Wie mij een beetje kent, weet dat ik een zwak heb voor LEGO-games en een voorliefde voor coöperatieve spelletjes. Met de release van LEGO Voyagers kon ontwikkelaar Light Brick Studio zodoende haast onmogelijk iets verkeerd doen. Zeker omdat ze geen enkele rekening moesten houden met bestaande franchises. Na een uurtje of vijf spelen volgde de bevestiging: LEGO Voyagers is een ultrakorte, maar hartverwarmende, toffe game geworden die ik jong en oud alleen maar kan aanraden. 


Weg met de franchises
Hoewel ik als kind liever met K’nex speelde, is LEGO erin geslaagd om mijn volwassen hart te veroveren. Door slim in te spelen op bekende franchises zoals Star Wars, Harry Potter, Jurassic Park en de comics van MARVEL en DC heeft ontwikkelaar Traveller’s Tales in twintig jaar tijd een hele rits aan games op de markt gebracht. Steeds met dezelfde formule waarbij je verhaalmissies doorloopt, personages met andere krachten vrijspeelt en vervolgens alle collectibles verzamelt totdat de LEGO-blokjes uit je oren komen. Dit alles met een steeds groter wordende aanslag op je zintuigen: zeker in de MARVEL-games werd je helemaal tureluurs van de flitsende cutscenes en de schreeuwerige vijanden.

LEGO 2.0
Geen idee of het bewust is, maar in 2022 besloten ze bij LEGO al eens om het over een andere boeg te gooien met de release van LEGO Bricktales onder de vlag van uitgever Thunderful Publishing. In die game lag de focus meer op puzzels oplossen door (voornamelijk bruggen en trappen) te bouwen. Drie jaar later kiezen ze bij LEGO voor uitgever Annapurna Interactive. Zij brachten onder andere al de succesvolle kattengame Stray uit. Verder ken je hen misschien van Outer Wilds, Cocoon, The Pathless, Journey of What Remains of Edith Finch. Die titels droppen we niet zomaar, ze tonen aan dat het Annapurna-label garantstaat voor innovatieve, emotionele ervaringen. En daar mocht ontwikkelaar Light Brick Studio ditmaal voor zorgen. Die studio werd in-house opgericht door LEGO zelf. Hier hadden ze de touwtjes…euh blokjes dus helemaal zelf in handen.

Niet voor eenzaten
Om een lang verhaal kort te maken: vergeet alles wat je weet over de doldwaze LEGO-games van weleer en bereid je dus voor op een rustgevend, emotioneel avontuur in LEGO Voyagers. Vanaf het startscherm is het al duidelijk wat voor sfeer dit spel uitademt: het menu is superclean en geeft je enkel de kans om het spel op te starten met een lokale speler naast je of een online vriend(in). Je leest het goed: wie helemaal alleen dit avontuur wil aangaan, Ik belde mijn co-op buddy van weleer op en vroeg hem of hij drie avonden kon vrijmaken. Hij moest de game zelf niet in zijn bezit hebben, maar kon aan de slag met de Friend Pass-versie. En zo geschiedde: Blauw en Rood (zo noem ik de blokjes vanaf nu voor het gemak) vertrokken op missie!


LEGO-blokjes met een missie
Wat die missie precies inhoudt, is niet meteen duidelijk. Het spel begint met een mislukte raketlancering. Of daar gaan we toch vanuit, gezien de vele brokstukken die rond onze woonplaats, een klein eilandje, naar beneden vallen. En daar gaan we dan: we stappen, of beter gezegd, rollen op ons doel af. De wijde wereld in! Die wereld is prachtig vormgegeven en bestaat, hoe kan het ook anders, volledig uit LEGO-blokjes. Onze weg wordt hier en daar onderbroken door een ravijn of een plas water en dus moeten we bruggen zien te bouwen. Veel uitleg krijgen we niet, maar een subtiele cirkel boven ons hoofd toont hoe we een blokje kunnen pakken door onszelf eraan vast te klikken, met de vierkant-toets kunnen we ons LEGO-stukje draaien in de juiste richting en met de O-toets kunnen we ons bouwwerk bevestigen. Vlot switchen tussen rondlopen en bouwen is in het begin even lastig, maar went gelukkig snel. De enige andere knop die we in deze game nodig hebben is de X-toets om te springen (of om je los te wrikken van een LEGO-steentje). De camera kan je niet besturen, wat soms lastige situaties oplevert wanneer je een sprong wil inschatten of een bouwwerk exact wil afwerken. Even draaien en/of inzoomen was in sommige gevallen toch handig geweest. Al bij al speelde LEGO Voyagers echter vlot weg en slaagde de camera er meestal in om beide spelers goed op één scherm te tonen, zonder split-screen te hanteren.


Helemaal zen
En zo rolden mijn vriend en ik van het ene level naar het andere. Al hadden we dat helemaal niet door: LEGO Voyagers bestaat namelijk uit 37 levels die bijna allemaal naadloos in elkaar overlopen. De meeste checkpoints zijn zo goed als onzichtbaar en er zijn geen laadschermen, wat ervoor zorgt dat je steeds net iets langer speelt dan dat je oorspronkelijk had voorzien. Altijd een goed teken. Je avontuur wordt op een aantal punten wel onderbroken door een korte cutscene, maar ook die zijn meestal op een of andere manier interactief gemaakt. En zo was het op onze vijf uur durende reis vooral genieten van de prachtige soundtrack, het herkenbare geluid van in elkaar klikkende LEGO-blokjes en de mooie omgevingen die aan elkaar verbonden zijn door puzzels. Die omgevingspuzzels beperken zich in het begin tot het bouwen van een eenvoudige trap of een brug en worden naar het einde toe steeds inventiever. Al moet gezegd dat de moeilijkheidsgraad beperkt blijft. Wij konden het hele spel uitspelen zonder hulp van het internet en moesten hooguit eens lachen om onze eigen dwaasheid na enkele minuutjes zoeken naar de juiste oplossing. Nee, de puzzels in LEGO Voyagers zullen je hersenen niet pijnigen, ze dienen hooguit om je brein te kietelen.


Weinig extra’s voor de meerwaardezoeker
En daarmee is eigenlijk alles gezegd over LEGO Voyagers. Het spel kent, los van de beperkte camerastandpunten, geen grote tekortkomingen. Hier en daar kreeg mijn co-op buddy een ander scherm te zien (een platform dat al dan niet gekanteld staat of een lamp die een andere kleur aangaf), maar dat heeft ons amper of geen problemen opgeleverd. Wat we wel jammer vonden, is dat onze ervaring met open werelden niet werd beloond: aan het begin van het spel rolden we nog alle mogelijke richtingen uit en sprongen we overal naar beneden om verborgen gebieden te ontdekken, maar algauw hadden we door dat er meestal maar één juiste weg was. Zoek ook niet naar collectibles, want die zijn er niet. Light Brick Studio heeft wel een heleboel uitdagingen voorzien in de game – denk aan: samen op een wipplank of op een schommel zitten of jezelf afvuren en door een ring vliegen – waarmee je een trofee of achievement kan verdienen, maar het is jammer dat ze daar nergens naar verwijzen in het spel zelf. Gelukkig kan je je digitale trofeeënkast tegenwoordig vlot raadplegen en heeft de ontwikkelaar het spel voorzien van de optie om een van de 37 hoofdstukken te selecteren.


Terwijl ik deze review schrijf, kan ik niet wachten om de volle 100% te behalen en te ontdekken wat voor leuke dingen ik over het hoofd heb gezien. Nog een laatste puntje van kritiek is het gebrek aan variatie in de bouw-ontwerpen: in vijf uur tijd hebben mijn vriend en ik bijna uitsluitend bruggen en trappen gebouwd. De zeldzame keren dat we iets anders mochten bouwen, waren we dan ook erg enthousiast. Op een bepaald moment, toen we een treinrails moesten herstellen, reden we rond met een truck die we toch perfect zelf hadden kunnen bouwen? Dat had de voldoening zoveel groter gemaakt.


Conclusie
LEGO Voyagers is een ultrakorte, maar hartverwarmende, toffe game geworden die ik jong en oud kan aanraden. De omgevingen zijn prachtig, de soundtrack is rustgevend en de puzzels zijn relatief eenvoudig. Dit spel is ideaal om te spelen met je partner, je vrienden of je kinderen. Iedereen die even wil ontprikkelen, zal deze game ongetwijfeld kunnen appreciëren. LEGO Voyagers mocht gerust nog enkele uren langer duren en je iets meer opties geven om te bouwen, maar wij vinden een prijskaartje van 25 euro zeker te verantwoorden voor een game met dergelijke originele die bovendien erg goed in elkaar steekt (LEGO-pun intended).