Denk je aan turn-based strategie dan denk je al snel aan de Nintendo-klassieker Advance Wars. Deze serie heeft mij vele uren speelplezier opgeleverd op de GameBoy Advance en later op de Nintendo DS. Onder de kleurrijke cartoony graphics ging een verslavende en soms pittige game schuil en ik vind het dan ook heel jammer dat we al zo lang geen nieuwe telg in de serie meer hebben mogen verwelkomen. Gelukkig zijn er andere ontwikkelaars die dat gat proberen op te vullen en eentje daarvan is Chucklefish. Deze ontwikkelaar heeft de game Wargroove uitgebracht en ik mocht hem op de Xbox One en de pc testen. Weet Wargroove het gemis van Advance Wars enigszins te verzachten?


Tactisch spelletje
Als je de screenshots van Wargroove bekijkt dan begrijp je wel waarom de vergelijking met Advance Wars snel is gemaakt. Het speelbord wordt op dezelfde manier weergegeven en ook de gevechtsanimaties zijn heel erg herkenbaar. Het grote verschil qua uiterlijk is dat je nu naar een fantasie setting zit te kijken. Dus in plaats van tanks, soldaten en gevechtsvliegtuigen komen er ridders, paarden en draken voorbij. De gameplay is duidelijk overgenomen van Advance Wars en dat is ook geen probleem. Het speelveld is ingedeeld met een grid en de spelers mogen om de beurt hun acties uitvoeren. Daarbij verover je dorpjes om meer inkomen te genereren, koop je met dat geld nieuwe eenheden en zet je die zo slim mogelijk op het speelveld neer. Heb je al jouw acties uitgevoerd dan is de beurt voorbij en mag de tegenstander aan de slag. Hierdoor ontstaat er een tactisch spelletje, waarbij het vooral belangrijk is om een goede combinatie van diverse type eenheden in te zetten en goed gebruik te maken van de sterke en zwakke punten. Daar komt bij dat jouw commander meestrijdt op het slagveld. Wargroove kent twaalf verschillende commanders met elk hun eigen speciale vaardigheid. Het zijn heel sterke eenheden en je hebt de neiging om jouw commander altijd voorin de strijd mee te laten doen. Toch moet je opletten, want als de commander het loodje legt dan heb je verloren. Het is dus belangrijk om deze slim in te zetten, wat voor een goede twist in de gameplay zorgt.


Vele uren gameplay
Zodra je de game voor het eerst speelt, word je gedwongen om te beginnen met de campagne modus. Dat is niet zo gek, want deze werkt in het begin als een tutorial. Bij elke missie worden er nieuwe eenheden of nieuwe gameplay geïntroduceerd, waardoor je langzaam bekend wordt gemaakt met het spel. Dit lijkt slim gedaan, maar in de praktijk had ik het gevoel dat de campagne daarmee wel heel lastig op gang komt. Het duurt vrij lang voordat je met een fatsoenlijk aantal eenheden mag spelen. Dit valt vooral op als je de arcade modus vrijspeelt en daar in de eerste missie direct alle mogelijke eenheden tot je beschikking krijgt. Desondanks is de campagne wel vermakelijk en kan je je er met gemak een aantal uren zoet mee houden. Dat komt mede doordat er een aantal zeer pittige missies tussen zitten, waarbij ik zelfs de moeilijkheidsgraad terug moest schroeven om ze te kunnen voltooien. De moeilijkheidsgraad in de campagne verandert dus nog wel eens, maar het niveau van de game is gelukkig op elk moment aan te passen door aan een paar knoppen te draaien. Zo kan je ervoor kiezen dat de tegenstander minder schade doet of dat je per beurt meer geld verdient. Het kan enerzijds een beetje voelen als valsspelen, maar het is anderzijds fijn dat de game hiermee een stuk toegankelijker gemaakt kan worden.


Geen skirmish
In de vorige paragraaf benoemde ik al even de arcade modus. Hierin speel je steeds met één specifieke commander een reeks van vijf missies. Daarnaast is er ook nog een puzzel modus, waarbij je voor diverse uitdagingen wordt gezet. Het is dan aan jou om binnen één speelbeurt tot een oplossing te komen. Ben je klaar met de singleplayer modi dan kan je ook nog de multiplayer opstarten. Zowel offline als online kan je proberen om menselijke tegenstanders van het speelveld te vegen. Tijdens mijn speelsessies werkte dit prima en merkte ik nergens grote problemen. Het is natuurlijk wel belangrijk om veel geduld te hebben, want een menselijke tegenstander doet er nou eenmaal wat langer over om zijn keuzes te maken dan de computergestuurde tegenstanders. Het is trouwens ook heel tof dat er een level-editor aanwezig is en dat de mogelijkheid wordt geboden om zelfgemaakte levels met elkaar te delen. Zo zijn er nu al vele mooie levels te downloaden voor Wargroove. Het is dan wel weer jammer dat je die levels niet in een offline skirmish in kan zetten, want die modus ontbreekt in Wargroove. Dit vind ik persoonlijk het grootste gemis, want dat is de modus waar ik me bij Advance Wars helemaal in kon verliezen. En zeker met de levels uit de community is dat een modus die je vrijwel oneindig kan blijven spelen. Ik hoop dan ook dat de ontwikkelaars dit op een later moment alsnog toe gaan voegen.


Conclusie
Je zou Wargroove kunnen bestempelen als een Advance Wars in een fantasy-jasje en dan heb je eigenlijk ook wel gelijk. Dat is echter geen minpunt, want de gameplay is van hetzelfde niveau en biedt lekker veel uitdaging. Hier en daar had het in de campagne iets beter uitgewerkt kunnen worden en het is toch wel bijzonder jammer dat er geen offline skirmish optie aanwezig is. Dat zijn echter kleine minpunten in een game die verder staat als een huis en de turn-based strategie fans ongetwijfeld weer vele uren bezig zullen houden.

 

Oordeel Wargroove (Xbox One)
Graphics: 75
Gameplay: 90
Originality: 80
Sound: 85
Replay: 90
Eindcijfer: 84