Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS

Emotionele steun-topic

[Begin]  |50|51|52|53|54|55|56(142)  [Eind]
Fant
Door Fant (12238 reacties) op 29-08-2014 02:37
Quote:
Hoi iedereen ik denk dat ik ook maar even om hulp ga vragen.
Ik heb nu al 3 jaar last van extreme sociale problemen(komt door wat probleempjes in de eerste klas en omdat ik mentaal zwak ben)
En ben op onderzoek uitgegaan om te kijken wat ik had , uiteindelijk vond ik iets wat precies leek op hoe ik me gedraag voel etc. ( dat is social anxiety, ik heb geen idee wat de preciese naam was.)
Nu Wil ik heel graag geholpen worden om dit te verminderen, maar ik heb het lef niet om mij hierzelf zomaar over te uiten tegen me ouders, want Dan gaan ze denken dat ik overdrijf of Dan gaan ze denken dat ik me broer nadoe die ook iets anders mentaals mis heeft(wat altijd gedacht word). Bovendien schaam ik me hiervoor. Heeft iemand hier ervaring mee? Hoe moet ik dit doen??hulp alstublieft
Gepost door: Alexoon op 16-08-2014 22:28
Late reactie, maar ik zie het nu pas. Ik ken je probleem, helaas. Ik kamp ook al sinds de middelbare school met sociale moeilijkheden waar ik nog steeds dagelijks onder lijd. Als je geholpen wil worden moet je toch de stap zetten om hulp te zoeken. Je hoeft je echt niet te schamen. Ga naar de huisarts (dat hoeven je ouders niet eens te weten) en laat die een doorverwijzing naar de psycholoog regelen. Tegenwoordig wordt dat gewoon verzekerd, en op zich kun je zelfs dat nog wel geheimhouden van je ouders, zelfs al is er geen reden voor eigenlijk. Als je broer ook wat heeft (hier trouwens ook het geval) moeten ze het juist begrijpen, toch?



Quote:
Toch maar eens een korte samenvatting van mijn verhaal hier neer zetten.

Ik heb een vorm van autisme (combinatie van NLD, PDD-NOS en ADHD) hier heb ik de laatste paar jaren niet erg veel last meer van, hoewel het mij soms nog wel parten speelt. Tijdens de basisschool en een groot deel van de middelbare school had ik hier echter wel veel last van, vaak ruzies als gevolg van gepest, die ook regelmatig uitdraaiden op fysiek geweld (lang niet altijd door mijn toedoen overigens), hierdoor ben ik al vroeg door anderen als mongool, downie, mislukkeling, etcetera, aangemerkt. Deze labels zijn mee overgegaan naar de middelbare omdat daar uiteraard ook mensen zaten van de basisschool waardoor het allemaal binnen de school bekend is geworden, met als gevolg dat het de eerste 2 jaren van de middelbare precies zo door gegaan is. Sinds de derde ben ik zeer veel verbeterd maar de labels zijn uiteraard blijven plakken, nadat ik naar het MBO ging dacht ik dat ik er grotendeels vanaf zou zijn omdat daar geen mensen op mijn opleiding zitten van zowel de basisschool als de middelbare school, dit leek in het begin ook zo te zijn en naar omstandigheden ging het allemaal goed maar er zitten natuurlijk wel mensen van de middelbare op dezelfde school, die hebben op een gegeven moment mijn verleden aan mensen in mijn klas verteld waardoor alles weer down hill is gegaan. Dat is dus de reden voor alle pesterijen die begonnen zijn rond groep 6 en die nu nog steeds doorgaan en waar ik mezelf nog altijd grotendeels de schuld voor geef. Ook heb ik het vermoeden dat het de reden is dat de vrouwen die ik leuk gevonden heb helemaal niks met me wilden, een vriendschap konden ze nog redelijk geheim houden maar een relatie komt natuurlijk altijd uit, en daar schaamden ze zich voor en dat wilde ze dus niet omdat ze anders ook zelf voor schut staan.

Dit was dus een korte samenvatting.
Gepost door: Lars1216 op 28-08-2014 15:36
Vervelend om te lezen man. Vrees dat ik niet veel steun of advies kan bieden Dat soort situaties is heel lastig aan te ontkomen behalve door gewoon door te bijten en het uit te zitten. Wat echt extreem moeilijk kan zijn. Als het goed is is het als je straks op HBO zit al een stuk minder.




Dan mijn eigen problemen maar weer even neergooien. Ik verga echt van de stress de laatste weken. Ik heb geen dag zonder knallende koppijn, en koppijn krijg ik alleen onder stress. Dan ga ik mijn nek aanspannen en wordt alles vreselijk pijnlijk. Ik vrees ook dat ik wel weet hoe het komt... School zit er weer aan te komen, en alles is nog steeds vreselijk onzeker. Ik had me een tijd terug ingeschreven voor autotechniek, maar die besloten pas de benodigde test en gesprekken na de vakantie te doen. Uit die test en gesprekken kwam dus het resultaat dat ik beter niet aan die opleiding kan beginnen (ik moet eerst niveau 2 doen voor ik niveau 3 kan doen, het is te ver onder mijn niveau en mijn persoonlijkheid past totaal niet tussen de gemiddelde persoon die die studie doet). Dat houdt dus in dat ik nu nog een nieuwe studie moet kiezen, in moet schrijven en mijn complete mentale voorbereiding opnieuw kan beginnen. Maar goed, aan de andere kant wordt het ook wel weer wat minder eng, omdat ik dus toch HBO ga doen en straks tussen wat minder banale mensen kom hopelijk (niks tegen MBO'ers, maar wel een klein beetje tegen MBO'ers autotechniek Heb er een paar ontmoet, en het is toch een bepaald type...). En het is in mijn eigen woonplaats, wat de stress van reizen wegneemt, maar alsnog... Ik zit nu 3 jaar thuis, en ondanks dat ik hier volledig gek word van mezelf en mijn ouders en echt absurd graag weg wil, is het allemaal wel doodeng om na zo'n lange tijd weer te beginnen. Mijn sociale problemen zijn in die 3 jaar alleen maar erger geworden, en ondanks dat ik nu al enkele maanden naar de psycholoog ga en lichte verbetering merk, heb ik alsnog heel veel moeite met het sociale aspect van de samenleving, laat staan een school. Ik ben niet zo goed in eerste impressies zegmaar... Dus gesprekken met onbekenden, nieuwe vrienden maken, etc, gaat allemaal moeizaam. Terwijl dat juist best belangrijk is op een nieuwe school, anders ben ik straks weer 4 jaar lang de outcast. En ik weet niet of ik dat aankan.

Dus daar lig ik dag en nacht over te piekeren. Ik slaap vreselijk slecht, heb alle wakkere uren koppijn en krijg geen fuck gedaan. En ik weet nog niet eens of ik toegelaten wordt of dat ik al te laat ben :') Dat zou ook kut zijn. Want ondanks dat ik er tegenop zie, weet ik wel dat ik die opleiding heel hard nodig heb, want ik kan niet nog een jaar thuis zitten. Dan weet ik gewoon dat ik een keer het punt bereik dat mijn depressie de gevaarlijke regionen bereikt. Ik moet weer een doel gaan krijgen in het leven. Ik moet uit huis, ik moet uit die sleur, uit die depressie en uit deze beperkende sociale beperking. Anders zal ik heel veel moeite krijgen met ooit daadwerkelijk gelukkig worden. Maar het is niet makkelijk allemaal. Ondertussen zit ik dus met mijn moeder die herstellende is van borstkanker en die nu verdere behandeling na de operatie allemaal weigert, wat ik best lastig vind om mee om te gaan. Sinds ze daardoor getroffen is gaat het hier in huis nergens anders meer over, wat aan de ene kant natuurlijk erg begrijpelijk is, maar mijn moeder is een vrij negatief persoon als het op zulke dingen aankomt. Dat resulteert erin dat er een bijna constante negatieve sfeer hangt hier, wat het heel moeilijk maakt om positief te zijn, terwijl ik dat juist even heel hard nodig heb (en mijn moeder zelf ook). Daarom ga ik uit huis zodra mijn financiën dat toelaten. Ik hou het hier echt niet nog een jaar vol... Ik ben nu 22 en moet ook een keer echt aan mezelf gaan denken. Mijn leven zit in een heel diep dal waar ik nu echt eens langzamerhand uit moet gaan klimmen, want dat gaat ook nog wel even duren.

Op liefdesgebied lijken de vrouwtjes het leuk te vinden mij eerste blij te maken met valse hoop om die daarna lekker de grond in te trappen, wat er elke keer voor zorgt dat ik nóg minder zelfvertrouwen krijg op dat gebied (en dat stond al ver beneden het nulpunt). Dat is nu een stuk of drie keer op rij gebeurd, dus dat laat ik ook maar even rusten, zelfs al heb ik er erg veel behoefte aan een relatie. Dus ja, alles zuigt een beetje in mijn leven momenteel. Maar ik voel me ondanks dat alles nog altijd beter dan een jaar terug, terwijl er toen minder shit aan de hand was, dus op zich is er vooruitgang. Maar er is helaas ook nog een lange weg te gaan, en dat is best deprimerend.

Nouja, dat wou ik even kwijt. Volgens mij voor mijn doen taaltechnisch vrij brak, maar ik ben niet echt helder en verga van de koppijn, dus vergeef het me voor een keertje.
Hey, ik ben geen olifant
Door Lars1216 (4382 reacties) op 11-09-2014 22:11
Dit topic lijkt nogal dood gebloed. Opzich een goed teken.
Dura lex, sed lex
Yojimbro
Door Yojimbro (16491 reacties) op 11-09-2014 22:16
Klagen doen ze toch wel in de Klaagcorner
Door Lars1216 (4382 reacties) op 11-09-2014 22:36
Quote:
[..]
Late reactie, maar ik zie het nu pas. Ik ken je probleem, helaas. Ik kamp ook al sinds de middelbare school met sociale moeilijkheden waar ik nog steeds dagelijks onder lijd. Als je geholpen wil worden moet je toch de stap zetten om hulp te zoeken. Je hoeft je echt niet te schamen. Ga naar de huisarts (dat hoeven je ouders niet eens te weten) en laat die een doorverwijzing naar de psycholoog regelen. Tegenwoordig wordt dat gewoon verzekerd, en op zich kun je zelfs dat nog wel geheimhouden van je ouders, zelfs al is er geen reden voor eigenlijk. Als je broer ook wat heeft (hier trouwens ook het geval) moeten ze het juist begrijpen, toch?



[..]
Vervelend om te lezen man. Vrees dat ik niet veel steun of advies kan bieden Dat soort situaties is heel lastig aan te ontkomen behalve door gewoon door te bijten en het uit te zitten. Wat echt extreem moeilijk kan zijn. Als het goed is is het als je straks op HBO zit al een stuk minder.




Dan mijn eigen problemen maar weer even neergooien. Ik verga echt van de stress de laatste weken. Ik heb geen dag zonder knallende koppijn, en koppijn krijg ik alleen onder stress. Dan ga ik mijn nek aanspannen en wordt alles vreselijk pijnlijk. Ik vrees ook dat ik wel weet hoe het komt... School zit er weer aan te komen, en alles is nog steeds vreselijk onzeker. Ik had me een tijd terug ingeschreven voor autotechniek, maar die besloten pas de benodigde test en gesprekken na de vakantie te doen. Uit die test en gesprekken kwam dus het resultaat dat ik beter niet aan die opleiding kan beginnen (ik moet eerst niveau 2 doen voor ik niveau 3 kan doen, het is te ver onder mijn niveau en mijn persoonlijkheid past totaal niet tussen de gemiddelde persoon die die studie doet). Dat houdt dus in dat ik nu nog een nieuwe studie moet kiezen, in moet schrijven en mijn complete mentale voorbereiding opnieuw kan beginnen. Maar goed, aan de andere kant wordt het ook wel weer wat minder eng, omdat ik dus toch HBO ga doen en straks tussen wat minder banale mensen kom hopelijk (niks tegen MBO'ers, maar wel een klein beetje tegen MBO'ers autotechniek Heb er een paar ontmoet, en het is toch een bepaald type...). En het is in mijn eigen woonplaats, wat de stress van reizen wegneemt, maar alsnog... Ik zit nu 3 jaar thuis, en ondanks dat ik hier volledig gek word van mezelf en mijn ouders en echt absurd graag weg wil, is het allemaal wel doodeng om na zo'n lange tijd weer te beginnen. Mijn sociale problemen zijn in die 3 jaar alleen maar erger geworden, en ondanks dat ik nu al enkele maanden naar de psycholoog ga en lichte verbetering merk, heb ik alsnog heel veel moeite met het sociale aspect van de samenleving, laat staan een school. Ik ben niet zo goed in eerste impressies zegmaar... Dus gesprekken met onbekenden, nieuwe vrienden maken, etc, gaat allemaal moeizaam. Terwijl dat juist best belangrijk is op een nieuwe school, anders ben ik straks weer 4 jaar lang de outcast. En ik weet niet of ik dat aankan.

Dus daar lig ik dag en nacht over te piekeren. Ik slaap vreselijk slecht, heb alle wakkere uren koppijn en krijg geen fuck gedaan. En ik weet nog niet eens of ik toegelaten wordt of dat ik al te laat ben :') Dat zou ook kut zijn. Want ondanks dat ik er tegenop zie, weet ik wel dat ik die opleiding heel hard nodig heb, want ik kan niet nog een jaar thuis zitten. Dan weet ik gewoon dat ik een keer het punt bereik dat mijn depressie de gevaarlijke regionen bereikt. Ik moet weer een doel gaan krijgen in het leven. Ik moet uit huis, ik moet uit die sleur, uit die depressie en uit deze beperkende sociale beperking. Anders zal ik heel veel moeite krijgen met ooit daadwerkelijk gelukkig worden. Maar het is niet makkelijk allemaal. Ondertussen zit ik dus met mijn moeder die herstellende is van borstkanker en die nu verdere behandeling na de operatie allemaal weigert, wat ik best lastig vind om mee om te gaan. Sinds ze daardoor getroffen is gaat het hier in huis nergens anders meer over, wat aan de ene kant natuurlijk erg begrijpelijk is, maar mijn moeder is een vrij negatief persoon als het op zulke dingen aankomt. Dat resulteert erin dat er een bijna constante negatieve sfeer hangt hier, wat het heel moeilijk maakt om positief te zijn, terwijl ik dat juist even heel hard nodig heb (en mijn moeder zelf ook). Daarom ga ik uit huis zodra mijn financiën dat toelaten. Ik hou het hier echt niet nog een jaar vol... Ik ben nu 22 en moet ook een keer echt aan mezelf gaan denken. Mijn leven zit in een heel diep dal waar ik nu echt eens langzamerhand uit moet gaan klimmen, want dat gaat ook nog wel even duren.

Op liefdesgebied lijken de vrouwtjes het leuk te vinden mij eerste blij te maken met valse hoop om die daarna lekker de grond in te trappen, wat er elke keer voor zorgt dat ik nóg minder zelfvertrouwen krijg op dat gebied (en dat stond al ver beneden het nulpunt). Dat is nu een stuk of drie keer op rij gebeurd, dus dat laat ik ook maar even rusten, zelfs al heb ik er erg veel behoefte aan een relatie. Dus ja, alles zuigt een beetje in mijn leven momenteel. Maar ik voel me ondanks dat alles nog altijd beter dan een jaar terug, terwijl er toen minder shit aan de hand was, dus op zich is er vooruitgang. Maar er is helaas ook nog een lange weg te gaan, en dat is best deprimerend.

Nouja, dat wou ik even kwijt. Volgens mij voor mijn doen taaltechnisch vrij brak, maar ik ben niet echt helder en verga van de koppijn, dus vergeef het me voor een keertje.
Gepost door: Fant op 29-08-2014 02:37
Dat gedeelte over de vrouwtjes is, helaas, zo herkenbaar! Ook hier behoefte aan een relatie maar hetzelfde probleem, valse hoop en dan keihard laten donderen, meerdere keren gebeurd de afgelopen jaren helaas. Dus ook hier het hart maar op slot gezet ook al had ik mezelf altijd beloofd dat nooit te zullen doen en er altijd open voor te staan, dat kan ik momenteel gewoon niet nog een keer aan.
Dura lex, sed lex
Rudey
Door Rudey (2310 reacties) op 11-09-2014 23:01
Quote:
[..]
Dat gedeelte over de vrouwtjes is, helaas, zo herkenbaar! Ook hier behoefte aan een relatie maar hetzelfde probleem, valse hoop en dan keihard laten donderen, meerdere keren gebeurd de afgelopen jaren helaas. Dus ook hier het hart maar op slot gezet ook al had ik mezelf altijd beloofd dat nooit te zullen doen en er altijd open voor te staan, dat kan ik momenteel gewoon niet nog een keer aan.
Gepost door: Lars1216 op 11-09-2014 22:36
Het klinkt heel cliché, maar ik zou niet op zoek gaan en je hart niet compleet op slot zetten. Ik sta zelf open voor een relatie, maar alleen als ik iemand tegen kom die grotendeels op één lijn zit met mijn normen en waarden en denken en doen. Ik ben zelf een korte relatie verder en dat was puur vergif. Zoiets hoef ik niet nog eens mee te maken.

Ik spreek regelmatig vrouwen op stap aan, wanneer ik er zin in heb. Ben zelf alleen nog niet iemand tegen gekomen waar ik echt van zeg; hé, jij bent echt de shit! Dus nu ben ik wat "selectiever" en doe ik het alleen nog maar wanneer ik er echt zin in heb.

Vind ik het jammer dat ik geen vriendin heb? Deels. Maar van de andere kant zit het me ook weer niet dwars. Je kan gaan en staan waar je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden, van de ene kant is het heerlijk. Ja, je mist wel een best buddy waar je leuke dingen mee kan doen en alles tegen kan zeggen, die soulmate, maar ach. Goede vrienden maken voor mij veel goed. Het gebrek aan seks is jammer.

Maar hè, je kan je richten op de dingen die er volgens jou echt toe doen. Voor mij is dat primair school, vrienden en sporten. Verder lekker gamen, series kijken, uitstapjes maken, kan het niet zo gek bedenken. En niemand die aan m'n kop zeurt of ik er de woensdag weer ben.

Natuurlijk, een leuke vriendin voegt echt wel wat toe. En in de kern heeft iedereen wel behoefte aan een vriend/vriendin. Ik zou je eigen weg volgen en gewoon lekker in je element zijn. Da's, in mijn ogen, het allerbelangrijkste in het leven. Als jij lekker in je vel zit straal je dat echt wel uit. Dat vrouwtje komt echt wel een keer voorbij.
Levensgenieter! Van circusdirecteur, naar IT-programmeur. Story of my life. :-D
Secretmaster
Door Secretmaster (715 reacties) op 11-09-2014 23:07
Foi foi..wat een dag vandaag. Eerst krijgt goede vriend van me te horen dat z'n hart volgende week wordt gereset. (is al lang een hartpatient)

Daarna krijg je te horen dat een goede bekende voor een trein is gesprongen.

En ja, het is nog niet voorbij.
Oud kameraad is vandaag omgekomen bij een auto-ongeluk.

Oh ja, andere vriend liet gisteren z'n hond inslapen.

Top weekje hoor..bah
{PSN-DijkDevil} {Steam-Secretmaster2009}
Giovanni2903
Door Giovanni2903 (9345 reacties) op 11-09-2014 23:08
ik vind het vooral heel irritant dat ze alleen maar kunnen zeggen hoe k*t je bent terwijl ze zelf soms niet sporen.. zou hier graag voorbeelden van geven, maar gaat ook wel weer wat ver
| PlayStation: Gi0vanni2903 |
Linguist
Door Linguist (5808 reacties) op 12-09-2014 12:30
Quote:
[..]
Het klinkt heel cliché, maar ik zou niet op zoek gaan en je hart niet compleet op slot zetten. Ik sta zelf open voor een relatie, maar alleen als ik iemand tegen kom die grotendeels op één lijn zit met mijn normen en waarden en denken en doen. Ik ben zelf een korte relatie verder en dat was puur vergif. Zoiets hoef ik niet nog eens mee te maken.

Ik spreek regelmatig vrouwen op stap aan, wanneer ik er zin in heb. Ben zelf alleen nog niet iemand tegen gekomen waar ik echt van zeg; hé, jij bent echt de shit! Dus nu ben ik wat "selectiever" en doe ik het alleen nog maar wanneer ik er echt zin in heb.

Vind ik het jammer dat ik geen vriendin heb? Deels. Maar van de andere kant zit het me ook weer niet dwars. Je kan gaan en staan waar je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden, van de ene kant is het heerlijk. Ja, je mist wel een best buddy waar je leuke dingen mee kan doen en alles tegen kan zeggen, die soulmate, maar ach. Goede vrienden maken voor mij veel goed. Het gebrek aan seks is jammer.

Maar hè, je kan je richten op de dingen die er volgens jou echt toe doen. Voor mij is dat primair school, vrienden en sporten. Verder lekker gamen, series kijken, uitstapjes maken, kan het niet zo gek bedenken. En niemand die aan m'n kop zeurt of ik er de woensdag weer ben.

Natuurlijk, een leuke vriendin voegt echt wel wat toe. En in de kern heeft iedereen wel behoefte aan een vriend/vriendin. Ik zou je eigen weg volgen en gewoon lekker in je element zijn. Da's, in mijn ogen, het allerbelangrijkste in het leven. Als jij lekker in je vel zit straal je dat echt wel uit. Dat vrouwtje komt echt wel een keer voorbij.
Gepost door: Rudey op 11-09-2014 23:01
Hele wijze woorden Rudey, ik kan me er zeker in vinden. Ook ik kom net uit een relatie die op het eind gewoon verspilde moeite bleek. Ja, ik heb er veel van geleerd en nee, ik wil nooit meer zoiets soortgelijks meemaken. Ik sluit mijn hart niet geheel af, maar wil wel weer proberen even genieten van het single zijn. Gezien mijn vertrouwen in haar dankzij mijn naïvité ernstig is geschaad door onfortuinlijke events, ben ik nu even niet toe aan een nieuwe relatie.

Granted, een relatie hebben heeft zijn voordelen én nadelen. Het merendeel wat ik wilde zeggen staat al in Rudey's post, over het hebben van een ware soulmate en dergelijk. Ik heb met haar ook een goed deel van mijn games samen uitgespeeld, en veel nieuwe games en series ontdekt en hadden nog steeds een heel to-do-list staan. Ben niet zo positief over dat we het ooit weer gaan oppakken, wat ik wel treurig vind...

We praten sinds kort weer redelijk normaal tegen elkaar en ik care nog steeds om haar. Bij correcte mensen gaat zo'n besef namelijk niet gelijk ineens weg. Ergens blijft het pijn doen, maar ik ben nu ook veel te occupied met school, vrienden en sporten om me met teveel haar bezig te houden. Zelfs gaming staat nu op een lager pitje dan gemiddeld.

Ook al probeer je iemand manieren op te brengen, aan te spreken dat je met een bepaald gedrag niet eens bent en gewoon te 'boetseren' naar je smaak, als het op het eind niet lukt en diegene weer al je efforts ongedaan maakt komt gewoon hard aan. Daarom hoop ik ooit iemand toevallig tegen te komen die al op mijn smaak 'geboetseerd' is.

Ik ben genoeg gesteund door verschillende mensen vanuit mijn kant, haar kant en zelfs mensen buiten de kring, dus mijn pad ligt weer duidelijk open en ik weet weer welke richting ik op moet. Wees jezelf, blijf leren en wijzer worden, beleef je hobbies met passie, straal zelfvertrouwen en geluk uit, en ga voor een succesvolle toekomst.
Steam: Linqvist | Diablo III BattleTag: Linqvist#2147 | 3DS FC: 3480 - 2716 - 8572 | Switch FC: 7266 - 9152 - 6228 | PlayStation Network/Nintendo Network ID: Lingasm | "If there is a strong general, there will be no weak soldiers." - ??
Door TheMART (3974 reacties) op 12-09-2014 12:45
@Fant

Nondeju jonge, elke keer als ik jouw verhaal lees denk ik: wij moeten samen er gewoon eens een hele kladde bier ingooien en die dames in de kroeg eens voor je laten strijden! :-) Je lijkt me gewoon een ok gast en alle onzekerheden zijn jammer, geheel niet nodig ook. Dat geldt overigens veelal voor de rest ook, afgezien van allerlei geestelijke aandoeningen/ADHD etc etc, is het lastig om een ander gekleurde bril op te zetten om naar de wereld te kijken...

Overigens scheelt het heel veel of je op middelbare school/MBO zit of HBO naar mijn mening. Hoe lullig het ook klinkt, middelbare school/MBO zit ook een (groot) deel dat er verplicht zit hun tijd vol te maken, stemming is gewoon anders. HBO zijn veelal meer gemotiveerde en qua gedrag in de meeste gevallen meer volwassen. Er komt dan ook minder geneuzel (gepest etc) voor naar wat ik ervan gezien heb.

Aanstaand weekend ga ik met paar kameraden naar de zeilboot, biertjes happen, wat (Friese) dames zien te koppelen aan een vrijgezellige kameraad en wat genieten van de zon nog lekker laat in het jaar. Wellicht ook een keertje aanstaand voorjaar/zomer voor jou Fant, wat aandacht krijgen van dames buiten je directe omgeving zodat er ook geen relatie is met je huidige woonplaats/vaste uitgaansgelegenheden/opleiding?
PSVita OLED Masterrace
Fant
Door Fant (12238 reacties) op 12-09-2014 15:08
Quote:
[..]
Het klinkt heel cliché, maar ik zou niet op zoek gaan en je hart niet compleet op slot zetten. Ik sta zelf open voor een relatie, maar alleen als ik iemand tegen kom die grotendeels op één lijn zit met mijn normen en waarden en denken en doen. Ik ben zelf een korte relatie verder en dat was puur vergif. Zoiets hoef ik niet nog eens mee te maken.

Ik spreek regelmatig vrouwen op stap aan, wanneer ik er zin in heb. Ben zelf alleen nog niet iemand tegen gekomen waar ik echt van zeg; hé, jij bent echt de shit! Dus nu ben ik wat "selectiever" en doe ik het alleen nog maar wanneer ik er echt zin in heb.

Vind ik het jammer dat ik geen vriendin heb? Deels. Maar van de andere kant zit het me ook weer niet dwars. Je kan gaan en staan waar je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden, van de ene kant is het heerlijk. Ja, je mist wel een best buddy waar je leuke dingen mee kan doen en alles tegen kan zeggen, die soulmate, maar ach. Goede vrienden maken voor mij veel goed. Het gebrek aan seks is jammer.

Maar hè, je kan je richten op de dingen die er volgens jou echt toe doen. Voor mij is dat primair school, vrienden en sporten. Verder lekker gamen, series kijken, uitstapjes maken, kan het niet zo gek bedenken. En niemand die aan m'n kop zeurt of ik er de woensdag weer ben.

Natuurlijk, een leuke vriendin voegt echt wel wat toe. En in de kern heeft iedereen wel behoefte aan een vriend/vriendin. Ik zou je eigen weg volgen en gewoon lekker in je element zijn. Da's, in mijn ogen, het allerbelangrijkste in het leven. Als jij lekker in je vel zit straal je dat echt wel uit. Dat vrouwtje komt echt wel een keer voorbij.
Gepost door: Rudey op 11-09-2014 23:01
Ik zie mensen heel vaak doen alsof het hebben van een relatie een keuze is. Zo van "ja, ik heb nu wel zin in een relatie, laat ik er weer eens eentje gaan hebben". Ik zit nu al dik 5 jaar zonder, en of ik nou hard probeer, half probeer of niet probeer, het komt niet dichterbij. Ik heb geweldige vrienden, toffe hobby's en vermaak me verder aardig in het leven de laatste tijd, maar op dit gebied lijkt er geen enkele voortgang te zijn. En hoe vaak mensen me ook proberen te overtuigen dat single zijn helemaal de shit is, ik ben er na al die jaren wel klaar mee. Maar goed, ik heb nu een dame waar ik gewoon af en toe casual wat mee omga. Filmpje kijken, hapje eten, dat soort shit. Ondanks dat het vriendschappelijk is, is het al een verademing in elk geval na jaren nauwelijks vrouwelijk contact weer eens normaal met een meisje om te gaan, zodat ik daar ook niet te roestig in wordt :')

Quote:
@Fant

Nondeju jonge, elke keer als ik jouw verhaal lees denk ik: wij moeten samen er gewoon eens een hele kladde bier ingooien en die dames in de kroeg eens voor je laten strijden! :-) Je lijkt me gewoon een ok gast en alle onzekerheden zijn jammer, geheel niet nodig ook. Dat geldt overigens veelal voor de rest ook, afgezien van allerlei geestelijke aandoeningen/ADHD etc etc, is het lastig om een ander gekleurde bril op te zetten om naar de wereld te kijken...

Overigens scheelt het heel veel of je op middelbare school/MBO zit of HBO naar mijn mening. Hoe lullig het ook klinkt, middelbare school/MBO zit ook een (groot) deel dat er verplicht zit hun tijd vol te maken, stemming is gewoon anders. HBO zijn veelal meer gemotiveerde en qua gedrag in de meeste gevallen meer volwassen. Er komt dan ook minder geneuzel (gepest etc) voor naar wat ik ervan gezien heb.

Aanstaand weekend ga ik met paar kameraden naar de zeilboot, biertjes happen, wat (Friese) dames zien te koppelen aan een vrijgezellige kameraad en wat genieten van de zon nog lekker laat in het jaar. Wellicht ook een keertje aanstaand voorjaar/zomer voor jou Fant, wat aandacht krijgen van dames buiten je directe omgeving zodat er ook geen relatie is met je huidige woonplaats/vaste uitgaansgelegenheden/opleiding?
Gepost door: TheMART op 12-09-2014 12:45
Haha, ja, met een 'kladde bier' (eerste keer dat ik het woord kladde hoor ) op gaat alles al makkelijker. Ik ga nooit uit omdat ik zoveel drank naar binnen moet gieten om dat vermakelijk te vinden, en daar heb ik het geld gewoon niet voor. Ik ga geen 50 euro aan bier of andere drank kopen op een avond om lol te hebben als ik ook 50 euro aan benzine kan kopen en daar véél meer lol van kan hebben Ik ben ook best een ok gast, en al die onzekerheden zijn inderdaad erg jammer en onnodig Gelukkig beginnen ze langzaam wel af te nemen. Ik merk al dat ik steeds iets beter meekom in sociale situaties, waarbij mijn wekelijkse psycholoogbezoek ook zeker meehelpt.

En je hebt groot gelijk qua scholen. Het lijkt erop dat ik in februari ga instromen omdat ik te laat was met inschrijven om in september te beginnen (bedankt Drenthe College -_-). Dat wordt dan HBO informatica, waar ik best blij mee ben. Tot die tijd maar wanhopig proberen een baantje te vinden

Hahaha, veel geluk met mij koppelen aan Friese dames Ik wil het je wel zien proberen hoor.
Hey, ik ben geen olifant
Door Lars1216 (4382 reacties) op 12-09-2014 15:20
Quote:
[..]
Ik zie mensen heel vaak doen alsof het hebben van een relatie een keuze is. Zo van "ja, ik heb nu wel zin in een relatie, laat ik er weer eens eentje gaan hebben". Ik zit nu al dik 5 jaar zonder, en of ik nou hard probeer, half probeer of niet probeer, het komt niet dichterbij. Ik heb geweldige vrienden, toffe hobby's en vermaak me verder aardig in het leven de laatste tijd, maar op dit gebied lijkt er geen enkele voortgang te zijn. En hoe vaak mensen me ook proberen te overtuigen dat single zijn helemaal de shit is, ik ben er na al die jaren wel klaar mee. Maar goed, ik heb nu een dame waar ik gewoon af en toe casual wat mee omga. Filmpje kijken, hapje eten, dat soort shit. Ondanks dat het vriendschappelijk is, is het al een verademing in elk geval na jaren nauwelijks vrouwelijk contact weer eens normaal met een meisje om te gaan, zodat ik daar ook niet te roestig in wordt :')

[..]
Haha, ja, met een 'kladde bier' (eerste keer dat ik het woord kladde hoor ) op gaat alles al makkelijker. Ik ga nooit uit omdat ik zoveel drank naar binnen moet gieten om dat vermakelijk te vinden, en daar heb ik het geld gewoon niet voor. Ik ga geen 50 euro aan bier of andere drank kopen op een avond om lol te hebben als ik ook 50 euro aan benzine kan kopen en daar véél meer lol van kan hebben Ik ben ook best een ok gast, en al die onzekerheden zijn inderdaad erg jammer en onnodig Gelukkig beginnen ze langzaam wel af te nemen. Ik merk al dat ik steeds iets beter meekom in sociale situaties, waarbij mijn wekelijkse psycholoogbezoek ook zeker meehelpt.

En je hebt groot gelijk qua scholen. Het lijkt erop dat ik in februari ga instromen omdat ik te laat was met inschrijven om in september te beginnen (bedankt Drenthe College -_-). Dat wordt dan HBO informatica, waar ik best blij mee ben. Tot die tijd maar wanhopig proberen een baantje te vinden

Hahaha, veel geluk met mij koppelen aan Friese dames Ik wil het je wel zien proberen hoor.
Gepost door: Fant op 12-09-2014 15:08
Niks tegen Friese dames!

Maar ben het wel met je eens. Iedereen doet altijd alsof je zo even kan zeggen van he ik wil een relatie en een week later heb je er een, zo makkelijk gaat dat allemaal niet. XD single zijn vind ik inmiddels ook super kut, ben inmiddels wel eens toe aan me eerste relatie op inmiddels 18 jarige leeftijd.
Dura lex, sed lex
Skull_kid
Door Skull_kid (38946 reacties) op 12-09-2014 15:23
Rol: Forum Moderator
Quote:
[..]
Niks tegen Friese dames!

Gepost door: Lars1216 op 12-09-2014 15:20

Voel je je aangesproken?

Ik snap wel dat het op een gegeven moment kut kan zijn om single te zijn. Ik was zelf 7,5 in een relatie en toen dat over ging had ik echt een gat in m'n leven. Niet zozeer dat ik haar keihard miste (ook wel natuurlijk), maar ik miste gewoon iemand waar je je dag aan kon vertellen, waar je terecht kon als het even kut ging.

Ik wens jullie in ieder geval veel succes! 't Komt altijd goed
❍ᴥ❍
JBjeroen
Door JBjeroen (1186 reacties) op 12-09-2014 15:24
18 is de bloei van je leven. Maar een relatie is idd wel leuk zolang het goed gaat! Ik had een vriendin en daar liep het na een tijdje niet zo lekker meer mee.. dan wordt je er ook ongelukkig van een vriendin
PSN: jbjeroen STEAM: jbjeroen
3bdelilah
Door 3bdelilah (1832 reacties) op 12-09-2014 18:52
Het onvermijdelijke is zojuist gebeurd. Na al die mooie en leuke tijden, na aardig wat jaren erin te hebben geïnvesteerd, |||Spoiler||| heb ik mijn PS3 verkocht om geld vrij te maken voor een Wii U. Sorry als je wat serieus verwachtte, I'll see myself out. |||Spoiler|||.

Teravexis
Door Teravexis (360 reacties) op 12-09-2014 19:10
Quote:
18 is de bloei van je leven. Maar een relatie is idd wel leuk zolang het goed gaat! Ik had een vriendin en daar liep het na een tijdje niet zo lekker meer mee.. dan wordt je er ook ongelukkig van een vriendin
Gepost door: JBjeroen op 12-09-2014 15:24

Ja, ik ken dat gevoel. Binnenkort ook 18. Mijn relatie heb ik ook een einde aangemaakt. Of ja, niet alleen ik, kwamen we beiden op uit. Als je al aan anderen begint te denken of je krijgt ook maar regelmatig ideeën om het uit te maken, kun je er ook maar beter mee stoppen. Aan de ene kant mis ik het ook wel, maar ben toch blij dat ik met niemand rekening hoef te houden als ik wat wil gaan doen.
Nu komt alleen het vervelende gedeelte: Ik wil best wel een vriendin, maar aan de andere kant weer niet. En dat is niet omdat ik echt behoefte heb om single te zijn ofzo, maar meer het gevoel van iemand hebben om samen iets mee te doen. Het wil gewoon niet: Iets blokkeert. Niet dat ik het niet wil vragen aan iemand, maar ik weet het gewoon niet. Je hoofd breken over het wel/niet doen gaat dan nog in vergelijking: Je kunt één van de twee kiezen. Hier gaat dat wat minder, en wordt er zelf een beetje van ontmoedigd. Komt wel goed, dat zeker, maar dat neemt niet weg dat het een behoorlijk vervelend gevoel is.
Door Lars1216 (4382 reacties) op 12-09-2014 19:15
Quote:
[..]

Voel je je aangesproken?

Ik snap wel dat het op een gegeven moment kut kan zijn om single te zijn. Ik was zelf 7,5 in een relatie en toen dat over ging had ik echt een gat in m'n leven. Niet zozeer dat ik haar keihard miste (ook wel natuurlijk), maar ik miste gewoon iemand waar je je dag aan kon vertellen, waar je terecht kon als het even kut ging.

Ik wens jullie in ieder geval veel succes! 't Komt altijd goed
Gepost door: Skull_kid op 12-09-2014 15:23
Ben een Fries. (nee geen dame! )
Dura lex, sed lex
King Bowser
Door King Bowser (15698 reacties) op 16-09-2014 09:45
Zo, ook maar weer eens wat neerzetten. Word namelijk een klein beetje doodziek van mijn ouders.

Twee weken geleden was mijn moeder ''even'' op bezoek. Gauw koppie doen en weer vertrekken (meer aandacht krijgen wij niet namelijk ''want ze hebben het altijd zo druk'')
Voor ze weg ging, heeft ze tegen ons zoontje gezegd ''opa en oma komen volgende week wel even langs om je kamer te bekijken'' aangezien hij nu in een (zoals hij het noemt ''wow bed'' slaapt en heel trots is op zijn mooie nieuwe grote wow kamer). De week was om, geen opa en/of oma. Week verder, geen opa en/of oma. Dus twee weken verstreken, zonder dat opa of oma langs is geweest om zijn kamertje te bezichtigen!
Nu is hij wel maar 2,5. Maar hij is niet gek natuurlijk, als hij naar boven loopt begint hij op de trap al over zijn ''wow bed'' en zijn ''wow kamer'' met auto's en de poes (Dikkie Dik), Woezel, de tek tik (kikker) en de ha-ha-dis (hagedis) die in zijn kamertje slapen (knuffels natuurlijk) Hij vindt het geweldig om te showen.

Inmiddels al een paar keer gebeld, want ik vind het zielig voor dat jochie. Maar iedere keer krijg ik een complete story over hoe druk ze het wel/niet hadden, dat ze Tess (dochter van mijn zus) moesten ophalen want die had koorts (ze kan toch GVD zelf met haar luie donder van haar werk af komen en haar kind ophalen?) Daarna moet ze daar weer oppassen, dan moeten ze Cil (zoontje van mijn zus) van school halen ''want dat vinden ze leuk'' omdat die sinds een paar weken naar school gaat. Dan gaan ze dus met mijn zus mee beiden om hem op te halen. Ze zit daar regelmatig op te passen, helpt haar overal mee ''want ze moet werken'' Ja, ga dan godnondeju kleiner wonen, retard! Ik begin echt een bloedhekel te krijgen aan zowel mijn zus al;s mijn ouders op deze manier. Ik wil het helemaal niet, want het hoort niet. Maar iedere keer die teleurstelling voor mijn zoontje... Ik kan er redelijk mee leven hoor, ik weet gewoon dat ik altijd als laatste kom en niet zoveel voor ze beteken (kan ik niet voor hen invullen, maar dat gevoel heb ik inmiddels) Maar mijn zoontje roept wel vaker om zijn oma omdat die weer eens beloofd heeft langs te komen.

Ik ben er zo klaar mee, ze sodemieteren maar een keer op. Als ze er weer eens zijn en we hebben het er over, dan vertel ik wel eens hoe ik er over denk, dat ik het vervelend vind dat ze continu bij mijn zus zijn omdat ze die kinderen van school moeten halen en nooit eens hier komen. Maar dan wordt er gelijk chagrijnig gereageerd met dat dat helemaal niet zo is. Collega's van mijn vrouw zien mijn ouders regelmatig die kant op fietsen, we zijn niet achterlijk of zo hoor.
Inmiddels heeft onze zoon nog maar een opa en een oma volgens mij. Die anderen komen toch nooit langs. Echt heel erg leuk weer.
https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com
GinneSchrik
Door GinneSchrik (4212 reacties) op 24-10-2014 19:10
Damn, kom net thuis helemaal blij omdat vandaag zo'n toffe dag was, staat m'n vrouw me op te wachten in tranen. Een vriend van ons is vandaag overleden. Jongen was pas 31 en laat 'n vrouw en 3 jonge kindjes achter.
Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik jullie hiermee lastig val, maar ik kan echt niet met die dingen omgaan. Je zou denken dat je er op een zeker moment beter mee om leert te gaan, maar het snijdt door de ziel zoiets. Voel me zo beroerd omdat ik er wil zijn voor z'n vrouw en kinderen, maar ik weet me compleet geen houding te geven in deze situaties...en ik kan sowieso niets voor ze doen.
Het leven voelt zo oneerlijk soms...
"A winner is you"
Destroymichelle
Door Destroymichelle (5418 reacties) op 24-10-2014 19:13
Quote:
Damn, kom net thuis helemaal blij omdat vandaag zo'n toffe dag was, staat m'n vrouw me op te wachten in tranen. Een vriend van ons is vandaag overleden. Jongen was pas 31 en laat 'n vrouw en 3 jonge kindjes achter.
Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik jullie hiermee lastig val, maar ik kan echt niet met die dingen omgaan. Je zou denken dat je er op een zeker moment beter mee om leert te gaan, maar het snijdt door de ziel zoiets. Voel me zo beroerd omdat ik er wil zijn voor z'n vrouw en kinderen, maar ik weet me compleet geen houding te geven in deze situaties...en ik kan sowieso niets voor ze doen.
Het leven voelt zo oneerlijk soms...
Gepost door: GinneSchrik op 24-10-2014 19:10
Bah dat is inderdaad oneerlijk.
Doet me denken aan 3 jaar terug. Een vriendin van mij is omgekomen bij een auto ongeluk. 19 jaar, bijrijder, aangereden door iemand die veel te hard reed en de macht over het stuur verloor.
Ik heb het ook nooit echt af kunnen sluiten. Is gewoon zo vreemd en onnatuurlijk.
Heel erg voor die kindjes Wees er maar zoveel mogelijk voor ze, want zij snappen er helemaal niks van. En meer kun je ook niet doen. Ieder verwerkt dit op zijn eigen manier.
In ieder geval heel veel sterkte!
Frietjesssss❤
Niels
Door Niels (18313 reacties) op 24-10-2014 20:27
Damn, sommige mensen peren er veel te vroeg tussen uit. Sterkte Ginne. Belangrijkste is dat ze weten dat je voor hun klaarstaat als ze iets nodig hebben. Zeker met de achtbaan die ze tegemoet gaan met regelen van een uitvaart en gemeentedingen kunnen ze alles gebruiken om die emotionele druk wat te verlichten
Geef donuts. NNID/PSN: Samael_blackwing 3DS FC: 0619-4334-6746 Switch FC: SW-2963-2293-4414
[Begin]  |50|51|52|53|54|55|56(142)  [Eind]