Ons avontuur begon op de indrukwekkende booth van Capcom. Deze was prachtig aangekleed in de stijlen van de spellen waarmee zij op de beurs aanwezig waren: Resident Evil Requiem, Onimusha: Way of the Sword en Pragmata. Volgende week kun je op onze site uitgebreide previews lezen over deze titels, alsook over 007 First Light, waar Gerard een exclusieve presentatie over mocht bijwonen. Maar die laatste zit nog heel even onder embargo.
Na een uitgebreid bezoek aan onze vrienden van Capcom was het tijd voor Xbox. Dat we bij Hollow Knight: Silksong verreweg de langste rij van de beurs aantroffen – zo lang dat hij doorliep langs de muur van de hal omdat anders het pad geblokkeerd werd – zal geen verrassing zijn. Omdat het grotendeels dezelfde demo betrof waarover je op de site van Budgetgaming in 2019 al een preview kon lezen, en deze zeer binnenkort al verschijnt, zijn we dan ook niet in de ellenlange wachtrij gaan staan om deze opnieuw aan de tand te voelen.
Wel konden we hier aan de slag met het langverwachte vierde deel in de Borderlands-reeks. Eenmaal binnen mochten we zelf een Vault Hunter kiezen en werden we het slagveld op gegooid om een kwartiertje met de game door te brengen. Hoewel ik niet veel wijzer ben geworden over de kwaliteit van deze Borderlands, weet ik nu wel dat dit een extreem lastige game is om te tonen in zo’n korte demo.
Allereerst was de bruinrode omgeving visueel niet erg uitnodigend en bestond de speelbare missie enkel uit het uitschakelen van een oneindige horde aan vijanden. We kregen niks mee van het verhaal, niks van de kwaliteit van het schrijfwerk of het type humor waar ze bij dit deel voor gekozen hebben, en het was ook lastig om de beschikbare Vault Hunters met elkaar te vergelijken. Ook werd de demo geplaagd door redelijk wat screen-tearing, maar de aanwezige 2K-representative wist mij te vertellen dat het hier een oudere build betrof, dus hopelijk is het wanneer de game volgende maand uitkomt niet meer aanwezig. Tegen die tijd kun je ook een uitgebreide review van ons verwachten waarin we je hopelijk meer kunnen vertellen over deze grote najaarsklapper.
Een van de grote aanwezige titels bij de stand van Microsoft was Ninja Gaiden 4. Na een afwezigheid van meer dan dertien jaren is de serie dan eindelijk weer terug in de spotlight. Natuurlijk werden we recentelijk al getrakteerd op Ninja Gaiden Ragebound, maar Ninja Gaiden 4 probeert de hoofdserie ook weer nieuw leven in te blazen. De nieuwe protagonist Yakumo neemt het stokje over van Ryu Hayabusa in de strijd tegen de vele demonen en een organisatie genaamd de Divine Dragon Order, of DDO in het kort. Tijdens de demo kon ik (Gerard) de nieuwe Blood Raven-vorm van Yakumo uitproberen. Deze techniek zet je in door de linker trigger ingedrukt te houden terwijl je aanvalt. Het zorgt ervoor dat je bloedrode effecten op je aanvallen krijgt die zowel meer bereik hebben als meer schade toebrengen. Deze Blood Raven-aanvallen zijn ook de ideale manier om de verdediging van eindbazen te breken en ze te laten staggeren. Dat Ninja Gaiden 4 opnieuw een pittige game gaat worden was goed te merken tijdens een boss fight met een grote samurai. Zijn aanvallen wisten mijn levensbalk redelijk snel te reduceren tot een zielig knipperend streepje, maar na zijn patronen een beetje geleerd te hebben en zijn aanvallen te pareren wist ik hem uiteindelijk met een Obliteration-aanval als een heel bloederig hoopje mens achter te laten.
Waar de Borderlands-demo enigszins tegenviel, was ik (GJ) uiteraard helemaal in mijn element met Power Wash Simulator 2. Op zo’n drukke beurs was het heel fijn om even lekker tot rust te komen met het vervolg op een van mijn favoriete indiegames van de afgelopen jaren. Tijdens mijn speelsessie werd ik bijgestaan door de community manager van ontwikkelaar FuturLab, die mij wist te vertellen dat zeep deze keer gratis is in de game en beter zijn werk doet om hardnekkig vuil makkelijker weg te krijgen. Een groot contrast met het origineel, waarin je zeep eigenlijk nooit nodig had.
Hoewel ik erg van de game heb genoten, kreeg ik binnen een paar minuten echter al te maken met twee bugs: eerst kon ik de camera niet van links naar rechts bewegen, wat toch wel essentieel is in een game als deze, en even later stond mijn crosshair ineens niet meer in het midden. Gelukkig waren ze op de hoogte van deze bugs en is mij verzekerd dat deze gefikst zullen zijn zodra het spel later dit jaar in de digitale winkels verschijnt.
Onderweg naar onze afspraak met Nintendo kwamen we oog in oog te staan met een reusachtige SpongeBob die ons met zijn uitnodigende blik de Titans of the Tide-booth op trok. En dat hebben we geweten. Hoewel ik niet vies ben van geroosterde noten, vond ik het toch wel iets te veel van het goede om op een al warme beurs verwarmingen aan te zetten die spelers vol in het kruis blazen terwijl ze een game aan het spelen zijn. Misschien was het het doel om een exotische temperatuur te creëren die past bij SpongeBob, maar dat had van mij niet gehoeven.
Gelukkig was de demo wel erg leuk. Mijn demo begon met het schoonmaken van de Krokante Krab na een lange werkdag, waarna deze door een ongelukje de lucht in blies en ik vervolgens als Patrick mijn weg naar het restaurant moest platformen. Gerard sprong midden in een andere demo, waarin hij op een surfplank Bikinibroek onveilig mocht maken. De variatie lijkt er weer lekker in te zitten, en met de vorige twee SpongeBob-titels van ontwikkelaar Purple Lamp in het achterhoofd lijkt Titans of the Tide er weer eentje te zijn die het zeker waard is om in de gaten te houden.
Eenmaal aangekomen bij Nintendo werden we meegenomen naar een kamertje waar we in alle rust aan de slag mochten met een van de nieuwe levels uit de Star-Crossed World DLC van Kirby and the Forgotten Land. Het leuke aan deze DLC is dat het bestaande levels neemt en deze verpakt in een nieuw jasje waardoor je deze op een hele andere manier ervaart. Op de redactie is Pascal in deze game gedoken. Zijn review lees je hier.
Hierna mochten we aan de slag met Metroid Prime 4: Beyond. De demo was precies dezelfde als die op de Switch 2 Experience in mei, dus voor een uitgebreidere impressie kun je terecht bij de preview die Gerard hier destijds over schreef. Voor mij (GJ) was de demo echter nieuw en ik moet zeggen dat het er grafisch vrij goed uitzag. Destijds vond ik Metroid Prime Remastered visueel al erg gelikt, maar Prime 4 gooit daar weer een flinke stap bovenop. De muiscontrols lagen ook lekker in de hand, al weet ik niet of ik de hele game zo zou willen spelen. Gelukkig kan de game ook met motion controls, of gewoon lekker met de Pro Controller gespeeld worden, wat voor zo’n titel wellicht wat meer bij mijn speelstijl past.
Onze laatste afspraak van de dag was bij Trust, waar we de nieuwe superheldenlijn onder ogen kregen. Het betreft hier onder andere een controller, koptelefoon en lekkere gamestoelen met leuke opdrukken van Superman en Batman. Die van Superman zijn al even verkrijgbaar, maar voor Batman mag je vanaf oktober naar de winkel vliegen. Ook kregen we de GXT 872 Xyra onder ogen: het nieuwe mechanische 80% RGB-toetsenbord van Trust. Deze is volledig hot-swappable, wat inhoudt dat je hem helemaal naar smaak kunt aanpassen. Trust biedt zelf geen alternatieve switches of keycaps aan omdat ze vinden dat de markt daarvoor al groot genoeg is, maar zoals hij geleverd wordt, met lineaire pre-lubed switches, vond ik hem al vrij prettig typen. Dit toetsenbord verschijnt volgende maand voor €89,99 wat voor een volledig hot-swappable keyboard een nette prijs is.
Eenmaal warmgemaakt door de Batman-spullen van Trust konden we de beurs natuurlijk niet verlaten zonder eerst even aan de slag te gaan met LEGO Batman: Legacy of the Dark Knight. Deze speelden we op de prachtig aangeklede LEGO-stand waar we tevens een leuke Fortnite-lama in elkaar mochten zetten. LEGO Batman Legacy of the Dark Knight voelde voor mij alsof de mensen van Traveller’s Tales en Rocksteady samen een digitaal kindje hebben gemaakt. Het speelt namelijk op dezelfde manier als de Arkham-games van Rocksteady, maar wordt met dezelfde en enorme schaal gemaakt als de Skywalker Saga.
Tijdens gevechten counter je met het driehoekje, ontwijk je met de cirkelknop en met de schouderknoppen gebruik je al je gadgets terwijl je jouw tegenstanders genadeloos te lijf gaat. In mijn tijd met de demo heb ik vooral geprobeerd om de wereld wat te verkennen. Ik belandde in de buurt van de haven, waar er meerdere collectibles verstopt zaten. Zo waren er bepaalde rubberen eendjes die ik met een Batarang kapot gooide, zaten er meerdere kisten met verborgen loot verstopt en kwam ik al snel wat kleine puzzels tegen om op te lossen. Een voorbeeld van zo’n puzzel was simpelweg het raken van meerdere doelwitten om stroom via de juiste leidingen naar een kistje te laten lopen. Met drie moeilijkheidsgraden lijkt LEGO ook wat meer uitdaging te willen bieden, maar op de normale setting kon ik daar nog niet heel veel van merken. Het gegeven dat TT voor Legacy of the Dark Knight teruggrijpt op alle films, de animatieseries en de comics geeft mij goede hoop voor de hoeveelheid content die de game zal bieden. En ik ben erg benieuwd of ze Christian Bale zijn Batman stem gaan nadoen of dat ze voor alle missies een stem gebruiken die altijd goed te verstaan is. De tijd zal het leren.
Het bezoekje waard?
Gamescom 2025 was een toffe ervaring. De grote stands, de gezellig vibe op de beursvloer en natuurlijk de grote hoeveelheid games om te proberen smaakten naar meer. Daarom zullen we volgend jaar ongetwijfeld weer aanwezig zijn, gewapend met een agenda vol afspraken en een paar bussen deodorant voor de bezoekers. Want dat is absoluut geen overbodige luxe. Alle gekheid op een stokje, de Gamescom is met recht de grootste en leukste gamebeurs van Europa en absoluut de moeite waard om te bezoeken. Al was het maar omdat Gerard met een glimlach naar huis ging dankzij zijn nieuw aangeschafte Jada Toys Cyberpunk Edgerunners figuurtje van Lucy.
592 
1)
31-08-2025 15:59