Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Children of Mana (NDS)
56 100 1

Review Children of Mana (NDS)

Eindelijk is de langverwachte release van Children of Mana daar. Maakt de game zijn verwachtingen waar en kunnen we eindelijk weer een nieuwe goede RPG verwelkomen op onze DS? Onze Leonhard vertelt je er alles over! Van een titel uit de Mana reeks zou je wel verwachten dat, wat je er ook voor doet, het de moeite waard is. Children of Mana is een langverwachte RPG voor de Dual Screen. De reden dat men naar dit deel uit heeft gekeken, is A: de fantastische artwork, of B: omdat de SNES game World of Mana zo vet was. In dat laatste opzicht had Children of Mana enige verwachtingen waar te maken, en inmiddels weten we waar geforceerde productie vaak toe lijdt. Het is jammer. Het is ó zo jammer. Laat ik kort door de bocht zijn: Children of Mana stelt teleur. Flink. Hoe kan dit toch? Ik begrijp niet dat het team achter de game zelf niet heeft ingezien dat Children of Mana in deze staat gewoonweg nog niet af is.

Grafisch is de game prachtig. Zelfs zonder driedimensionale beelden weet de game ontzettend veel indruk te maken. De sprookjesachtige beelden ademen namelijk zo veel sfeer uit dat je er bij voorbaat al van uit zou gaan dat Children of Mana een topper is. Dit is het echter niet en dat is een behoorlijke teleurstelling. Children of Mana is een wolf in schaapskleren: Een schattig uiterlijk met tergende, irriterende gameplay.



Om te beginnen het verhaal. Vrij creatief in het begin, maar al gauw wordt de grote lijn duidelijk. Als speler ben je de zoveelste 'gekozen' jongen en dien je tempels, bossen etc. te verlossen van kwaadaardige beesten. Op miserabele manier wordt het verhaal uit de doeken gedaan, van diepgang is totaal geen sprake en omdat aanleidingen tot bepaalde situaties zó onlogisch overkomen, verliest de game al gauw zijn meeslependheid. Personages zijn pakkend, maar de persoonlijkheden worden in geen enkele vorm uitgewerkt, wat natuurlijk een gemiste kans is.

Van het verhaal moet Children of Mana het zeker niet hebben. De nadruk komt dus nog meer op de gameplay te liggen. Als de game in werking nou wat dieper zou zijn dan de oppervlakkigheid die het spel werkelijk waarborgt, was dit geen probleem geweest. Nu blijkt maar des te meer dat Children of Mana onder de maat is. Belachelijke obstakels die de naam 'puzzel' niet eens waardig zijn, halen de vaart op een hinderlijke manier uit het spel. Wanneer je namelijk op pad wordt gestuurd, zul je level na level moeten voltooien door tal van vijanden te verslaan. Om een level te voltooien zul je vervolgens op zoek moeten gaan naar een magisch item om te kunnen vorderen naar het volgende gebied. Meestal zit dit magische item verstopt onder een boomstronk of een blok ijs. Naast het feit dat dit natuurlijk een uiterst originele manier van verstoppen is, staan levels vaak vol met dit soort obstakels. Om het magische item alsnog in je bezit te krijgen, zit er maar één ding op: alle obstakels in het level vernielen in de hoop dat je in de goeie hoek begonnen bent. Alsof er in Children of Mana niet genoeg in het rond gehakt moet worden. Want dat is hetgeen waar de game vanuit opbouwt. Hakken en slachten, om het maar letterlijk te vertalen.



Iedere actieknop op de DS heeft betrekking tot een aanval, met een teamgenoot onder een knop als climax. Spannend als het klinkt, hak je jezelf een weg door inspiratieloze omgevingen met onder meer een hamer, ketting en zwaard. Ieder wapen is - naast het maken van combo's - goed voor twee dingen: slaan en puzzelen. Niet dat er veel te puzzelen valt overigens, maar soms moet je bijvoorbeeld een brug laten verschijnen door op een boomstronk te slaan; dat soort ongein. Voor de afwisseling is er het teamgenoot. In het dorp Illusia, wat de basis vormt voor jouw avontuur, zijn enkele geesten te vinden die bereid zijn jou te helpen tijdens bezoekjes aan kerkers etc. Iedere geest heeft zijn eigen manier van doen en hebben dan ook verschillende effecten op vijanden. Maar goed, ook de relatie met je teamgenoot stelt niets voor en voelt dan ook aan als een nutteloze optie. Nutteloos in de zin dat de teamgenoten nogal overbodig zijn, want ook zonder hen is het avontuur niet echt pittig. Tijdens het vechten ontvang je experience points, waardoor je levels stijgt. Dit kennen we, en Children of Mana doet er niet veel meer mee. Je character wordt dus steeds wat sterker. Het levelen gaat echter veel te snel en voor je het weet zit je op een veel te hoog niveau, waardoor Children of Mana geen uitdagingen meer biedt. Een belangrijk onderdeel van de gameplay is overigens het Gems-systeem. De gevonden Gems kunnen met elkaar gecombineerd worden en in een Gem Frame geplaatst worden. Deze hebben dan invloed op jouw skills. Er zijn erg veel soorten Gems te vinden; moet je na gaan hoeveel combinaties er te maken zijn.

Children of Mana… wat zonde. De wonderlijke wereld van Mana blijkt helemaal niet zo interessant te zijn als gedacht. Begrijp me niet verkeerd, er zijn genoeg subquests te vinden, al zie ik niet in waarom iemand ooit nog eens terug zou willen keren naar de eerder uitgespeelde kerkers. Dankzij de uiterst herhalende gameplay, het slecht uitgewerkte verhaal en het afgezaagde level-design, slaagt Children of Mana er gewoon niet in lang te vermaken. Wel moet gezegd worden dat de multiplayer de boel nog een beetje redt. Er is namelijk de mogelijkheid om het volledige avontuur met meer spelers te doorlopen.



Conclusion
Misschien dat er mensen zijn die Children of Mana voor de multiplayer willen kopen? Ik ken ze in ieder geval niet, en als singleplayer valt de game me zwaar. Een misser.

 

Oordeel Children of Mana (NDS)

  • Graphics 90
  • Gameplay 60
  • Originality
  • Sound 50
  • Replay 40
  • Eindcijfer 56

Aantal keer bekeken: 5003 

Laagste prijzen voor Children of Mana (NDS)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Talicus
Talicus ( 7391 ) 04-02-2007 15:32
B: omdat de SNES game World of Mana zo vet was.

Daar ben ik gestopt met lezen yay, niet een game beoordelen om zijn voorgangers.
Nou goed, ik heb hem ook, ga er over een paar dagen in beginnen en dan schrijf is misschien ook nog wel een mini-review
avatar van BigSyke
BigSyke ( 15 ) 05-02-2007 15:46

zou wel kritisch zijn,

ik had ook legend of mana voor psx gehaald omdat secret of mana zo goed was, maar dat was echt een butt game
avatar van Talicus
Talicus ( 7391 ) 05-02-2007 21:43
Ik meende het niet echt hehe,

Het was geen slechte review, alleen -kan ik me het niet zo goed voorstellen-, omdat ik al met lage verwachtingen het spel ga spelen en bovendien veel van de kritiekpunten nooit zo hinderlijk vind bij andere spellen (ik heb zelfs untold legends uitgespeeld, en dit kan niet eentoniger zijn haha).
En bovendien weet ik dat ik voor 2d spellen of cell-shaded wel een klein beetje een graphics-whore ben. Waarschijnlijk een van de weinige die dat toegeeft, maar in mooie omgevingen lopen geeft mij wel een stimulans om door te spelen.
avatar van ConAir
ConAir ( 4490   2) 08-02-2007 20:22
Jammer, dat het spel niet z leuk geworden is. Zonde van de naam van de reeks. Persoonlijk ben ik dan toch benieuwd of dit ook met Dawn of Mana zal gaan gebeuren, die nog uit moet komen voor PS2. (op dit moment) Het is een heel ander spel uiteraard, maar ik had er best verwachtingen bij, omdat Secret of Mana en Secret of Evermore goede spellen waren.
avatar van Vlasj
Vlasj ( 1180 ) 16-02-2007 10:38
ik vind het oordeel wel erg streng hoor; het is best een grappig spel en zo irritant is de gameplay nou ook weer niet. ik zou het zelf een 6.8 geven
avatar van Shadow89
Shadow89 ( 798 ) 26-02-2007 23:35
hoe kan een rpg van square enix nou zo slecht zijn:S