De kerngame is wat betreft graphics en soundtrack niet veel veranderd, en buiten het nieuwe boomrijke gebied ziet het er vrij herkenbaar en prima uit. De originele CoH maakte veel indruk op RTS-fanaten met een focus op tactisch dekking zoeken en vernietigbare omgevingen. Daarnaast werkt resourcemanagement met het overnemen van belangrijke punten op de map en het oproepen van troepen, en niet het trainen ervan. Sindsdien zijn er niet veel grote veranderingen geweest in de uitstekende gameplayformule, maar is er vooral content toegevoegd zoals nieuwe legers. Ardennes Assault gooit nu de legers uit de eerdere multiplayeruibreiding dus in de singleplayermode, maar gelukkig doet het er ook nog wat extra’s bij die wel degelijk de gameplay beïnvloeden.
De Slag om de Ardennen
De campagne bestaat uit een reeks gebeurtenissen geïnspireerd door de ‘Slag om de Ardennen’, ook wel bekend als de “Battle of the Bulge” en gaat om het terugdringen van het Duitse leger aan het westfront. Er zijn aanvankelijk drie compagnieën van het Amerikaanse leger beschikbaar: Baker (paratroepers), Dog (artillerie) en Able (tanks). De vierde groep is apart te kopen als DLC, namelijk Fox (rangers). Alle compagnieën hebben een eigen officier met unieke mogelijkheden zoals het kunnen oproepen van luchtaanvallen, tanks of artilleriegeschut en je zult de drie compagnieën die je kiest aan het begin tegelijkertijd gebruiken in de verhaalcampagne.
De metamap
De achttien scenario’s zijn verbonden middels de ‘metamap’, een overzicht van de Ardennen waarop jouw drie Amerikaanse compagnieën en de vijandelijke Oberkommando troepen vrij kunnen bewegen over alle sectoren. In plaats van lineaire missies achter elkaar te spelen, kun je hier zelf bepalen welke vijandelijke troepen je wanneer aanvalt en met welke van de drie compagnieën. Naast dat je zelf kan bepalen hoe je door de campagne speelt, zijn sommige missies en gebeurtenissen willekeurig gegenereerd, wat bij elke speelsessie weer voor een andere ervaring zorgt. Wat verder voor extra strategie zorgt op de map is het feit dat verloren troepen en opgebouwde ervaring worden meegenomen door de hele campagne. Raak je dus de helft van een compagnie zijn mankracht kwijt, dan moet je daar de volgende missies voor boeten. Daarnaast kunnen verslagen vijandelijke troepen zich na het gevecht terugtrekken en een andere groep te versterken, iets dat je weer kan tegenhouden door een tussengebied te bezetten. Uiteindelijk zorgt dit alles voor extra strategie en variatie in de gehele campagne en het heeft daarmee een knap hoog replaygehalte wanneer je opnieuw wil of moet beginnen.
Iets dat geheid gaat gebeuren door de onvergevende Fire Emblem-achtige tactieken die worden toegepast; zo raak je compagnieën permanent kwijt als je alle troepen er doorheen hebt gejaagd. Geen herstart of een eerdere save laden, het is doorbikkelen met de overgebleven groepen of opnieuw beginnen. Zelfs als je de drie compagnieën levend kunt houden, merk je mogelijk aan het eind dat je enkele missies eerder de oorlog eigenlijk al verloren hebt doordat de groepen te weinig mankracht of upgrades hebben. De missies zelf zijn overigens vrij bruut in moeilijkheidsgraad, en als je geen ervaren CoH-speler bent is het niet ondenkbaar dat je op Easy Mode zal moeten spelen.
Het tactische Fingerspitzengefühl
Of het nu komt door de interactieve metamap, de verschillende compagnieën die allemaal een eigen identiteit hebben of de contextgevoelige dingen die de soldaten naar je schreeuwen op het slagveld, uiteindelijk voelt deze singleplayercampagne qua gameplay heel goed aan. Wetende dat alles wat je doet impact heeft op het verloop van de oorlog, zorgt ervoor dat je extra goed oplet als je troepen wanhopig om hulp schreeuwen of aangeven iets belangrijks te spotten. Tijdsgevoelige en stealthvolle missies worden meer dan een leuke strategische afleiding, ze bepalen het verschil tussen een compagnie kwijtraken of het bevrijden van een hele hoek van de Ardennen. Naast alle zware consequenties zorgen ook de troepen die onderling fluisteren over de gang van zaken voor een spannende sfeer, net als de debriefings die het aantal verloren soldaten nog even benadrukken. Naarmate ik verder kwam kreeg ik steeds meer waardering voor de gesprekken van bezorgde soldaten die ik opving op het slagveld. Tegen het einde was ik ook behoorlijk opgelucht elke keer dat ik een missie, zelfs met alle tegenslagen, op de een of andere manier had overleefd.
Diepgang in het verhaal
Het is altijd lastig om in een game als deze een goede balans te vinden tussen realistische geschiedenis en een hoge funfactor. De campagne is geïnspireerd door oorlogsgeschiedenis en geeft een algemene blik op de gebeurtenissen, maar gebruikt verder fictionele karakters. De balans is stiekem vrij goed, maar helaas is de verhaalvertelling zelf nogal oppervlakkig. De cutscenes reageren verder ook niet op jouw acties, dus het lijkt een gemiste kans om iets meer diepgang te geven aan het verhaal samen met de metamap. De strategie op de map heeft ook niet heel veel diepgang; het gaat vooral om het behouden van jouw troepen, niet om een schaakspel met de vijand. Zo nemen de vijandelijke troepen gebieden nooit terug, mogelijk omdat het verhaal gebaseerd is op het terugdringen van het Duitse leger. De strategie en het verhaal hebben hier en daar wat gemiste kansen voor meer dynamiek of diepgang. Het haalt echter niet weg dat de metamap een interessante verdieping is op de originele singleplayerervaring en behoorlijk wat toevoegt.
Prijs/contentverhouding
Als een standalone titel houdt Ardennes Assault het enkel bij de sterke singleplayercampagne. Met een prijskaartje van 40 euro mag je jezelf afvragen of dit niet wat hoog is. Je kan namelijk totaal geen online of skirmishmode spelen zonder de hoofdgame of standalone multiplayeruitbreiding te kopen. Daarnaast blijft de vierde compagnie verborgen achter een DLC-muur. Al is de gameplay prima te behappen voor nieuwe spelers en is de losse singleplayerervaring dik in orde, hebben nieuwkomers vanuit economisch perspectief echter weinig reden om deze game als standalone te kopen. Dan kan je waarschijnlijk beter de originele Company of Heroes 2 plus de eerste uitbreiding opzoeken voor een vergelijkbare of betere prijs. Voor de ervaren gamers die de hoofdgame al bezitten geldt ook dat deze titel in de kern goed in elkaar steekt, maar een beetje prijzig is voor de hoeveelheid content.
Sterke campagne met een flink prijskaartje
De opzet van de nieuwe campagne zet aan tot een interessante strategische aanpak op de map, maar beter nog zijn de permanente consequenties die de singleplayer een stuk spannender maken. Plus het gebrek aan save-opties en de keiharde missies zelf voegt het allemaal weer wat uitdaging toe voor mensen die bekend zijn met de serie, iets dat elke goede uitbreiding moet doen. Wel mag je van een standalone titel net even wat meer content verwachten voor de volledige prijs, en had het met een toegevoegde multiplayermode nog een concurrent kunnen zijn voor de originele CoH 2 als beginpunt voor nieuwe spelers.
Ben je toe aan een uitdagende CoH-campagne met de US Forces en wil je jouw RTS-spieren even flexen in de interactieve Ardennen, dan biedt deze uitbreiding er één met een hoge replaywaarde. Ben je verder onbekend met de serie, dan zijn CoH 2 en de losse multiplayeruitbreiding mogelijk een betere plek om te beginnen voor de prijs. Het is eigenlijk zonde om de volwaardige singleplayer van CoH 2: Ardennes Assault af te straffen vanwege de prijs en het gebrek aan multiplayeropties als je het los koopt. Daarmee gaat de algemene replaywaarde toch echt wat omlaag. Als je de prijs even wegdenkt is het een sterke uitbreiding met een uitdagende en flink herspeelbare singleplayercampagne en echt de moeite waard voor zowel ervaren als nieuwe CoH-spelers.
Oordeel Company of Heroes 2: Ardennes Assault (Standalone uitbreiding) (PC)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality 80
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 83
1423 
3)
02-12-2014 11:56