Vandaag te horen gekregen dat mijn contract niet verlengd wordt van me werk. Nou vind ik dat niet super erg, omdat ik het totaaaaaal niet meer naar mijn zin had. 2 mensen waar ik echt hekel aan had.

Maar toch voelt het niet helemaal fijn. Ik heb een redelijk angstig gevoel, komt denk omdat ik nu geen werk/inkomsten heb, maar wel vaste kosten (telefoon abbo 25 eu en zorgverzekering 25 = 50 eu in de maand). Daarnaast heb ik nog wel een tweede rekening waar heel wat studiefinancering geld op staat, dus ik kan het tijdelijk daarvan lenen.

Ik moet nu niet alleen opzoek op korte termijn naar nieuw werk maar ook naar (fulltime) stage die ik in November moet gaan lopen. Sowieso waar ik hekel aan heb is solliciteren en stage lopen opzich helemaal!

Morgen maar eens wat mailtjes de deur uit sturen dus. Maar ik heb echt een rot gevoel, terwijl ik ergens ook wel blij ben dat ik niet meer terug hoef! (ze boden me opnieuw wel een stage plek aan, maar dan verdien ik maandelijks netzoveel als dat ik werkte, enige verschil: ik werkte nu 1,5 dag en stage is full time!!!)

Maar het gevoel wat ik nu heb is best wel rot, zelfs als ik wil gamen heb ik het gevoel dat ik NU DIRECT iets moet ondernemen. Dat ik pas iets voor mezelf mag doen als "alles" in orde en geregeld is. Kennen jullie dat ook ?

---

ken het gevoel wel maar dat komt meer omdat voor mij vrije tijd pas echt leuk word als ik het verdiend heb. Maar kop op , er is genoeg werk en bekijk t positief geniet eerst en ga na het weekend zoeken.kan je meteen opladen voor een nieuwe Job of /en stage.

is idd wel kut, maar er zijn genoeg baantjes waar je het wél leuk kan hebben. Ik ging eerst ook met tegenzin naar mn werk (Dekamarkt) en nu bij de AH vind ik het alleen maar leuk. Komt wel goed man

---

| PlayStation: Gi0vanni2903 |

Wacht maar tot je een hypotheek hebt en nog een studieschuld moet afbetalen Denk maar zo: het kan altijd erger.

---

ʕ •ᴥ•ʔ

Je raakt al in paniek van die hele 50 euro vaste lasten in de maand..?

Lol of niet, luxe leven heet dat

---

Geen telefoonabbo van €25 nemen. Ik ben 26 en nog nooit een telefoonabbo gehad. Als het erg belangrijk is, bellen ze jou wel. Minuten naar boven afronden, schurften dat ze zijn!

Anders heb je nog van die abbo's van €10,- en voor de zorgverzekering op maximum eigen risico leven in combinatie met een collectiviteitsverzekering. Ik maak 2 hele euro's winst met de zorgtoeslag hehe.

Het is kut met je baantje maar ach, als je bent afgestudeerd en begint met werken komt het 'grote' geld wel. Dan lach je om je huidige situatie. Tenzij je een hopeloze studie zonder een baangarantie doet.

Dat gevoel ken ik ook. Alleen bij mij is het procastinate/afleidingsgevoel sterker ;p.

Ach ja. Zie het positief. Je werkt daar niet meer. En je bent nu "vrij". Je verdient een betere werkplek dan wat je nu had(als ik je post lees ;P).

Daarnaast heb je nu ook ervaring opgebouwd. Dus je kan misschien bij een ander bedrijf ook hetzelfde werk weer doen? Maar je bent iig weg van dat "niet leuke" werkplek .

Zelf weet ik hoe stage zoeken irritant kan zijn . Ben nu blij dat ik het niet meer hoef te doen(totdat ik weer opnieuw een stageplek moet zoeken -_-). En het irritantste is ook dat ze niet gelijk zeggen of ze jou willen aannemen en dat je zelf weken achteraan moet gaan terwijl het al duidelijk is dat ze jou niet willen aannemen -_-.

Anyway. Ik zou zeggen. Kijk alvast naar een paar bedrijven, maak je mails klaar en bereid je voor de gesprekken . Beter nu beginnen met zoeken dan op het laatste moment zoeken. Want op het laatste moment krijg je alleen maar stress .

En aangezien ik nu op de emotionele steun-topic post, zal ik mijn probleem ook even posten(wat nu de laatste tijd dwars zit):
In juni/juli had ik op BG gepost dat ik op 2 opleidingen had ingeschreven(eigenlijk 3, maar op de derde opleiding kreeg ik als advies om de opleiding niet te doen. Omdat ik geen ervaring heb en ook de kennis van sommige vakken niet had enz.). Ik heb tot vandaag de dag nog steeds geen definitieve keuze gemaakt. Ik neig om opleiding A(dat buiten m'n stad zit) te gaan doen. Maar ik weet het zelf niet zeker. Mijn gevoel zegt dat het niks zal worden, dat het voor mij moeilijk zal worden, dat ik geen motivatie zal krijgen(of het wordt weer laag zoals op de MBO) en dat ik eigenlijk een jaar zal verspillen(alhoewel. Ik kan ieder moment van de opleiding uitschrijven/stoppen. Dus ik ben niet verplicht om de hele jaar af te maken. Maar dan betekent dit wel dat ik dan moet werken, geen "richting" heb en dat een paar maanden stufi zijn gebruikt :/). Daarnaast ben ik niet erg enthousiast om elke dag(en mijn gevoel zegt ook elke ochtend -_-) met de trein naar de andere stad te reizen. Had bij m'n 2de stageplek al met de trein iedere dag naar een andere stad moeten reizen. En dat was een beetje nog te doen(behalve dat ik iedere ochtend buikkrampen had, dat s'avonds laat thuis kwam en soms momenten had dat ik de trein miste of dat er vertragingen waren die de treintijden beetje messed up maakte :') ). Voordeel met stage was dat ik iedere avond niet hoefde te leren. Voor het HBO zal dat anders zijn(want dan moet ik weer achter de boeken zitten en elke avond leren ).

Opleiding B zit in m'n stad. Maar het probleem is dat de opleiding iets is, wat soort van een vervolg op m'n MBO opleiding is(maar net een beetje anders). Ik merkte toen ik dit jaar nog op de MBO zat, dat m'n motivatie niet erg hoog was. Eigenlijk was m'n motivatie op een moment waar ik dacht "Ik heb geen zin meer -_-". Had ook het gevoel dat ik m'n examen niet zou halen. Had ook m'n eindproject niet echt "af" en toen ik m'n eindproject terug keek, zag ik ook dat ik weinig motivatie ervoor had(want anders had ik het project wel af gekregen).

Daarnaast heb ik ook het probleem dat een deel van de mensen die op de MBO zaten, ook op beide opleidingen zitten(waar ik ben ingeschreven). De groep die ik eigenlijk niet mocht, zijn soort van in z'n tweeën gesplitst waarvan een grote deel naar opleiding A is gegaan. Voordeel hiermee is dat 1 van de jongens uit dat groep die ik helemaal niet mocht, opleiding B gaat doen. Maar aan de andere kant gaat een goede klasgenoot/vriend ook naar opleiding B. Met hem kon ik goed omgaan(samen naar huis lopen, mekaar helpen als men ergens vast liep etc.). Alleen zegt m'n gevoel dat m'n motivatie ook niet hoog zal zijn en dat ik hetzelfde situatie krijg als op m'n MBO tijd. Voordeel is nog wel dat ik de ervaring/kennis op de MBO heb gedaan en dit nog op het HBO kan gebruiken(wat ik weet).

Ik weet het gewoon niet meer. Ik heb nog 1,5 weken(opleiding B) á 2 weken(opleiding A) vakantie. En dan begint het nieuwe schooljaar. Ik neig meer om opleiding A te doen omdat dit net iets anders is dan wat ik op de MBO heb geleerd. Daarnaast was opleiding A soort van een "onderdeel" van m'n "droom" die ik 2 jaar terug in de prullenbak had gegooid(want toen begon m'n motivatie te kelderen en had ik geen hoop meer op m'n "middelbare schooltijd" droom). Ook begin ik in september met opleiding A en hoef ik ook niet naar kamp te gaan(terwijl ik bij opleiding B wel naar kamp moet en ik daar al helemaal geen zin in heb gezien ik vroeger geen leuke ervaring met schoolkamp had ).

Kreeg al laatst gesprekken met familieleden dat ik een keuze moet maken, ervoor moet gaan(de opleiding die ik dan heb gekozen) en dat ik niet moet twijfelen. Maar het probleem is dat de dingen die mij laten twijfelen, dingen zijn waar m'n gevoel zegt "Dit wordt niks". Waarom zegt m'n gevoel "Dit wordt niks."? Omdat ik op de MBO heb gezien dat ik niet heel goed ben met sommige dingen, moeite heb met sommige dingen en het niveau niet kan bereiken zoals hoe anderen zijn. Daarnaast zijn dit soort dingen die ervoor zorgen dat m'n motivatie keldert omdat "Deze gast heeft het na 1 dag al af. En ik zit al een week vast met dit probleem ". Mensen zeggen "Dan moet je gaan oefenen.". Maar dat werkt bij mij niet als ik iedere keer met iets vastloop en niet uitkom behalve als iemand mij uitlegt of z'n code laat zien hoe hij het heeft gedaan . En de twijfel gevoel geldt voor beide opleidingen.

En dit is geen pretje. Want met de situatie die ik nu heb, krijg ik constant negatieve gedachtes(zoals "Waarom heb ik een verkeerde keuze gemaakt." en "Waarom had ik niet de andere MBO opleiding gedaan ") en krijg ik ook een negatieve blik op de toekomst(dat m'n toekomst niet zeker is enz.).

Daarnaast weet ik ook niet wat ik kan doen als beide opleidingen niks voor mij zijn. Ik kan geen andere richting kiezen omdat ik op de MBO "dit en dat" heb geleerd, dat de MBO mij alleen deze richtingen aanbieden en dat ik ook geen (Havo) profiel van een richting heb. Ik kan misschien proberen om losse havo vakken te halen. Maar dan moet ik alsnog een richting kiezen. En krijg ik weer gedachtes van "Wat nou als deze richting niks wordt?". Of ik moet weer opnieuw de MBO doen, maar ik heb geen zin om weer 4 jaar lang opnieuw Nederlands, Engels en Rekenen te krijgen.

Kort gezegd(al heel vaak gepost XD) : Ik weet het gewoon niet meer .

---

misschien een jaar werken om alles rustig en niet gehaast te bekijken en te achterhalen wat je wil en motiveert.mischien wil je wel nieten een 2e opleiding doen of bennje bang om t niet te halen, maar deze zaken kan je nu bekijken zonder dag vadertje tijd je dwingt om snel een keuze te maken. Als je werkt kan je ook een potje maken voor de eventuele extra studie en ook nog extra games kopen.als je nou ook nog werk kan vinden in je eigen richting kan je ook kijken of je dat leuk vind.s6 in ieder geval met het vinden van je keuze.

Ik loop momenteel zo gigantisch vast in het leven en ik vrees dat dit het derde jaar gaat worden dat ik thuiszit en niets doe. Ik baal echt als een stekker aangezien ik dit schooljaar weer de draad op zou gaan pakken.

Een weekje geleden ingeschreven bij de LOI om toch nog mijn HAVO diploma te halen, alleen ik zie de bui eigenlijk alweer hangen en ik kan nu nog opzeggen voordat ik verplicht aan de opleiding vastzit en dus alle kosten moet betalen, 3600 euro incl. aanvragen examens.

In eerste instantie begon ik positief, maar ik merk toch dat het iniatief toch bij de student is en ik ken mijzelf en ik weet bijna zeker dat ik het niet vol ga houden, plus dat ik eigenlijk ook twijfel over mijn capaciteiten om de HAVO te kunnen doorlopen, en als het wel lukt, wat dan?

Ik zie mijzelf geen HBO opleiding afronden, ook niet in de toekomst, ik kan die discipline niet opbrengen en zeker geen vier jaar lang. Op het MBO kon ik op zich prima meekomen en ik ben zelfs al een keer zó dicht bij een diploma geweest, alleen heb ik de stage net zo lang lopen rekken totdat men er bij de opleiding klaar mee was. Soms zou ik willen dat niet ik zo lui was, het feit dat ik sociaal ook al heel moeilijk mee kan komen zou een HBO opleiding uberhaüpt al onmogelijk maken.

De stagnatie begin ik nu echt te voelen en zeker nu ik al 21 ben en nog niks heb op een Vmbo-TL diploma na. Nog een jaar niks doen ga ik gewoon niet trekken en ik denk er serieus over na om gewoon bij het UWV binnentestappen en aanbieden om het meest kuttige baantje te doen al is het maar om wat ervaring op te bouwen en weer met de maatschappij meedoen, als het niet lukt dat zit er tenminste geen verplichting aan.
Soms zie ik de toekomst gewoon somber in en ik kan geen reden bedenken waarom, als ik een MBO diploma zou behalen, mij zou moeten aannemen i.p.v. iemand anders aangezien zowat iedereen sociaal sterker dan mij is en waarschijnlijk ook een stuk minder lui.

Ik heb twee jaar niks gedaan en voor mijn gevoel is de drempel zo hoog geworden en ben ik in zekere zin van het spoor geraakt.

---

https://psnprofiles.com/Cruzinats94

ik pik hier even op in omdat ik niets snap van het hele Nederlandse schoolsysteem

Je hoeft toch niet per se een diploma te behalen om iets van je leven te maken? Maar dan moet je wel stilaan weer in gang schieten. Ga gewoon solliciteren, schrijf je in voor wat bijscholingen (al is het in iets dat meer voor de fun is). Doe iets waarmee je je kan bezig houden, van thuis te zitten word je alleen maar somberder.
Ik weet hoe je je voelt; nadat ik mijn bachelor had afgewerkt had ik niet het gevoel dat ik klaar was om te gaan werken, dus ben ik iets anders gaan studeren. Ergens ook omdat ik het gevoel had dat mijn diploma niets waard was en ik geen kwaliteitsvol leven kon leiden zonder een "goed" diploma. Ik heb een heel jaar liggen luieren, heb maar 2 examens mee gedaan en heb dus 10 herexamens (die ik nu ook niet meedoe). Nu stop ik alsnog met studeren en ben ik werkzoekende. Ik begrijp volledig het gevoel van dat je twijfelt aan je eigen capaciteiten en het gevoel hebt vast te zitten.
Begin gewoon weer met kleine stapjes, je hoeft niet meteen naar elk bedrijf die je kent sollicitatiebrieven te sturen, neem gewoon ff je tijd om er weer in te vliegen.

Daarnaast moet ik wel zeggen dat je je geen zorgen moet maken over "anderen zijn meer sociaal, ik ben zo lui", opnieuw: idem.
Ik heb ook het gevoel dat het mij net iets meer moeite kost om me aan te passen in een nieuwe omgeving en om daar contacten te leggen. Ik snap ook niet waarom ik meer zou hebben of kunnen dan iemand anders. Maar hey, soms is het gewoon wel zo hoor! Misschien ben je net efficiënter omdat je "lui" bent, of misschien ben je net iets beter op vlak van nauwkeurigheid ofzo. Heus niet iedereen (ik denk zelfs bijna niemand) gaat solliciteren met het idee "ik ben sowieso beter dan de rest, deze job is van mij!". Ik denk dat iedereen wel twijfelt aan zijn capaciteiten. Misschien is het net een voordeel dat je wel rekening houdt met de concurrentie, maar dat doe je niet door jezelf te gaan minimaliseren.
Mij heeft het bijvoorbeeld al veel geholpen door mijn vrienden te betrekken in het zoeken naar werk. Dan stuur ik ze vacatures door waarover ik twijfel en dan krijg ik soms reacties van "daar zou jij echt goed in zijn!", of dan vraag ik of ze me wat kunnen helpen met brieven opstellen ofzo. Zoek zelf ook zo'n personen waar je terecht kan en mensen die je kennen en kunnen helpen met het waardevolle weer in jezelf te vinden. Zoek zelf ook in dingen waar je op het eerste zicht niets mee kan. Ik denk bijvoorbeeld aan gamen (ik veronderstel toch wel dat je in zekere mate een gamer bent als je op dit forum zit), daar kan je ook al mooie eigenschappen aan koppelen: doorzettingsvermogen, stressbestendig (misschien niet altijd ), probleemoplossend,...

Laat de moed niet zakken! Er zijn genoeg mensen die eventjes niet meer weten wat te doen. Je hebt misschien het idee dat je een paar jaar hebt verspild, en dat kan nu heel hard aankomen, maar erover blijven piekeren helpt je niet vooruit.
Om af te sluiten met de mooie woorden van Shia: JUST DO IT.

Stap maar gewoon bij het UWV binnen en neem een willekeurig baantje aan. Werken is goed voor je eigenwaarde, je krijgt er wat geld voor, en je doet er nieuwe ervaringen op. Zelfs banen waar je niks aan vind leer je iets van (namelijk oa dat je het niks voor je is!).

Anders zou je vrijwilligerswerk kunnen doen, dat is fijn degene die je helpt en waarschijnlijk ook voor jou.

Focus niet teveel op diploma's, er is ook ongeschoold werk (in de kassen, kranten rondbrengen, schoonmaken, websites maken, op de markt verkopen). Als je er ooit achter komt wat je leuk lijkt om te doen heb je misschien wel genoeg motivatie om de daarvoor benodigde cursus/opleiding te halen.

Ik vind het gek dat je "websites maken" tussen die baantjes zet. Om websites te maken heb je misschien geen diploma nodig, maar je hebt nog steeds bergen informatie die je jezelf aan moet leren, wil je een beetje goed en goede websites kunnen maken. Er zijn niet voor niets een heleboel studies die je hierbij helpen, terwijl je voor al die andere baantjes (kassen, krantengooien etc.) geen studies kan volgen.

Wil je een beetje goed geld kunnen verdienen met het maken van websites, dan moet je echt wat extra's kunnen bieden over die 100.000 andere "websitemakers" en dat vergt discipline om te leren. Het is zeker zelf te leren, er zijn verschillende goede websites (Codecademy bijvoorbeeld) waar het spelenderwijs wordt geleerd, maar je hebt nog steeds discipline nodig om er voor te gaan zitten.

@Cruz Ik denk niet dat de HAVO afronden voor jou nu echt veel uit gaat halen. Je hebt misschien een diploma, maar als je het HBO niet ziet zitten, zou ik er m'n tijd en geld niet aan besteden.

---

❍ᴥ❍

Ik denk niet dat als je werk aanneemt dat je al weet dat je dat niks aan vind om meer motivatie te vinden in je leven.

Ik heb zelf ook een hele korte periode gehad (3 maanden) dat ik werk ging doen dat ver onder mijn niveau lag; Blikken tellen en stapelen, met een bus materiaal bezorgen, spullen sjouwen. Ik maakte er zelf het beste van door altijd een gesprek aan te knopen met mijn collega's en de klanten waar ik over de vloer kwam maar dat was ook het enige wat ik er leuk aan vond. Ik ging niet bepaald fluitend naar mijn werkplaats voor die 6 pallets met touw die ik in mijn eentje mocht gaan vlechten ergens in een schuur. Ik zat dan liever met iemand op een steiger in de regen een dak te repareren.

Als ik al lees dat mensen moeite hebben om contact te leggen met anderen denk ik niet dat de combinatie van ‘saai werk’ en ‘sociaal isolement op de werkvloer’ je motivatie om elke dag uit je bed te komen versterkt.

Maar dat kan ook aan mijn eigen ervaringen en perspectief liggen; Ik heb liever een combinatie van saai werk met leuke mensen om mij heen dan leuk werk met saaie mensen om mij heen.

Wou niet als een zeikerd overkomen om dit punt er uit te pikken. Krijg ook altijd te horen dat er een zus of een neefje een website kan maken op verjaardagen als ik zeg wat voor werk ik doen. Lach altijd de ballen uit mijn broek als ik de design zie en de code lees.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Ik zit er ook aan te denken om wat onder mn niveau te gaan werken, namelijk HBO lesgeven. Het heeft allemaal met mijn vriendin en de reistijd te maken. Maar nu zit ze weer te zeuren over mn salaris dat ik dan moet inleveren. Morgen weet ik meer.

Dan speel je dus helemaal met vuur. Gebeurt er een keer iets, of heb je eens nood, dan betaal je de jackpot. Dat is echt heel onwijs i.m.o.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Heel herkenbaar Tegenwoordig kan iedereen websites maken en na 2 half succesvolle wordpress sitejes in elkaar geflanst te hebben noemen ze zichzelf dan ineens 'Programmeur' of 'webdeveloper', ik moet er stiekem vaak een beetje om lachen :')

---

"I'm on a level that you'll never be mate You'd have to finish every game that's ever been made" BnE

Agreed, als je een dik inkomen hebt word het een ander verhaal want dan kan je dat risico wel dragen. Maar als je een dik inkomen zou hebben zou je ook geen zorgtoeslag krijgen dus dat is in elk geval niet het geval.

---

Dura lex, sed lex

Of ze hebben een Twitteraccount en noemen zichzelf Social Media Expert. Websites maken is niet zomaar een baantje dat je "even" oppakt en leert. Voordat je daarvan kan overleven, ben je vele jaren verder.

---

❍ᴥ❍

Mijn God. Heb je mijn telefoon afgetapt deze week? Ik had iemand die zich bij één van onze klanten had aangesloten om het hele social media gedeelte op zich te pakken; Info delen via Facebook, Twitter, LinkedIn. Ik moest een paar wijzigingen doen op de website (daar had hij dan weer geen kaas van gegeten) en toen begon hij er over of ik actief was op de verschillende media (waarschijnlijk in de klant zijn tijd aan het zoeken wat hij kon vinden over mij). Ik zei dat ik wel een paar accounts had lopen maar dat ik er amper tot niks mee deed.

Hij begon zijn 'gebruikelijke' verkoop praatje dat wel meer mensen dat doen en dat ik daar eens wat meer tijd in zou moeten stoppen.

Het is dat dit gesprek niet in een andere omgeving plaats vond. Anders had ik hem uitgelegd dat ik niet de behoefte had om elke scheet met mijn vrienden te delen of de godganse avond alinea's tekst moet door scrollen hoe mensen straalbezopen het weekend door zijn gelalt en dat ik elk mogelijke foto moet lijken.

Het zal heus wel werken voor sommige mensen maar ik heb niet de behoefte om door mensen gevonden te worden die een background check aan het uit voeren zijn en vervolgens mij met een vage blik in de camera zien kijken, twee vingers in de lucht en een pul bier in mijn nek.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊