Man up, Ginne, ya gotta MAN UP!

---

Hoi iedereen ik denk dat ik ook maar even om hulp ga vragen.
Ik heb nu al 3 jaar last van extreme sociale problemen(komt door wat probleempjes in de eerste klas en omdat ik mentaal zwak ben)
En ben op onderzoek uitgegaan om te kijken wat ik had , uiteindelijk vond ik iets wat precies leek op hoe ik me gedraag voel etc. ( dat is social anxiety, ik heb geen idee wat de preciese naam was.)
Nu Wil ik heel graag geholpen worden om dit te verminderen, maar ik heb het lef niet om mij hierzelf zomaar over te uiten tegen me ouders, want Dan gaan ze denken dat ik overdrijf of Dan gaan ze denken dat ik me broer nadoe die ook iets anders mentaals mis heeft(wat altijd gedacht word). Bovendien schaam ik me hiervoor. Heeft iemand hier ervaring mee? Hoe moet ik dit doen??hulp alstublieft

Ik ben bang dat ik de hedendaagse definitie daarvan niet meer helemaal begrijp...

---

"A winner is you"

Social Anxiety Disorder is waarschijnlijk de meest voorkomende angststoornis in Nederland, niets om je voor te schamen. Ga praten met je huisarts, die kan je doorverwijzen naar een GZ psycholoog. Als je je er niet lekker bij voelt om het je ouders (nog) niet te vertellen, vertel het enkel de arts en psycholoog; deze hebben zwijgplicht. Maar je ouders willen ongetwijfeld weten wat er zich in je leven afspeelt en samen is het makkelijker demonen bestrijden dan alleen (geen Diablo verwijzing, zweer het).

---

"A winner is you"

Thanks voor de tip, ik zal me er toe moeten zetten om naar de huisarts te gaan, ik houd er niet van maar ik zal het proberen.

Ps. Ik zal morgen kijken of ik er naar voel om me ouders aan te spreken.

~Verwijder maar, ben door mijn inspiratie heen.~

---

Boomerang! Do you want a banana..?

Gewoon gaan, Alexoon.

---

Ik snap niet wat je bedoeld, heb ik iets fouts getypt

Nee, ik waagde een poging om iets nuttigs te typen maar ik heb totaal geen inspiratie hiervoor. Sorry! Ik herken je probleem namelijk aangezien ik het in mindere mate ook heb.

---

Boomerang! Do you want a banana..?

Ik denk dat ik gwoon morgen een mail sturen naar mijn moeder met het probleem, als ik aansprrek gaat het swso niet goed.

Edit add minah,
Oke xO

Mail? Doe een handgeschreven brief, zal meer impact hebben, denk ik.

---

Mail of brief kan fijn zijn om rustig je gevoelens samen te vatten, zonder dat iemand je onderbreekt of bepaalde aannames doet. Een dergelijke angststoornis hebben heel veel mensen in meer of mindere mate; het vroeg vaststellen en er hulp voor zoeken is belangrijk, misschien kan het nu nog in de kiem gesmoord worden. Heel veel succes ermee jongen!

---

"A winner is you"

Mijn handschrift is onleesbaar, dus dat kan denk ik niet. lol

Edit add ginneschrik

Echt bedankr voor de tips

Oh, ja das dan een ander verhaal, haha.

---

Zelf heb ik meegemaakt dat alles een stuk makkelijker gaat als je het voor jezelf accepteert. Je hebt het imo pas echt geaccepteerd als je een soort van f**k it mentaliteit gaat krijgen. Tot die tijd wil je altijd rekening houden met hoe anderen reageren, hoe anderen zich comfortabel voelen en al die (mogelijk onbewuste) factoren kunnen voor shit in je hoofd zorgen.

Ik ben bisexueel en ik schaam mij er niet voor. Niet voor mijzelf, niet voor mijn familie en niet voor mijn vrienden. Ik loop er echter ook niet mee te koop, ik heb het mijn twee beste vrienden verteld omdat zij het belangrijkste voor mij zijn voor dit soort dingen. Ik heb niks tegen familie verteld maar zij vragen het ook niet. Ik ben hoe ik ben en als ze daar over willen smoezen of wat, dan mogen ze het zelf weten. Ik heb het wel gewoon op Facebook staan voor het geval iemand erg nieuwsgierig is maar de ballen niet heeft om het te vragen.

Ik zag er enorm tegen op om het mijn vrienden te vertellen. Hoe reageren ze, kunnen we elkaar nog wel zien, gaat er iets veranderen? Uiteindelijk nam ik de stap om er toch eerlijk over te zijn en het heeft positief uitgepakt. Indien nodig kan er zelfs een knuffel vanaf (no homo) en dat is soms echt prettig.

Ik raad iedereen die hier voor zichzelf moeite mee hebt om het in ieder geval aan iemand close toe te vertrouwen, dat hoeft niet direct familie te zijn. Je verhaal aan iemand kunnen vertellen lucht enorm op, ook al wil je niet dat iedereen het weet. Sinds mijn vrienden het weten is het voor mij alleen maar makkelijker geworden om mijzelf te zijn. Ook rondom familie.

Je huisarts is een goed eerste aanspreekpunt, door het beroepsgeheim zou hij dingen kunnen weten die hij je moeder of vader niet kan vertellen als je dat niet wil. Het geeft je in ieder geval de mogelijkheid om je verhaal te doen aan iemand die luistert. Zorg er wel voor dat je bij het maken van een afspraak meld wat er precies aan de hand is zodat ze je niet in een gaatje van twee minuten proppen of ze je bij een assistent neer zetten.

---

PSN: Henri-Alexander | XBL: Henri Alex

Toch maar eens een korte samenvatting van mijn verhaal hier neer zetten.

Ik heb een vorm van autisme (combinatie van NLD, PDD-NOS en ADHD) hier heb ik de laatste paar jaren niet erg veel last meer van, hoewel het mij soms nog wel parten speelt. Tijdens de basisschool en een groot deel van de middelbare school had ik hier echter wel veel last van, vaak ruzies als gevolg van gepest, die ook regelmatig uitdraaiden op fysiek geweld (lang niet altijd door mijn toedoen overigens), hierdoor ben ik al vroeg door anderen als mongool, downie, mislukkeling, etcetera, aangemerkt. Deze labels zijn mee overgegaan naar de middelbare omdat daar uiteraard ook mensen zaten van de basisschool waardoor het allemaal binnen de school bekend is geworden, met als gevolg dat het de eerste 2 jaren van de middelbare precies zo door gegaan is. Sinds de derde ben ik zeer veel verbeterd maar de labels zijn uiteraard blijven plakken, nadat ik naar het MBO ging dacht ik dat ik er grotendeels vanaf zou zijn omdat daar geen mensen op mijn opleiding zitten van zowel de basisschool als de middelbare school, dit leek in het begin ook zo te zijn en naar omstandigheden ging het allemaal goed maar er zitten natuurlijk wel mensen van de middelbare op dezelfde school, die hebben op een gegeven moment mijn verleden aan mensen in mijn klas verteld waardoor alles weer down hill is gegaan. Dat is dus de reden voor alle pesterijen die begonnen zijn rond groep 6 en die nu nog steeds doorgaan en waar ik mezelf nog altijd grotendeels de schuld voor geef. Ook heb ik het vermoeden dat het de reden is dat de vrouwen die ik leuk gevonden heb helemaal niks met me wilden, een vriendschap konden ze nog redelijk geheim houden maar een relatie komt natuurlijk altijd uit, en daar schaamden ze zich voor en dat wilde ze dus niet omdat ze anders ook zelf voor schut staan.

Dit was dus een korte samenvatting.

---

Dura lex, sed lex

Goed om te zien dat je je verhaal hier neer wilt zetten, Lars.
Pesterijen zijn nooit leuk. Vervelend ook dat het op het MBO door moet gaan. Ik verwachtte dat het MBO iets volwassener zou zijn toen ik daar enkele jaren terug naar toe ging. Man, wat was dat vies tegen gevallen. Allemaal gastjes in de klassen die geen haar beter zouden zijn dan iemand op de middelbare school. Toen ben ik maar gaan werken. Misschien in de toekomst nog deeltijd HBO maar mijn ervaringen op het MBO waren niet echt prettig.

Hoe ver zit je op het MBO? Ben je net begonnen met je opleiding?

---

PSN: Henri-Alexander | XBL: Henri Alex

Derde en laatste jaar. Dus zonde om nu te kappen. Hierna verder op het hbo. Had inderdaad dezelfde verwachtingen als jij maar dat viel dus na ongeveer een halfjaar vies tegen. En dat enkel op basis van dingen die van horen zeggen komen...

---

Dura lex, sed lex

Inderdaad. Mooi dat je aan het einde zit, nu moet je alleen wel volhouden. Een vriend van mij zit in zijn laatste MBO jaar en die wil echt niet meer. Die moet je gewoon vooruit duwen anders zijn de afgelopen vier jaar (in zijn geval) voor niks geweest. Nou ligt het bij hem wel iets anders, hij wil het beroep waar hij voor leert namelijk ook niet meer uitoefenen.

Je moet sowieso je laatste jaar even afronden, dan heb je je startkwalificatie in ieder geval binnen. Mocht de overheid dan toch moeilijk doen met opleidingsniveau dan heb je je startkwalificatie in ieder geval binnen. Altijd handig voor het geval je HBO niet red of daar uiteindelijk mee wilt stoppen.

En onthoud: Bij iedereen die moeilijk doet, gewoon je oren dicht. Denk aan jezelf en niet zozeer aan de rest, dan gaat het in jouw geval straks als een trein!

---

PSN: Henri-Alexander | XBL: Henri Alex

Het beroep bevalt me nog wel. Maar mijn motivatie zit ook op een dieptepunt hoor. maar gewoon door pushen met frisse tegenzin en dan kan ik in mei me diploma ophalen. Ga ook niet naar de uitreiking toe tegen die tijd, gewoon de week erna even langs de balie, tekenen en aftaaien. Mag die mensen toch niet dus waarom zou ik een "gezellige" uitreiking met ze doen.

---

Dura lex, sed lex