Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Metro: Last Light (PS3)
80 100 1

Review Metro: Last Light (PS3)

Een paar jaar geleden reisde ik met de metro door Moskou. Daar kreeg ik hetzelfde broodje aap verhaal te horen dat ook klinkt in de metro van London, Parijs en zelfs Amsterdam: als je goed oplet zie je dat er mensen wonen in de omvangrijke gangenstelsels. Normaliter geloof ik daar weinig van, maar reizend door de donkere tunnels van Moskou begon ik steeds meer in deze mythe te geloven. Hier en daar zag je een teken van leven, schimmige schaduwen en onverklaarbare lichtjes. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat Dmitry Glukhovsky in zijn boeken Metro 2033 & 2034 de door hem geschapen postapocalyptische wereld in deze gangen onder Moskou heeft gesitueerd.

Metro: Last Light

Metro: Last Light (MLL) gaat verder waar het in 2010 uitgekomen eerste deel eindigde. MLL heette in de volksmond dan wel Metro 2034, maar is niet gebaseerd op het boek van Glukhovsky. In plaats daarvan is het een vervolg op de avonturen uit Metro 2033. Ik wil niet teveel over de verhaallijn van het eerste boek en de game kwijt, maar je zult wederom de doofstomme rol van Artyom aannemen (ook al praat hij in de laadschermen de speler bij). Oekraïense ontwikkelaar 4A Games heeft gekozen om het "slechte einde" van Metro als uitgangspunt voor deel twee te gebruiken. Artyom heeft door zijn beslissing om de Dark Ones te vernietigen nog steeds nachtmerries, maar zal wederom door de Metrotunnels moeten reizen om de wereld te redden en zo eindelijk weer wat rust te krijgen.

 

Casual game?

Afgaand op screenshots zou je verwachten dat MLL een shooter pur sang is. In de wereld van Metro is echter niets minder waar. Je kogels zijn namelijk het gangbare betaalmiddel. De goede, militaire kogels dan. Schieten kost je dus letterlijk geld! In het eerste deel resulteerde dat in lastige keuzes; gebruik ik de laatste kogels voor die groep gemuteerde wolven of zet ik het op een rennen? Helaas heeft 4A Games er ditmaal voor gekozen om de speler van meer munitie te voorzien. Hierdoor voel je jezelf een stuk sterker en minder opgejaagd dan in het eerste deel. Het schieten voelt daarentegen soepeler en beter uitgewerkt aan dan in het eerste deel. De wapens zien er weliswaar nog steeds uit als in elkaar geknutselde projecten, maar het mikken gaat een stuk makkelijker. Verwacht (of vrees) niet een Call of Duty-achtige shooter-ervaring, maar de onhandigheden uit het eerste deel zijn grotendeels verdwenen. Dat resulteert in de merkwaardige conclusie dat MLL op dit gebied beter is dan zijn voorganger, maar dat juist daardoor het shooter gedeelte aan sfeer heeft ingeboet. Gelukkig heeft de ontwikkelaar dit gecompenseerd door middel van een boeiend verhaal en een sterke (scripted) ingame sfeer. Zo hoor je slachtoffers van moordlustige bendes schreeuwen door de donkere gangen, iets wat onmiddellijk kippenvel oplevert. Ook zal ik één van de eerste levels niet snel vergeten. Hierin wordt je door de Nazi-achtige “Reich” groep gevangen genomen. De ontsnapping uit de gevangenis is een memorabel en verontrustend stukje gameplay geworden. 
Om het spel uitdagend te maken is er naast de casual modus (Normal genoemd) ook een Ranger mode. De Ranger mode heeft meer raakvlakken met het eerste deel, waar kogels nog een schaarste waren. Helaas is de Ranger mode een betaald stukje DLC. Eerlijk is eerlijk, de DLC zit bij alle Limited Editions en ik heb nog geen reguliere editie kunnen ontdekken. Schaf je de game echter tweedehands aan, zal je toch echt 5 euro moeten neerleggen voor deze uitdagende mogelijkheid.


Mooier en beter?

Behalve een vloeiendere gameplay is MLL ook grafisch opgepoetst, waarbij vooral de lichteffecten subliem zijn. Dit maakt de Metro een duistere plek, waarin je dankbaar bent voor je lampje. Dit lampje zul je dan ook te allen tijde opgeladen willen houden. Gelukkig zullen de ondergrondse tunnels zo nu en dan worden afgewisseld met buitengebieden en nederzettingen. Deze buitengebieden zien er net zo prachtig uit, waarbij de regen op je gasmasker een mooie manier is om je in de spelwereld te betrekken. Juist daarom is het zonde dat de nederzettingen aanvoelen als een attractie in de Efteling. Je ziet veel langskomen: burleske shows, sfeervolle kroegen diverse boerderijdieren, maar je kunt er geen interactie mee hebben. Hierdoor waande ik mij soms in de Fata Morgana, dobberend door impressies van een andere wereld. Ik beperkte mijn tijd hier dan ook vaak tot het kopen van een nieuw wapen om vervolgens snel weer de tunnels in te trekken. Wat wel leuk is aan deze bewoonde tussenpozen is dat de verhaallijn hier wordt uitgewerkt vanuit het perspectief van Artyom. Je maakt dus het hele avontuur mee door zijn ogen, wat de sfeer zeer veel goed doet. Overigens is het mogelijk om MLL in zowel het Russisch als Engels te spelen. Hierbij is het Russisch meer authentiek (maar was ik in ieder geval aangewezen op de ondertitels) en is het Engels heerlijk campy. Denk aan de boeven uit oude James Bond films, afgewisseld met de Duitsers uit Allo Allo.


 

Waar voor je geld?
Met de normale modus ben je in 10 à 15 uur door de game heen. De tunnels onder de Russische hoofdstad zijn rechtlijnig, maar soms is er ruimte om het gebaande pad te verlaten. Behalve extra spanning levert dit helaas niet veel op. De Ranger mode is zoals gezegd een grotere uitdaging, maar als DLC neem ik deze niet mee in mijn eindbeoordeling. Na het uitspelen is er daardoor weinig reden om terug te keren naar MLL. Wel heeft 4A Games aangegeven in de zomer met nieuwe DLC te komen. Hierin zul je mogelijk ook voor de eerste keer met een ander dan Artyom door de metro reizen.

Conclusie
MLL is in alle opzichten een betere game geworden dan zijn voorganger. Tegenstrijdig genoeg is hiermee een deel van de aantrekkingskracht van de wereld van Metro 2033 verdwenen. Nergens voelt de game echter aan als Call of Duty: Mission to Moscow, maar zo uitdagend als de eerste game wordt het ook niet meer. Dit wordt enigszins gecompenseerd met een puik verhaal en spannende scripted momenten, maar liever had ik de Ranger mode als standaard gezien.
MLL is een soepele shooter geworden met een ijzersterke sfeer en verhaallijn. Ben je daar, zoals ik, van gediend dan kun je zo weer 15 uur aftikken. Voor een paar maanden dan, want Moskou in de zomer schijnt ook mooi te zijn… 


Deze review is geschreven door Jeroen Knop.

 

Oordeel Metro: Last Light (PS3)

  • Graphics 85
  • Gameplay 80
  • Originality 80
  • Sound 90
  • Replay 70
  • Eindcijfer 80

Aantal keer bekeken: 10643 

Laagste prijzen voor Metro: Last Light (PS3)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Ben
Ben ( 7648 ) 28-05-2013 22:44
Rol: Toevoeg Moderator
Net eindcijfer, ga hem misschien toch maar halen.
avatar van Syra
Syra ( 148 ) 28-05-2013 23:30
Als budgetgamer wacht ik toch maar een paar maandjes.
avatar van ThaHobbit
ThaHobbit ( 161 ) 29-05-2013 10:46
Rol: BG Redacteur
Ik ben na de presentatie in Keulen altijd nieuwsgierig gebleven...toch maar op mijn verlanglijstje zetten
avatar van Hennie286
Hennie286 ( 482   1) 29-05-2013 22:21
Deze ga ik ook halen, maar eerst ff wachten tot die 20-25 euro is
avatar van Christiaanwwe
Christiaanwwe ( 1882 ) 29-05-2013 22:22
Quote:
Deze ga ik ook halen, maar eerst ff wachten tot die 20-25 euro is
op pc is die dat al
avatar van Uchiha1911
Uchiha1911 ( 1870   5) 30-05-2013 21:38
Ik ben nu ongeveer op de helft denk ik.. zeer vermakelijk maar héél erg simpel op de normale modus. Ik merk dat ik al veel aan het sluipen ben omdat hier de gelegenheid voor wordt geboden, wat bij Metro 2033 niet echt het geval was. Denk dat mede daarom ook ga herstarten in de Ranger modus.
Leuk om aan toe te voegen is dat er een 'normale' Ranger mode is én een hardcore Ranger mode.

Loopt als een zonnetje op een (redelijk zwaar overgeklokte) 7950, very high it is!