Eerder kon je in ons uitgebreid verslag over de Gamescom al lezen dat we aan de slag mochten met de nieuwe Resident Evil. Sterker nog: dit was de eerste titel die bij binnenkomst in onze handen gedrukt werd door onze vrienden van Capcom. Of de toon gelijk was gezet, lees je in deze preview.


Als we naar de moderne Resident Evil-titels kijken ben ik zelf een groot fan van 7 en de remake van 2. Lekker griezelen en puzzelen staat bij mij voorop, en daar slagen deze titels wat mij betreft veel meer in dan de remake van 3, Village en de remake van 4, die zich wat meer richten op actie. Het is altijd even afwachten in welk van de twee kampen een nieuwe Resident Evil zich zal scharen, maar Requiem lijkt zich vooralsnog aan te sluiten in mijn rijtje met favorieten.

In de demo die wij – na het binnenlopen van een soort spookhuis op de beursvloer – te spelen kregen, speel je als FBI-agente Grace Ashcroft, die op de kop vastgebonden wakker wordt. Nadat ze zichzelf heeft kunnen bevrijden, begint het speelplezier. In Requiem kun je voor het eerst kiezen of je de game vanuit een first- of third-personperspectief wilt beleven. Ja, dit kon in Village uiteindelijk ook na een update, maar Requiem is echt ontwikkeld met beide perspectieven in het achterhoofd. Omdat Resident Evil 7 mijn favoriete deel is, ben ik uiteraard voor het first-personperspectief gegaan. En ik zag vanuit mijn ooghoek dat collega Gerard, alsook veel andere spelers die aanwezig waren tijdens de speelsessie, dezelfde keuze maakten.


Gewapend met niets anders dan lege zakken trok ik door de gangen van een verlaten gebouw waarvan ik niet wist wat het precies was. Voor me zag ik namelijk niets anders dan duisternis, maar na het vinden van een lichtknopje hielp een flikkerende lamp me mijn weg te vinden. Al gauw werd ik begroet door het eerste lijk bij het opendoen van een deur, gevolgd door een of ander goor ding met uitpuilende ogen. Iets zegt me dat dit de nieuwe vijand is die je gedurende een lang stuk van het spel achterna zal zitten, want ik kon er vrij weinig tegen beginnen.

Na wat gepuzzel met wat objecten die ik vond, stuitte ik uiteindelijk op een deur waarvoor ik een sleutel nodig had. Bij mij ging de deur zonder problemen open, maar bij collega Gerard bleef hij dicht. Er verscheen zelfs geen prompt in beeld om de sleutel in te voeren. En dat terwijl wij op hetzelfde punt in de demo waren. Ook de medewerker van Capcom wist niet hoe dit kwam. Uiteindelijk bleek dat het enige verschil was dat Gerard ergens een lichtknopje niet had overgehaald, wat dus wel moest. En dat terwijl de deur ook prima te zien was zonder deze lamp. Na het licht aangedaan te hebben, kon ook Gerard verder. Erg vreemd om op deze manier progressie te blokkeren, aangezien een sleutelgat ook wel werkt als het licht uit is. Dit geeft me dan ook het gevoel dat dit gedeelte speciaal gemaakt is, of is aangepast, om als demo te gebruiken.


De demo eindigde toen Grace een zekering in de zekeringkast stak om vervolgens onder een dek door te duiken. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk was door dit stukje van de game, en de schrik er een paar keer goed in zat. De jumpscares waarop ik getrakteerd werd, waren misschien wel niet zo effectief op mij, maar het moment dat het gore ding tussen twee verdiepingen door kroop en mijn lichtbron uitschakelde, liet me echt wel een stapje achteruitzetten. Gebaseerd op deze demo heb ik het gevoel dat de Resident Evil waar ik zo van hou weer terug is, wat het wachten alleen maar moeilijker maakt. Is het al februari?