Misschien ligt het wel aan de tijd van het jaar Ze zeggen toch altijd dat in het voor- en najaar de meeste depressies plaatsvinden bij mensen.
En je hoeft bovengenoemde topics toch niet te lezen en erop te reageren. Als het zoveel irritaties opwekt laat het dan lekker links liggen. Lees dan gewoon alleen de topics die je wel interessant en leuk vind.

---

NNID: Curly1991 | Steam: 1991Curly

Er bestaat inderdaad iets als een seizoensdepressie, maar die is met name in het najaar wanneer de zon steeds minder begint te schijnen.

---

Steam/Origin: BBozMen -- Nintendo 3DS FC: 1220 - 8254 - 2005 -- PSN: BBozMen

Veel te mooi weer om depri te zijn.

---

Commander Keen = awesome.

@ Rudey: Daar heb je helemaal gelijk in. Een kant van het verhaal idd. Om het verhaal wat in te korten (anders had ie 4 keer zo lang geweest haha) heb ik het een en ander weggelaten. Onderandere dat we recent bij elkaar hebben gezeten om te praten over de dingen die ons dwars zitten. Zowel mij, mijn vrouw als mijn ouders. Daarbij heeft mijn vrouw aangegeven dat we het vervelend vinden dat ze hier niet meer komt. Is uiteraard haar eigen goedrecht, maar dat ze continu bij mijn zus zit. Dit heeft ook erkend, ze begrijpt (zegt ze) ook heel goed hoe het moet voelen en de beperkingen. Maar er word niets mee gedaan.

Tevens heb ik mijn zus al eens gevraagd of ze het leuk vind hoe ze mijn moeder zoveel werk geeft terwijl ze zelf al zoveel mankeert. Daar reageert ze op alsof het niets is. Tsja, ik denk dat je dan gauw bent uitgepraat met elkaar. Een probleemzien is een ding, het probleem oplossen is een hele andere taak. Daar ben ik meer van, zij mee van het erkennen vanaf de kant zeg maar. Tenminste, dat idee heb ik.

@ TheincrediblemachineD: Dagverblijf kost teveel. Vergoedingen krijgen we niet (verdienen teveel) ziekte is vastgesteld ja toen ik een jaartje of 23 was al. Krijg wel een vergoeding voor chronisch zieken geloof ik. Maar dat is ook geen vetpot ofzo, kun je wel wat mee maar zeker niet alle kosten dekken die je maakt.

Wat afwas betreft kan idd zittend al zou ik een kruk hebben (bedankt voor het meedenken haha, prima idee) maar heb ook vaak last van mijn polsen, waar het (waarschijnlijk) ook zit.
Als ik bijvoorbeeld aardappels schil, heb ik na 2 aardappels zoveel pijn dat ik even moet stoppen. Het is te triest voor woorden eigenlijk.

@ Eishhhh, daar is deze topic voor. Als je het niet leuk vind om te lezen, kun je ook gewoon deze topic overslaan

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

@King Bowser: zo te lezen ga je naar een sportschool vanwege je knie problemen? Zoek anders een waar een kinderopvang bij is inbegrepen. De sportschool waar ik naar toe gaat heeft dat bijvoorbeeld. Ben je van het probleem af lijkt me? Of zoek desnoods een nanny, dat je moeder je eerder heeft geholpen betekend niet dat ze je dit verplicht is natuurlijk.

---

Xbox Live: Htbaa | Switch: 6747-1030-5524 | Wii U: HtbaaU | 3DS: 4699-6625-9968 | PSN: Htbaa | Steam: Htbaa

Htbaa: Bedankt voor het meedenken. De gym waar ik kom heeft wel een opvang, maar die is beperkt open. Wat resulteert in dat ik een tijdslimiet heb en ik kan echt niet werken met een deadline. Door mijn ADHD is dat onmogelijk.
Om een voorbeeld te geven, voorheen dat ik in de supermarkt werkte en ik nog wel eens om 14.00 moest beginnen. Kon ik als ik om 09.30 wakker was dus niet naar de Gamma om iets te halen. Ookal zou dit hooguit een drie kwartier in beslag nemen. Dan was er compleet paniek dat ik het niet zou halen qua tijd.
Ze is het idd niet verplicht, ik vraag haar ook regelmatig (als ze al eens komt) of ze het wil en ook aankan lichamelijk. Vrijdag komt ze een paar uurtjes oppassen i.v.m dat we naar het ziekenhuis moeten, maar als ze het niet kan moet ze dat zeggen, regelen we wat anders.
Ze wil wel graag, zegt ook ''ik mis hem zo'' terwijl ze vervolgens nooit langs komt, niet eens om een koppie te doen.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Lijkt me vrij sterk dat die zo beperkt open is dat je binnen een deadline moet sporten. En zelfs met ADHD valt overal wel een mouw aan te passen.

---

Commander Keen = awesome.

Hij is elke dag open van 9 tot 12. Drie uurtjes. Ik sport meestal twee uur en doe een uur cardio. Uiteraard moet dit dan aangepast worden, anders kom je idd in tijdnood. Maar zoals ik bovenstaand al aangaf is dat voor mij heel moeilijk. Op tijd werken vind ik sowieso erg lastig, wil me niet verschuilen achter ADHD hoor
Ik wacht de uitslag vrijdag wel af en vraag wel om goede pijnstilling. Dan gaan we daar wel mee verder. Als onze zoon 4 is moet ie naar school, dan heb ik meer tijd en kan ik weer (rustig aan) gaan sporten.
Overigens fitness ik met mijn knieën voor de artrose en mijn gezondheid, de rest is puur recreatief omdat ik gespierder wil worden Hoef ik bij mijn benen niet te verwachten aangezien die niet meer dan 25 KG kunnen curlen en niet meer dan 100 KG legpress kunnen.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Dan maak je er anderhalf uur van en drie kwartier cardio. Probleem half opgelost. Kun je toch sporten en toch je kid in de dagbesteding laten spelen. Eet daarna samen een patatje en dan is het nog een leuk dagje weg ook!

Waar is trouwens de comment van Eisch gebleven? Geen reden om die weg te halen. Irritante censuurmods hier ook altijd, allemachtig. Dit is toch het emotionele topic? Waarom wordt dan zonder enige uitleg of bericht haar emotie uiting dan gewist? Nu is deze halve pagina volledige uit de context.

---

Commander Keen = awesome.

Haha, dat patatje spreekt me wel heel erg aan ja. Dat is een prima idee. *heb gelijk trek, dankjewel* Het sporten laat ik even voor hoe het is. Ik zie wel hoe het afloopt ofzo denk ik. Anders toch eens kijken voor een homegym, lijkt me ook wel wat. Een homegym van 1500 euro zou ik er toch in even minder dan 3 jaar uit hebben met de prijs van de gym waar ik kom (€45,- pm.)

Ik denk dat die verwijderd is omdat het totaal geen waarde heeft aan het topic. Nu kan ik natuurlijk niet voor anderen denken waarom ze dit gedaan hebben, maar om nou te zeggen dat mensen niet mogen ''janken'' terwijl er genoeg mensen zijn met (chronische) beperkingen of pijnen zowel lichamelijk als geestelijk lijkt me niet helemaal op zijn plaats om dan zulke dingen te zeggen in een topic die juist voor dat soort zaken bedoeld is. Maar oke.

Overigens om even nog iets toe te voegen over mijn zuster. Ze heeft ook eens gezegd dat als mijn moeder het niet aankan, dat ze zelf wel kan zeggen of dat zo is of niet. Maar, mijn moeder kennende gaat iedereen voor haar eigen gezondheid. Dus al zou ze op sterven liggen zou een ander nog belangrijker zijn in haar ogen dan zijzelf.
Dat vind ik eigenlijk gretig misbruik maken van de goedheid van een mens met een goed hart. En als ik daar over na ga denken word ik daar eigenlijk best wel pissig om. Zeker omdat ze al eens gezegd heb dat het idd te zwaar is elke maandag op haar kind te passen, nu doet ze het dus elke dag... Op freaking twee kids!!! Maar ik bemoei me er niet mee hoor. Ze is volwassen genoeg om dit zelf te bepalen. -_-'

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Aangezien ik het al een deel in het Liefdescorner heb geplaats, heb ik nu heel even zin om mijn gevoel even hier neer te gooien Njaa gevoel, jullie snappen het wel

Mijn ouders zijn nu zo'n 8 jaar uit elkaar. Mijn moeder is vreemdgegaan, ben heel kwaad geweest etc.. ect... Ik ben bij mijn vader blijven wonen en toen ik 15 was en mocht gaan werken, elke cent aan hem afgedragen, zodat we te eten hadden enz..ook verjaardagsgeld, vakantiegeld, noem maar op.
Hij zat ontzettend veel achter zijn pc, echt veel, iedere vrije minuut. Ik kookte, deed de was, poetsen, hond verzorgen, boodschappen doen en toen zag ik dat hij op internet betaalde spellen was aan het doen, dit schoot mij al in het verkeerde keelgat. Maar ach, arme pappie laat maar gaan... Dag erna belt hij me opeens in paniek op. Of ik even 500 euro aan mijn moeder kon vragen, en moest maar als smoesje zeggen dat het voor mijn school was. Dit heb ik dus nooit aan mijn moeder gevraagd, want kwam erachter dat hij via een site betaalde smsjes had zitten sturen naar vrouwen..
Ik heb hem ermee laten zitten, drie weken later werd ik 16 en ben DIRECT uit huis vertrokken toen mijn vriend ook op zichzelf ging wonen.. Hij moedigde dit zelfs ook aan
Hij kreeg enkele maanden daarna een nieuwe vriendin (die lag toendertijd in het ziekenhuis vanwege de ziekte van Crohn). Ik blij, hij had eindelijk iemand, misschien een eind aan de schulden (mega creditcard schuld, lening, wehkamp noem maar op...)
Zij kwam ook uit een huwelijk van 3 jaar (mishandeld door haar man) en had ook schulden.. Maarja...
Opzich een aardige vrouw, die ontzettend haar best deed zodat ik haar leuk/aardig vond.
Band was toen beter.... Alleen na 2 jaar, werd het contact met de maanden slechter en slechter. Tot nu.. ik ben nu 21,5jaar oud.. Ik heb hem al zeker een halfjaar niet gezien. Alleen wat stomme Whatapp berichtjes als hij wat van me moet.. (schoonvader is automonteur, dus bijv. nieuwe ruitenwissers en het liefst met korting..:S:S:S)
Hij heeft TOTAAL GEEN geld en blijft maar uitgeven en koopt zich zoveel nieuwe dingen. En die vriendin is daar precies hetzelfde in..
Hij is vorig jaar niet op mijn verjaardag geweest, want ze hadden nieuwe meubels gekocht en die moesten worden in elkaar gezet
Mijn oma helemaal pissig geworden, maar ook zij dringt niet tot haar zoon door.
Mijn oma heeft slecht gelegen in het ziekenhuis en hij wilde per se om en om met mij op bezoek (alsof hij me vermijdt)
Nu krijg ik van andere familieleden steeds meer slechte verhalen over hem te horen (vroeger de schoonzus van m;n moeder lastiggevallen, vastgezeten.....)

Vorige week vrijdag kreeg ik een Whatsapp van zijn vriendin: "Je bent de eerste en enige die dit weet... Ik ga je vader ten huwelijk vragen, wil je getuige zijn en heb ik je zegen?"
Mijn antwoord: "Nou, als het op een schooldag valt, zodat ik vrij kan krijgen dan vind ik het geen probleem"
Tot op de dag van vandaag nog geen reactie daarop terug, helemaal niks... Ben het dus echt spuugzat... Ik heb echt een hekel gekregen aan mijn vader. Zo erg, dat zijn eigen moeder hem links laat liggen... Het is een egoïstische man geworden die alleen maar om zichzelf en de familie van zijn vriendin geeft...... En als ik er wat van zeg, ben ik het varken en ontkent hij dat ik hem vroeger ooit maar een cent heb gegeven (Ik heb zitten rekenen dat ik die man ruim 4000 euro heb gesponsord)
Over een paar maanden is het Vaderdag, hij hoeft niks te verwachten... maar dan ook echt niks.
Heb erom gehuild, geschreeuwd, maar het laat me nu compleet koud. Ik zou hem uit mijn leven willen zetten, want hij heeft zoveel gelogen en gehuicheld, me gewoon compleet in de steek gelaten. Er is nog VEEL en VEEL meer, maar dit is even genoeg

Zo, dat is er even uit

---

Frietjesssss❤

Wanneer het vrienden zijn dan zou je ze kunnen dumpen maar helaas heb je toch altijd wel een bepaalde vorm van loyaliteit richting je ouders dus een lastig verhaal. Enerzijds geef je aan dat hij egoistisch is maar anderzijds geeft hij wel om haar familie wat uiteraard dan ook pijnlijk is maar heb je ooit kunnen polsen waarom dit is en waarom hij toch voor financiele zaken wel aanklopt ?

Soms heb je er ook geen bal aan mocht hij echt een egoist zijn en dan kun je beter je eigen plan trekken en wie weet dat hij gaandeweg zijn leven alsnog tot inkeer komt ( en niet alleen wanneer hij je financieel nodig heeft ).

P.s. Heb je nog wel contact met je moeder ?

Ja ik heb wel nog contact met mijn moeder, maar haar wil ik soms ook vermijden. Omdat ze al hun oude problemen en haar financiële problemen op mijn bord gooit en ik moet maar kijken wat ik ermee doe...
Mijn vader is altijd zo geweest. Toen hij met mijn moeder getrouwd was, zette hij ook zijn eigen moeder aan de kant voor de familie van mijn moeder. Als ik hem vragen erover stel vermijdt hij deze, dus ik wil er ook totaal geen moeite verder insteken, dit is toch een hoofdstuk dat ik langzaam aan het afsluiten ben, want ik heb m'n nek teveel voor hem uitgestoken.

---

Frietjesssss❤

Wat herken ik dit verhaal geweldig goed... Ik zit hier met tranen in mijn ogen zo herkenbaar... Mijn verhaal Is anders verlopen e n sommige dingen zijn ook anders maar ik ken je verdriet en pijn verder op alle plekken hoe gemeen hard en zeer zeer vervelend dit Is.. Ik ben er gewoon klaar wakker van geworden... Klinkt misschien stom maar ik ben zeer blij dat er iemand Is die ook weet en heeft meegemaakt hoe bepaalde vaders kunnen zijn.. Dan nog altijd wens ik dit niemand en vind ik het zeer vervelend dat je dit Is overkomen maar damn heftig in mijn ogen!

---

Yeah, you do you too

Helaas is dat soms de beste optie inderdaad, wanneer mensen toch alleen maar negativiteit met zich meebrengen en daar niet in te veranderen zijn dan kun je je beter concentreren op hetgeen wat je zelf in de hand hebt en op kunt bouwen maar het is wel balen. En wie weet komt iemand opengegeven moment nog tot inkeer op latere leeftijd ( maar dat is dan meestal wanneer de relatie voorbij is en iedereen hem laat vallen b.v...... ).

Helaas gebeurt dit nog best vaak (in mijn vriendenkring) Maar voornamelijk met de moeders. Maar ik kan bij beide niet terecht, dat vind ik nog het meeste kwalijk. Gelukkig heb ik een vriend die me hier enorm mee steunt.

@ EEK79: Ja dat zal inderdaad ooit wel het geval zijn (mocht zijn relatie nu stuklopen), maar dan hoeft het voor mij ook niet meer en dat zal ik dan ook zeker duidelijk maken. Eigenlijk hoop ik dat dat gebeurd, gewoon zodat ik hem kan laten voelen, hoe ik me gevoeld heb.

---

Frietjesssss❤

Ik zit een beetje in een cirkel en weet niet hoe ik eruit moet komen en aangezien ik weet dat jullie altijd behulpzaam zijn wou ik het graag met jullie delen. Ik zit al bijna 3 jaar met mijn vriendin en ik zit al een tijdje te tobben met mezelf of ik nog wel gelukkig ben. Aan de ene kant ben ik echt heel erg gek op haar en hou ik heel veel van haar maar af en toe weet ik niet of ik zelf nog wel gelukkig ben en of ik dat nog wel kan worden. Op de momenten dat we met zijn 2e zijn is het heel erg leuk en gezellig, maar zodra wij bij familie van haar of mij zijn veranderd het, ik wil altijd graag dingen met haar doen zoals even naar de stad of wat leuks doen of even een film kijken samen op haar kamer of mijn kamer (we wonen beide nog thuis) maar dat gebeurt de laatste tijd heel erg weinig. Vooral het even een film kijken op haar of mijn kamer doen we bijna niet meer, omdat zij het steeds niet wilt ze wilt alleen maar beneden zitten wel met mij erbij maar vooral bij haar gezin zitten zeg maar en dat stoort mij heel erg, omdat het altijd heel erg fijn en gezellig is met haar als we samen zijn. Het is ook wel gezellig als we bij mij of bij haar beneden zitten maar af en toe is het ook wellis fijn om samen wat leuks te doen of samen te zijn. Ik hoop dat jullie mij een goed advies kunnen geven. Alvast bedankt

---

Friend code 3DS: 0731-5672-3672 PSN ID: dionfcu030

Heb je haar er al met je "wensen" voor het samenzijn geconfronteerd? Dus dat je het jammer dat jullie niet meer zoveel films kijken bijvoorbeeld?

Niet zeggen dat je twijfelt over de relatie, maar gewoon wat je hierboven zegt: dat jullie weinig samen doen als jullie bij elkaar thuis zijn. Als ze niet weet wat je dwarszit kan ze er ook niets aan doen

---

❍ᴥ❍

Mijn tip is heel simpel. Praat met elkaar. Vertel je vriendin wat je dwars zit en kijk of je samen kunt ontdekken wat de achterliggende redenen zijn. Dikke kans dat het iets onbenulligs is, maar daar kom je niet achter als je dit niet bespreekbaar maakt.

Edit: Skull was me net voor.

---

._.

Het lijkt inderdaad meer dat de situatie vervelend is dan jullie relatie zelf. Erover praten is inderdaad de beste eerste stap.

Dat of je zelf gelukkig bent... tja. Dat is erg lastig. Misschien wel niet en dat kan op 't begin heel vervelend zijn om onder ogen te zien. Maar misschien staat zij daar wel los van. Gevoelens zijn lastig en mensen proberen altijd er een logisch verhaal van te maken, maar helaas zijn gevoelens niet logisch. Zou proberen goed naar jezelf te kijken, misschien kun je iets veranderen met je relatie met je vriendin waardoor je je beter voelt. Maar het zou ook iets heel anders kunnen zijn wat jij zelf moet oplossen.