Mijn diagnose was HFA, maar in feite is het hetzelfde als Asperger. Ik begrijp je volledig, ik hou ook niet van groepen, sociaal ben ik ook zeker geen meester maar theory of mind kan je leren. Wij moeten hard werken om sommige skills te verzamelen die voor neuro typische mensen standaard ontwikkelen. Focus op je sterke kanten en gooi ze niet aan de kant, je hebt echt wel eigenschappen waar dames op zitten te wachten. Wees aardig voor jezelf, benadruk je beste punten en ga daarmee de "markt" op. Accepteer dat niet iedereen direct aan je zal kunnen wennen, maar wanneer je leert van wat werkt en wat niet, dan zal je echt wel een keer iemand aan de haak slaan. Focus op dat moment die zeker gaat plaatsvinden, ook al weet je nog niet wanneer dat is. Het gaat je echt wel lukken! ;-)

Heb je al eens geprobeerd te denken aan het feit dat je je helemaal niet op een bepaalde manier hoeft te gedragen? Omdat je zegt "ik weet niet hoe ik me moet gedragen". Dat zorgt er juist voor dat je heel geforceerd gaat zitten doen en dat valt juist op.

ik heb geen idee of ik het heb verder, maar ik ben ook moeilijk in contacten leggen geweest altijd. Dus dat deed ik dan ook gewoon niet. Ik luisterde gewoon geinteresseerd mee met gesprekken en wachtte totdat iemand anders het gesprek met mij aan ging. Voor de rest moet je gewoon doen waar je je goed bij voelt, je bent niets of niemand wat verplicht. Niet te veel na gaan denken. Voor de rest vind ik het persoonlijk ook wel prima om niet met iedereen sociaal te doen. Zo ontwijk ik de ouders op de school van me dochter ook gewoon, ze mogen wel wat tegen me zeggen maar dat doen ze nooit dus ja. Het kost mij altijd veel moeite om aan mensen te wennen, dus als ik al gezellig met mensen zou willen kletsen dan zou ik ze eerst een hele tijd moeten kennen. Ik heb maar zeer zelden direct een goede connectie met iemand. Dus misschien heb jij dat ook?

Maar neem dan van mij aan dat je niks moet en dat het veel mensen geen fluit interesseert ook. Sommige mensen zullen je daardoor arrogant noemen maarja die weten niet beter

Autisten weten vaak niet hoe ze overkomen de focus gaat dan ook naar de analyze van wat de ander van ons aan het vinden is en dat zorgt weer voor nervositeit. Dat is jammer want dat is inderdaad vaak een probleem, de dame zal dat kunnen zien als onzekerheid. Om het op te lossen is te focussen op hoe de ander zich gedraagt en daar in mee te gaan, maar dit is een lastige skill om aan te leren voor autisten. Het is mij enigszins gelukt maar het kost tijd en moeite.

Ik weet het man ik heb het zelf ook. Maar het helpt dus om het los te laten. Gewoon niet nadenken over hoe je overkomt heeft mij ontzettend geholpen. Maar inderdaad op andere dingen focussen helpt ook en ja het beste is natuurlijk om te focussen op de persoon met wie je praat maar dat vind ik zelf nog wel eens lastig omdat dan alle focus op jouw gericht is. Daar kan ik persoonlijk ook moeilijk mee om gaan. Maar bij mij is het zo dat ik er het ene moment veel meer last van heb dan het andere (ik werd hier een beetje op aangevallen maar ja so be it, is toch echt zo). En bij bekende, mensen die ik vaak zie, heb ik er sowieso geen last meer van.

Ik denk dat het grootste verschil bij autisten en mensen die daar geen last van hebben zit in het feit dat mensen die niet autistisch zijn gewoon helemaal niet lang stil gaan staan bij wat de ander van ze vind. Misschien zijn de hersenen van autisten gewoon een beetje te overactief. En ik snap als geen ander dat je hier amper controle over hebt hoor en dat de frustratie in ligt dat heb ik ook maar ik denk wel dat het ergens door het onderbewuste wordt aangestuurd dat je je zo gaat gedragen dus op die manier probeer ik daar wel controle over te krijgen.

Het probleem is dat we te veel informatie verzamelen in ons hoofd van wat we op het moment ervaren, de kunst is om te focussen en de dingen te negeren die er niet toe doen. Heel moeilijk, maar het kan.

Precies ja. Het is heel lastig om controle te houden. Maar bij mij het helpt om te denken joh schijt het maakt mij niet uit hoe ik over kom. sommige momenten heb ik er totaal geen controle over en dan laat ik het gewoon gaan. Voelt niet altijd fijn maarja het zal wel

Vroeger noemden ze ongemak bij vreemden gewoon verlegenheid. Tegenwoordig is het een aandoening. Niet dat ik het daarmee probeer te trivialiseren overigens. Ik wacht ook liever af tot ik weet wat voor vlees ik in de kuip heb als ik nieuwe mensen ontmoet. Het kan dan wel een tijdje duren voor ik me op m'n gemak voel bij iemand.

Ik denk dat autisten vooral niet moeten benadrukken dat ze anders zouden zijn. Dat wordt ze altijd verteld door artsen en psychologen, dus het is makkelijk dat over te nemen, maar als je het mij vraagt is iedereen anders. Als je naar zo'n praatgroep over autisme gaat hoor je meestal wel dat "iedereen een beetje autistisch is." Waar de grens dan precies ligt, dat wordt niet zo nauw genomen allemaal. Als je opzoekt op wat voor manieren de vele vormen van autisme zich kunnen uiten, dan zal je ze in je directe omgeving overal herkennen. Beter gedraag je je gewoon zoals comfortabel voor je is. Dat is wat alle mensen (zouden moeten) doen.

Nog vroeger noemde ze neurologische afwijkingen "bezeten door de duivel". De mens ontwikkeld zich intellectueel steeds sneller en dieper, nu weten we daarom ook meer van wat er zich afspeelt in onze hersenen. Ik merk wel degelijk op dat wanneer men alleen 'social awkwardness' beschrijft men dit trivialiseert. Autisme is veel meer dan alleen dat en ook vele maten heviger dan verlegenheid. Ik ben helemaal niet verlegen, sterker nog, sommigen zouden me een extrovert noemen en dat ben ik echt niet. Je 'normaal' gedragen is geen advies voor autisten helaas, daar hebben we echt niets aan. Ik heb mijn diagnose pas op mn 30ste gekregen, na vele maanden onderzoek, daarvoor was ik altijd al de vreemde eend en heb me dus nooit kunnen gedragen zoals jij zegt, hoe de psychologen zeggen dat we ons moeten gedragen.
Wat jij hier zegt is precies het probleem voor autisten, doe maar normaal is wat we moeten aanhoren, maar 'normaal' doen kunnen we niet. Als je je kennis van het onderwerp zou willen aanscherpen zou ik je wat literatuur kunnen aanraden, ik hoor het wel.

Gelukkig heb ik ook nooit gezegd dat je normaal moet doen, maar dat je je niet moet hyperfocussen op wat je (volgens artsen) anders maakt, en in plaats daarvan moet doen wat je natuurlijk toekomt en comfortabel vindt. Het heeft geen zin om mensen onder te verdelen in mensen met en mensen zonder autisme, want "iedereen is een beetje autistisch." In meer of mindere mate vertoont iedereen afwijkend gedrag. Wat mij betreft heeft het dan ook totaal geen zin aan een date te vertellen dat je autisme hebt. Wat voor iemand je bent blijkt toch wel uit je gedrag. Dat label voegt naar mijn mening niets toe.

Ja, iedereen is anders, en ja, iedereen is een beetje autistisch. Dat wilt nog altijd niet zeggen dat je niet meer kan afwijken dan de doorsnee mens. Zo'n mensen noemen wij "raar". Een diagnose kan dan daarvoor een verklaring geven, en dan kan de omgeving daar op een gepaste manier mee omgaan.

Beste tip, die ik je kan geven is heb iets in je handen al is het een sleutel, een muntje of iets anders.
Als ik op straat wandel is dat wat me eigenlijk helpt om niet ‘overdonderd’ te geraken.

Kan je een gesprek starten en gaande houden zonder over het weer te beginnen?

---

Theecornerkiller

Ik hoef hier niks meer op aan te vullen.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Gebruik je die voor close up magic en trek je die dan uit hun oor?

---

Het is patat! 🍕 + 🍍 =❤ , After eight 🤮 Teamvluusje stinkt!

De opmerkingen die ik hier over autisme lees. Om plaatsvervangende schaamte van te krijgen.

“Hey autist, heb je al eens geprobeerd om gewoon te denken van ehh.. dat je niet autistisch bent. Dan speel je niet-autist en dan gaat het misschien een beetje over!”

Autisme is niet een “dingetje”. Autisme is niet dat je het prettig vindt als je games alfabetisch geordend staan. Autisme is wel iets waar je mee om kan gaan. Maar doorgaans lukt dat niet vanwege womanizers op gaming forums die “doe gewoon zo en zo” roepen.

Sommigen bedoelen het vast goed maar pff enorm kansloos.

---

Flub mij, alsjeblieft

Stop nou eens met doen alsof je autisme zou kunnen hebben, omdat je een paar trekjes hebt...

---

❍ᴥ❍

Dit dus. The Hamster, je kan niet zeggen "joh, schijt" bij autisme. Doe toch eens normaal... Volgens mij is er een boel mis met je, maar autisme is er geen van.

---

❍ᴥ❍

Zal best met iedereen is wel wat mis kan genoeg opnoemen

Helemaal mee eens. Autisme komt in vele vormen en is wel degelijk handig om te weten wanneer een persoon tegenover je er mee te maken heeft. Iemand die enorme prikkels kan voelen in drukke ruimtes laat je niet ergens alleen achter, stap je niet zomaar heel spontaan een overvolle bus mee in; daar moeten stappen in gezet worden. Iemand die niet tegen spontaniteit kan en 'gek' kan worden wanneer beloftes niet worden nagekomen, daar kan je rekening mee houden. Iemand die niet eenvoudig een gesprek begint, daar kan je rekening mee houden. De lijst kan eindeloos doorgaan. Stelletje simpele zielen hier.

---

hamtaro for president

Je moet gewoon stoppen met je rare opmerkingen. Zowel Primaat als Benoitren hebben een gediagnostiseerde stoornis/beperking en jij doet ze even teniet door te zeggen "gewoon joh, schijt denken" enzo. Beetje respect voor je medeforumleden mag wel, want nu ben je gewoon de problemen die zij DAGELIJKS tegenkomen aan het bagataliseren.

---

❍ᴥ❍