Ghost Recon: Wildlands speelt zich zoals gezegd af in de broeierige en kleurrijke omgevingen van Bolivia. De drugsbaron El Sueno regeert met harde hand en het is aan jou en drie andere Ghosts om zijn organisatie stap voor stap te ontmantelen. Dat doe je door verschillende bedrijfstakken aan te vallen en zijn onderbazen en hulpjes uit te schakelen.
Direct bij het starten van de game moet je een personage aanmaken waar je de volgende tientallen uren tegenaan moet kijken. Maak je niet te druk over je keuzes, aangezien je ook na de start van de game allerlei details kunt blijven veranderen. Wildlands draait namelijk om keuzevrijheid. Of althans de illusie van keuzevrijheid. Het spel schotelt je een groot scala aan mogelijkheden voor die uiteenlopen van meerdere skill-trees die je uit kunt bouwen en wapens die je kunt customizen, tot het verzamelen van informatie over je doelwitten en een enorme hoeveelheid collectibles om te verzamelen. Daarnaast zijn er meerdere missies die perks opleveren zodra je ze voltooit. Denk daarbij aan missies waarbij je een radio moet beschermen voor de rebellen. Weet je deze te voltooien? Dan kun je hulptroepen oproepen als je een basis aanvalt. Of je krijgt als beloning een airdrop van een voertuig. Best handig als je ergens midden in de jungle bent beland na een voltooide missie.
In elk gebied zijn personages te vinden die je kunt ondervragen voor extra informatie. Weet je zo’n tegenstander te pakken te krijgen, dan kun je hem dwingen om informatie prijs te geven die jou laat weten waar bepaalde collectibles op de kaart te vinden zijn. Daarnaast zijn er ook speciale mappen te vinden die je achtergrondinformatie geven over je tegenstanders en daardoor ook nieuwe missies vrijspelen. Naar mijn mening is een van de grootste nadelen van Ghost Recon: Wildlands dat de vele missies verhaaltechnisch en qua design heel snel eentonig aan beginnen te voelen. Gelukkig kun je met gemak vele tientallen uren in de wereld ronddolen en constant nieuwe voorwerpen of dingen ontdekken.
Afdwalen loont.
Naast de verhaalmissies kun je heel makkelijk afdwalen van de taak die je moet volbrengen. Verspreid over de wereld vind je namelijk meerdere konvooien en voertuigen die voorraden bevatten waar de rebellen graag gebruik van willen maken. Lever je deze succesvol op hun bestemming af? Dan verdien je medicijnen, benzine, communicatiemiddelen, et cetera. Deze heb je weer nodig omdat ze als vereiste gelden bij het vrijspelen van nieuwe vaardigheden. Later in het spel kan je geen skillpoints meer verdienen door middel van ervaring. Deze skillpoints zijn wel weer in de wereld te vinden als collectibles. Als je vanaf het begin de gebieden grondig uitkamt zul je al snel het gevoel hebben dat je verzuipt in skillpoints, aangezien ze nutteloos zijn als je niet genoeg van die extra grondstoffen hebt verzameld. Het is dus zeker de moeite waard om zo nu en dan af te dwalen, extra missies te doen en een voorraad in te slaan.
Alles een puntje.
Investeer daar dus zeker in het begin wat tijd in, aangezien het loont om je personages uit te bouwen. Zo kun je ervoor kiezen om punten in je drone te investeren, wat het verkennen van vijandelijke kampen een stuk makkelijker maakt. Of je kiest ervoor om punten in je wapenvaardigheden te stoppen. Op die manier kunnen voertuigen bijvoorbeeld sneller kapotgeschoten worden, doet je wapen met geluidsdemper net zoveel schade als wanneer je deze eraf schroeft en kun je extra ammunitie meedragen. Persoonlijk heb ik ervoor gekozen om alle vaardigheden tenminste een punt toe te kennen, omdat je zo de elite-skill van elke skill-tree kunt gebruiken. Aangezien het spel vooral goed tot zijn recht komt als je vele vaardigheden tot je beschikking hebt, loont dat zeker de moeite.
Ghost in the machine.
Ghost Recon: Wildlands is een game die erom smeekt om met vrienden gespeeld te worden. De AI van je computergestuurde teamleden is namelijk allesbehalve goed te noemen. Als ze al tegenstanders weten uit te schakelen, dan is dat alleen maar omdat jij ze daar de specifieke opdracht voor gegeven hebt. Uit zichzelf zijn ze eigenlijk alleen goed voor situaties waarin jij ligt dood te bloeden, aangezien ze je dan van de dood weten te redden. Gelukkig kun je het spel ook met een aantal vrienden spelen. Want met drie vrienden aanvallen coördineren en een missie voltooien zonder ooit gespot te worden, geeft weer hoe tof Wildlands kan zijn. Omdat de AI van de computer juist allesbehalve divers is, moet je het spel wel op de hoogste moeilijkheidsgraad spelen wil je hier wat uitdaging in kunnen vinden. Naast de matige AI en de snel eentonig wordende missies zijn er ook andere minpuntjes te vinden die het spel van een heel hoog cijfer afhouden.
Stay on Target. Which target?
Het is duidelijk dat Ubisoft geprobeerd heeft om Ghost Recon wat toegankelijker te maken voor nieuwkomers. Het spel speelt soepel, de wereld ziet er kleurrijk uit en daarnaast is het mogelijk om via de kaart te fast-travelen, waardoor mensen niet urenlang van bestemming naar bestemming hoeven te reizen (een les die de makers van Mafia III ook wel hadden mogen leren). Maar er zijn een aantal neveneffecten. Zo is het niet echt uitdagend meer en voelt de balans van de wapens verre van realistisch. Vanaf driehonderd meter een sluipschutter met een headshot uit een toren knallen, met een submachinegun? Realistisch kan ik het zeker niet noemen. Daarnaast valt er ook wel wat aan te merken op de voertuigen en de besturing ervan, helicopters in het bijzonder zijn even wennen. Bovenal is de grootste doodzonde van de voertuigen dat hun wapens vrij nutteloos zijn. Niet dat ze niet werken ... het is alleen zo dat je niet over een richtsysteem beschikt. Wanneer je dus een minigun afvuurt en deze in een rechte lijn onder je doorraast, dan is het door het hoogteverschil heel lastig inschatten waar je kogels in zullen slaan.
Gold Edition? Eerder Zilver.
Naast het feit dat bovengenoemde minpunten onderdeel van het gamedesign zijn, heeft Wildlands momenteel met een paar andere technische problemen te kampen. Zo mocht ik van Ubisoft de Gold Edition van het spel reviewen, maar in de praktijk blijkt er juist bij die editie wat verkeerd te gaan. Online zijn al meerdere klachten geweest dat de content van de Gold Edition niet is toegekend en dat gamers in plaats daarvan de Deluxe Edition-content hebben ontvangen. Ik heb zelf het probleem gehad dat mijn Gold Edition-content eerst vrijgespeeld was, maar de volgende dag compleet was verdwenen. Natuurlijk zal dit met de eerste de beste patch waarschijnlijk opgelost worden, maar vervelend is het wel. Daarnaast is de matchmaking de afgelopen week ook allerminst goed geweest. Maar een handjevol keren kon ik deelnemen aan games, de rest van de tijd zat ik tegen foutmeldingen aan te kijken. Aan mijn internet ligt het in ieder geval niet, aangezien andere games geen enkel probleem hebben.
Conclusie
Ghost Recon: Wildlands is een game geworden waar ik iets meer van verwacht had. De game ziet er grafisch, afgezien van soms wat glitches, solide uit. De game draait soepel, de teamleden hebben leuke anekdotes die ze tijdens missies vertellen en het spel is in de multiplayer enorm vermakelijk. Toch zijn er vreemde keuzes gemaakt op het gebied van de AI, worden de missies snel eentonig en soms zelfs saai, heb je niets aan de wapens van de helicopters en zijn er wat technische problemen die ervoor zorgen dat het spel net geen topper genoemd mag worden. Heb je drie vrienden die goed kunnen en willen samenspelen? Dan komt het spel veel beter tot zijn recht en kun je hier makkelijk een heel punt bij optellen.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel Tom Clancy's Ghost Recon: Wildlands (PS4)
- Graphics
85 - Gameplay 70
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 78
6.3
2167 )
23-03-2017 15:25
3)
23-03-2017 15:46
