Heb om eerlijk te zijn nergens last van.. Zit zo goed als iedere dag thuis voor werk, ga alleen de deur uit voor boodschappen, en in mijn vrije tijd zit ik serie/film te kijken of te gamen samen met vrouwlief of een vriend van me.
In het weekend hebben we nu ook meer te doen omdat we niet meer naar al die verjaardagen en shit hoeven dus sta wat meer in de keuken in het weekend.

Ooh zag die spelfout niet xD

Vind "het kan altijd erger" een drogreden. Tuurlijk kan het altijd erger, je zou maar in Afrika terecht komen en daar verhongeren of een ongeneeslijke vorm van kanker krijgen. Dat doet echter niets af aan de huidige situatie en hoe sommige die ervaren.

Hoe je deze situatie ervaart is voor iedereen anders. De een heeft het er moeilijker mee dan de ander

Drugs, drank, ongegeneerd vreten en hele dag gamen. Prima tijdverdrijf om deze lockdown door te komen.


Grapje natuurlijk, ik sport buiten en dat kan ik gewoon blijven doen, dat helpt voor mij.
Enige nadeel vind ik dat ik door de avondklok niet bij vrienden magic kan spelen in de avond.
Maar dat overleven we ook wel.
Verder beetje wandelen enzo, frisse lucht, beetje bellen met mensen om contact te houden en zo kom ik er wel redelijk doorheen.

---

Het is patat! 🍕 + 🍍 =❤ , After eight 🤮 Teamvluusje stinkt!

Ik vind het persoonlijk heerlijk deze lockdown. Werk al thuis vanaf september weer en daarvoor vaak 1 dag in de week naar kantoor. Geen reistijd, langer slapen en ik werk thuis efficienter zijn de redenen waarom ik thuis het prima vind. De sociale contacten zijn wat minder maar klets best nog wat met collegas en ga regelmatig wel naar een vriend. Maar de groepsactiviteiten zijn er gewoon niet. Wat soms jammer is maar ik niet heel mis.

Maar het is toch zo of niet? Dat sommige meer last ervan hebben dan andere snap ik. Maar we lijden er allemaal onder dus ja wat doe je eraan? niks.
Gewoon doorgaan met het leven en we zien wel hoe het loopt de komende maanden. Totdan geniet ik volop van de dingen die ik wel kan doen.

---

Xenoblade Chronicles 3 Game of the Year 2022

De situatie kun je niet veranderen inderdaad. Hoe je ertegenaan kijkt wel.

---

🇺🇦 💙💛

IK ben drukker dan ooit met een dochtertje van bijna 5 maanden, dus ondanks dat 2020 voor velen een kutjaar was heb ik het heel anders ervaren. Ik mis wel uit eten en met een "veilig" gevoel naar buiten gaan. Ik merk dat ik toch ook een drempel heb mensen te bezoeken in deze tijd, zie wel me ouders en broers nog regelmatig. Ik wil graag weer wat vaker naar buiten en naar plekken waar wat te doen is (stad, weekendje limburg etc) , dat is nu vooral het gemis wat ik heb. Ik werk 50% thuis en 50% gewoon op werk (werk op een woongroep dus dat kan niet vanuit huis) en moet zeggen dat ik daar wel blij mee ben, waar ik voorheen dacht bah weer hetzelfde stuk rijden kijk ik nu uit naar me auto ritje. Al met al ik ervaar het niet als een grote ramp maar hoop dat het snel over is. Voor de mensen die het er zwaar me hebben, heel veel sterkte gewenst. En ik ben ook benieuwd/verdrietig naar de schade die we hierna gaan zien, lege winkelpanden bedrijven die failiet zijn en dat we het toch weer moeten gaan betalen met elkaar.

Gewoon dit soort dingen. Lekker genieten van wat wel kan

---

josplays.com | Steam: 75111730 | Switch: SW-7833-8860-8693 | Youtube.com/JosPlays

..en zo is het

Hoe ik er mee om ga? Tja we kunnen weinig er aan veranderen. Maar behalve op het gebied van werk, zaak, inkomen vind ik het niet meer naar concerten kunnen het ergste...

---

First you talk shit, then you wonder why there is violence in our eyes..

Ik heb periodes dat ik alles wel prima vind gaan en periodes dat het minder gaat. Nu ik met die sneeuw buiten echt letterlijk helemaal nergens naar toe kan zit ik er toch wel weer even doorheen. Ik woon op mezelf dus zie nu een week lang vrijwel niemand. Maar ik hou het wel vol. Ik vind het alleen jammer dat het nog steeds niet helemaal zeker is dat alles in maart weer een beetje versoepeld kan worden door de bioscopen, winkels en restaurants weer open te doen. Het zal waarschijnlijk nog wel een maand extra duren en dat zie ik echt niet zitten. Maar zelfs dan overleef ik het wel... Het moet toch ooit wel over zijn. En in maart komt monster hunter uit dus dan heb ik genoeg te doen thuis

Ik kom er zelf doorheen door mezelf te blijven dwingen dingen te doen. Als je de hele dag futloos gaat bankhangen dan voel je je ook slechter. Ik probeer elke dag even te trainen, een goede maaltijd te koken en mn huis netjes te houden. En ik lees elke dag in een boek, speel een spel of maak een tekening. Nu scheelt het ook dat ik doordeweeks druk ben met lesgeven op afstand.
... En ik bestel heel veel bij amazon. Uitkijken naar het pakketje met het nieuwe boek dat ik vandaag weer gekregen heb geeft me ook motivatie

Elke dag een bad hair day. Voor de rest ontzettend druk met gezin en werk. Ik vind het wel wat saai verder in sociale leven, hopelijk blijft het niet zo de komende 10 jaar...

M'n vrouw kan ivm ziekte al maanden bijna niks, dus ik ben een soort van mantelzorger. Gelukkig ben ik de hele dag thuis omdat ik al sinds maart vorig jaar thuiswerk. 3 kinderen zijn hartstikke lief maar kosten wel veel aandacht, heb nauwelijks tijd voor mezelf. Maar ik ben wel blij dat ik thuis kan zijn voor m'n vrouw, en ik zie m'n kinderen nu ook vaker dan voorheen, dus ik ben eigenlijk wel redelijk tevreden met de huidige situatie. We zien verder niemand maar ach we hadden toch nauwelijks sociale contacten.

Ik denk dat letterlijk iedereen wel tot op zekere hoogte last heeft van de lockdown. Het ritme van het leven wordt zo abrupt onderbroken dat het gewoon niet leuk is. Ik vind het naar om te horen dat het je zo hard raakt though... :’( Ik zal je een korte beschrijving geven wat ik (vooral tijdens de eerste lockdown afgelopen maart) heb gedaan om het diepe psychologische gat zo veel mogelijk te vermijden.

Ik probeer (binnen de lijntjes) toch wel een aantal dagen per week af te spreken met vrienden, ik merk dat het gebrek aan sociaal contact echt gigantisch veel impact heeft op mijn eigen welzijn. Op de momenten dat ik niet kan afspreken (en daarnaartoe kan leven) dan moet ik mijn dagen toch anders invullen. Ik wandel tegenwoordig heel veel (Als je een mooi park in de buurt hebt, ga ervoor!) wat echt gigantisch fijn is. Je moet (zeker gezien de sportscholen, ed. dicht zijn) een manier vinden om genoeg beweging te krijgen. (En natuurlijk naast je “werk”... -_- ) Maar je moet niet doelloos gaan wandelen, wat ik doe, ik wandel naar een supermarkt om boodschappen te doen, maar dan wel een supermarkt die een ander aanbod heeft dan mijn lokale winkel. (Groter aanbod zoals een AH XL, of een aziatische supermarkt!) Wat mij ook hielp is een vast ritme aanhouden, ik ga iedere dag rond dezelfde tijd het bed uit, als dat ik het bed weer in ga. Dat zorgt ervoor dat je je lichaam ook “ready to go” houdt. Wat ook helpt zijn het volgen van cursussen. (Ik heb in die eerste lockdown een cursus “first aid psychology” oid en Koreaans geprobeerd te volgen.)

Ik denk dat ik hier voornamelijk open deuren mee in trap, maar give it a try. Je kan natuurlijk voor jezelf een vast weekschema opstellen, dat helpt ook met “verbeteren” van de kwaliteit van leven.

Als je wilt praten, stuur een Appje @PePzi ZL <3

Oh en wat Kimbolie ook zegt, het leven gaat (soms helaas) met ups en down, maar die down zijn ook nodig om je te helpen realiseren dat de ups bestaan en dat ze goed zijn.

---

Boomerang! Do you want a banana..?

Jeetje wat heftig zeg, succes daarmee en veel respect. Voor ieder gezinslid pittig.

👍🏻👍🏻👍🏻

---

Flub mij, alsjeblieft

Hoe deal ik met de lockdown?
Warzone. Letterlijk dat.

I dropped off van Call of Duty. Ik denk zo'n beetje na Call of Duty Ghosts op PS4 (2013).

Ik heb Modern Warfare in 2019 wel gekocht, maar eigenlijk niet gespeeld. Tot lock-down in april/ mei vorig jaar.

Toen ben ik door Corona - en genoodzaakt meer thuis te zijn in de avond - begonnen met Warzone door een maatje en verliefd/ verslaafd geworden.

Sindsdien speel ik bijna elke avond wel een potje. En heb ik desondanks de lockdown nieuwe mensen ontmoet, waar ik bevriend mee ben geraakt.

Ik ben ook een oude vriend bij toeval in Warzone digitaal tegen het lijf gelopen. Wat het nog magischer en bijzonderder maakt. Van alle lobbies in de wereld he walked into mine. Zo toevallig.

Na ongeveer 12 jaar spreken we net als in onze studententijd weer elke avond en hebben veel lol.

Ook al ben ik er ook weer aan toe om naar buiten te gaan, ben ik wel blij dat online gaming mijn wereld op een andere manier groter heeft gemaakt (dan mijn woning) en ik zowel met oude als nieuwe vrienden mooie avonturen beleef en veel lol heb. Zie jullie straks in Verdansk!

Fijne avond

Dit zijn zulke open deuren dat veel mensen het niet doen.
Ik ben zelf sinds halverwege vorig jaar helemaal af van het zomaar televisie kijken(kijk nog wel formule 1), je wilt niet weten hoeveel tijd je daardoor erbij krijgt. daarnaast ben ik een paar maanden voor corona begonnen met oefeningen voor mijn rug + buikspieren. Ik ben sinds de eerste lockdown ook begonnen met mediteren en doe dat meestal 2 maal per dag (en nee het is niet zweverig) , daarnaast lees en luister ik sinds de eerste lockdown ook boeken en podcast. Ik heb mijn leven dus best wel omgegooid en ben een stuk bewuster gaan leven. Ik heb altijd wel interesse gehad in goede en gezonde voeding en heb het nu wat uitgebreid.
Begrijp mij niet verkeerd ik kan nog steeds genieten van een goede film of lekker gamen maar deze veranderingen geven mij wel rust en voel mij er goed bij.
Ik vind ook het dagelijks wandelingetje en het dag/nacht ritme zoveel mogelijk houden wel goede tips

Ik moet trouwens gewoon werken. Iedere avond van van 16.00 tot een uur of 23.00.

---

SW-6758-0881-4299

Dit geeft maar weer aan hoeveel mensen niet meer tegen tegenslag kunnen en een zwakke ruggengraat hebben. "Ik kan niet meer uit eten! Niet naar de kroeg etc."
Vraag me af hoe zo een leven eruit moet zien dat je altijd maar kan doen waar je zin in hebt zonder gevolgen en dan bij de 1ste de beste tegenslag meteen naar de fles grijpen of erger. Bv. dat mensen nu elkaar te lijf gaan omdat ze meer thuis moeten zijn.

Het lijkt wel of mensen nu zo snel gefrustreerd en overspannen raken of zijn mensen zo egoïstisch geworden dat thuis zitten gelijk staat aan dat die klote kwetsbaren hun vrijheid in de weg zitten?(Letterlijk een mening die ik meerdere keren gehoord of gelezen heb).

Zit al meer dan 13 jaar thuis afgekeurd en bijna volledig geïsoleerd. Wat zou ik dan wel niet moeten? Mensen moeten zich eens niet zo aanstellen en eens goed bij zichzelf ten rade gaan wie ze zijn maar vooral eens leren diep adem te halen, tot 10 tellen en relativeren.

Je kan niet spreken over je eigen situatie en dat andere daar dan een conclusie uit moeten trekken gezien hen situatie. Het is zo persoons afhankelijk. Vervelend dat je bent afgekeurd, vreselijk zelfs, maar dat geeft je niet het recht te bepalen wat voor andere erg is dan wel dat andere zich aanstellen.
Ik ben gewend veel te reizen, ik hou van reizen. Ik ging regelmatig uit eten, bioscoop bezoeken, concerten en festivals af. Voor mij is de lockdown echt hell. Ja, I will life en stap er overheen. Ik ga niet rellen ofzo en heb begrip voor de huidige situatie, ook al is het soms wat krom en paniek voetbal! Haal nu genot uit andere zaken, maar het gemis blijft en dat vind ik erg.

Kijk naar mij ouders daarin tegen, echt homies, voor hen veranderd er niet zoveel, enkel enorme zorg over hen gezondheid en risico’s die vandaag de dag spelen.

Kortom, voor een ieder te bepalen hoe “erg” deze lockdown vóór hem/haar is.