@ Marinu$ Damn…daar gaat mijn verhaal. Gefelicteerd met je dochtertje
.
Ik schat m’n kans niet hoog in als ik voor battlefield 4 ga maar ik probeer het toch
! In ieder geval als hij naar jou zou gaan geweldig
. Maar beloof me wel als je hem wint dat je hem ook met je zoons deelt
Here I go
Het is een koude en donkere winteravond December 2002. Wat vrienden en ik zitten bij mij thuis in de garage met onze computers. De heaters staan te blazen, de computers staan aan gesloten op de switch en we bidden dat de stoppen niet door zullen slaan. Ik neem een slok van mijn warme chocolade melk terwijl we ons vergapen aan onze splinter nieuwe Battlefield 1942 exemplaar; zojuist allemaal gekregen voor kerst. Wat een pracht en praal, wat een intens grote map! We spelen tot in de late uurtjes door en nadat ik een prachtige kill heb gemaakt op een van mijn vrienden kan ik het niet laten om te denken hoe dit ooit in de toekomst eruit zal zien.
Langzaam begint het later en later te worden. Eerst 1 uur, dan 2…3…4! M’n vrienden zijn al naar bed gekropen om morgen vroeg weer te beginnen maar ik kan het niet laten om toch nog wat dingen te proberen in de game. Opeens hoor ik een knal en staat alles op zwart. Ik schik me een ongeluk. Zijn de stoppen dan toch door geslagen?
Ik voel dat de kou rap toeneemt, de heaters staan nu ook uit en ik hoor de wind buiten huilen. Het is best eng hier, in de garage, alleen met vier dode computers. Maar het moment dat ik opsta schiet mijn beeldscherm weer aan. Verstijfd kijk ik naar het scherm en ik zie een soldaat van Battlefield 1942 me recht aanstaren. “Ik ben de geest soldaat van voorbije kerstmis. Ik zal je meenemen op een reis die je nooit zult vergeten!” Ik weet niet waar ik het moet zoeken. Is dit een grap? Heeft een van m’n vrienden dit geprogrammeerd? Opeens begint wordt het beeld fel wit en begint er een filmpje af te spelen. Ik zie mezelf zitten, thuis, ik was daar denk ik 5? Ik was druk bezig met de eerste Mario op de Nintendo uit te spelen. Goede oude tijd denk ik bij mezelf. Maar opeens zie ik dat m’n broer in een hoek zit te kijken hoe ik de Nintendo voor mezelf kaap. Hij loopt naar m’n moeder toe en vraagt of hij ook een keer mag op de Nintendo maar ze luistert niet. Een gevoel van medelijden borrelt in me op. Was ik echt zo egoïstisch bezig? “Zie maar eens hoe jij bent Ichi; jij deelt nooit jou spel vermaak met anderen. Als je dit zo doorzet hou je geen vrienden over.” Zegt de geest. Het filmpje stopt en ik blijf naar het beeld kijken met een naar gevoel in mijn maag.
Niet veel later flitst het beeld weer en ik val zowat van mijn stoel af. “Ik ben de geest soldaat van huidig kerstmis. Ik zal je meenemen op een reis die je nooit zult vergeten!”. Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel; ik weet nog steeds niet hoe dit mogelijk is. Wat gebeurt hier?! Wederom begint een filmpje te spelen. Ik zie dat het kerst is, de kerstboom staat opgetuigd en de pakjes liggen onder de boom. Ik realiseer me dat dit enkele dagen geleden was! Ik weet wat onder de boom ligt, battlefield 1942! Maar ik weet ook wat er gaat gebeuren, ik ren naar het pakje toe, scheur het open nog voordat het echt kerst is… “Zie maar eens hoe jij bent Ichi; jij bent te enthousiast voor je spellen en je hebt geen geduld! Je deelt je spellen niet en je verpest de kerst gedachten voor jezelf en je naasten”. Het beeld vervaagt langzaam en ik voel een gevoel van diepe spijt. Waarom kon ik niet een avond langer wachten? Waarom deelde ik niets?
Het beeld springt weer op wit en ik zie een geest verschijnen; dit keer schik ik een stuk minder. “Ik ben de geest soldaat van toekomstig kerstmis. Ik zal je meenemen op een reis die je nooit zult vergeten!” Ik zie mezelf zitten op, een stuk ouder, ik sta in een winkel met battlefield 4 in mijn handen. “Het is 2013 en battlefield 4 is uitgekomen. Wat doe je?” vraagt de geest soldaat mij. Aan de ene kant ben ik erg enthousiast, battlefield 4! 2013! Hoe gaaf moet dat er wel niet uitzien? Maar ik zeg tegen de geest: “Geest, ik heb mijn les geleerd. Ik zal het spel terug zetten en wachten op een mooie aanbieding om deze dan te delen met vrienden”. En zo geschiedde, ik zie mijn toekomstige ik het spel terug leggen en de rug ernaar toe keren. “Ik ben blij dat je een les hebt geleerd Ichi; je zal in 2014 hiervoor beloond worden als jij je verhaal met anderen deelt”. De geest verdwijnt en met een vreemd gevoel staar ik naar een zwart scherm dat zwart blijft…
Inmiddels is het 2014, toen ik deze actie zag wist ik meteen dat de geest soldaat bedoelde dat ik mijn verhaal hier moest delen. Het gaat om het delen van je games met anderen en afwachten tot goede aanbiedingen die je leest op budgedgaming voordat je een game koopt! Ik ben blij dat ik mijn les heb geleerd en hoop dat ik jullie iets mee heb kunnen brengen met mijn verhaal. Mijn beloning is dat jullie er iets van opsteken maar mocht ik winnen; zou ik gaan voor Battlefield 4 voor de xbox360…!
Met vriendelijke groet,
Ichi
8078 
6)
29-01-2014 12:33
Toen ik er na enkele weken achter kwam dat het echt niet aan mij lag maar aan het spel dat het zo rot speelde, was de prijs al zo ver gekelderd dat inruilen geen optie meer was.
