Voor mensen die af en toe terugverlangen naar titels als Banjo Kazooie en Crash Bandicoot is Ruffy and the Riverside mogelijk een interessante titel om op te pakken. Handgetekende sprites die zich in een driedimensionale wereld bewegen en unieke gameplaymogelijkheden waarbij je de wereld kunt veranderen en beïnvloeden. En dat voor een vriendelijke prijs van twintig euro. Dat zijn allemaal dingen waar mijn budgetgamer-hart sneller van gaat kloppen. Of het goed heeft uitgepakt voor Zockrates Laboratories’ nieuwe game dat lees je hier in de review.

In Ruffy and the Riverside zul je als de beer Ruffy de strijd aan moeten gaan met een mysterieuze vijand genaamd Groll. Tijdens een missie voor een mol genaamd Sir Eddler komt Ruffy namelijk een grote parel in de grond tegen. Helaas leidt het opgraven van de parel tot de ontdekking dat Groll de kern van de wereld wil vernietigen. Aan jou als Ruffy en zijn zoemende bijenmaatje Pip de uitdagende taak om Groll te stoppen door sterren te verzamelen.


Platte humor en actie in een 3D-wereld
De humor van Ruffy and the Riverside is af en toe een beetje flauw, maar dankzij de charmante getekende karaktermodellen en de mooi vormgegeven 3D-werelden die je bezoekt neem je dat ongetwijfeld voor lief. Op het eerste oog lijkt de gameplay van Ruffy and the Riverside gericht op simpele platformactie. Ruffy kan rennen, springen, een butt stomp uitvoeren en met de hulp van de bij Pip ook hele korte afstanden zweven. Toch wordt al snel duidelijk dat je belangrijkste gave de mogelijkheid is om texturen in de wereld te verwisselen. Denk bijvoorbeeld aan de textuur van een liaan verwisselen met die van water van een waterval om vervolgens een beklimbare muur van de waterval te maken. Of het veranderen van stalen dozen in dozen van hout, zodat je ze kapot kunt slaan.

Dit soort gameplay wordt verderop in de game alleen maar belangrijker, maar in de eerste paar uren van de game draait het vooral om te leren omgaan met deze Swap-krachten. Van de zee omtoveren tot een bevroren vlakte of zelfs een ware zee van lava; het is allemaal mogelijk. Je kunt ook meerdere vlakken tegelijk wisselen middels een Multiswap, maar veel van de puzzels die je op je pad treft zijn in het begin een beetje trial and error.


Een indrukwekkende wereld om te verkennen
Na de eerste paar missies die het verhaal opzetten, krijg je al snel de vrijheid om de wereld te verkennen. Met een druk op de +-knop krijg je een grote wereldkaart te zien die de belangrijkste doelen laat zien. Deze wordt geregeld bijgewerkt met nieuwe informatie en op sommige punten in het verhaal kun je ook zelf bepalen in welke volgorde je missies wilt uitvoeren. Terwijl je het verhaal doorloopt zul je ook een veelvoud aan muntjes kunnen verzamelen. Deze heb je nodig om in Riverside bij bepaalde winkeltjes items te kunnen kopen. De wereld van Riverside en omstreken ligt bezaaid met verborgen voorwerpen, wezens en edelstenen om op te sporen. Het voelt daardoor al snel als een ouderwetse 3D-platformer uit de hoogtijdagen van de Nintendo 64. Gelukkig ziet Ruffy and the Riverside er een stuk beter uit dan de games uit dat tijdperk. De wereld is volledig driedimensionaal ontworpen en vormgeven, maar de personages en vijanden bestaan uit handgetekende platte sprites die als een tekenfilm uit de jaren dertig geanimeerd zijn. Het levert een naar mijn mening mooi uitziende stijl op.


Lekker funky soundtrack
Naast de grafische stijl is de muziek en voice acting, voor zover je daar bij gebrabbel in plaats van daadwerkelijk gesproken teksten van kunt spreken, ook het vermelden waard. Vooral de muziek springt er echt in positieve zin uit. De upbeat, funky en geregeld behoorlijk eclectische nummers combineren zoveel verschillende muziekstijlen dat het team van muzikanten hier ongetwijfeld veel plezier aan heeft beleefd om het samen te stellen. In veel opzichten deed het mij denken aan de soundtracks van Grant Kirkhope voor de Banjo Kazooie en Banjo Tooie-games op de N64.


Conclusie: een prima pakket voor de prijs
Na enkele uren spelen neem je de soms wat lastige camera voor lief, aangezien een bijna gemiste sprong naar een platform vaak door de zweefmogelijkheid van Pip nog goedgemaakt kan worden. Het helpt ook dat Ruffy and the Riverside een behoorlijk vergevingsgezinde game is waar het de moeilijkheidsgraad betreft. Je kunt verdrinken in de zee, maar je spawnt vrij snel daarna op het laatste stukje land wat je betreden had. En hoe je het ook wendt of keert, een game met zoveel charme en een hele berg aan collectibles voor twintig euro is gewoon een goede deal. Het geeft het gevoel van een ouderwetse PS1 en N64-platformgame gecombineerd met hedendaagse technologie. En dat is precies waar ik voor de game op hoopte.