Vanaf het moment dat Bethesda met het nieuws kwam te werken aan een nieuwe DOOM is er geen teaser, trailer of nieuwtje dat ik niet heb gelezen. DOOM heeft namelijk, in een grijs verleden, mijn interesse weten te wekken voor games. Voor mij begon het dan ook allemaal met een lomp bakbeest waar ik de Windows 95-versie van DOOM op kon draaien. Daarna volgden games als Quake en heel wat jaartjes later de eerste HALO. DOOM is daarom niet alleen dé game die first person shooters op de kaart heeft gezet, het is voor mij ook een onuitwisbaar stukje jeugdsentiment.
DOOM à la 2016
Genoeg gezwetst over die goede ouwe tijd. Verder met de multiplayer-Beta van vorig weekend. Vooraf was ik nog wat bang dat DOOM het ondergeschoven kindje zou worden van Bethesda, aangezien het vrij rustig was rondom de game en we voornamelijk aangewezen waren op de beelden van de E3 en een enkele trailer. Gelukkig kan ik beamen dat deze angst ongegrond is, in ieder geval op het gebied van multiplayer dan. Dit onderdeel van de game straalt namelijk een en al DOOM uit, maar dan in een aangenaam modern jasje.
Voor iedereen die toegang had tot de bloederige arena waren er een tweetal game modi en eenzelfde aantal mappen beschikbaar. Er was keuze uit de klassieke Team Deathmatch en Warpath. Gezien de eerstgenoemde geen verdere uitleg vereist, zal ik de laatstgenoemde even toelichten. Warpath is het meest te vergelijken met King of the Hill, maar dan met een twist. Het doel is om een bewegende zone in bezit te krijgen, en deze zo lang mogelijk vast te houden voordat deze verandert van positie. Afhankelijk van hoe lang je de zone in bezit weet te houden scoor je punten. Overigens leende de twee mappen zich perfect voor beide modi en worden afstandsgevechten afgewisseld met close-combat confrontaties.
Mede door de aangename speelsnelheid die deze nieuwe DOOM kent, voelden beide game modi erg fijn aan. Het weet namelijk het beste uit de voorgaande delen te combineren met hetgeen wij vandaag de dag gewend zijn. Dit betekent dus ook dat het zeker niet de DOOM van de vorige eeuw is. Ontwikkelaar id software heeft er bewust voor gekozen om een aantal hedendaagse elementen toe te voegen aan de gameplay. Waar je voorheen wapens kon oppakken om er vervolgens direct flinke schade mee aan te richten, heb je nu de beschikking tot de welbekende loadouts. Naarmate je een hoger level bereikt, zal je een breder wapenscala tot je beschikking krijgen. Tijdens de Beta was het gevolg hiervan wel dat het merendeel van de spelers met een Rocket Launcher rondloopt.
Het is waarschijnlijk een afweging die je als ontwikkelaar moet maken om de game voor een zo breed mogelijk publiek aantrekkelijk te maken. Zelf heb ik er geen bezwaar tegen, maar ik kan goed begrijpen dat met name de wat oudere gamers onder ons juist op de klassieke gameplay gehoopt hadden. Het oppakken van wapens was namelijk toch altijd kenmerkend voor oudere games als DOOM. Maar zoals ik eerder al aangaf, je moet rekening houden met DOOM in een modern jasje.
Het wapenarsenaal van de Beta bevatte zeven wapens en een aantal granaten. Ieder wapen heeft een eigen mod die je kunt gebruiken om het wapen net wat effectiever te gebruiken. Zo kan je de raket uit de Rocket Launcher tijdens zijn vlucht op ieder gewenst moment laten exploderen en kan je de Vortex Rifle opladen om extra schade toe te brengen. Het zijn leuke toevoegingen die de game weer wat meer diepgang geven. Zelf heb ik de Super Shotgun in combinatie met de Vortex Rifle als zeer dodelijk ervaren. Eerst van afstand genoeg schade toebrengen, om het vervolgens af te maken met de Super ‘Shotty’.
Op dat gebied heeft id Software nog wel wat werk te verzetten, want sommige wapens waren merkbaar krachtiger dan de rest. Ook de power-ups die her en der verspreid liggen en de Revenant (een demon waarin je kunt veranderen) mogen wat mij betreft wat korter duren. Desondanks stond dit het algehele speelplezier van afgelopen weekend zeker niet in de weg.
Aparte keuzes...
Toch waren er ook een aantal zaken die ik nog steeds niet helemaal begrijp. Zo heeft id Software ervoor gekozen om zichtbaar te maken hoeveel schade je doet bij een vijand. Rode of gele cijfertjes springen daarbij van je scherm af. Het is vergelijkbaar met Borderlands, waar dit ook wordt toegepast. Hoewel ik het niet als extreem storend heb ervaren, vind ik dit niet echt in de stijl van DOOM passen. Verder zijn er zogenaamde Hack Modules toegevoegd, een soort power-ups die een tijdelijk effect hebben. Je kunt bijvoorbeeld de levensbalk van iedere vijand zichtbaar maken, of de positie van de alle tegenstanders blootgeven. Hoewel het natuurlijk nog slechts om de Beta-versie gaat, hoop ik dat men niet besluit om ook nog eens perks of killstreaks toe te voegen. Ik houd in ieder geval mijn hart vast.
Hoopvol gestemd
Ondanks het feit dat velen DOOM zullen kopen voor de singleplayer ervaring, kan ik tot dusver de snelle, bloederige en afwisselende multiplayer van DOOM absoluut aanraden. Hoewel er slechts twee mappen en twee van de uiteindelijke zes modi beschikbaar waren, lijkt het een ouderwets goede DOOM te worden. De resterende weken heeft id Software nog de mogelijkheid om de feedback te verwerken en de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ te zetten. Tot die tijd mogen we van 15 tot 18 april nog een laatste keer aan de slag tijdens de Open Beta en op 13 mei 2016 zal DOOM verkrijgbaar zijn voor de PS4, Xbox One en PC.
171 
5)
10-04-2016 20:29
