Oorlog is … saai en langdradig!
Hallo! Ben je er nog? Niet in slaap gevallen na die prachtige speech? Wellicht ben je dan geschikt materiaal voor Valkyria Revolution (VR), waarin constant dit soort epische speeches worden gehouden. Het liefst zo lang mogelijk, door een anime-figuur zonder gezichtsuitdrukking en zo min mogelijk andere animatie. Wellicht kun je dan ook de vele scenes aan waarbij nóg minder geanimeerde personages rond een tafel staan en met veel te lange zinnen, ongebruikelijke bewoordingen en niet werkende pogingen tot humor het verhaal voort laten kabbelen. Vaak wel drie kwartier achter elkaar. Ze praten veel, maar zeggen weinig.
Al dat gepraat wordt vooral gedaan door de zogenaamde ‘Traitors’. Een groep mensen die te boek staan als verraders, waarschijnlijk door hun wat ontransparante werkwijze. Achter de schermen trekken zij aan de touwtjes van de oorlog die Jutland begint tegen het veel grotere Ruzi keizerrijk, om onder de opgelegde economische sancties uit te komen. Honderd jaar later ontdekt een student geschiedenis dat de vijf misschien toch geen echte verraders zijn. Hij heeft het erover met zijn lerares op een prachtig plekje in het bos, waar de vijf begraven liggen. Vanuit dit tafereeltje krijg je het ware verhaal van de vijf te horen en hun rol in de Jutlandse oorlog tegen het Ruzi keizerrijk.
De hub is grafisch veruit het mooiste gebied in Valkyria Revolution.
Het is een spin-off!
Zoals de naam al doet vermoeden, is VR een telg van Valkyria Chronicles (VC). De geroemde strategy RPG die bijna tien jaar geleden uitkwam voor de PlayStation 3. Ter voorbereiding op deze review heb ik mijn PS3 onder een laag stof vandaan gehaald en de VC disc er weer eens ingestopt. De verschillen tussen de games zijn enorm. Verwacht bijvoorbeeld niet de strategische gameplay waar de VC-reeks bekend om staat, want dan kom je bedrogen uit. VR bevat zelfs niet een fractie van de strategische noodzaak die je in VC vindt.
De verandering in gameplay viel te verwachten. Sega benadrukt immers al sinds de eerste aankondiging dat het om een spin-off gaat die meer als een actie RPG speelt. Niets mis mee dus, maar dat die actie-gameplay van een schokkend laag niveau is, is natuurlijk wel erg jammer. Ook op andere vlakken doet VR overigens een stap terug. Zoals op de manier waarop het verhaal wordt verteld, de designs en zoals gezegd op het gebied van animatie. In VC hebben personages echte gezichtsuitdrukkingen, iets wat in VR nauwelijks voorkomt.
Wanneer de cutscenes zijn afgelopen kun je via deze kaart je volgende missie kiezen.Anti-Valkyria Squad
In VR bestuur je het Anti-Valkyria Squad, ook wel bekend als ‘The Vanargand’. Een zootje ongeregeld dat onder jouw leiding weerstand biedt aan het kwade Ruzi keizerrijk. Gewoonlijk kun je vier van deze ruige rakkers meenemen naar het slagveld, waar ze met hun mana-wapens dood en verderf zaaien. Je moet dus goed kiezen wie je meeneemt uit een team van tien personen. Ieder heeft een eigen wapen, maar in de praktijk verschillen ze weinig van elkaar. Allemaal zijn het melee-wapens die voornamelijk verschillen in hun aanvals- of magiekracht. Het grootste verschil zit in de verschillende klasses, die vooral bepalen welke magie je kan gebruiken en de snelheid waarmee je aanvalt.
Wanneer je een half uur tot een uur aan cutscenes hebt ondergaan, mag je je voorbereiden op het slagveld door middel van diverse onlogisch vormgegeven menu’s die totaal niet worden uitgelegd. Ondanks een groot aantal tutorials, moet je maar zelf uitvinden hoe het upgraden van je wapen in zijn werk gaat, wat priorities zijn, hoe je het battle palette aanpast en hoe magie nu eigenlijk werkt. Het is allemaal niet zo moeilijk, maar zó onlogisch ingedeeld en weergegeven, dat pas na uren spelen de puzzelstukjes op hun plek vallen.
De Vanargand bestaat uit een gevarieerd team, maar niemand komt echt goed uit de verf.
Lachend het slagveld op
Helaas word je dan geconfronteerd met de volgende teleurstelling: al je zorgvuldige voorbereidingen maken helemaal niet zoveel uit! VR laat aardig wat steekjes vallen en een van de belangrijkste is ongetwijfeld de moeilijkheidsgraad. VR is zó ontzettend makkelijk dat het eigenlijk niet veel uitmaakt wat je doet. Strategie is niet nodig als je gewoon netjes de verhaalmissies afwerkt, waarmee je braaf je ervaringspunten binnenhaalt. Alles wat je hoeft te doen is op vijandelijke soldaten afrennen en zwaaien met je mana-wapen. Zandzakken? Daar slaan we gewoon overheen! Tanks? Gewoon blijven slaan! Cover opzoeken? Gewoon blijven verdedigen, want dat kost niets en werkt heel goed!
Naast melee-wapens beschikken je personages over een bescheiden selectie magie, geweren, granaten en raketwerpers. Allemaal hulpmiddelen om van een afstandje de kluitjes soldaten te verzwakken. Of juist om er precies tussenin te staan en grote schade aan te richten. De belangrijkste reden om deze secundaire wapens te gebruiken is om nog sneller een A of S-rang te halen aan het eind van de missie.
Terwijl je iedereen keihard onder de voet loopt, vormen de diverse terugkerende baasgevechten een nieuw dieptepunt. Doorgaans kosten deze sponzen een kwartier hersenloos hakken voor ze verslagen zijn. En dat is niet de enige herhaling die je tegenkomt in VR. De meeste slagvelden mag je meerdere keren betreden. In de verhaalmissies, maar vooral in de zijmissies die je daarmee vrijspeelt. Daardoor wordt de gameplay een grote herhalingsoefening, waardoor het beetje plezier wat je de eerste missies nog hebt al snel afneemt.
Het bevechten van de Valkyrie is helaas een terugkerend dieptepunt.
Valkyria Devolution?
Toen ik VC speelde voor mijn research, kon ik me maar moeilijk losrukken. Omdat het een goede game is, maar vooral omdat ik daarna verder moest met VR. VR voelt in alles een stap terug; van beelden en animaties tot gameplay en spelsystemen. Het enige lichtpuntje is de soundtrack van Yasunori Mitsuda (Tip! Zet de muziek harder via het optiemenu), die sfeervolle muziek aflevert met mooie motiefjes die me soms deden denken aan Xenogears.
Uiteindelijk is het moeilijk iets positiefs te zeggen over Valkyria Revolution. Alles werkt en ik ben geen gekke bugs tegengekomen, maar dat mogen we minimaal wel verwachten, toch? Dodelijk saaie cutscenes worden afgewisseld met veel te makkelijke missies, waardoor die ook al snel saai worden. Het verhaal is best interessant, maar wordt zó saai en fragmentarisch gebracht dat je al snel afdwaalt en belangrijke details mist. VR weet niet of het nou een actie RPG, strategische game of Musou wil zijn en faalt daarom op alle fronten.
Deze recensie is geschreven door Chris van Breda.
Oordeel Valkyria Revolution - Limited Edition (PS4)
- Graphics
50 - Gameplay
40 - Originality 50
- Sound
70 - Replay 40
- Eindcijfer 50
2547 
2)
03-07-2017 22:56
