Ik heb een paar streams van je bekeken omdat ik Daggie weleens over je hoorde praten. Ik vind je persoonlijk een heel vrolijk en lief iemand die doet wat hij leuk vind. Van wat je hier schrijft en post moet ik vaak lachen en ik merk gelukkig wel dat je er ook plezier in heb. Ik hoop echt dat je je snel weer beter voelt!

---

Xenoblade Chronicles 3 Game of the Year 2022

Dit. Het is echt super makkelijk doorgewezen te worden en je kan het maar beter gewoon doen. Het kan soms best nog eventjes (paar weken of langer, afhankelijk van psycholoog) voor je aan de beurt bent. Daarnaast is het vaak lastig om die eerste stap te zetten en naar de huisarts te gaan. Gewoon doen! Het enige wat je hebt te verliezen is wat tijd en je eigen risico

Iemand die naar je luistert zonder ordeel erg fijn.

Heb ik in het verleden ook al gehad. De situatie was een stuk ernstiger toen, en dat was ook binnen een week geregeld (was een tweedelijns GGZ). Maar begin er maar eens over, weet je.

Ik bemerkte zojuist dat mijn mondhoekjes omhoog gingen. Dat vind ik fijn om te lezen. Dankjewel.

Nou, ik hoop dat Daggie ook nog wat leuke dingen verteld heeft, en niet alleen de negatieve dingen. (Grapje hoor Daggiewaggie). Maar ook dit is fijn om te lezen, dankjewel. Doet een mens wel goed. Ik ben blij dat er mensen zijn die toch om mijn posts kunnen lachen. Ik kom hier ook met plezier, ondanks dat er het een en ander is voorgevallen. Ik blijf toch terugkomen met plezier, omdat hier best wat leuke mensen zitten die ik ook best wel kan waarderen (en waar ik ook vaak om moet lachen).
Dankjewel. Ik hoop mij ook snel beter te voelen.

Dat heb ik gedaan. Helaas heb ik altijd pech op zulke momenten, en tref ik net weer zo'n muts die niks kan regelen, want ''ik ben niet je eigen huisarts''. Ik heb haar verteld dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, toen ze ging doorvragen merkte ik dat ik steeds meer moeite kreeg met reageren. We hebben een kort gesprek gehad van zo'n 10 minuten over dit, maar ik ben toch 3 keer gebroken. En dat laat ik niet gauw gebeuren, als ik dat tegen kan gaan, doe ik dat maar al te graag. Want, trots en stoer. Maar ze hebben er zelf verder niets mee gedaan, terwijl ze had genoteerd dat ik hierover wilde praten. Vind ik ook wel fout van de huisarts, ondanks dat het altijd nog mijn eigen probleem is. (dus ook mijn verantwoording)

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Klopt, je bent niet de enige die zich zo voelt, maar het is logisch dat je dat denkt (of in elk geval tegen jezelf vertelt). Precies wat jij beschrijft hoor ik ook als ik met die vriendin praat: gevoel dat je verlaten bent door vrienden en familie, woede tegen jezelf omdat je vind dat je niet zo moet overdrijven, woede tegen de wereld die niet begrijpt dat jij van binnen aan het schreeuwen bent. Dit zijn begrijpelijke gedachten in zo'n situatie, maar ook gedachten die je niet verder gaan helpen. Maar het zijn dus ook gedachten die anderen hebben, dus je hoeft er niet alleen voor te staan.

Je huisarts of GGD zou je ook moeten kunnen vertellen of er bij jou in de omgeving dit soort groepen te vinden zijn

@King Bowser; mag ik zeggen dat ik het gigantisch dapper van je vindt dat je dit durft te vertellen? Echt waar! Dat wilde ik toch even kwijt .

Pffff, als ik dit lees, omschrijf je het echt precies. Toen ik aan kwam bij het stukje ''dat je van binnen aan het schreeuwen bent'' kreeg ik toch een berg tranen in mijn ogen.
Moet... Sterk... Blijven... Zoon... Naast... Mij... Vrouw... Straks... Onder... Douche... Vandaan... Kan... Niet... Laten... Zien...
Maar, inderdaad, ik ben ongetwijfeld niet de enige. En ook zijn het vaak de mensen waarvan je het niet verwacht. Je ziet het niet aan ze hè. Dat is ook wat ik bijvoorbeeld veel in mijn livestreams laat zien. Een vrolijke snuiter, die gewoon lollig doet, en mensen blij maakt met zijn streams (net of mensen er oprecht blij van worden, maar goed, ze kijken er naar, dus ze vinden het leuk denk ik). Maar meestal, als de webcam weer uit gaat. Zit ik daar, in mijn eentje. Dan ga ik weer nadenken, dan ga ik malen, dan ga ik bedenken hoe ik dit moet oplossen, maar er geen weg in zie om het op te lossen. En de woede is direct weer terug.
Dit trekt echter geen kijkers, dus we moeten maar even een masker op doen. En dat doe ik met alle liefde hoor, want laatst kwam er iemand in mijn stream, die zei dat hij zich niet lekker voelde. Daarom ging hij mijn streams kijken, en hij voelt zich altijd veel beter als ie mij kijkt.

Joh, dat doet een mens echt goed. En dat is dus precies waarvoor ik het doe. Ik hoop dat er meer mensen zijn die zich beter gaan voelen door de streams.

Ik zou wel een afspraak moeten maken eigenlijk, maar ik zie er vaak het nut niet van in. Gaat wel weer over. Paar weken. Als er in de tussentijd niets meer gebeurt wat naar is dan.

Dankjewel, dat vind ik heel aardig dat je dat zegt. Dat doet mij ook goed.
Eigenlijk ben ik één groot open boek. Ik praat er soms juist over, omdat ook dit kan helpen. Ik ben altijd alleen heel bang dat mensen mij nu raar gaan vinden. Terwijl ik nog steeds wel dezelfde Bowsie ben hoor. Ik bijt gerust niet meteen.

Overigens las ik laatst een plaatje van Robin Williams. Over mensen die anderen een goed gevoel willen proberen te bezorgen, die zijn vaak zelfs het meest eenzaam. Want zij weten hoe het voelt of zo. Ik zal hem eens zoeken.

Edit.
Deze bedoel ik dus;

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Ik vind het echt heel stoer en dapper van je dat je dit durft te vertellen! Ik heb niet alle posts van je gelezen (misschien had ik dat wel moeten doen om alle kanten van het verhaal van je te kunnen begrijpen), maar ik ben ook zo'n persoon waarvan je het niet ziet dat er iets aan de hand is met diegene.

Ik heb wel door de jaren heen meer en meer geleerd om alles uit te laten én juist niet alles in mij te laten kroppen. Dat geeft zo'n opluchting! Ik heb niet veel verstand van wat je in deze situatie nog meer zou kunnen doen, maar ik ben het wél volledig eens met de adviezen van de andere leden hier!

---

📸posting pics and vids of games • ⚔️Soulsborne player ánd FromSoftware fan • 🎮PlayStation • Nintendo • VR Enthusiast • PSN: JelleBurg • Proud P8P Owner Firefox > every other browser

Het komt over dat je misschien depressief bent. Of anders gezegd: Dat je depressieve gedachtes hebt. Zeker als je zegt dat niks meer boeit en dat je gedachtes hebt om het leven te beroven. Maar dat is wat ik denk. Ben geen dokter of een psycholoog.

Ik sta wel achter wat MrPapercut zegt. Alhoewel ik nog andere opmerking heb. Ik ben het eens met dat men niet moet verwachten dat een luisterend oor in staat is om je te helpen. Want ondanks dat men kan luisteren, is niet iedereen een dokter en kan men misschien de verkeerde dingen zeggen. Ik kan ook dingen zeggen wat je misschien kunt doen, maar of het zal helpen -> 🤷‍♂️. Daarnaast kan je ook mensen hebben die dan zeggen "Je moet niet klagen. Werk aan jezelf enz.". Maar daar heb je ook weinig aan. Zeker in jouw situatie. Of je hebt mensen die je niet serieus nemen of al een vooroordeel van je hebben. Daarom denk ik ook dat je meer voor hulp e.d. bij de professionele hulp moet zoeken.

Maar over professionele hulp, daar heb ik juist een opmerking over. Het is maar net of je de juiste mensen hebt gevonden die je juist kunnen helpen. Er zijn genoeg mensen die hulp krijgen, maar er weinig verbetering of progressie zien. Of ze worden iedere keer heen en weer gestuurd naar de volgende psycholoog. Hierdoor kom je op de vraag of de hulp wel enige nut heeft. Daarom hoop ik dat je de juiste persoon hebt gevonden of zult vinden als je naar de hulp zoekt. En dat het daarna alleen maar beter zal worden. Het hoeft niet alleen via de GGD/GGZ. Er zijn ook andere organisaties of psychologen die zelfstandig werken, maar daar zul je maar net zelf op zoek moeten gaan. Want uiteindelijk wil je de juiste persoon hebben en niet dat je constant heen en weer wordt gestuurd.

Het staat je vrij om over jouw situaties/problemen te praten. Alleen ik kan weinig doen. Ben helaas geen tovenaar. Hetzelfde met anderen hier. Zij kunnen ook weinig doen. Het enige wat ik en anderen kunnen doen, is een luisterend oor zijn. Maar uiteindelijk zul je zelf op zoek moeten gaan. Er zijn ook mensen die niet openlijk over dingen willen praten vanwege vooroordelen of omdat sommige dingen moeilijk openlijk te bespreken zijn. Vandaar dat men dan sneller zegt om professionele hulp te zoeken.

In ieder geval is het goed van je dat je hierover praat. Je bent niet de enige of anders gezegd: Je bent niet alleen. Bij anderen zal de situaties of problemen anders zijn, maar dat gevoel wat je hebt, zullen de meeste mensen ook hebben of kunnen herkennen.

---

Ha, jij bent mij. Ik hou helemaal niet van emoties, krop altijd alles op, huil mezelf dan in slaap en dan gaat het weer even een paar weken goed
Ik weiger ook al jaren om met iemand te praten, maar ik ga binnenkort toch maar even naar de huisarts om een doorverwijzing vragen, want dit is natuurlijk helemaal niet gezond

Wat dapper dat je dit durft te vertellen! Ik hoop oprecht dat de slechte gedachtes/gevoelens wegtrekken. Ik reageer misschien niet heel vaak maar ik lees wel de topics. Vaak zie ik jou reacties en dat maakt het hier wel wat gezelliger!

Misschien is een NPI behandeling wat voor jou? Ik weet natuurlijk niet wat er in je leven speelt maar van wat je eerder schreef kan dit misschien de behandeling zijn die je zoekt.
Ik copy paste even een stukje van de website:

"Voor wie?
Bij het NPI kun je in behandeling komen als je problemen ervaart die samenhangen met de wijze waarop je persoonlijkheid zich heeft ontwikkeld. je hebt last van aanhoudende gevoelens van onvrede over jezelf, je ervaart telkens dezelfde problemen in relaties met anderen of het lukt je slecht opleidingen af te maken of werk vast te houden. Vaak uit zich doordat je last hebt van klachten als depressie, angst, of opspelende traumatische herinneringen. Deze klachten blijven terugkomen ondanks eerdere vormen van behandeling en/of gebruik van medicatie.

Wij hebben tevens een relatief kleine gespecialiseerde afdeling voor jongeren tot 18 jaar. Deze richt zich vooral op de problemen in de persoonlijkheidsontwikkeling van kinderen. Ouders zijn altijd bij deze behandelingen betrokken.

Doel van de behandeling
Met de behandelingen bij het NPI proberen we een blijvende verbeteringen te bereiken. Bijvoorbeeld in de wijze waarop je jezelf ziet en waardeert of in de manier waarop je met anderen omgaat. Deze verbetering wordt bereikt door psychotherapie, soms in combinatie met medicatie. De psychotherapie kan individueel of in een groepsvorm plaatsvinden. Bij ernstige problematiek is een mogelijkheid van dagbehandeling (1-3 dagen/week). De meeste behandelingen duren tussen 6 maanden en 2 jaar.
In de gesprekken gaat de therapeut met je op zoek naar bewuste en meer onbewuste achtergronden van problemen. Ook kunnen suggesties gegeven worden hoe je op beter met symptomen en klachten om kan gaan en worden soms situaties geoefend. Zo helpen wij je om de regie over je eigen leven terug te krijgen, stilstand op te heffen en de persoonlijke groei te bevorderen."

Misschien is dit het ook niet, voel je vooral niet geforceerd om dingen te doen die je niet wil. Maar ik denk echt dat groepstherapie iets voor je kan betekenen. Deze mensen ervaren soortgelijke gevoelens, wat het makkelijker maakt om te praten!

Ik heb denk ik wel 5 psychologen gehad voor ik er eentje vond waar ik een beetje een klik mee had. Het hielp niet echt dat ik een eigenwijze puber was die net in een rolstoel terecht was gekomen, maar toch, het is lang niet altijd makkelijk een goede psycholoog te vinden. Heb er uiteindelijk wel veel aan gehad.

Ik heb laatst ook een boek gelezen van een psycholoog die heel veel indruk op me heeft gemaakt. Het lijkt in eerste instantie alleen te gaan over de schrijfster die uit Auschwitz ontsnapt is, maar het gaat meer over hoe zij vervolgens psycholoog werd en hoe ze op een aparte manier de problemen van haar patiënten en zichzelf oploste.

Ik heb een gevoel dat dit een mega lange Xor post gaat worden... Sorry daarvoor alvast. Maar ik wil heel graag op iedere post reageren.


Dankjewel voor het compliment. Dat is aardig. Het is op zich wel vaak dat ik alles opkrop, maar het is vaak ook dat ik nergens naartoe kan met mijn verhaal. Vroeger had ik tenminste nog mensen om mij heen. Mijn weekend bestaat nu uit, mijzelf. En meer niet. Ergens heen gaan? Nee, nooit. Ik sport minimaal 4 keer per week, ik kom mensen tegen, soms praat ik zelfs met mensen, en mensen lachen vaak om mij (hoewel ik mijzelf totaal niet grappig vind. Oké, op sommige opmerkingen na dan), dus ik denk dat mensen mij soms ook gerust grappig vinden.
Er is ook iemand in de gym, daar praat ik toch wel geregeld mee. Maar dat is héél anders dan een diepgaand gesprek.

Soms heb je gewoon mensen met wie je dit doen kunt, maar de meeste mensen zien dit niet zitten. En juist dat is jammer, vind ik. Ik wil altijd met iedereen praten, ik wil voor iedereen een luisterend oor zijn. Maar ik heb zelf oo kwel eens een oor nodig. En die heb ik niet.

Mijn moeder kon ik vroeger alles vertellen. Tegenwoordig heeft ze per direct haar oordeel al klaar, of loopt ze je te verwijten dat ze zoveel te horen krijgt en door dat gezeik slecht slaapt. Nou, prima toch?! Dan vertel ik je wel niets meer. Mij best.
Vrouw kan ik niet mee praten, die vind alles grotendeels aandachttrekkerij, aanstellen, en ''zo gedraagt een kind van 5 zich''. Dus die vertel ik liever ook niets. Die staat er blijkbaar niet voor open. Ook prima.
Nou had ik vroeger wel vrienden met wie ik diepgaande gesprekken kon hebben, maar die hebben mij laten vallen, want je bent lichamelijk niet in orde, dus fcuk you. En dat maakt een mens verdrietig. In ieder geval wel een mens als ik. Ik hou van mensen om mij heen, ik ben een gezelschap mens. Ik hou van lekker kletsen, soms diepgaand, of over dingen die niet iedereen gelooft, serieus, niet serieus. Kom maar op.

Ik dacht eventjes ''ohh snap, Xorretje heeft mij gequote hè?! Nu moet ik het wel lezen...'' Maar gelezen hoor. Weet je Xor, dat luisterende oor, kan al een hele boel hulp bieden! Ik heb enkele mensen leren kennen op Discord jaren geleden. En enkelen daarvan ben ik echt wel goed (online) bevriend mee geworden. Blijkbaar vinden beschadigde mensen elkaar altijd wel via de een of de andere weg. Zij zijn namelijk ook beschadigd, net als ik.
Op het moment dat het mij teveel werd, heb ik een van hen gezegd dat ik er geen zin meer in heb. Daarna dacht ik ''nah, ik wil hem hiermee niet lastig vallen. Het is best heftig namelijk''. Dus ik heb het verwijderd. Hij had het toch gezien, en heeft direct een stuk of 4 anderen ingeschakeld. Mijn inbox stroomde vol met lieve berichtjes dat ik geen gekke dingen moest doen. Juist van die mensen, die weten hoe die weg gaat, en een daarvan is zelfs enkele maanden geleden een dierbare vriend verloren.

Zij hebben met mij gepraat, maar ook vooral geluisterd. En ze zijn absoluut geen arts, geen psychiater, geen medewerker van (vul in). Maar luisteren werkt ook heel goed, zeker als je een luisterend oor hebt, die ook soms andere inzichten kan geven die je zelf niet (in)ziet.
Daar was ik dus echt heel blij mee. En dat gebeurt hier momenteel dus ook. Jullie zijn dan weliswaar geen artsen (of BG moet opeens vol zitten met artsen) maar praten, luisteren is een betere hulp dan men soms denkt.

Het zijn denk ik wel trekken van depressie. Maar ook van een zeer laag zelfbeeld. Ik zie alles behoorlijk negatief in, en als je dan ook nog eens vertelt wordt dat er niets van zal komen, dat je nooit succesvol zal zijn en ga maar door. Je gelooft het allemaal vanzelf wel hoor.
Daar komt die rot ADHD bij, die ervoor zorgt dat ik dingen zo anders opvat dan eigenlijk bedoeld is, dat werkt mij vaak genoeg in de nesten.

Maar, gewoon eens iemand hebben die af en toe eens langs zou komen. Gewoon een koppie doen. Dat doet mij al zo ontzettend goed. Ooit wilde ik een BG meet doen hier, (en dat idee druppelt nog steeds hier hoor) maar het is een beetje lastig met de uren die mijn vrouw werkt, en met mijn zoon met ADHD en ASS. Het maakt de situatie zoveel moeilijker.
Maar goed, one day maybe.

Oh, de kittens die we soms hebben. Er komen soms serieus ontzettend leuke mensen langs om te kijken voor een kitten. En dat doet mij ook echt goed! Alleen komen die natuurlijk voor een kitten, en interesseert het geen hol wie jij bent.
Er kwam zelfs iemand langs van BG hihi.

Zo zie je maar, je kunt ook prima wat gemeen hebben met kattenfokkers

Zelf heb ik het vaak rondom mijn verjaardag. Dan word ik chagrijniger en voel ik mij alleen, eenzaam en leeg. En op mijn verjaardag zelf?! Ach, de laatste 5 jaar heb ik geregeld geweend op mijn verjaardag. Ik haat mijn verjaardag. Ik haat het echt!!! Er komt niemand, want ze vinden mij niet leuk genoeg. Nou, prima toch, dan vier ik het wel gewoon niet meer, fcuk you! Steek je verjaardag dan maa... Wacht, nou ja, mijn verjaardag dan. Maar die steek ik nergens. Hooguit in brand.

Bedankt voor je fijne woorden. Doet mij echt goed
Ik heb het direct gegoogled, ik ga er zo even meer over lezen. Je weet het maar nooit. Kan altijd lezen, en wie weet. Bedankt in ieder geval voor je input. Word zeker gewaardeerd. En wie weet heb ik er uiteindelijk wel weer wat aan Of niet natuurlijk, maar lezen kan geen kwaad.

Pubers zijn vaak eigenwijs hahaha. Sorry. Wel goed, en fijn dat je er zo veel aan hebt gehad. Ik hoop dat het nu beter met je gaat?!

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Ik had hier vroeger ook last van (nu af en toe). Je moet het zo zien. Je brein is je grootste vijand. Hij weet al je onzekerheden, al die dingen die je niet fijn vindt, hij maakt dingen 50 x erger dan dat het is, enz enz.

Je moet die son of a bitch niet zijn zin geven. Hij wil jou depressed maken. Hij wil jou zien verliezen.

Probeer jezelf bezig te houden door bijvoorbeeld hard te lopen of krachttraining.

Sowieso dikke respect dat je het met iedere deelt.

PS kijk een paar video's van David Goggins en je zult meteen anders of jezelf denken.

Hoi Bowser,

Ik was al weg hier voordat jij veel postte maar zo af en toe lees ik nog mee. Je berichtjes over je katten, gamen, plagen, grapjes en ook over je struggles. Het maakt je de oprechte en eerlijke persoon die vele mensen hier graag mogen en kijk eens wat een reacties.

Ik ben ook een binnenvetter en weet dat als je ernstig ziek bent er soms mensen uit je leven verdwijnen maar soms komen daar betere en leukere voor terug.

Ik wilde dat ik je kon helpen, beter toveren, maar zo werkt het helaas niet in het leven. Vroeg me wel af of boksen iets voor je is of kan je dat fysiek beter niet doen? Neem je wel tijd voor jezelf weg van iedereen? Stukje wandelen, je hoofd proberen leeg te maken... en jezelf even op 1 te zetten?

Ik wilde je even laten weten dat ik hoop dat je hier uit kunt klimmen al besef ik hoe moeilijk dat is. Ik vind je (als mede ragdoll eigenaar haha) gewoon een fijn mens. Met een goed hart en leuke humor..daar heb je niks aan als je rot voelt maar ik vind je ook onwijs stoer en sterk...dat je het ons vertelt en dat je je openstelt. Voor alle mensen hier je openstellen, dat is een mooie eigenschap, die open en eerlijkheid. Besef je wel hoeveel mensen hier, die bij lange na niet altijd reageren, je gewoon in hun hart hebben gesloten? Bij mij zit je daar in ieder geval wel een beetje. Houd vol en mocht je echt even er doorheen zitten...je bent niet zo alleen als je denkt. Wij zijn hier ook. Misschien niet altijd in tekst en woorden....maar we zijn er.. voor jou.

Big hug

---

Switch FC 758389484967

Klopt. Ik geef nu les aan die pubers, dus heb er genoeg ervaring mee.

En ja, het gaat heel veel beter. Ik heb soms nog slechte dagen, maar als ik dan weer terug kijk van waar ik vandaan kom ben ik toch blij met wat ik allemaal bereikt heb.

Ik had dit jaar ook zo'n slechte verjaardag. Ik ben jarig op 1 Januari, dus meestal is het wel een leuk feest. Dit jaar kwam niemand. Zelfs mn opa en oma hadden geen zin. Ik ben dus maar bij mn ouders blijven slapen. (op een opblaas bed wat blijkbaar lek was dus ik lag in het midden van de nacht op de grond, en de kat had ook nog eens besloten er overheen te plassen). Maar ja 2020 is een rampjaar dus het had ook niet anders kunnen beginnen. Mn voornemen was om meer naar buiten te gaan en nieuwe mensen te leren kennen, en toen kregen we corona

Ik doe al 4 keer per week aan fitness. Dat sowieso. Tenminste, voor zo ver mijn lichaam dit toelaat. Ik volg een programma die ervoor zorgt dat ik daadwerkelijk mijn ''doel'' (ik heb niet echt een doel, behalve gewoon groeien) kan behalen. Ik track alles, eet scherp op schema etc. En mijn grootste vijand is denk ik, dat ik niemand om mij heen heb. Dat maakt mij vooral heel droevig.

Dankjewel, het delen werkt voor mij ook wel een beetje. Dan kan ik het even van mij af schrijven. Ik zal David eens googlen. Ik ben benieuwd. Ik volg ook al mensen zoals Jay Shetty, die ook best wel positief is, en Prince EA (nee, je hoeft niet voor de laatste helft van zijn videos te betalen). Maar ook dit helpt niet zozeer tegen niemand om je heen hebben. Ik ga het straks eens checken, bedankt voor de input in ieder geval

Hoewel. Ik denk dat het komt door mijn livestreams. Ik heb de laatste tijd wel geleerd om anders om te gaan met negativiteit. Er zijn natuurlijk ook bij mijn streams, net als bij anderen ook gebeurt, trolls langs gekomen. Ze probeerden mij racistische dingen te laten zeggen zoals het N-woord. Ik weiger dat te zeggen. Dus er werd gescholden en mij belachelijk gemaakt. Normaal zou ik keihard terug schelden, en ze de grond in trappen. Ik kies er alleen nu voor, om gewoon kalm te zeggen ''ik vind het jammer dat je het zo ervaart dat mijn streams suf zijn. Ik hoopte dat je ze leuk zou vinden. Helaas kan ik niet iedereen blij maken. Ik hoop dan ook dat je begrijpt dat ik niet zulke woorden ga zeggen, want daar hou ik niet zo van''.
Opeens zijn de trolls weg, en zo heb ik ergens mijzelf aangeleerd om minder fel te reageren op andermans agressie. En ik denk dat dit komt door de livestreams. Dit is vooral omdat je jezelf alleen voor gek zet als je boos word. Ik wil dat mensen naar een leuke stream kunnen kijken. Dus ik zal niet gauw boos worden

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Luister Bowser, jezelf uiten op een forum gaat niet veel voor je doen. Als ik je manier van schrijven/denken onder loop neem zijn er een aantal goede oplossingen voor je. Ik merk namelijk dat je ontzettend catastrofeert/wanhoopt zonder goede redenen. Daar is een behandeling zoals Cognitieve Gedrags Therapie zeer goed voor. Je leert namelijk 'anders denken' en situaties anders analyseren. Je krijgt meer inzicht in je eigen valkuilen/problemen en waarom je reageert op bepaalde dingen of waarom je bepaalde emoties krijgt.

Ik weet niet waarom je oxycodon gebruikt maar zal vast zijn redenen hebben. Ga langs je huisarts en laat de verwijzing naar de GGZ komen. Geen enkele hobby, krachttraining, ''motivational video'' of andere crap gaat je hierbij helpen. Waarschijnlijk reageert je vrouw zo omdat ze ziet dat je depressief bent zonder goede reden, en daar kan ze dan niet goed mee omgaan. Veel mensen kunnen overigens niet goed omgaan met mensen die niet goed onder woorden kunnen brengen wat hen neerslachtig maakt. In dit geval is depressie een te sterk woord; dan kun je denken in de richting van een dysthyme stoornis.

Dat mensen in grote getallen neerslachtig/down zijn is helaas van dit tijdperk. Het gevoel nergens te komen, stil te zitten en er gebeurt niets bijzonders in je leven. Dit is ook deels door de verwachtingen en de (wan)toestanden in de huidige maatschappij. We worden ook deels verkeerd opgevoed. Ik ga hier verder niet veel op in maar de strekking is dat jij niet de enige bent.

Ga de verwijzing halen. Je posts zit vol halve smoezen waarom het je niet zou lukken.

Aww dankjewel. Ook dit is heel fijn om te lezen. En het is mij wel een klein beetje duidelijk ja, er zitten hier veel meer leuke mensen die meer begaan zijn dan ik dacht, of had verwacht. Van enkelen wist ik het wel, maar zoveel had ik niet verwacht. Inderdaad zijn er zat mensen die zich rot voelen, en ik ben verre van de enige. Alleen durven veel mensen er niet over te praten. Zelf zit ik er een beetje doorheen wat dat betreft, en ben ik op een punt aangekomen dat het mij niet meer zoveel kan schelen wat anderen denken. Ik wil het kwijt, ik wil erover praten, en wie reageert reageert, wie dat niet doet, doet dat niet. Ik ben het in ieder geval kwijt, en de lieve berichtjes zijn toch best steunend ook al zijn jullie (in ieder geval de meesten) geen artsen. Een stukje typen, een reactie van de medemens, het doet mij echt wel goed.

Mijzelf op 1 zetten doe ik sowieso niet zo heel vaak Ik voel altijd als of ik dat niet verdien. Maar ook dit is weer een mindfcuk. Wel doe ik vooral in de herfst (als het goed is dit weekend weer ) met vrouw en zoonlief de bossen in om paddenstoelen te zoeken. Heerlijk joh, die dingen. Ik heb van oma geleerd hoe, wat, waar. Dus dat komt altijd wel goed. Soms komen we met tassen vol terug. Duurt een paar uur schoonmaken, en met mijn programma momenteel kan ik geen borden vol meer eten in een keer. Maar het is zo leuk, en lekker. Echter moet mijn lichaam wel enorm bijkomen van die avonturen, want dat is enorm belastend.

En ragdolls zijn inderdaad super leuke beestjes. Zal zo nog eens een malle foto posten.
Dankjewel voor je lieve berichtje.

Wie had dat gedacht, dat Bowsie eigenlijk heel gevoelig was.

Pfffffff, het zit je dus niet mee hè. (die ''pffff'' was overigens niet je opblaas bed). Maar wel mad respect dat je dat zo kan, eruit gaan en mensen leren kennen. Ik krijg dat serieus niet voor elkaar. Al zet ik nog mijn meest vriendelijke neus op, en mijn mooiste *uch uch!* glimlach. Het lijkt wel of ik alleen maar mensen kan afstoten. Ja, ik kan er soms best gek uitzien. Ik draag baggy jeans, ik draag 2x XL jerseys waarvan de mouwen over mijn ellebogen komen, een snapback, en soms een durag. Ik vind de Amerikaanse gangster rap style gewoon vet Maar dat zegt niet dat ik een beroerde persoon ben. Maar ook al draag ik gewoon mijn sportkleding (joggingbroek, vaak met zipped hoodie, daaronder mijn sport shirt als in tank top of zo) lijkt het nog niet te werken. Het is erg demotiverend dus.

Nou denk ik wel eens bij mezelf hè. Als ik nou wat meer centraal zou wonen bij enkele BGers. Ik weet zeker dat ik dan eens had langs gekomen, of dat er dan wel iemand bij mij had langs gekomen. Want het zit hier echt ramvol leuke mensen als je mij vraagt. En als ik wat dichterbij had gewoond... Mensen kennen mij hier toch al. Dus dan is de drempel ook niet zo heel hoog. En dat zou ongetwijfeld een leuke dag zijn

Klopt, dat is waarschijnlijk het lage zelfbeeld die zegt ''je red het toch niet hahaha''. Terwijl ik ook wel weet, als ik echt daadwerkelijk ergens voor wil gaan (behalve mijn grootste droom) dan ga ik er ook helemaal voor. Dit heb ik met de livestreams dus. Ik wilde dit doen, ik wilde er iets mee bereiken (ik wil ooit een playbutton behalen) en daar ga ik gewoon keihard voor. Ondanks dat het erg traag gaat, zeker de laatste tijd dat de subs gewoon stil staan.

Wat mijn vrouw betreft. Ze denkt net weer iets anders dan ikzelf. Ik sta namelijk heel erg open voor andere ideeën, outside the box, en ideeën van anderen. Zij is meer zo van ''het hoort zo, dus zo moet het. Gebeurt het niet zo? Dan is dat raar''. Je haar een keer blauw verven bijvoorbeeld (ik heb mijn viewers beloofd dat als ik €100 gedoneerd krijg in totaal, ik zit nu al op €25 in anderhalf jaar tijd. Dan verf ik mijn haar blauw). Mijn vrouw zegt ''dat doe je niet, dat hoort niet, dat doen kinderen van 12, je bent een volwassen kerel''. Terwijl ik nou juist meer iemand ben van, ik wil niet zoals ieder ander mens zijn, standaard, altijd hetzelfde. Ik wil gek doen, ik wil leven, ik wil malle dingen doen waarvan mensen zeggen ''jij spoort echt niet''. En nog veel meer.

Misschien zoek ik smoezen voor enkele dingetjes inderdaad. Maar ik heb in het verleden al hulp gehad, en ik zie daar niet zoveel vertrouwen in. Ik heb er veel aan gehad hoor toentertijd. Maar later begonnen we ook met cognitieve training, en daar werd niet zoveel van waar gemaakt omdat we een goede band kregen (ik en de begeleider) en op een gegeven moment gingen we meer vis stekken zoeken en random praten dan echt trainingen doen. En dat was wel jammer. Later werd het ook een eerstelijns GGZ instelling, waardoor ik niet meer terecht kon. En ik was ook zo goed als klaar.

Maar nogmaals, het praten helpt ook al een flink deel. En zulke videos (ook al heb je gelijk dat ze niet mijn problemen oplossen) kunnen daarentegen toch wel weer een beetje helpen andere inzichten te krijgen.
Net als de mening van een luisterend oor, die niet bevooroordeeld is

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Er is niks mis met blauw haar! Ik verf het nu ook sinds een jaartje altijd zwartblauw of zwart paars en heb nog nooit onaardige reacties gehad. Own it.

En ja, nieuwe mensen ontmoeten blijft lastig. Ik denk ook dat het feit dat ik in een rolstoel zit mensen in eerste instantie afschrikt, maar er zijn vast wel ergens mensen die dat niks uitmaakt.

Ha Bowser, ik vind ook dat je moet blijven, je posts zijn bijna altijd grappig of interessant om te lezen, (vind ik), dus je doet BG een plezier met je aanwezigheid, ga daarmee door!.

Jammer dat je weinig steun van je vrouw ervaart, maar dat komt misschien ook wel omdat zij ook niet weet wat de beste manier is om met je situatie om te gaan. Verder heeft iedereen wat meer last van somberheid/stress/boosheid in deze coronatijd. Jij dus, maar ook de mensen om je heen, wat natuurlijk weer zijn weerslag heeft op jou door hun manier van reageren en dat is niet leuk. Professionele hulp zoeken lijkt me echt wel verstandig in jouw geval.

Goed dat je af en toe de natuur in gaat en nog flink bezig bent met sport, want hoewel iedereen wel weet dat bewegen gezond is zet niet iedereen de prioriteit daarvan hoog genoeg. Jij gelukkig wel.

Ik zal ook voor je bidden, dat interesseert je misschien geen drol maar ik doe het lekker toch. Sterker nog, ik heb het al gedaan. Mocht je dat vervelend vinden dan zeg ik het niet meer natuurlijk.

Samenvatting: zoek hulp, blijf sporten, blijf posten op BG, stuur gerust PMs naar leden die interesse tonen voor een persoonlijk gesprek, en geniet van de natuur! Gamen kan ook natuurlijk?