Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Transformers Devastation (PS4)
75 100 1

Review Transformers Devastation (PS4)

Enkele weken geleden had ik het twijfelachtige genoegen om Tony Hawk 5 te recenseren. Een game die de Activision naam een nare bijsmaak geeft. Mijn hart stokte dan ook even toen ik Transformers: Devastation (TF:D) opzette en het Activision logo in beeld verscheen. Gelukkig werd dit opgevolgd door het logo van Platinum. Een ontwikkelaar die bekend staat om zijn actiegames, zoals MGS: Rising, Vanquish en niet te vergeten: Bayonetta. Heeft Platinum de Transformers naam eer aan kunnen doen?



Generation one
In de jaren 80 zaten kinderen over de hele wereld aan de buis gekluisterd wanneer de Transformers op TV werd uitgezonden. Iedere aflevering vond er weer een nieuwe strijd plaats tussen goed en kwaad, belichaamd door de vredelievende Autobots en de kwaadaardige Decepticons. Twee strijdende partijen van een ras levende machines dat is ontstaan op Cybertron, maar hun eeuwige strijd voortzet op aarde. TF:D is gebaseerd op deze eerste reeks tekenfilms, de zogenaamde Generation one. Met dezelfde robotdesigns, voor een groot deel dezelfde voice-actors en campy jaren 80 dialogen, zou de game zo een aflevering kunnen zijn zoals we die op TV hebben gezien. Maar dan wél goed getekend (kijk ze nog maar eens terug!).

Cyberforming
In TF:D heeft Megatron weer een snood plan bedacht. Met eeuwenoude, verloren gewaande technologie, die toevallig miljoenen jaren geleden op aarde is beland, wil hij de aarde omvormen tot een tweede Cybertron. De Autobots zijn inmiddels gehecht geraakt aan hun aardse medebewoners en willen hier dus een stokje voor steken. Daarvoor moeten ze het opnemen tegen oude bekenden zoals Starscream, de Constructicons en Soundwave.

Je hebt een schamel team van vijf Autobots tot je beschikking, waarvan je er telkens eentje mee de strijd in neemt om de Decepticons tot schroot te degraderen. Iedere Autobot heeft daarbij zijn eigen voor- en nadelen. Zo is Bumblebee merkbaar sneller dan de rest, terwijl Optimus Prime en Grimlock een stuk logger besturen. Zij hebben wel weer het voordeel dat ze zwaardere wapens kunnen hanteren. Tijdens de game kan je op bepaalde momenten terugkeren naar ‘De Ark’, de Autobot thuisbasis. Daar wissel je van Autobot en bekijk je de wapens die je tijdens de missies verzamelt.



Diablo light
Door Decepticons te verslaan en wapendepots te openen, verkrijg je wapens en credits, de gangbare Transformers valuta. Die wapens hebben allemaal andere eigenschappen, rangen en skills die bepalen hoe krachtig ze zijn en hoe je ze inzet. Door die wapens weer met elkaar te combineren, creëer je krachtigere versies. Op de Ark kun je je Autobots uitrusten met vier verschillende wapens. Je hebt de keus uit langeafstandswapens zoals raketwerpers en geweren en close combat wapens, als zwaarden, bijlen en hamers.

Zo kun je best een tijdje zoet zijn met het verbeteren van wapens en het samenstellen van de ideale uitrusting. Vooral de eerste keer is het nogal overweldigend, omdat er maar weinig wordt uitgelegd en de handleiding (die je op de website van Activision moet downloaden) biedt ook geen diepgaande uitleg. Toch is het erg leuk en potentieel verslavend om hiermee bezig te zijn, als je de basis een beetje doorhebt.

Heerlijke gevechten
Het hart van Transformers is het vechtsysteem. Net als bij de andere Platinum games, voelt vechten in TF:D heerlijk aan. Dat komt door de verschillende combo’s en soorten aanvallen die je tot je beschikking hebt. Bijna alles valt met elkaar te combineren, waardoor gevechten altijd dynamisch en soms ook complex zijn, afhankelijk van de tegenstander die tegenover je staat. Als Transformer kun je natuurlijk ook gebruik maken van je vehiclemode. Zo raas je op volle snelheid op een tegenstander af om zijn verdediging te doorbreken, vervolgens combineer je een aantal aanvallen aan elkaar, om het af te maken met een welgeplaatste raket in het gezicht.



Zet je op het juiste moment de juiste technieken in, dan maakt je tegenstander geen schijn van kans. Maar time je een actie verkeerd, of gebruik je een verkeerd wapen, dan kan alles in het water vallen. Op de eerste twee moeilijkheidsgraden kom je nog een heel eind met dezelfde combo’s, maar op de hogere moeilijkheidsgraden is dat wel anders. Hier zie je écht het verschil tussen de buttonmasher en de geoefende comboveteraan. Naast aanvallen heb je ook een uitwijkmanoeuvre tot je beschikking, met kans op een counterattack. En een ‘parry’ waarmee je elke vijandelijke aanval kan afweren. Hier zit wel een heel strakke timing op en vooral in gevecht met meerdere tegenstanders, biedt vooral de uitwijkmogelijkheid grote voordelen.

Budgettair beperkt
Hoewel Transformers een fijne game is om te spelen, valt direct op dat er onder een strak budget is gewerkt. Dit zie je vooral terug in het aantal beschikbare omgevingen. In feite zijn dat er maar twee: de stad en het gecrashte ruimteschip, met enkele hele kleine omgevingen tussendoor. Na de stad drie keer te hebben doorkruist, telkens met een minimaal aantal aanpassingen, had ik die toch echt wel gezien. Voor een game die je in een uur of acht uitspeelt, is dat wel erg weinig content. Er zijn een hoop collectables waarmee je even zoet kan zijn, maar daar is ook niet elke gamer voor in.

De échte aantrekkingskracht van TF:D zit dan ook in het ‘masteren’ van het vechtsysteem, het blijven upgraden van je wapens en het behalen van steeds betere beoordelingen voor de missies. Bij de hogere moeilijkheidsgraden wordt dit natuurlijk steeds uitdagender, vind je steeds betere wapens en verandert de samenstelling van vijanden. Toch vind ik het totaalaanbod aan tegenstanders wat karig en komen er gedurende de game maar weinig nieuwe bij.



Binnen het budget heeft Platinum gelukkig wel erg fijne cel-shaded graphics neer weten te zetten, die de Transformers op een prachtige, kleurrijke manier tot leven brengen. Dat doen ze zo goed, dat je de spaarzame omgevingen voor lief neemt. De solide 60 beeldjes per seconde, die TF:D in ieder geval op de PlayStation 4 weet neer te zetten, maakt het een genot om naar te kijken en draagt sterk bij aan de snelle, veeleisende gameplay.

Conclusie
Als Transformers fan is het heel fijn om een goede game als TF:D voorbij te zien komen. Anders dan de Michael Bay films, doet deze game de franchise wat mij betreft wél eer aan. Toch kan ik TF:D niet iedereen aanraden. Dat komt doordat je vrij snel uitgespeeld kan zijn, vooral als het verbeteren van wapens en scores je niet weet te grijpen. Bovendien speelt alles zich af binnen een zeer beperkt aantal omgevingen. Een multiplayer mode waarmee je samen missies volbrengt of het zelfs tegen elkaar kan opnemen met je favoriete Transformer, had de game een hoop goed gedaan. Nu is het wat mij betreft een game met een héél solide basis in een te krap jasje. Ik hoop dat een eventueel vervolg de Transformers de ruimte geeft die ze verdienen, voor de ultieme Transformers game.

 

Deze review is geschreven door Chris van Breda.

 

Oordeel Transformers Devastation (PS4)

  • Graphics 80
  • Gameplay 90
  • Originality 65
  • Sound 80
  • Replay 75
  • Eindcijfer 75

Aantal keer bekeken: 12065 

Laagste prijzen voor Transformers Devastation (PS4)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Pacboyslim
Pacboyslim ( 544   3) 23-10-2015 08:06
Klinkt leuk, maar voor zo'n korte game mag hij nog wel wat goedkoper worden voor ik 'm zou halen.
avatar van Patrick_nintendo
Patrick_nintendo ( 747 ) 23-10-2015 10:03
Ik wacht ook tot die rond de 20 euro is..
Wil hem puur halen om de sfeer van mijn jeugd ff te proeven
avatar van XMiMAX
XMiMAX ( 265 ) 23-10-2015 10:58
Deze pik ik idd ook zeker een keer op zodra de prijs wat beter is! Heb wel weer zin in een mooie platinum actiegame. Transformers old skool is en blijft gewoon cool!