat ik moet minderen met gamen. Eigenlijk is het al maanden dat ik niet zo heel veel vermaak meer uit gaming haal. Het is voor mij altijd iets geweest om te vluchten, al sinds de middelbare school. Mijn ware interesses liggen heel ergens anders.

@Judiiith
Ja, je verwoordt het perfect over de medicatie. Waarschijnlijk heb ik wat teveel haast... Ik heb het gevoel dat therapie nog wel even gaat duren voor het zijn vruchten gaat afwerpen, en ik wil gewoon zo vreselijk graag weer een keer normaal vrolijk kunnen zijn.

Ik moet gewoon zorgen dat er iets is om voor uit bed te komen. Dat is er momenteel niet. Als er sporadisch wel eens iets te doen is, kom ik hoe dan ook wel uit bed en onder de douche, hoe erg ik er ook tegenop zie. Dus als er elke dag iets is, lukt het elke dag hopelijk.

@King Bowser
Hm, had nog nooit van valdoxan gehoord. Meeste antidepressiva hebben enkele weken nodig voor ze gaan werken, hoorde ik. Wel apart dat die meteen de volgende dag effect had. Klinkt aantrekkelijk moet ik zeggen.

En je slaat de spijker op de kop wat betreft vrijwilligerswerk. Mijn laatste paar werkgevers waren allemaal mensen die me het idee gaven dat ik niks kon. Dat schijnt de tactiek te zijn tegenwoordig, om mensen harder te laten werken ofzo. Ik kan er niet tegen. Toen ik op de eerste dag bij de bakker niet alles perfect deed, werd ik echt belachelijk lomp behandeld. Daar kan ik beslist niet tegen, al helemaal niet door van die gefaalde 50'ers die al 30 jaar bij een trieste bakkerszaak werken. Vrijwilligerswerk lijkt me inderdaad minder druk geven. En misschien zal de 'werkgever' mij dan ook eens dankbaar zijn, in plaats van dat ik hem maar dankbaar moet zijn en alle bevelen hersenloos op moet volgen.

Ja, ik ben gewoon extreem ongeschikt voor 'normaal' werk :') Ik kan niet zo goed tegen minderwaardig behandeld worden door mensen die daar geen recht toe hebben. En nee, ik vind niet dat je het recht hebt iemand lomp te behandelen als je hem/haar betaalt. Of ik heb gewoon pech gehad met mijn werkgevers tot nu toe...

---

Hey, ik ben geen olifant

Valdoxan is volgens mij niet zo'n hele zware pil (25mg) en hierbij heb je ook tijd nodig hoor. Het werkt bij mij (blijkbaar en wonderbaarlijk) gewoon erg snel. Zoals ik al zei, die keer dat ik er eentje had geslikt, voelde ik mij de hele dag happy. Maar dat is echt uniek, want normaal merk je pas na een week of twee, en de omgeving pas na een week of 4, en de spiegel laag is idd rond 6 weken. Dus gewoon hetzelfde. Waarom het bij mij zo rap werkt durf ik niet te zeggen, maar ik gebruik het natuurlijk in combinatie met dexamfetamine.

Maar idd kun je zeggen dat het placebo is, ik slik antidepressiva en de volgende dag ben ik happy. Maar placebo is als je weet dat je het slikt, ik wist niet dat het antidepressiva was, ik dacht dat ik een slaappil had gepakt haha. Maar zelfs de psychiater zei dat het heel uniek was dat ik zo snel iets merkte.

Is het dan niet gewoon dat je moeilijk kunt omgaan met kritiek? Nee, dat zeg ik fout denk ik. Moeilijk omgaan met kritiek die niet gegrond is. Dat bedoel ik. Want ik kan me heel erg goed voorstellen (ik kan helemaal niet tegen ongegronde kritiek) dat als je je rits uit je broek werkt, een slag in het rond etc. dat als je werkgever dan negatief doet omdat hij denkt dat dat een goede tactiek is om de werknemer aan de slag te houden (of op een negatieve manier te pushen) om harder/meer te werken... Dat is echt belachelijk en demotiverend.

Heb ooit eens in een schuur gewerkt vroeger (toen ik 13 was) en op het land. Dat waren geweldige mensen daar. Als het land bijvoorbeeld geploegd moest worden (lelies rooien) dan hadden ze daarvoor een oude ploegmachine met lontjes erin. Die waren op, moesten nieuwe halen, mooi ouwehoeren, grapjes maken en twee uur later weer terug het land op omdat ze nergens te krijgen waren. Twee uur kreeg je gewoon uitbetaald, werden nog grappen over gemaakt van ''dat is makkelijk verdiend'' en het was echt alleen maar lachen gieren brullen met die gasten! Dat werkt echt lekker, als ze mij dan hadden gevraagd of ik het leuk vond en waarom, had ik gezegd dat ik het zo weer zou doen en nog harder zou werken omdat zij gewoon een leuk team hadden.

Zo kan het ook, je hoeft mensen niet negatief te benaderen en onder druk te zetten, in een leuk team werk je veel harder. Ik weet niet of daar wel eens onderzoek naar is geweest, maar ik durf echt te zeggen dat dat gewoon waar is En net wat je zegt, een baas (of iemand die je betaalt) hoeft je niet meteen als een stuk vuil te behandelen. Je bent en blijft net zoveel alleen dat jij werknemer bent en hij/zij werkgever. Nou, joepie, word je niet meer of minder van. Gezelligheid is echt belangrijk in een (werk)team, als dat mist en de sfeer is ruk, dan is het werk ook 50% minder tof.

Oh ja, en werkgevers denken te vaak met eurotekens, ze zouden eens met hun gevoel kunnen gaan denken. Bedrijf waar ik 10 jaar gewerkt heb belde na een week ziek zijn (gewoon goed ziek dus) ook niet op hoe het met je ging, of je je al beter voelde (dat klinkt leuker) maar die vroeg rustig ''kun je volgende week alweer komen werken? We zitten krap met mensen''. Ja hoe heb ik het verdorie nou? Echt onmenselijk vind ik dat. Toon interesse in mensen, ga niet lopen pushen.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Ik had liever ook een been minder om duidelijk te maken dat ik wat mankeer pfffff...

---

PSN/Steam: jeroendewaal

Sterkte Fant, ik heb je verhaal gelezen en erg blij werd ik er niet van. Persoonlijk vind ik het moeilijk te begrijpen hoe je je precies voelt, maar ik kan wel verzinnen dat het zwaar klote is. Gelukkig is er genoeg advies voor je van de mensen hierzo.
Veel beterschap, moge het nieuwe jaar veel voorspoed en gezondheid voor je hebben!

@ Jeroendewaal: Kan wel geregeld worden natuurlijk. *Grapje haha*

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com