Curious George op de GBA! Leuk, vrij makkelijk spel op de laatste levels na. Die waren iets (maar dan ook iets) uitdagender. Volgens mij begon ik met 3 levens. Aan het einde van het spel had ik er nog 59 over. Na wat eenvoudigere GBA games toch maar weer even op zoek naar iets meer uitdaging op een andere console.

@ Dracquiteur Rime vond ik inderdaad ook prachtig, zo’n fijne game. En weer een Playdate titel in de tas!

The Legend of Heroes: Trails to Azure (PS4)

Directe opvolger van Trails from Zero, welke ik een maand geleden had uitgespeeld. Ondanks dat het langere JRPG’s kunnen zijn als je met name NPC’s voortdurend aanspreekt, wilde ik ze toch perse kort achter elkaar spelen om het verhaal goed te kunnen volgen.

Door de gebeurtenissen vond ik de game halverwege richting een 9 kruipen, maar helaas valt het verhaal daarna door vergezochte en oninteressante ontwikkelingen wat te ver terug. Hoewel de pacing van de game nog beter is dan z’n voorganger, geef ik uiteindelijk toch de voorkeur aan Zero. Desondanks waren de characters, muziek, stemmen en wollig geschreven conversaties weer aanstekelijk en goed. Ik heb in ieder geval genoten van dit tweeluik.

Volgend jaar een begin maken met de eerste twee uitgaven uit de Trails of Cold Steel reeks.

Tomb Raider Legends op de ps3. Leuke game. Later misschien ook de twee andere delen spelen.

---

Just Looking, Not Buying

b360 (Playdate)

Season 2 is misschien begonnen, maar dat betekent niet dat ik klaar ben met Season 1. Verre van. b360 is een S1-game dat het block breaker concept een nieuwe draai geeft (pun intended). Met 99 levels is het een van de langere Playdate games.

Mijn eerste indrukken waren zeer positief. De title theme is een bop - echt waar. Block breaker games zijn niet geweldig of iets dergelijks, maar wel een fijne, simpele, vertrouwde gameplay.

Wat zou er mis kunnen gaan? Wel, in b360's geval: de physics. Hoewel ik niet kan schrijven dat de physics objectief vreselijk zijn, ben ik er in ieder geval nooit volledig gewend aan geraakt. Het jammere is dat de randen niet gebruikt kunnen worden om de bal rond te laten stuiteren. Zo'n heerlijke combi krijgen zoals in andere block breaker games is hier veel moeilijker, want elke rand is een out of bounds.

Kortom, een game waar ik gemengde gevoelens bij heb. Leuk genoeg om uit te spelen, maar tegelijkertijd ook frustrerend.

Deltarune Chapter 3 (Switch)

Vier (!) jaar na Chapter 2 heeft Toby Fox' team Chapter 3 en 4 simultaan uitgebracht. Ik heb Chapter 3 uitgespeeld. Het was een heel interessante Chapter omdat het niet teveel wilde lijken op de voorgaande twee delen. Soms pakte dat goed uit, soms wat minder. Niettemin erg genoten van deze quirky RPG. Ik ben na de credits onmiddellijk gestart met Chapter 4.

Fulcrum Defender (Playdate)

Een geslaagde Vampire Survivors-like. Met de hendel richt je op de inkomende projectielen. In normal-mode heb ik het doel gehaald (10 minuten uithouden); in hard-mode ben ik niet verder dan 5 minuten geraakt.

Dead Moon (PC Engine)

Een wat minder bekende maar goede basic shooter, die door de vele shooter pareltjes voor de console onterecht is ondergesneeuwd. De eerste twee stages van in totaal zes waren eenvoudig doorheen te komen, de derde en laatste stage zijn absoluut het moeilijkst. Parallax scrolling galore, aanstekelijke chiptunes (vooral stage 1) en een gave skeleton boss aan het einde van iedere stage. Ondanks de ongelimiteerde continues, zonder password en save functie, is deze door de hectische actie beter geschikt voor intermediate players.

Deltarune Chapter 4 (Switch)

Toby Fox flikt 'em weer. Ik geloof dat dit mijn favoriete Chapter is. Hopelijk klopt de 2026 release date voor Chapter 5, want dan moet ik niet te lang wachten op het vervolg.

De optionele baas is trouwens de moeite. Het heeft me meerdere pogingen gekost, maar was het ook helemaal waard.

Dig! Dig! Dino! (Playdate)

Samen met Fulcrum Defender vormde Dig! Dig! Dino! de start van Season 2 op de Playdate. Nu ik beide spellen uitgespeeld heb, kan ik zeggen dat het een geslaagde start is.

Dig! Dig! Dino! is een soort clicker game waarin je graaft naar dinobotten. Doordat je in het begin niet zo'n goede gereedschap hebt, kan je niet diep graven. Als je dan voor slechts één tegel geen bot hebt kunnen ontaarden, dan wil je onmiddellijk weer opnieuw proberen. Natuurlijk pas nadat je nieuwe upgrades hebt gekocht. Een leuke en enigszins verslavende gameplayloop.

Een van de leukere games op de Playdate.

Wheelsprung (Playdate)

De derde game van Season 3, een physics moto-platformer. De onderstaande gif legt het beter uit dan die beschrijving.

Na de eerste paar levels dacht ik hier te schrijven: het heeft charme, maar het is saai. Toen kwamen de levels waarin je de physics moet gebruiken, lukte het niet onmiddellijk om de finish te halen en werd de game verdomd leuk. En verslavend.

Het grootste minpunt van de game is dat het te snel voorbij is. Ik wil meer levels! 🥺 De naam van de programmeur klonk Nederlands, dus moest je dit toevallig lezen, please geef ons aub meer levels (of een vervolg - I'll gladly pay). De level editor is een toffe toevoeging, maar misschien gaat niemand extra levels maken.

De replay value wordt weliswaar verhoogd doordat je levels opnieuw moet spelen om een uitdagende noot te verzamelen (al vond ik de hint op het einde van de game nogal onduidelijk omdat ik bv. onderstaande level geskipt had omdat ik het te moeilijk vond). En met uitdagend bedoel ik ook echt dat het uitdagend is. Voorlopig laat ik dit aan mij voorbijgaan omdat ik al wat achterloop op de release van Season 3 games.

Hoe dan ook, bij deze mijn video. Deze level kostte me een kwartier ofzo. De screen tearing is door de opname, het spel loopt vlekkeloos op de Playdate zelf.

Metaphor refantazio zojuist op de ps5 uitgespeeld in 106 uur op hard mode (1 optional boss gecheat op easy) met 41 van de 44 trophies en 100% follower rankings (follower guide gebruikt).

Ik vind het een hele goede game maar persona 4 en 5 waren ook geweldig dus had ook niet anders verwacht. Vond het wel veel oneindig voelend geklets nadat de game eigenlijk al uit was

Nu pirate yakuza aan het installeren

---

People say nothing is impossible, but I do nothing every day 🐻

The Whiteout (Playdate)

De vierde game in season 2 is een point-and-click adventure. Voor mij hoeven dit soort games niet te moeilijk te zijn, want dan raak ik verloren in de puzzels. Dat ik deze game uitgespeeld heb, betekent dat de moeilijkheidsgraad aan de lagere kant lag.

Het verhaal was heel grim. Het speelt zich af in een nabije toekomst waarin de kou de VS heeft verzwolgen en mensen alles eraan doen om te overleven. Soms sneed de game zware thema's aan. Al in al was het redelijk goed geschreven en hield het mijn aandacht tot het einde.

Normaal gesproken zou ik dit soort games niet snel spelen, maar ik ben blij dat ik het een kans gaf. De moeite waard. Daarmee vind ik een derde van season 2 heel goed; hopelijk gaan de overige acht games net zo'n gems zijn.

Otto's Galactic Groove!! (Playdate)

Season 2 keeps on giving. Ook deze game vind ik super leuk.

Otto's Galactic Groove!! is een rhythm-game. Geen topstuk van het genre, maar een degelijke rhythm-game dat op een intuïtieve manier gebruik maakt van de hendel. De verhaalmodus heb ik op Hard gespeeld, maar eigenlijk is Extreme de leukste moeilijkheidsgraad. Casual is saai, die zou ik niet aanraden.

Het enig minpunt is dat er niet veel liedjes zijn. Er is echter een level editor waarmee je nieuwe liedjes kan uploaden (lijkt een terugkomende tactiek te zijn bij de season 2 games).

Kena: Bridge of Spirits (Xbox Series X)

Knap debuut van ontwikkelaar Emberlab. De game ziet er mooi uit en het voelt qua afwerking aan als een first party titel. De final boss met al zijn fases, zonder enige checkpoints, was bullshit. En ik had liever veel minder boss fights gezien, in ruil voor meer platforming en ontdekken. Voor de rest was de game aangenaam om te spelen en met z’n vele difficulty settings kan iedereen hiermee uit de voeten. Prima gedaan.

God of War Ragnarok op de PS5 Geweldige game! Nu nog de nodige side quests doen

---

Noobow (Game Boy)

Rustige puzzel-platformer waar je in de huid kruipt van een soort lomp kuiken, maar dan op z’n Japans. In een krappe twee uur ben je hier zeker wel doorheen, de puzzeltjes zullen niemand op de proef stellen en er is geen vijand te bekennen. Desondanks geven de handelingen genoegdoening en sluit je de uitgespeelde game in een ontspannen toestand af.

1000/1000 chievos, leuk platform spelletje maar kort, uurtje of twee.
__ __ __ __

Alleen de drie online Achievements nog halen voor de rest alles gedaan dus zet het in de uitgespeeld catagorie. Iets van drie jaar over gedaan met af en toe wat spelen, je doet eigenlijk elke keer hetzelfde dus dat wordt saai als je te lang achter elkaar speelt.

Kirby’s Dreamland 2 (Game Boy)

In de tocht om alle main-line Kirby games uit te spelen, was ik aangekomen in 1995.
Het origineel, eveneens voor de Game Boy, was ok. Deze opvolger is iets ambitieuzer in level-design, zonder heel wild te doen. Bosses worden helaas al gerecycled en er zitten wat cheap deaths in de auto-scrolling levels. Degelijke platformer die me nog geen Kirby liefhebber weet te maken.

Ratchet & Clank Rift Apart. Wat een leuke game weer zeg! Nu nog een paar trophies bij elkaar zien te sprokkelen.

---

.

Achievements 600/1000 (de rest zijn replay chievo's)
Leuk, simpel maar kort, je kan een verhaallijn doen in +/- 10 uur. Nu zijn er zes verhaallijnen (ander om te trouwen) dus voor alle chievo's ben je wel even bezig. Leuk om even relaxed tussendoor te doen.

Op de switch 2 via de NSO gba emulator. Gespeeld met die filter dat ie het scherm van de gba een beetje nabootst. Leuke metroid speelt nog goed weg, 4.5 uur over gedaan met 63 procent van de items.

Volgende wordt super metroid via de snes emulator. Denk wel dat ik even wacht voor ik er aan begin.
En dan nog een keer fusion. Samus returns en Dread heb ik al gespeeld dus dan heb iig de verhalende delen van de metroid een keer allemaal gespeeld. De nes en de gamwboy versie wil ik wel eens proberen maar uitspelen daar is het met net wat te oud voor qua hoe het speelt.