Een kleine puzzeltovenaar met grote dromen
In Lumo ben je een koddig tovenaartje die zijn gezichtje verbergt onder een net iets te grote toverhoed. De wereld bestaat uit allerlei kamertjes die je ziet van schuin bovenaf. De kamertjes zijn met elkaar verbonden middels deurtjes. Soms moet je je best doen om bij een deurtje te komen door bijvoorbeeld goed over platformpjes te springen, een andere keer moet je een puzzel oplossen om een deurtje te ontgrendelen. Er is altijd wel een uitdaging die je moet voltooien om zo weer een stukje verder te komen. Ik spreek misschien nogal veel met verkleinwoordjes; maar dat komt doordat Lumo eigenlijk een spel is wat je gewoon graag wilt knuffelen. Zo schattig en geniaal dat Lumo in elkaar zit.
Kistjes die verliefd op je worden
De puzzeltjes die je tegenkomt variëren per gebied. Zo moet je bijvoorbeeld ijsschotjes op de goede plaats glijden zodat ze een trapje vormen, lasertjes ontwijken of je moet een wandelend kistje verliefd op je laten worden zodat die achter je aan naar de goede plek hobbelt. Je krijgt veel later in het spel zelfs een stafje waarmee je een lichtje kunt doen schijnen om zo onzichtbare platformpjes zichtbaar te maken of spinnetjes bang te maken. Je hoeft vijandjes dan ook nooit te verslaan. De platformpuzzeltjes kunnen overigens soms wel lastiger zijn dan zou moeten. Dit komt met name doordat je de camera slechts een klein beetje kunt draaien en hierdoor net iets te vaak mis springt. Het is simpelweg nogal lastig om de diepte in een kamer goed in te schatten. De latere levels die een vaak gladde ijsvloer hebben helpen hier niet bij omdat je soms tegen iets aanloopt waardoor een ijsschotsje breekt die je net goed had gezet. Of je glijdt net van een platformpje af, terwijl je net bij de laatste sprong bent. Ook is het door dit aanzicht lastig scherpe ijzeren spijlen te ontwijken of overheen te springen omdat je niet goed kunt zien waar je landt. Dat kan soms een beetje frustrerend zijn.
Puzzeltjes soms uitdagender dan zou moeten
Doordat elke puzzel echter meestal uit slechts een kamertje bestaat, wisselen de puzzeltjes elkaar zo snel af dat je de frustratietjes van de kamer ervoor al snel weer vergeet. Om de uitdaging te vergroten kan je in de levels proberen om de rubberen eendjes te pakken te krijgen. Deze bevinden zich altijd vlak boven een dodelijk punt. Ook hier wil het isometrisch aanzicht niet altijd helpen met het schatten waar je nu precies moet landen om een eendje te pakken. Daarnaast moet je het echt net iets té goed timen wanneer je van het eendje afspringt, anders ga je dood. Dit had iets gemoedelijker gemogen.
Ook is het soms vervelend dat als je bij een deurtje in de buurt komt, je meteen naar het andere kamertje gaat. Stel: je wil een aanloopje nemen in het huidige kamertje en je loopt net iets te dicht bij het vorige deurtje. Dan ga je naar de kamer waar je voordien was. Met name als je net kistjes of andere objecten netjes had neergezet kan dat vervelend zijn. Je moet dan namelijk weer alles opnieuw klaar zetten. Tot slot qua minpuntjes had ik heel vaak toen ik speelde dat mijn savegame corrupted werd. Ook al blijft die opslaan was dit wel irritant. We hebben contact opgenomen met Rising Star Games en ze zeggen dat hier echter een patch voor komt die dit oplost. Ik heb dit euvel dan ook voor nu niet meegenomen in het eindcijfer, mede omdat je wel gewoon verder kunt met je savegame. Je moet alleen de game opnieuw opstarten.
Lumo is verder met meer dan 500 kamertjes een flink project geworden. Je bent er dan ook wel eventjes mee bezig. Er zijn ook diverse verzamelobjectjes zoals de eerder genoemde rubberen eendjes, cassettes in geheime kamertjes en muntjes die je kunt gebruiken om geheime levels te spelen. Daarnaast zit er ook nog een Old School modus in waarbij je slechts een beperkt aantal levens hebt en je tijd wordt bijgehouden. Die laatste is overigens wel ultiem lastig door de problemen met het perspectief, maar als je van een uitdaging houdt, dan past dat er zeker bij.
Waar voor je geld?
Lumo is zeker niet perfect, maar toch ben ik tijdens het spelen stiekem wel een beetje ‘betoverd’ geraakt door Lumo. Het spelletje is zelfs fysiek uitgekomen voor de PlayStation Vita! Hulde! De puzzeltjes zijn over het algemeen erg leuk gedaan en Lumo weet je zo te grijpen dat je altijd benieuwd bent naar wat er zich in het volgende kamertje bevindt. Dat is knap. Wel zorgt het isometrische perspectief soms voor onnodige frustraties omdat de diepte lastig is in te schatten. Hierdoor spring je net iets vaker mis bij platformpuzzeltjes dan zou moeten. Grafisch is het allemaal niet bijzonder, maar dat is ook helemaal niet nodig. Lumo is dan ook een titeltje die iedereen die van puzzels houdt eventjes moet checken. Het schappelijke prijskaartje van € 29,00 voor de PS4-editie en € 24,50 voor de PS Vita maken daarbij het ook een mooi cadeautje voor in de zak van Sinterklaas. Tovenaarshoedje af voor Lumo!
Deze review is geschreven door Yorn Soeteman.
Oordeel Lumo (PS4)
- Graphics
75 - Gameplay 78
- Originality 80
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 80
112 )
04-11-2016 13:17
20)
04-11-2016 19:42
