Aw, is mijn fout hoor. Zat ook een heel klein beetje frustratie in mijn eerdere bericht. Dat had je goed aangevoeld. Ik had zo'n vermoeden dat mijn reactie je persoonlijk aansprak.

Ik vind het zo zielig, maar ik denk dat het goedkomt met Daggie Jr. Jonge kinderen maken snel vriendjes en vriendinnetjes.

He Daggie wat vervelend. Ik kan me ontzettend voorstellen dat het verschrikkelijk is om je zoontje zo van streek en verdrietig te zien. De drang om dit op te lossen is natuurlijk erg groot. Het lijkt mij als ouder lastig om met dat soort situaties om te gaan (ik heb zelf geen kinderen).

Ik hoop dat je eventueel donderdag een gesprek kan voeren om er achter te komen wat de achterliggende gedachte is. Wel jammer dat het al klassikaal bekend was gemaakt.

Wel fijn om te horen dat je zoontje een allemansvriend is, zulke kinderen komen gelukkig bijna altijd wel direct op hun pootjes terecht. Hopelijk kan hij hoe dan ook gewoon nog een goede band houden met de vriendjes die hij nu heeft en wordt de groep (eventueel) straks alleen maar groter.

---

( ͡° ͜ʖ ͡°) ಠ_ಠ

@ Daggie:

Goed dat je het gesprek aan wil gaan. Laat de juf maar eens uitleggen waarom alleen jouw kind niet mee mag met de rest van zijn vriendjes.
Ik weet zeker dat het uiteindelijk wel goed komt, maar voor nu is het natuurlijk nogal verdrietig voor hem.

Ik werd ook als enige naar de B-klas gestuurd. 😿
Vond dat wel vervelend, maar heb inderdaad wel nieuwe vriendjes gemaakt.
Daarna met de middelbare school enz. heb je dat eigenlijk telkens opnieuw meestal.

Sterkte in ieder geval!

---

🇺🇦 💙💛

Een update wat er sinds dinsdagmiddag door het hoofd van mijn kind is gegaan. Dinsdag op woensdagnacht is hij twee keer wakker geweest. Een unikum voor hem, want normaal leg je hem neer en ligt hij in nog geen 5 minuten te slapen. Aan de ontbijttafel vroeg ik wat er vannacht allemaal aan de hand was. Hij vertelde dat hij een nachtmerrie had. Dat iedereen bij hem wegging. Daar zit je toch wel stil van aan tafel. Ik zei nog goedlachs dat hij van mij niet zo makkelijk af zou komen, en daar moest hij weer van glimlachen. Woensdag had ik hem naar school gebracht en mijn vrouw had hem die middag weer opgehaald. Ze kreeg van de juf te horen dat hij erg stil was die ochtend. Ze had voor de donderdagmiddag een gesprek met ons gepland.

Bij het gesprek vertelde de juf dat hij de woensdagochtend naar haar toe kwam en zei dat hij niet weg wilde bij zijn vriendjes en vriendinnetje. Dat had wel indruk op haar gemaakt. Je zou als juf denken dat wij dat kind compleet geïndoctrineerd hebben om hem dat te laten zeggen, maar we probeerde er al zo weinig mogelijk over te praten voor we wat duidelijkheid hadden. De juf begreep nu wel dat het best serieus is, aangezien ze ook opmerkte dat hij erg stilletjes was de afgelopen dagen wat ze niet van hem gewend is.

De juf legde uit hoe de klasverdeling tot stand kwam: Er was een ouder van één van de vriendjes die een extreme voorkeur had dat haar kind gescheiden zou worden van een ander kind omdat die, zacht uitgedrukt, enorm druk is. Ik ken de voorvallen al wel; Haar kind was eens een hersenschudding geslagen door die andere met een bezem die op het plein lag, bij het thuis spelen uit een hoogslaper geduwd, dus ik begrijp dat wel. Zelf heeft mijn zoontje er ook al een aantal aanvaringen mee gehad. Bij de vierdaagse is hij een aantal keer omgetrokken en op straat geduwd, is hij eens door hem van de glijbaan geduwd etc.

Die twee werden dus van elkaar gescheiden en daar kwam mijn kind mee in de klas. Omdat hij er in de klas (als enige) mee speelt en ze het goed met elkaar kunnen vinden. Toen was de observatie van die juffen duidelijk, maar vond het nog steeds een rare keuze. Want die twee spelen namelijk buiten school nooit en als ze dat doen gaat die andere zodanig los dat het eindigt in ongelukken. Er werd toen nog op mijn gevoel gespeeld door te zeggen dat het niet zielig was voor dat andere kind dat dan niemand meer in de klas had om mee te spelen. Ik vertelde haar toen; 'Ik zit hier niet voor hem, ik ziet hier voor mijn zoon. Dat is volgens mij iets wat zijn ouders moeten oplossen.'

Het is nu in afwachting van de ouders waar mee contact is opgenomen voor een klassewisseling. Ik ben in iedergeval blij dat ze hebben gezien dat het mijn zoon dwars zat. Ik heb hem daar ook de complimenten voor gegeven en dat hij nooit moet schromen om zicht te laten horen of zeggen als hem iets dwars zit. Toe bi kontienjoet.

En jullie bedankt voor het geduld om dit te lezen.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Altijd. Als je iets hebt kan je jet altijd in de groep gooien.

En ik ben het ermee eens dat het kind wat heel druk is niet direct jouw probleem is. Als je het zo beschrijft kan die ADHD hebben of wat dan ook waardoor die beter af is bij het speciaal onderwijs.

Hoop echt dat het goed komt want zo'n nachtmerrie zegt ook veel.

Niet dat ik ook maar enige medische expertise heb overigens.

Dat is in ieder geval wat meer duidelijkheid.

Maar is het alleen in een andere groep zitten voor dat andere kind erger voor hem dan dat het is voor de jouw zoontje?

Hoop overigens wel dat dat andere kind hulp krijgt, want dat gedrag klinkt als iets wat, zonder hulp, alleen maar erger wordt op de langere termijn. (ook hier geen medische expertise, anders dan zelf helaas al meerdere keren gezien te hebben)

---

Don't yuck someone else's yum

Ik vind het heel knap van je zoontje dat hij het aandurfte om zijn gevoelens te uiten en zijn voorkeur uit te spreken.

Dat het ander kind zo druk is is inderdaad iets wat zijn ouders moeten zien op te lossen.

Hopelijk komt er een passende oplossing.

De juf had er iig een reden voor, maar of dat de juiste is.. Ze had wellicht het groepje vriendjes kunnen splitsen bv 3 om 3 ( geen idee hoe groot de groep is).

Overigens heel goed van je zoon dat hij het aangeeft en ook goed dat je aangeeft bij de juf dat je daar voor jouw zoon zit en niet voor iemand anders. Ik weet niet of ze bewust op je gevoel speelt maar het lijkt er op door haar beargumentatie dat ze iig haar keuze verdedigt. Ik zou iig de samenstelling van de groepen veranderen nadat ik zou hebben gehoord dat je zoon en de die drukke eigenlijk geen vriendjes zijn. Zij dacht van wel maar dat heeft ze verkeerd ingeschat, dus een oplossing zoeken 🤷‍♂️

En ja het is vervelend voor het drukke kind maar we zitten hier voor Daggie en zijn zoontje en niet voor het drukke kind 😝

Ik wil jouw kind complimenteren dat hij het heeft durven te melden bij de juf.

Hopelijk wordt het voor hem opgelost.
Wel beetje vaag hoor: omdat hij als enige wel eens met hem speelt, moeten ze wel vriendjes zijn...

---

😼👞🧑🏻‍🦱🦀 ... " De Kat trapt de krullen van de Krab "

Nee ik ben daar ook geen expertise in. En wil daar ook geen lablwtje op plakken. Alle kinderen zijn wel eens enorm druk. Ik ook en bij mij is er ook nooit een bevestiging gekomen of ik ij een spectrum zit.

Maar het gaat om hetzelfde kind waar ik ruim een half jaar geleden over had geschreven:
En het kunnen natuurlijk mijn speculaties zijn, maar ik denk dat het kind geen regels krijgt opgelegd of gecorrigeerd wordt bij de ouders. Ik merk dat al als ik met die ouders sta te praten. Op de achtergrond haalt hij van alles uit: Kind van een stoep duwen, richting mij van die lucht karate trappen uitdelen, ik vind dat vervelend gedrag. Als die dat van mij dat flikt, fluit ik hem naar mij toe en vraag ik of hij dat niet wilt doen en leg ik hem uit wat mogelijke gevolgen zijn als je zulke acties bij iemand uithaalt. Maar de ouders lachen het vaak af als speelgedrag. Ja nee, ik herriner mij ook wel bij het spelen op de straat dat ik vriendjes van de stoep afduwde zodat ze op de verkeersstraat belanden. Wat een lol. Helemaal als de ambulance er bij zou komen als er iemand onder een auto verdwijnt. Lachen gieren brullen.

En dat het zo goed gaat in de klas (althans volgens de juf) komt omdat er een juf bij staat en regels zijn. Aan het eind is het natuurlijk sneu, want het kind kan weinig aan zijn gedrag doen als hij daar niet in wordt geleerd wat je wel en niet mag doen. Maar daar zijn die ouders schijnbaar niet mee bezig. Ik begreep zelfs dat die scheiding zo ver uit de klauw is gelopen, dat alles wordt geregeld door een advies rechter. Nou dan moet je elkaars bloed wel kunnen drinken als je niet meer als twee normale mensen aan tafel kan zitten om te beslissen over het welzijn van je kind.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Inderdaad en het is inderdaad belangrijk om te beseffen dat in dit geval het kind er niet veel aan kan doen en dat het inderdaad een gebrek aan opvoeding is. Heel sneu eigenlijk.

Helaas is dat meestal zo met kinderen die zich niet kunnen gedragen: slechte opvoeding. Kan het kind ook niks aan doen.

Telefoontje van de juf: De ouders die voor de klassenwissel zijn gevraagd hebben allemaal nee gezegd.




Maar... Er is een nieuwe aanmelding gekomen voor groep 3. En er is besloten om deze in de B groep te plaatsen en mijn zoon kan dan naar de A groep. Wat een opluchting is dit. Zeker voor het weekend. Blijer kan je toch niet worden.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Ik neem aan dat je A groep bedoelde? Go Alpha's! 😊

---

#team ☕ #team 🍕 + 🍍

🥳

---

🇺🇦 💙💛

Helemaal gelijk. Had in mijn enthousiasme niet nagelezen.

---

Twitch.tv/DagDoesStuff 👑🐊

Gelukkig maar, goed dat jouw zoontje het tegen de juf heeft gezegd, anders misschien geen oplossing gezocht door de juf

Zit mij in te beelden: Juf belt naar ouders:" Mag ik jouw kind overplaatsen naar de ander klas bij dat stomme joch?😅

---

😼👞🧑🏻‍🦱🦀 ... " De Kat trapt de krullen van de Krab "

Mjah, veel succes daarmee...

Maar leuk te horen dat je zoontje bij zijn vriendjes in de groep kan blijven Daggie!

---

Don't yuck someone else's yum

Wat een emotioneel weekend.

Onze lieve, trouwe labrador Sky is 12,5 jaar onderdeel geweest van ons gezin. Mijn zoontje van 11 is met hem opgegroeid. Tot afgelopen woensdag was er niets aan de hand, maar toen begon hij ineens te kwakkelen. Wilde eigenlijk niets meer eten, van zijn plek komen en lopen kostte ineens moeite. Omdat we het idee kregen dat hij pijn had hebben we hem een ontstekingsremmer en pijnstiller gegeven en hij reageerde hier afgelopen vrijdagochtend goed op. Hij at weer een heel klein beetje en liep weer iets verder. Tot hij ineens weer instortte. Hij kreeg samentrekkingen bij zijn buik en gaf zachte grommetjes die wij opvatten als pijn. Om 16:00u konden we bij de dierenarts terecht, dus mijn zoontje gaf hem een knuffel en ging na de middagpauze terug naar school, in ieder geval met de gedachte dat hij hem zou zien voordat we naar de dierenarts zouden gaan.

Helaas ging het rond half 2 mis. Hij liep van zijn plek, stond plotseling stil en viel ineens om. Van de schrik kwam hij direct weer overeind, maar hij kon niet meer staan en zakte languit, terwijl zijn ogen een beetje weg draaiden. Meteen had ik het besef dat dit niet langer kon, eigenlijk wel wetende dat we afscheid moesten gaan nemen. Mijn vrouw heeft direct de dierenarts gebeld dat we er met spoed aan kwamen. Ik heb hem opgetild en in de auto gelegd. Eerst zijn voorpoten, en direct viel zijn hoofd weer zijwaarts, terwijl zijn achterpoten niets deden.

Bij de dierenarts sprong hij weer uit de auto, maar na twee stappen moest ik hem toch weer tillen. Meteen de dierenarts erbij die zijn tandvlees en temperatuur controleerde, en bij zijn buikstreek voelde. Het was voor haar vrijwel zeker dat het om een gescheurde milt ging en op deze leeftijd was inslapen de beste optie. Gelukkig zat de school van mijn zoon er schuin tegenover en kon ik hem direct uit de les halen, zodat we met zijn drieën afscheid konden nemen.

Alsof dit weekend nog niet erg genoeg was kregen we de dag erna te horen dat mijn oma, die gelukkig de respectabele leeftijd had van 97, ineens erg slecht lag. Niet dat ze ervoor goed was en omdat haar man al een tijd geleden was overleden had ze weinig zin meer in het leven, maar toch schrik je ervan. Uiteindelijk hebben we gisteravond afscheid van haar genomen, zodat we dit weekend te maken kregen met twee overlijdens. Voor ons al erg genoeg, maar voor een jongen van elf jaar toch nog net wat moeilijker, mede omdat hij Sky als zijn beste vriend zag.

Deze week moeten we afscheid nemen van zijn overgrootoma en onze hond in een urn ophalen.

Dit van me af typen lucht een beetje op, dus bedankt voor het lezen