9 jaar relatie. Dat noem ik nog een prestatie . Tegenwoordig is zo'n relatie erg zeldzaam gezien je tegenwoordig door bijna alles makkelijk kan vreemdgaan of snel uitmaakt omdat "Ik voel niks meer" of "Dit wordt niks" etc .

Ach ja. Zie het positief. Je bent nog jong. Dus je hebt nog tijd zat en kansen genoeg ;P. Het is niet dat je nu 70 bent en dan opeens zo'n geval hebt :/.

En laat jouw emoties niet teveel overnemen. Anders blijf je maar denken en blijf je ook in het verleden zitten. Gewoon doorgaan en doorlopen met het leven. Mocht ze opeens terugkomen en vragen of ze het weer goed kan maken/opnieuw proberen, dan zeg ik je dat je hier heel goed erover moet nadenken. Ik zeg dit maar voor de zekerheid, want je wilt dit niet opnieuw meemaken. Dat ze het heeft gedaan betekent dat er hier een reden achter zit. Want anders had ze het niet gedaan. Dus als ze opeens probeert goed te maken en/of opnieuw wilt proberen, denk er dan 2x erover na. Klinkt misschien heel vreemd van een random persoon achter een profiel, maar ik zeg het omdat er altijd mensen zijn die dan snel zeggen "Ja. Ik geef het nog een 2de kans.", maar later weer in hetzelfde beschuitje zitten omdat ze van te voren niet even goed erover hebben nagedacht . Je kan de ander vergeven, maar de vraag is natuurlijk of je zin hebt om zoiets weer opnieuw mee te maken. Want desnoods kan je misschien nog vrienden zijn, maar daar hou je het erbij. Als je begrijpt wat ik bedoel .

Voor de rest wil ik je nog sterkte wensen(dat je positief blijft en dat je niet teveel erover denkt) en neem een voorbeeld van jouw avatar :p.

---

Als je meer wilt zien van die grote wereld en met anderen het bed wil delen is er geen enkele vorm van excuus om dat te doen terwijl je nog een relatie hebt (okay, het enige excuus is goedkeuring van je partner).

Heel veel sterkte bloederige vampier, en Imrail.



Zelf vandaag op enkele centimeters/millimeters na bijna één van mijn beste vrienden verloren... We waren aan onze auto's bezig, en we waren zo fucking dom om eronder te gaan liggen zonder fatsoenlijke assteunen (doen we normaal nooit, maar we waren gaar en moesten nog één klein dingetje doen). Opeens braken de 2 krikken waar de auto op stond compleet doormidden en flikkerde de auto bovenop één van mijn vrienden. Gek genoeg werd hij nét niet geraakt (zijn auto is zwaar verlaagd en ligt echt maar enkele centimeters van de grond). Wij hebben direct de auto omhoog getild voor zover mogelijk, en hij kon er nét onder wegkomen.

Uiteindelijk is iedereen er zonder kleerscheuren vanaf gekomen, maar het was wel even een extreem schrikmomentje :-/ Niet 100% waardig voor dit topic omdat het allemaal goed is gegaan, maar jezus, het was wel een harde les. Ik geloof dat ik in vele jaren niet zo extreem geschrokken ben als het moment dat die auto opeens omlaag kwam. Dus, voor iedereen die ooit aan auto's werkt: assteunen. Altijd. Geen excuus. Altijd

---

Hey, ik ben geen olifant

Een goed gesprek met elkaar kan sowieso geen kwaad. Zeker als je elkaar al x jaar kent en verder eigenlijk alles goed ging.

relaties zijn soms nou eenmaal moeilijk, zit zelf ook al 5 weken met stress etc omdat ik et niet kan loslaten...

---

| PlayStation: Gi0vanni2903 |

Snap ik heel goed inderdaad. Sommige dames maken gewon dermate indruk op je dat je daar niet gauw overheen komt. En als je er overheen bent eindelijk (scherpe randjes gaan echt wel weg) krijg je haar nooit meer uit je gedachten. Ze is een onderdeel van je leven geweest. Je hebt er van alles mee meegemaakt, ze heeft je gedeeltelijk gevormd zoals je bent. Geloof mij als ik zeg ''ik ken het'', ik spreek uit ervaring helaas :/ Ergens voelt het gewoon alsof je soul mates bent. En alsof een deel altijd nog van haar blijft.

Snap ik dat zij zich ook zo voelden. Hoewel je er ook ouders tussen heb zitten die rustig zeggen ''jammer he, leven gaat door''. Gaat het evengoed wel natuurlijk, maar het is fijn als er iemand een beetje begrip toont. Pfff, heftig. En inderdaad is 9 jaar niet niks.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Gecondoleerd Imrail en sterkte Bloodyvampie, 9 jaar is lang zeg en dat al op zo'n jonge leeftijd.

---

3DS: 1478-3717-3634 / PSN+XboX Live: CaptainGuido / Nintendo ID: PugGTi

Broeders. Hou mij vast. Ik heb niet gewonnen.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

*Doet een virtuele arm om Daggiewaggie heen* Stil maar Daggiewaggie. we hebben allemaal niet gewonnen op Wes na. Sterkte Daggiewaggie.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

I know that feel, ik heb nog steeds geen Zero Time Dilemma T^T

Die van mij is ook nog niet aangekomen... en mijn super awesome portemonnee die ik in de US heb besteld ook nog niet.

---

Geef donuts. NNID/PSN/Steam/Epic: Samael_blackwing 3DS FC: 0619-4334-6746 Switch FC: SW-2963-2293-4414

Wat als jij mij nou gewoon even wat eshop doekoes geeft?

Hi iedereen,

Het is gek om voor even onder een andere naam te posten, maar gezien ik me zo 'veiliger' voel doe ik het met een tweede account. Ja, ik weet dat dit tegen de algehele regels is van deze website maar het is voor het goede doel en ik heb een moderator een PM gestuurd met waarom.(En die zal nu ook deze post lezen.)

Iedereen die niet houdt van aandacht trekkers, ik denk dat ik zo heel erg over ga komen als één dus houdt je neus er dan alsjeblieft buiten.

Oké, ik begin met een korte flashback naar een aantal jaar terug: ik ben een korte tijd depressief geweest maar ik ben daar heel snel uit geklommen. Ik was veel alleen en ik trok het allemaal niet. Ik merk dat ik de afgelopen 2 weken weer dat gevoel zie terug komen. Ik heb sinds een week of twee vrij van verplichtingen en ik ben veel 'alleen'(Ik denk zelf dat hier iets in zou kunnen zitten). Ik woon nog thuis bij mijn ouders en mijn broertje. Ik heb eigenlijk niet super veel contact met zowel mijn ouders als mijn jongere broertje.(Even een korte zeik: mijn broertje is het lievelingetje van mijn ouders en ik ben jaloers daarop hij krijgt alle interesse en aandacht.) Ik heb sinds een jaar of drie ook een vriendin, waarmee ik goed kan optrekken over het algemeen.(Met een kleine uitschieter hier en daar.) Dus dat heeft al een enorme positieve impact gehad over hoe ik mij voelde en het vulde dat 'aandachtstekort' goed aan.(Ik zet tekort tussen '' omdat het misschien wat overdreven is, het voelt zo voor mij en dus zo is het ook voor mij, ik weet dat velen anders zullen denken als je hier bij mij thuis zou komen maar in mijn beleving gaat dit zo.)

Maar goed, de afgelopen twee weken heb ik het gevoel dat ik langzaam maar zeker een beetje de kluts kwijt begin te raken. De gedachten dat ik mijn relatie moet afkappen razen door mijn hersenen terwijl ik zelf niet snap waarom, ik geniet over het algemeen zeer van haar aanwezigheid en ik zie zelf geen verdere reden om het af te kappen. Daarnaast slaap ik slecht en voel ik mij belachelijk slecht met zo nu en dan zelfs lichamelijke pijnen. Ik ben verder ook zeer lusteloos als in dat ik geen zin heb in ook maar iets. Wat daarnaast ook speelt is onzekerheid, heb ik de juiste keuzes gemaakt qua studie ed.

Hoe meer ik hierover schrijf hoe belachelijker ik mij begin te voelen. Daarnaast heb ik 't idee dat ik langzaam door begin te draaien. Het enige wat ik doe is af en toe een game opstarten en veel youtube kijken.(Goh wat een leven) Vrienden heb ik haast niet meer over gezien ik niet bepaald sociaal ben eerlijk gezegd.(Ik kom niet zo over als je me ontmoet maar ik heb liever beperkt sociaal contact met mensen.) En gezien ik zo weinig sociaal contact heb loop ik weer tegen 't probleem aan dat ik alleen ben en te veel ga nadenken.

Ik had zelf als oplossing: ga meer naar buiten en ga dingen doen. Dit heb ik gedaan alleen het hielp niet bepaald.(Stukken fietsen, wandelen, winkelen) Dit alles deed ik wel alleen dus misschien deed ik daar wat fout.

Ik ben met mijn vriendin naar de Efteling geweest en dat heeft met grotendeels goed gedaan.(Alleen iedereen liep in de weg ) Maar om nou de hele tijd dat soort dingen te doen, is a. te vermoeiend en b. te duur.

Wat vraag ik van jullie:

- Wat zijn jullie inzichten, herkennen jullie dingen.(Wat helpt bij jullie)
- Nog leuke ideeën?

Post het maar hieronder. Ik zal nu dit account voor eens en altijd uitloggen btw.

Zo te horen heb je nog steeds last van je depressies.
Ik zou als je was toch even naar de huisarts gaan, want mijn gevoel zeg me dat je problemen een diepere oorzaak hebben.
Je piekert zo te horen veel, en je maakt je veel druk, wat de koppijn, slecht slapen en lichamelijk pijnen lijken te veroorzaken. Tevens heb je weinig contact met je ouders, omdat je ze niet met deze problemen wilt opschepen en waarschijnlijk voor schaamt?
En het gevoel dat je zelf alles alleen wilt oplossen, helaas gaat dat niet lukken, niemand lukt dat.
Ik raad je met klem aan om naar je huisarts te gaan, om dit uit te leggen, en eventueel op te lossen. Je hebt je problemen goed beschreven en je probeert ze ook op te lossen, maar dat kun je alleen als je de werkelijke oorzaak van je problemen weet. Hoe slim je ook lijkt te zijn, volgens mij, er zijn mensen die sneller en je beter kunnen helpen.
Dan kun je pas actie ondernemen, nu kun je van alles proberen, maar weet je niet of het kan werken.

Dit is mijn kijk erop, ik kan het natuurlijk helemaal fout hebben.

---

PSN: Techmode Xbox Live: PSTechmodePS

Yo Seth. Ik herken je probleem. Ik heb zelf meerdere depressieve periodes gehad van verschillende intensiteit, en het is heel erg angstaanjagend als je dat gevoel voelt terugkomen. Had het zelf ook een paar maanden terug toen het bedrijf waar ik werk even stil lag en ik ook opeens weer veel alleen thuis zat.

Maar goed, daar heb je allemaal nog weinig aan Ik weet niet hoe oud je bent, maar je zou kunnen overwegen om uit huis te gaan. Dat klinkt misschien alleen nog maar eenzamer, maar het heeft mij zelf wel erg goed gedaan. Soms is het extreem eenzaam, maar het kan juist ook heel bevrijdend zijn, al helemaal als je toch niet zo'n goede familieband hebt en het gevoel hebt achtergesteld te worden in je gezin.

Verder denk ik dat je vooral juist wat meer met je vriendin moet gaan doen. Dat hoeven echt geen dure uitjes naar pretparken te zijn. Neem haar eens mee op zo'n wandeling of fietstocht. Die gedachten over je relatie komen waarschijnlijk uit je lage zelfbeeld, wat weer voortkomt uit de depressie. Luister er vooral niet naar, want het klinkt alsof je je vriendin redelijk hard nodig hebt om je eenzaamheid tegen te gaan.

Slaapgebrek, lusteloosheid en soms zelfs fysieke pijn klinkt me ook maar al te bekend in de oren. Blijf sowieso weg van alcohol Ik heb mezelf te vaak in slaap gedronken, wat niet werkt. Meestal ga je je er alleen maar depressiever van voelen. Probeer eens wat onschuldige supplementen. Ik heb toen een shopping spree gedaan bij de kruidvat en onder andere melatonine en natuurlijke pillen met o.a. valeriaan gekocht, wat me wel hielp om in slaap te komen. Allemaal bijna gratis van huismerk, dus hoeft niet veel te kosten. Heb van vrienden gehoord dat het bij hun niet hielp, maar het kan weinig kwaad, dus het proberen waard.

Ook je sociale struggles ken ik maar al te goed als introvert. Daar kan ik je helaas weinig mee helpen, vrees ik. Bijna al mijn vrienden stammen uit mijn oude schooltijd, toen ik nog socialer was. Kijk eens of je eventueel oude vriendschappen weer nieuw leven in kunt blazen. In de laatste 5 jaar heb ik mensen weer tot mijn beste vrienden gerekend die ik daarvoor sinds de basisschool niet meer had gesproken. Met social media en alles is dat tegenwoordig een stuk simpeler. Verder heeft het mij erg geholpen om weer een doel in mijn leven te hebben. Ik werk nu bij een leuk bedrijf, maar het hoeft niet per sé werk te zijn. Studie, vrijwilligerswerk of zelfs gewoon een nieuwe hobby. Er moet iets zijn waarvoor je uit bed komt, anders blijf je daar in mijn ervaring iets te vaak tot 2 uur 's middags liggen vol zelfmedelijden.

En dit is het meest cliché advies bij depressie ooit, maar als het te erg wordt; zoek professionele hulp. Ik heb een tijdje een psycholoog gezien die bakken geld kostte, maar dat hielp niet heel erg. Vorig jaar ben ik naar mijn huisartsenpraktijk gegaan, die ook een psychiatrisch verpleegkundige heeft, waar ik echt heel goed mee kon praten en die me echt geholpen heeft. Kosten: niks. Er is heel veel hulp beschikbaar, mocht je het nodig hebben. Verder kan ik weinig doen denk ik, behalve je succes wensen. Al je problemen klinken me pijnlijk bekend, en veel ervan heb ik zelf ook nog niet opgelost, maar ik hoop dat je iig ook maar een klein beetje hebt aan dit bericht.

---

Hey, ik ben geen olifant

Hi Seth,

Als je een stukje in dit topic terug gaat zie je dat ik ook best een moeilijke periode ken. Veel van wat je schrijft komt me bekend voor. Wat ik heb gemerkt dat hielp is het volgende:

Begeef jezelf onder de mensen. Ik ging met vrienden een aantal keer naar de bioscoop. Probeer weer eens met je oude vrienden in contact te komen. Sla je misschien wel twee vliegen in één klap. Wat ik ook fijn vond is dat ik stage liep en dat houdt je goed bezig. Zoals Fant zegt: zoek een hobby of ga vrijwilligerswerk doen of iets dergelijks. Kun je je gedachten even helemaal mee uitschakelen.

En ten slotte: gamen. Wellicht wil je dit juist niet maar ik heb de afgelopen tijd Skyrim weer helemaal de moeder gespeeld. Je wordt in het verhaal gezogen en dan denk je even niet aan je eigen verhaal. Heel veel sterkte!

---

Valar Morghulis | Xbox, PS: Bloodyvampie | NNID: Bl0odyvampie

Volg dit topic eigenlijk niet zo. Maar als ik dit al lees, vrolijkt iedereen toch van op

---

Rollin’..

Ik vind dat niet kunnen, mijn moeder is doodgegaan door een pijl in d'r knie.

Trouwens, Seth, ook hier heel veel sterkte gewenst. Je hebt een PM terug

---

❍ᴥ❍

Jeetje Seth. Heel veel sterkte, en ik hoop dat je er snel weer bovenop komt.

---

https://wlo.link/@PRGames. Live every Friday 20:00CET. - PRGames merch: https://prgames.creator-spring.com

Jee Seth, lijkt me echt klote om je zo te voelen - zelfs met de wetenschap dat jij waarschijnlijk de enige bent die dingen zo ervaart en het misschien niet zo is als het aanvoelt.


Ik ben zelf juist een beetje manisch (altijd extreem vrolijk, ook in nare situaties een positieve insteek hebben en als resultaat daarvan soms niet helemaal goed omgaan met negatieve gevoelens, die ik eigenlijk compleet negeer) - dus het is moeilijk voor me om me in te leven in jouw situatie.

Ondanks dat je niet zo sociaal bent, kan ik wel aanraden juist contact met mensen (al is het maar oppervlakkig) op te zoeken. Niet zozeer omdat sociaal doen goed voor je is, dat verschilt per persoon, maar dan ben je minder met jezelf bezig; minder bezig met twijfelen over je eigen gevoel, minder bezig met je eigen terugblik naar situaties en minder bezig met je twijfels over je relatie. Het verleden en plannen voor de toekomst een beetje loslaten en gewoon richten op het moment scheelt ook veel.

En bovenal: vermijd het nieuws.
Als er één reden is waarom het aantal depressieve mensen in de wereld toeneemt, dan is het wel de hogere frequentie waarmee wij op de hoogte blijven van willekeurige zaken die in de wereld spelen - dit terwijl de focus van dit nieuws uitsluitend negatieve berichten zijn. En sport. Met vooral focus op gemiste schoten en blessures.

---

Geef donuts. NNID/PSN/Steam/Epic: Samael_blackwing 3DS FC: 0619-4334-6746 Switch FC: SW-2963-2293-4414

Mensen die juist ongelofelijk blij doen kunnen ook mensen met depressie zijn. Omdat het gewoon niet leuk is om met depressieve mensen rond te hangen. Dus heb je ons wat te vertellen Wingie Dingie?

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊