Een nieuwe stijl dus
Zoals gezegd verlaat Dragon Quest Heroes (ik zal voor het gemak de subtitel buiten beschouwing laten) de ietwat trage gameplay die we gewend zijn van de serie. In plaats hiervan mogen we er in dit deel in real-time op los hakken zoals we dat gewend zijn in de zogenaamde Musou-games, zoals Dynasty Warriors, One Piece: Pirate Warriors 3 en Warriors Orochi. Het gevechtsysteem komt er simpelweg op neer dat je twee knoppen hebt waar je mee aanvalt. Wissel je deze twee knoppen af, dan maak je verschillende combo’s die soms oplopen tot meer dan 500 klappen achter elkaar. Naast de standaardaanvallen heeft ieder personage beschikking over een tal van speciale aanvallen welke Magic Points kosten. Ten derde laden alle karakters tijdens het vechten hun speciale superaanval op. Als je deze activeert ben je tijdelijk extra snel, sterk en onschendbaar. Alsof dat nog niet genoeg is sluit je je superaanval af met een allesvernietigende, schermvullende klapper waarmee je vaak je hele blikveld in een keer wegvaagt. Met L2 wissel je van karakter; dit werkt zo soepel en snel dat het echt aan jezelf ligt als je faalt bij het hanteren van je tactiek. Nope, je mag het spel hier niet de schuld geven.
Gelukkig behoudt Dragon Quest Heroes ook nog veel van zijn RPG-elementen. Ik ben hier erg blij mee, want het zorgt voor net wat extra diepgang tussen het hakken door. Aan het eind van elke missie ontvang je Experience Points. Deze punten kan je uitgeven aan het leren van nieuwe aanvallen of het upgraden hiervan. Je kan er ook voor kiezen om van één van je karakters in het begin juist geen nieuwe aanvallen te leren, maar in plaats daarvan eerst alle defensieve perks te ontgrendelen om een nog sterkere tank van dit karakter te maken. Yangus, de iets te dikke bandiet die we nog kennen uit Dragon Quest VIII, is hier bijvoorbeeld geschikt voor.
Uiteindelijk wil je toewerken naar een goed gebalanceerd team. Zo had ik Kiryl in mijn team om me te voorzien van extra verdedigingsbarrières. Voor het bevriezen van mijn tegenstanders en het genezen van alle wonden besloot ik om Jessica in mijn team te plaatsen. Aan het begin van het verhaal koos ik voor Aurora als hoofdkarakter en Terry (die overigens best veel van Link weg heeft) completeerde mijn groep als ultiem aanvallende kracht. Uit nieuwsgierigheid wissel je wel eens van team, maar als je eenmaal een goede samenstelling hebt gevonden zal je de overige karakters met name nog in de Hub tegenkomen.
Over de Hub gesproken… dit vliegende schip is niet alleen de plek waar je je Skill Points uit kan geven; dit is ook de plek waar je wapens, schilden en al je andere materiaal kan kopen. Ook kan je hier extra Quests activeren waarmee je Mini Medals en materialen verdient. Vooral de Mini Medals zijn het waard om te verzamelen. Met deze medailles koop je namelijk bij Koning Flaminio behoorlijk goeie gear die je karakter echt een behoorlijke boost kan opleveren. Je merkt het al; de RPG-elementen zitten er nog steeds voldoende in.
Leuk, maar toch tikkeltje saai
Helaas lijken de missies en de opbouw hiervan allemaal wat op elkaar. Je selecteert het gebied waar je naartoe wilt op de map om vervolgens in een soort arena te belanden. De ene keer moet je aanvallen; dit zijn de missies waar je je redelijk button-bashend doorheen kan walsen. Een andere keer moet je een object verdedigen terwijl je ergens anders in de arena spawnpunten moet vernietigen. Tijdens deze verdedigende missies zal je je aanpak wat meer moeten plannen.
Als je een vijand verslaat dropt deze af en toe een munt met zijn eigen beeltenis. Deze munt kan je oppakken om dit monster tijdens hetzelfde gevecht voor je te laten vechten. Zo versloeg ik twee enorme draakachtige wezens en zette ze neer voor de poort die ik moest verdedigen. Het bleek een perfecte tactiek waarbij ik zelf weinig omkijken naar de poort had, en me kon focussen op het aanvallen van de spawnpunten van de monsters. Er zijn gouden en zilveren munten. De monsters van de gouden munten vechten en blijven staan totdat hun levensbalk leeg is. De wezens die je oproept met zilveren munten hebben speciale vaardigheden, zoals het in slaap sussen van je vijanden, het vastzetten van je tegenstanders en noem maar op. Als zij hun specifieke actie hebben volbracht verdwijnen ze direct van het veld.
De makers van Dragon Quest Heroes hebben hun best gedaan om dit spel net even iets extra’s te geven ten opzichte van de klassieke Musou-games, en dit is ze ook best goed gelukt door bovengenoemde punten. Toch vraag ik me af of het voor iedereen lang genoeg leuk blijft. In feite is het iedere keer hetzelfde; je speelt een missie en gaat terug naar je Hub. Je upgrade je karakter, koopt misschien een nieuw wapen, en start de volgende missie in hetzelfde gebied. Je loopt nu weliswaar in een ander deel van de stad, maar je rondt opnieuw je missie af en gaat terug naar je Hub. Je upgrade je karakter en koopt dit keer een schild. Je selecteert voor de derde keer dezelfde stad en belandt in een gevecht met een baas. Vervolgens wordt dit kunstje nog een aantal keer herhaald in andere gebieden afgewisseld met (overigens redelijk vermakende) cutscènes.
Karakters en verhaal
Het verhaal begint in het Koninkrijk van Arba alwaar mensen en monsters vredig met elkaar omgaan. Of het nou skeletten, golems of slijmmonsters zijn; het maakt niet uit, iedereen is lief voor elkaar. De wereld is prachtig kleurrijk vormgegeven en de vrolijkheid straalt er vanaf. Je zal begrijpen dat dit decor niet ideaal is voor een spel waarin woeste strijders met zwaarden centraal staan, en van het een op het ander moment zijn alle monsters vijandig. Dit is voor de strijders het signaal om erop los te slaan en de mensheid te beschermen. Het is aan jou om erachter te komen waar deze plotselinge verandering vandaan komt. Je strijders ontmoeten dappere helden die je zullen helpen bij het volbrengen van je missie. Je gaat je uiterste best doen om de dorpen van de elven en dwergen te bevrijden van de monsters, en daarnaast leer je de waarheid over de kinderen van het licht en duister.
In totaal zijn er twaalf speelbare karakters beschikbaar. Acht van deze karakters hebben we eerder gezien in een van de voorgaande Dragon Quest-games: Kiryl, Alena, Jessica, Yangus, Terry, Nera, Bianca en Maya maken wederom hun opwachting. Hiernaast introduceert Square Enix vier nieuwe karakters: Luceus, Aurora, Doric en Isla. Aan het begin van het verhaal moet je de keuze maken uit Luceus en Aurora als hoofdpersonage, en dit zal gevolgen hebben voor het verhaal. Luceus is de jongen die elk gevecht van tevoren analyseert, terwijl Aurora degene is die direct de strijd induikt. Dit levert af en toe erg grappige conversaties op, tot het moment dat het een beetje vervelend wordt.
Andere kleine puntjes die ik als vervelend ervoer was het feit dat je na iedere missie van hooguit tien minuten terug wordt gezet naar je Hub. De mogelijkheid om direct door te gaan naar de volgende missie bestaat niet. Om deze reden beland je zo vaak in de Hub dat het fanfaremelodietje op den duur ook gruwelijk irritant wordt. De rest van de soundtrack is overigens prima en draagt bij aan de vrolijke sfeer dat het spel uitstraalt.
Conclusie
Ik wil ook absoluut niet negatief afsluiten, want Dragon Quest Heroes is helemaal geen verkeerde game. Het is een mooi kleurrijk spel geworden en het combineert de elementen van een hack ’n slash-game met een aantal RPG-ingrediënten, en dit werkt behoorlijk goed. Deze combinatie is niet alleen de kracht, maar tevens ook de valkuil voor liefhebbers van de twee genres. Ik kan me voorstellen dat RPG-fans het niet RPG genoeg vinden, en dat hack ’n slash-fans het te veel ‘gedoe’ vinden om tijd en energie in het upgraden van je karakters te steken. Dragon Quest Heroes: The World Tree’s Woe and the Blight Below is echter een prima moment om op een toegankelijke manier kennis te maken met dit type spel, zonder dat het doorslaat naar een van de twee genres. Het grootste minpunt is het gebrek aan variatie in de missies. Hé… sluit ik toch negatief af, blijkbaar ontkom ik er toch niet aan…
Deze review is geschreven door Rick van der Linden.
Oordeel Dragon Quest Heroes: The World Tree's Woe and the Blight Below (Day One Edition) (PS4)
- Graphics
75 - Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 70
- Replay
55 - Eindcijfer 71
9.8
6066 )
29-10-2015 00:20
2)
29-10-2015 04:03
.
