Op de maat
Lumines draait om het vormen van blokken van 2x2 vierkanten in dezelfde kleur. Deze worden weggeveegd door een verticale lijn die op de maat van de muziek over het scherm danst. Loshangende blokken storten direct naar beneden, waardoor je constant vooruit moet denken. Op deze manier dien je het speelveld zo leeg mogelijk te houden, terwijl de muziek door blijft dreunen.
Zoals je misschien al merkt, heeft de game wel iets van een mix tussen Tetris en Puyo Puyo. Maar waar je Tetris nooit verleert, heeft Puyo Puyo mij bijvoorbeeld nooit goed gelegen. Helaas liep het bij deze Lumines daardoor ook een beetje in de soep. In tegenstelling tot Tetris moest ik Lumines namelijk wel opnieuw leren. Hoewel ik vroeger flink wat uren in de reeks heb gestoken op Sony’s handhelds, voelde ik me bij Arise weer een beetje als een kind dat z’n eerste puzzelspel in handen krijgt. Misschien komt het omdat ik inmiddels een paar jaartjes ouder ben, maar het benodigde ruimtelijk inzicht was bij mij even ver te zoeken.
Terug naar de basis
De game probeert nieuwe spelers wegwijs te maken met behulp van een tutorial, maar deze schiet ernstig tekort. Na vijfentwintig pagina's tekst volgt een reeks missies die makkelijk beginnen, maar al snel flink in moeilijkheidsgraad stijgen; vaak zonder verdere uitleg. Na een twintigtal missies hield ik het dan ook maar voor gezien en waagde ik me aan de Journey-modus. Hierin word je, net als in Tetris Effect, meegenomen door een audiovisuele reis terwijl je je score opbouwt.
En dat heb ik geweten. Op de Normal-moeilijkheidsgraad kreeg ik gelijk een flinke schop onder mijn kont, en zelfs op Easy scoorde ik zelden hoger dan een D of C. Wat dat betreft is Lumines een stuk minder makkelijk in te stappen dan bijvoorbeeld Tetris. Gelukkig mag dat de pret niet drukken, want de audiovisuele pracht is weer van topniveau, zoals we inmiddels van ontwikkelaar Enhance Games mogen verwachten. Deze studio is overigens opgericht door Tetsuya Mizuguchi, de oorspronkelijke bedenker van Lumines. Het is dan ook geen verrassing dat hij met zijn team, na het maken van Tetris Effect, weer iets bijzonder kunstzinnigs heeft weten te maken van Lumines Arise.
Audiovisuele reis
Zo begin je uiteraard met de oude vertrouwde witte en oranje blokken, maar die worden al gauw vervangen door appels en peren, liftdeuren die openschuiven als je er een vierkant mee maakt, grote neonvissen en discoballen die pulseren op de maat van de muziek. Je kunt het zo gek niet bedenken of het komt voorbij in Arise. Dit alles wordt ondersteund door een soundtrack die grotendeels sterk in elkaar zit, maar voor mij toch wat meer wisselt in kwaliteit dan die van Tetris Effect. Het ene moment staar je met natte ogen naar je scherm door de prachtige klanken van een klassiek orkest, om vijf minuten later in tranen uit te barsten omdat het meest tenenkrommende rapnummer aller tijden uit je speakers galmt. Het is een feest van verwondering, maar soms niet helemaal om de juiste reden.
Mocht je na deze reis zin hebben om genadeloos afgemaakt te worden door mensen die al jaren niets anders spelen, dan kun je ook online gaan met Lumines Arise. Dit kan onder meer via time attacks en een battlemodus, maar in het weekend zijn er speciale evenementen. Wie in het weekend even speelt, helpt mee aan een gezamenlijk communitydoel waar je leuke beloningen voor krijgt om je profiel mee te pimpen.
No-Stress Lumines
Om bejaarden zoals ik een steuntje in de rug te geven, heeft de game ook een aantal toegankelijkheidsopties. Zo kun je bijvoorbeeld instellen dat de blokken niet automatisch naar beneden vallen, zodat je lekker de tijd kunt nemen om het perfecte plekje te vinden. Ook is het mogelijk om de soms erg aanwezige effecten wat terug te schalen. Zo kan iedereen op z’n eigen tempo genieten van deze nieuwe Lumines.
Want hoewel ik, zelfs na het uitspelen van de Journey-modus, nog steeds erg slecht ben in Lumines, heb ik er toch een goede tijd mee gehad. Het gevaar dat ik de game regelmatig even opstart voor een potje is voor mij – mede dankzij de wisselvallige soundtrack – alleen niet zo groot als destijds bij Tetris Effect. Desalniettemin zal ik Arise af en toe nog wel eens aanslingeren, bijvoorbeeld op de Steam Deck, waarop hij als een zonnetje draait. Niet zo magisch als de voorgaande games van Enhance Games en Monstars Inc. dus, maar absoluut een game waarmee puzzelliefhebbers een goede tijd tegemoet gaan.
Conclusie
Wat overblijft na Lumines Arise is het gevoel een prachtig kunstwerk te hebben bewonderd, maar niet helemaal te hebben begrepen. De kern van vallende blokken en meeslepende muziek werkt nog steeds, maar de stroeve leercurve werkt wat tegen, zeker voor nieuwkomers. Hoewel ik goed van deze puzzelaar heb kunnen genieten, knaagde er toch steeds één ding: ik wilde eigenlijk gewoon weer Tetris Effect opstarten. En hey, Enhance ... als we toch bezig zijn, kunnen we hierna dan ook weer eens een nieuwe Meteos krijgen?
