
Saints and Sinners was op de originele PSVR2 een vermakelijke game die ik qua controls lang niet altijd even fijn vond spelen, omdat ik simpelweg wat mogelijkheden miste om de besturing mij wat meer eigen te maken. Toch wist de game me destijds, hoewel het verhaal van The Tourist die zich door New Orleans moest verplaatsen terwijl hij (of zij) een veelvoud aan zombies en overlevenden op zijn pad vond misschien niet bijster origineel was, behoorlijk lang te vermaken.
Nu is er dus Chapter 2: Retribution. Een direct vervolg op de gebeurtenissen van het eerste deel. De Tower loomt nog steeds over de stad en een ogenschijnlijke Axeman maakt geregeld jacht op je. Toch zijn het vooral de keuzes die je moet maken die jouw verhaal de meeste kleur zullen geven. Over kleur gesproken, op de PSVR2 komt de wereld van zowel Chapter 2 als de verbeterde versie van Saints and Sinners ontzettend mooi uit de verf. De karaktermodellen zien er mooi vormgegeven en kleurrijk uit. Hoewel je bij rottende zombies natuurlijk niet echt van ‘mooi’ kunt spreken.

Er zijn meerdere mogelijke speelstijlen voor het verplaatsen in VR. Wat ik persoonlijk verbazingwekkend vond was dat ik bij het vrij bewegen geen enkele keer last van motion sickness kreeg. Mensen die Chapter 2 al eerder gespeeld hebben op de Quest 2 zullen bij de beelden van de PC en PSVR2-versie meteen zien dat deze grafisch een stuk beter in elkaar zitten. Kleuren komen beter uit de verf, de wereld heeft veel meer detail en alle personages, zowel dood als levende, zien er een stuk beter uit. En de framerate is, hoewel nog niet helemaal stabiel, een stuk beter dan op de Quest 2.
De gameplay op de PSVR2 werkt naar mijn mening uitstekend. De nieuwe controllers zorgen ervoor dat je makkelijk de wereld kunt verkennen en de eye-tracking van de headset geven mij ook het gevoel dat ik met gemak headshots kan maken bij de vele zombies die het waagden om mij voor de voeten te lopen. In het vorige deel kon je al gebruikmaken van een aardig crafting systeem. Voor Chapter 2 zijn de mogelijkheden verder uitgebreid en zul je tijdens je quests geregeld alle hoeken van de locaties uitpluizen om loot te kunnen verzamelen. Kom je terug bij je basis dan kun je daar nieuwe wapens in elkaar zetten om de volgende missies hopelijk iets makkelijker te maken. Een vernieuwing ten opzichte van het eerste deel is dat je nu ook nachtelijke missies kunt uitvoeren. Deze zijn wat pittig qua uitdaging maar bieden je ook veel meer beloningen dan de missies die je overdag doet. Je zult alleen een stuk meer van stealth gebruik moeten maken.

De controllers van de PSVR2 geven je handelingen ook veel meer gewicht door de goede haptische feedback die teruggekoppeld wordt tijdens het spelen. Elke slag, stoot of schot van een wapen werkt door en het zorgde er voor mij persoonlijk voor dat ik de gevechten geregeld intenser vond dan ik had verwacht. Het is natuurlijk ook zo dat je geregeld een horde zombies op je af ziet komen en het soms wat overweldigend kan zijn om je uit zulke situaties te redden. Maar met wat oefening en wat geduld zul je de meeste vijanden al snel het hoofd kunnen bieden. Toch is het nooit vervelend om een mes in de schedel van een zombie te drukken en deze vervolgens met een beetje kracht er weer uit te moeten trekken. De constante afweging die je moet maken tijdens het verhaal van Retribution is of je het waard vindt om tijdens de nacht op pad te gaan en betere beloningen te krijgen, of dat je overdag wat minder risico loopt maar ook minder snel je wapens en voorraad kunt verbeteren. Deze afweging wordt ook nog eens gevoed door het gegeven dat je elke dag maar een beperkte hoeveelheid tijd hebt om missies te voltooien.

Voor de mensen die het origineel gespeeld hebben is er de mogelijkheid om een savegame in Chapter 2 te importeren en zo je inventory en verschillende recepten om te craften mee te nemen die je in het eerste deel hebt verzameld. Hoewel Chapter 2 een aantal nieuwe locaties introduceert tijdens het verhaal zul je ook locaties uit het eerste deel bezoeken die een make-over hebben gehad. Soms zijn er nieuwe vijanden en quests en soms is de vormgeving van een locatie totaal veranderd. Toch merkte ik tijdens mijn tijd in Chapter 2 dat er ook wat kleine foutjes in het spel zitten die er hopelijk nog uitgehaald kunnen worden met wat patches. Zo kan het voorkomen dat modellen vast komen te zitten in de omgeving, kunnen quests af en toe vast komen te zitten waardoor je een savegame opnieuw moet inladen en kun je af en toe wat grafische glitches in beeld krijgen. Deze kleine minpunten houden de game niet tegen om vermakelijk te zijn maar de afwerking van Chapter 1 was in dat opzicht toch iets beter gedaan.
Conclusie
The Walking Dead Saint and Sinners Chapter 2: Retribution is een prima vervolg geworden op het origineel uit 2020. De gameplay is door de verbeterede controllers van de PSVR2 een stuk toegankelijker en heeft veel meer impact tijdens de gevechten. Natuurlijk zijn het de keuzes die je maakt die het verhaal jouw unieke invulling geven, maar voor mij persoonlijk is het de gameplay loop van risico en beloning door nieuwe voorwerpen, recepten en wapens te verzamelen die ervoor zorgt dat ik steeds terug blijf keren naar de wereld van The Walking Dead. In veel opzichten is het alsof je rondloopt in de comic van Robert Kirkman. En hoewel dat misschien voor sommige mensen als een nachtmerrie zou voelen vond ik het een uitermate toffe ervaring.
