Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Baron Wittard: Nemesis of Ragnarok (PC)
75 100 1

Review Baron Wittard: Nemesis of Ragnarok (PC)

Ik ben een fotograaf, met veel talent, al zeg ik het zelf. Helaas heeft iedereen in zijn leven weleens een dipje, zo ook ik. Ik krijg geen spannende opdracht om beroemdheden vast te leggen, maar moet op pad naar een stad. Niet zomaar een stad, maar eentje gevestigd in één gebouw. Klinkt indrukwekkend zeg je? Dat zou het ook zijn, ware het niet dat deze ‘stad’ nooit geopend is. Al voor de opening waren er talloze problemen, waardoor Utopia nooit het daglicht heeft gezien. Tel daar enkele verdachte verdwijningen bij op van mensen die zich toch op het terrein begaven, en het is een reportage waard, ondanks dat Utopia na deze horrorverhalen helemaal afgesloten is. Waar geschreven wordt, is beeldmateriaal nodig. Vandaar dat ik er op uit trek om deze stad te fotograferen. Allemaal onzin natuurlijk, die verdwijningen, maar ook ik heb brood op de plank nodig.

De eerste uitdaging bestaat uit het binnendringen van Utopia. Vanwege instortingsgevaar zijn alle toegangen geblokkeerd. Nu is de overleden ontwerper van Utopia niet voor één gat te vangen, en heeft een geheime toegang gemaakt. Maar waar?



Point-and-click
Baron Wittard, Nemesis of Ragnarok, is precies zoals een point-and-click game hoort te zijn. Door middel van een hand op het beeldscherm worden opties weergegeven, zoals lopen, dingen met een vergrootglas bekijken, en het openen van deuren. Geen detail moet overgeslagen worden, want alles wat bekeken wordt, heeft een betekenis in het spel. En wat doen al die gekleurde graffitifiguren toch overal?
De puzzels in dit spel zijn van wisselend niveau, van te simpel tot totaal onlogisch. Zo ook het eerste spel om de stad Utopia binnen te komen. Er opent zich een scherm met daarop 5 rijen. De bedoeling is om de schuif die zich op elke rij bevindt, precies in het midden te krijgen. Middels het drukken op knoppen worden de schuiven verplaatst. Helaas is het totaal onduidelijk wat de logica van het drukken op de knoppen is, en werkt lukraak een volgorde intoetsen uiteindelijk toch het beste.



Eenmaal binnen hoor ik een stem, ik ben niet alleen! Iemand die al eerder Utopia binnengedrongen is, praat door de telefoon. Opeens vertelt hij over licht aan het eind van de tunnel, en blijft het vervolgens stil. Ik vind zijn tas terug, maar van de persoon zelf is niets over. Zou er dan toch iets waar zijn van al die verdwijningen? Tussen zijn persoonlijke spullen vind ik een amulet. Ik raap het op, en bega daarmee een grote fout. De amulet begint tegen mij te praten, verkondigd dat ik uitverkoren ben om het probleem van Utopia op te lossen. Teruggaan is geen mogelijkheid, en zo dring ik, met als gezelschap de geest van Baron Wittard in de vorm van een amulet, dieper het gebouw in.

Duistere sfeer
De details van Utopia zijn opmerkelijk. Zelfs dode planten ontbreken niet aan het interieur. Je krijgt door de krakende geluiden echt het gevoel dat je je in een oud gebouw bevindt. Af en toe komt er een spannend muziekje langs, maar over het algemeen wordt je vergezeld door geluiden van het huis zelf.  De sfeer zit er goed in, maar toch is het niet altijd even spannend. Momenten van rustig het gebouw verkennen en filmpjes met spannende ogenblikken wisselen zich af. Dit zorgt er voor dat je niet de hele tijd op scherp hoeft te staan, en meer tijd kunt besteden aan het bestuderen van alle dingen die je onderweg tegenkomt. De kleinste voorwerpen kunnen een grote stap vooruit betekenen, opletten geblazen dus! Het nadeel van deze speelwijze is dat het toch een deel van de spanning weghaalt, aangezien je niet tegen de klok speelt en dus ook nooit te laat kunt zijn.



Het amulet geeft mij aanwijzingen om het kwaad te bestrijden. Gelukkig heeft de vijand zijn krachten nog niet herwonnen, maar de vraag is of ik op tijd de goede krachten heb geactiveerd. Stukje bij beetje kom ik verder, maar het is niet altijd even makkelijk...

Hersenkrakers
Er zijn voldoende uitdagingen in de vorm van puzzels en het verzamelen van runestenen. Het feit dat je elk detail nodig hebt, maakt het spelen van het spel soms frustrerend. Het is nodig regelmatig alles weer na te lopen of je niet ergens iets over het hoofd gezien hebt. De blijdschap als je datgene ontdekt maakt trouwens wel weer een hoop goed.



Baron Wittard, Nemesis of Ragnarok, een typsch point-and-clickspel met veel verrassende momenten. De moeite waard? Als grote fan van dit type spel moet ik zeggen dat mezelf weer heb kunnen verliezen in een spannend avontuur. Al is het verhaal niet erg vernieuwend, doorzettingsvermogen en scherpheid is nodig om dit spel tot een goed einde te brengen. En laat dat nou net de kracht van dit genre zijn. Natuurlijk bevat het spel ook mindere punten, zoals enkele totaal onlogische puzzels. Maar is door de mooie graphics en de goed gekozen muziek al snel mee te leven. Baron Wittard, Nemesis of Ragnarok blaast het point-en-clickgenre weer nieuw leven in, en dat is precies wat nodig was!
 

 Deze review is geschreven door Jorieke Effting

 

Oordeel Baron Wittard: Nemesis of Ragnarok (PC)

  • Graphics 90
  • Gameplay 70
  • Originality 70
  • Sound 75
  • Replay 50
  • Eindcijfer 75

Aantal keer bekeken: 7171 

Laagste prijzen voor Baron Wittard: Nemesis of Ragnarok (PC)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties


Er is nog niet gereageerd.