Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Tales of Berseria (PS4)
85 100 1

Review Tales of Berseria (PS4)


Velvet is een moordlustige half-demon, omarmt kleerscheuren als kledingtrend en is een vrij complex en tegenstrijdig persoon. Ze is totaal niet een cliché vrolijke heldin uit een gemiddelde RPG, die eventjes de wereld komt redden. Ze is eerder een antiheld. Misschien een echte schurk, met goede bedoelingen. Ze doet namelijk meermaals verschrikkelijke dingen, waar je je toch ergens in kan vinden. Of ze wel of niet een held is, en waarom, maakt de zestiende Talesgame in de hoofdreeks bijzonder.

Ik zal je niet vervelen met een spoilerachtige samenvatting van het verhaal. Het enige wat je eigenlijk hoeft te weten, is dat het in de kern een simpel wraakverhaal is. Eentje vol haat, duistere rituelen en een nonchalante bende zonderlingen die allemaal ergens door geobsedeerd zijn. Als ze daarmee toevallig de wereld redden, dan prima. Toch wordt het meer dan een simpel wraakverhaal. Meer dan een gemiddelde game over een groepje piraten en buitenbeentjes. Het is echt een soort karakterstudie voor Velvet, haar haat en hoe het haar verandert. Iets dat voornamelijk tot zijn recht komt dankzij het overtuigende (Japanse) stemwerk. Zo heeft Velvet een nonchalant en onverschillig toontje, maar glipt er af en toe een gevoelige kant naar buiten met subtiel ingesproken stemwerk. Bovendien groeit zij enorm gedurende het verhaal en is zij een sterk, inleefbaar personage. De andere personages zijn ook allemaal goed geschreven en ondersteunen ze haar en het gestroomlijnde thema. Allemaal hebben ze een prima combinatie van karakterontwikkeling, humor, drama en een verband met het ijzersterke thema van ‘emotion vs reason’.


C-C-C-Combometertjes
Even belangrijk als het verhaal is het welbekende vlotte vechtsysteem. De vorige game in de serie, Tales of Zestiria, sleutelde wat met de real-timegevechten, Maar niet altijd ten goede. Zo maakte de combo/staminameter het moeilijk om te buttonbashen, maar ook om lange combo’s te maken. De overgang tussen de open wereld en de vechtarena zorgde daarnaast wel eens voor een stuiterende camera. Ten slotte was de transformatiegimmick, waarbij je twee personages via een soort omgekeerde mitose kon samenvoegen tot een supervechter, hartstikke tof maar was de gameplay niet altijd even verslavend. In Tales of Berseria is dat anders.

Het cameraprobleem is simpelweg verholpen doordat er weer een normale overgang is, tussen een level en de vechtarenaversie van dat level, zonder cameratrucjes. Voor die andere twee puntjes moet ik eventjes de nieuwe gimmick induiken. Elk personage heeft nu een eigen powerup of speciale aanvallen. Velvet heeft als hoofdpersoon natuurlijk de meest uitgebreide, namelijk een demonische linkerarm die je afhankelijk van de combometer kan activeren. Eenmaal geactiveerd kan je makkelijker gruwelijke aanvallen gebruiken om vijanden een enkeltje naar de hemel geven. Maar het doet ook iets essentieels met je health- en combometer.

Afranselmodus
Heel even mag je deze allebei negeren, en kan je vijanden echt afranselen, zonder sterfgevaar. Je healthmeter gaat niet lager dan een HP en krijgt in eerste instantie ook een flinke bonus. Het is dan ook Velvets manier om wonden te helen. Maar na een tijdje begint je HP rap te dalen, steeds harder naarmate je langer in deze modus blijft. Je healthmeter raakt verorberd door je eigen monsterarm voor je het doorhebt. Zit je eenmaal op 1 HP, dan ga je niet meteen dood, maar er wordt wel een laatste superaanval geforceerd waarna je terugkeert naar je normale zelf, die wel kan sterven. Met een lullige HP of hit point., Zo goed als dood dus als je tussen een dozijn monsters staat. Hierdoor is die demonische vechtarm zowel je beste vriend als vijand. Het kan je redding zijn wanneer je weinig HP en een lage combometer hebt, maar het is een riskante tactiek tegen een eindbaas, waarbij een lange combo en een paar flinke tegenaanvallen je hitpoints dalen van drieduizend naar een voordat je ‘rekt’ kan zeggen.


Er zijn nog veel, veel, veel meer powerups, vaardigheden en metertjes. Het is onmogelijk om deze allemaal samen te vatten en daardoor is Berseria ook wel schuldig aan het tutorialsyndroom; ze blijven je er de hele game mee lastig vallen. Maar er is nog een extra vaardigheid die ik moet uitleggen die de vechtstijl van de hele game verandert. Zeker als je met Velvet blijft spelen.

De combometer, waar je gewone aanvallen en supermodus van afhankelijk zijn, kan je namelijk niet alleen aanvullen door te verdedigen en geduldig te wachten, maar ook door ‘Souls’ te verzamelen. Dit doe je simpelweg door een enkele vijand uit te schakelen. Het toffe gevolg van deze simpele toevoeging is dit: zolang je iets of iemand doodt in je supermodus, kan je deze voortdurend heractiveren. Doe je het goed, dan kom je terecht in een soort oneindige cyclus waarbij je combometer niets meer betekent, je health voortdurend een fikse boost krijgt en je superaanvallen kan spammen. Je mag de combo’s zelf uitvogelen in de menu’s. Ik koos ervoor om voornamelijk vlotte salto’s en draaibewegingen op de vier knopjes in te stellen. Hierdoor veranderde mijn Velvet na verloop van tijd in een soort levende bloederige tornado die overal doorheen raasde. Maak je echter een miezerig foutje of onderschat je een vijand, dan verdwijnen je levensmeter, combometer en aanvalskracht sneller dan zakgeld tijdens een Steamsale.


Verslavende balans
In de eerste uurtjes is het wat wennen, maar zodra je dit principe een beetje doorkrijgt, wordt het matten met monsters best verslavend en zijn de gevechten beter dan voorheen. Buttonbashen is onmogelijk en aggressief spelen wordt beloond met heerlijke combo’s. Laat je een steekje vallen, dan wordt dat keihard afgestraft. Sowieso zit het wel snor met de algehele balans. Terwijl al die metertjes en vaardigheden vrij snel een complexe bende wordt, wat leuk is voor de RPG-veteranen onder ons, hoef je er niet per se in te duiken. Op een normale moeilijkheidsgraad volstaan de normale aanvallen, verdediging en de Velvet-maakt-alles-kapot-modus. Zelf speelde ik op ‘moderate’ en klooide ik wat rond met allerlei vaardigheden en ik werd best vrolijk van de opbouwende uitdaging.

Het begon aardig makkelijk, maar gevechten brachten langzaamaan steeds meer risico. Maar hiermee kwam dus ook die steeds sterker wordende supermodus en het werd nooit frustrerend lastig of juist te makkelijk. Bij de laatste tien eindbazen begon ik steeds vaker te sterven doordat een foutje direct afgestraft werd. Maar met wat vlotte aanpassingen lukt het de tweede of derde keer wel. Ben je echt een volleerd vechter dan zijn er ook nog optionele eindbazen die wel belachelijk lastig zijn. Zo is er een monster verstopt op een ijsberg die extreem veel schade doet, ontzettend weinig HP heeft, maar tegen elke soort aanval immuun lijkt, waardoor hij eerder een puzzel is dan een gewone vechtersbaas. De vechtgameplay geeft dus voldoening, is gebalanceerd en heeft best wat diepgang. Maar het dringt deze diepgang niet op. Je kunt het negeren of de moeilijkheidsgraad wat lager zetten. Wat je voorkeur ook is, je kunt urenlang vechten zonder dat het te eentonig wordt. Het wordt juist steeds toffer.

Pixelinconsistentie
Als het aankomt op verhaal en vechtwerk is Tales of Berseria een ouderwets goede JRPG. Een minder positief ouderwets puntje is de kwaliteit van de graphics. Deze zijn op zijn zachtst gezegd niet fantastisch en bijzonder wisselvallig. Zo bieden deze het ene moment prachtige vergezichten, maar even vaak zijn er hoekige en pixelige details die niet thuishoren op een PS4. De graphics floreren wel op het gebied van de tekenachtige personages. De gezichten en animaties zijn af en toe zelfs uitstekend te noemen. Gezien de sterke punten liggen in de personages, emoties en het verhaal, zijn de graphics dus prima waar ze echt belangrijk zijn. Toch leidt het soms af. Zo zit je soms te kijken naar een scene waarin iemands gezicht en vooral de ogen prachtig reageren op een dramatisch moment in een cutscene, maar kan je in de achtergrond elke pixel tellen. Alsof het tegeltjes in je badkamer zijn. Gelukkig worden de inconsistente graphics ook wat goedgemaakt door de vele skits – het zijn er meer dan vierhonderd – die allen vrij uitgebreid geanimeerd zijn en volledig ingesproken.


Neem de tijd voor een biecht
Je kan in ongeveer vijftig uur door het verhaal zoeven, of richting de zeventig/tachtig als je wat meer de tijd neemt. Het is zeker een aanrader om iedereen aan te spreken, skits te bekijken en sidequests te doen, want ze zijn zelden overbodig. Onschuldige voorbijgangers vertellen regelmatig iets dat belangrijk is voor het verhaal. Af en toe komen er ook ‘running jokes’ langs wanneer je mensen opnieuw aanspreekt. Praat vooral met alle priesters met een uitroepteken in kerkjes om hun lollige verontwaardiging te horen wanneer jouw bende criminelen alles opbiecht. Optionele content geeft tevens vaak toegang tot een nieuw kostuum, of een extra eindbaas doet je een superhandige vaardigheid cadeau die je echt niet wilt missen. Bovenal zitten er een paar essentiële karaktermomentjes overal verstopt. Neem dus je tijd en geniet van alle filosofische discussies, de vele lollige easter eggs en ongemakkelijke discussies in de kerk. Deze komen voornamelijk tot hun recht dankzij de mooi ingesproken Japanse stemmen, die wat mij betreft net even wat meer genuanceerde emotie en humor hebben en al het bijkomende leeswerk waard zijn.

Gemiste kansen
Overigens valt er nog wat te zeuren over kleine missertjes. Zo heeft je heldhaftige groepje een prachtig vaartuig tot hun beschikking, maar je mag er nooit mee varen. Gezien er in het verleden vaak een overworld, open wereld of iets dergelijks gebruikt is, had men heus iets leukers kunnen bedenken dan een wereldkaart met een bewegend schipicoontje. Tevens moet je regelmatig dungeons of locaties opnieuw bezoeken. Meestal wordt dit vrij creatief in het verhaal verwerkt en is het niet irritant, maar de omgevingen kunnen op een visueel vlak best wat meer variatie gebruiken. Verder is ‘Gald’ een vrij nutteloze virtuele valuta. Zo werd ik bijna miljonair en kon ik mijn spaargeld nergens kwijt. Misschien koop je wat levensitems voor je een eindbaas op zijn grote teen trapt, maar algemene spullen, wapens en kleding kom je overal en nergens gratis tegen. Cosmetische items kan je ook niet kopen met Gald. Je verzamelt zwevende bolletjes in dungeons en zoekt verborgen kisten met katten om deze vrij te spelen. Bovendien zal je zelden geld uitgeven aan een nachtje toeven in een ‘Inn’. Je healthmeter vult vanzelf wanneer je savet (gedeeltelijk), eten kookt, of doordat je teammaten losgaan met magie (die ook niet op kan). Dit zorgt weliswaar niet bepaald voor frustratie, maar het maakt dingen zoals Gald en een overnachting in een Inn bijna overbodig. Zelfs materiaal om je wapens mee te verbeteren – wat je voor de laatste paar eindbazen wel kan gebruiken– kan je niet kopen met gewoon geld. Je kan wel oude wapens afbreken. Of bij speciale shops muntjes ruilen voor die belangrijke materialen, die je verdient met minigames. Het is een beetje onnodig en een gemiste kans om Gald nuttig te maken.


Een van de betere Tales
Eigenlijk is Tales of Berseria een vrij ouderwetse JRPG. Alle foefjes, gimmicks en de open wereld uit het vorige deel zijn plots verdwenenI Is dat erg? Nee, want Tales of Berseria is sterk waar het telt. De personages zijn boeiend, de vechtgameplay woest en bovenal zijn het verhaal en het onderliggende thema's toppers binnen de gamereeks. Sommige Talesgames weten namelijk een leuke wereld op te bouwen, met vlotte gevechten, humor en kleurrijke personages, maar ze zijn niet allemaal even meeslepend qua verhaal. Berseria maakt daarin echt het onderscheid. Al is het in de basis een simpel wraakverhaal, komt het tot zijn recht dankzij inleefbare personages, hun bijzondere motivaties en de band die je met ze vormt. Er zijn genoeg minpuntjes die deze game ervan weerhouden om echt de beste van de serie te worden, en voornamelijk op visueel vlak moeten er strafpunten gegeven worden. Desalniettemin is deze JRPG een dikke aanrader. Niet vanwege gimmicks, fanservice of andere opsmuk. Maar vijftig tot honderd uur aan uitstekend schrijfwerk, acteerwerk en beukwerk. Tales of Berseria is een aanrader voor elke RPG-fan en gaat bij mij de gamekast in als een van de weinige die ik graag nog een keertje uitspeel.

Deze review is geschreven door Martijn Hamerling.

 

Oordeel Tales of Berseria (PS4)

  • Graphics 75
  • Gameplay 90
  • Originality 80
  • Sound 90
  • Replay 90
  • Eindcijfer 85

Aantal keer bekeken: 12409 

Laagste 2 prijzen voor Tales of Berseria (PS4)

11.95 15.76 2
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
AllYourGames.nl 9.1
€  8.95€ 3.00   € 11.95
Bol.com Partner 8.5
€  15.76€ 0.00   € 15.76

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Obleon
Obleon ( 3804   34) 12-02-2017 20:54
Dus deze game is vele malen beter dan Dragon Quest VIII?
avatar van Haaibaai
Haaibaai ( 256 ) 12-02-2017 20:59
Mooie review. Lijkt me een leuk spel. Eens kijken of deze in de aanbieding is als ik The Witcher 3 uit heb.
avatar van Tamara
Tamara ( 755   1) 12-02-2017 21:04
Quote:
Dus deze game is vele malen beter dan Dragon Quest VIII?

Appels en peren.
avatar van Yi-Long
Yi-Long ( 5341   20) 12-02-2017 22:19
Ik vond de demo helaas nogal teleurstellend, maar wellicht dat ik hem straks eens uit de budgetbak vis om het een eerlijke kans te geven. Niet op korte termijn in oeder geval.
avatar van MarkD
MarkD ( 5192   1) 12-02-2017 22:22
Quote:
Ik vond de demo helaas nogal teleurstellend, maar wellicht dat ik hem straks eens uit de budgetbak vis om het een eerlijke kans te geven. Niet op korte termijn in oeder geval.

Ik begrijp je, maar dit genre komt EXTREEM slecht uit de verf in demo's.
avatar van MarkD
MarkD ( 5192   1) 12-02-2017 22:23
Quote:
Dus deze game is vele malen beter dan Dragon Quest VIII?

Ongeveer 2,4 keer beter, behalve als je graag bretels draagt, dan mag je er gerust 0,6 bij optellen.
avatar van Snakesonic
Snakesonic ( 997   1) 12-02-2017 23:12
Symphonia was grandioos. Daarna nooit meer gegrepen door de serie. Demo was wel erg slecht. Reviews zijn bijzonder positief, dat had ik niet verwacht.
Misschien toch weer eens proberen bij een pricedrop.
avatar van Gvr1989
Gvr1989 ( 104 ) 12-02-2017 23:29

Helaas wil mijn huidige laptop niet mee werken. Zou deze titel erg graag een kans willen geven.
avatar van Yi-Long
Yi-Long ( 5341   20) 12-02-2017 23:31
Quote:
[..]


Ik begrijp je, maar dit genre komt EXTREEM slecht uit de verf in demo's.


I know, maar ook grafisch vond ik het ondermaats, en de demo was bedoeld om het vechten te kunnen proberen, en dat beviel me eerlijk gezegd ook niet erg. Tel daarbij op een cast die ik ook niet meteen geweldig vond, en vandaar dat ik dan wel eventjes wacht op een wat veiliger prijsje.

Daarnaast nog een backlog, en games die de laatste maanden zijn uitgekomen en die ik iets liever wil spelen (Yakuza Zero bijvoorbeeld), dus ik doe lekker releaxed met nieuwe aankopen. Nu Bloodborne spelen, daarna verder met wat games die ik nog had liggen of al half mee bezig was, en daarna kopen we weer iets nieuws...
avatar van MarkD
MarkD ( 5192   1) 13-02-2017 00:32
Quote:
[..]


I know, maar ook grafisch vond ik het ondermaats, en de demo was bedoeld om het vechten te kunnen proberen, en dat beviel me eerlijk gezegd ook niet erg. Tel daarbij op een cast die ik ook niet meteen geweldig vond, en vandaar dat ik dan wel eventjes wacht op een wat veiliger prijsje.

Daarnaast nog een backlog, en games die de laatste maanden zijn uitgekomen en die ik iets liever wil spelen (Yakuza Zero bijvoorbeeld), dus ik doe lekker releaxed met nieuwe aankopen. Nu Bloodborne spelen, daarna verder met wat games die ik nog had liggen of al half mee bezig was, en daarna kopen we weer iets nieuws...

Ik vond al dat je goeie points had, maar dan vermeld je ook nog even dat je Bloodborne aan het spelen bent. Goed bezig
avatar van Nightshade
Nightshade ( 1267   2) 13-02-2017 01:12
Quote:
I know, maar ook grafisch vond ik het ondermaats, en de demo was bedoeld om het vechten te kunnen proberen, en dat beviel me eerlijk gezegd ook niet erg. Tel daarbij op een cast die ik ook niet meteen geweldig vond, en vandaar dat ik dan wel eventjes wacht op een wat veiliger prijsje.
De game is ook weer een luie port van een PS3-spel. Heb het idee dat er sinds Tales of Symphonia sowieso weinig veranderd is met de Tales Of-reeks. Het is een beetje de Fifa van Bandai Namco geworden.
avatar van Obleon
Obleon ( 3804   34) 13-02-2017 07:08
Quote:
[..]


Appels en peren.

Idd totaal niet hetzelfde genre... Wait a minnnn!!!

Mijn punt was gewoon meer dat dq8 geprezen word en je over deze Tales game zowat niks hoord en dan heeft gameplay en replay een 9. Juist in deze game ziet veel hetzelfde uit met assets en simpele color changes met veel repetitive objectives en gameplay. Na Zesteria en de demo van deze game brand ik daar mn poten niet aan voor de volle mep. Maargoed daar stoorde ik mij aan maar ieder zijn ding I gues.
avatar van Tamara
Tamara ( 755   1) 13-02-2017 08:13
Quote:
[..]


Idd totaal niet hetzelfde genre... Wait a minnnn!!!

Mijn punt was gewoon meer dat dq8 geprezen word en je over deze Tales game zowat niks hoord en dan heeft gameplay en replay een 9. Juist in deze game ziet veel hetzelfde uit met assets en simpele color changes met veel repetitive objectives en gameplay. Na Zesteria en de demo van deze game brand ik daar mn poten niet aan voor de volle mep. Maargoed daar stoorde ik mij aan maar ieder zijn ding I gues.

Volgens mij wijdt de gemiddelde grote website wel een reviewtje aan Berseria... Ik zie de game in elk geval vaak genoeg langskomen.

Wat je daarnaast niet moet vergeten is dat Bandai Namco bijna elk jaar wel een nieuwe Tales-game uitkakt terwijl Dragon Quest-games, ook al zijn het slechts remakes, veel minder frequent verschijnen. Dragon Quest VII was nog niet eerder in Europa uitgebracht en VIII is een remake van een geliefde game voor een zeer populaire handheld. Natuurlijk krijgen die games aandacht.

En ja, appels en peren. Ook al zijn Tales of Berseria en Dragon Quest VIII allebei RPGs uit Japan, de gelijkenissen zijn oppervlakkig. Wie van de snelle, fightinggame-achtige vechtsystemen van de Tales-series houdt, zal zich niet meteen kunnen vinden in de doorgaans zeer traditionele turn-based systemen van Dragon Quest. En terwijl Tales de nadruk legt op de personages (met o.a. honderden skits), gaat het bij Dragon Quest veel meer om het verkennen van een wereld.
avatar van Hunterr
Hunterr ( 2247 ) 13-02-2017 08:31
Quote:
[..]


Idd totaal niet hetzelfde genre... Wait a minnnn!!!

Mijn punt was gewoon meer dat dq8 geprezen word en je over deze Tales game zowat niks hoord en dan heeft gameplay en replay een 9. Juist in deze game ziet veel hetzelfde uit met assets en simpele color changes met veel repetitive objectives en gameplay. Na Zesteria en de demo van deze game brand ik daar mn poten niet aan voor de volle mep. Maargoed daar stoorde ik mij aan maar ieder zijn ding I gues.

Ik zie meer een klein kind stampend op de grond , omdat zen DQ8 een lager cijfer krijgt. Een review is een mening van 1 persoon en geen wet waar je aan moet houden. Grow up.

Beide zijn goeie games. Alleen DQ8 is op de ps2 beter.

Tales of Berseria gebruikt een 6 jaar oude engine ( sterf nou is PS3 ). Maar wel de beste Tales game sinds Vesperia met een goed verhaal en leuk vechtsysteem.



avatar van Yojimbro
Yojimbro ( 16491 ) 13-02-2017 08:59
More like apples and melons
avatar van Forrestfield
Forrestfield ( 2197   1) 13-02-2017 10:38
Quote:
[..]
I know, maar ook grafisch vond ik het ondermaats, en de demo was bedoeld om het vechten te kunnen proberen, en dat beviel me eerlijk gezegd ook niet erg. Tel daarbij op een cast die ik ook niet meteen geweldig vond, en vandaar dat ik dan wel eventjes wacht op een wat veiliger prijsje.

Had dezelfde impressie van de demo. Heb hem toch gehaald en dit is mijn ervaring:

Vechten word beter naarmate je veder komt. Ben er zelf ook niet weg van, maar begon na een uur of 4/5 wel lekker te spelen. Het is geen ToV qua combat, maar het kan er mee door.

Personages zijn tot dusver wel tof, beter dan verwacht, maar nog erg vroeg in het verhaal, dus kan nog alle kanten opgaan.
avatar van Obleon
Obleon ( 3804   34) 13-02-2017 13:17
Quote:
[..]


Ik zie meer een klein kind stampend op de grond , omdat zen DQ8 een lager cijfer krijgt. Een review is een mening van 1 persoon en geen wet waar je aan moet houden. Grow up.


Beide zijn goeie games. Alleen DQ8 is op de ps2 beter.

Tales of Berseria gebruikt een 6 jaar oude engine ( sterf nou is PS3 ). Maar wel de beste Tales game sinds Vesperia met een goed verhaal en leuk vechtsysteem.




Net zoals mijn mening dus?
Daarom zei ik ieder zijn ding. Dat jij meteen degenererend naar mij toe een reactie moet maken van een klein kind, zegt meer over jou dan mij grow up haha zeer toepasselijk als je zo volwassen wil overkomen. Ik gaf een valid point waarom ik dat niet zo vond en viel niemand persoonlijk aan zoals jij wel doet. Maargoed aan de reacties te lezen zijn wel meer mensen het met me eens over die engine en de rest.

En Tamara ja dat klopt ze kakken ook elk jaar een Tales game uit. Ik zou ook liever willen dat ze om de 2 jaar een game uitbrachten.
avatar van Hercule
Hercule ( 6323   4) 13-02-2017 14:29
Er zit over het algemeen twee jaar tussen Tales of games. Tussen Graces en Xillia zat bijv 2 jaar. Tussen Xillia 2 en Zestiria zelfs 3 jaar. De volgende Tales of wordt waarschijnlijk pas in juni aangekondigd wat een ontwikkeltijd van minimaal 1.5 jaar genereert.

Het grappige; Soms zijn er zelfs meerdere Tales titels tegelijkertijd in ontwikkeling zoals tijdens Symphonia 2 en Vesperia. Sommige fans nemen het Vesperia dan ook kwalijk dat het budget heeft gestolen van Symphonia 2 en de Wii versie van Graces.
avatar van Hunterr
Hunterr ( 2247 ) 13-02-2017 14:49
Quote:
[..]


Net zoals mijn mening dus?
Daarom zei ik ieder zijn ding. Dat jij meteen degenererend naar mij toe een reactie moet maken van een klein kind, zegt meer over jou dan mij grow up haha zeer toepasselijk als je zo volwassen wil overkomen. Ik gaf een valid point waarom ik dat niet zo vond en viel niemand persoonlijk aan zoals jij wel doet. Maargoed aan de reacties te lezen zijn wel meer mensen het met me eens over die engine en de rest.

En Tamara ja dat klopt ze kakken ook elk jaar een Tales game uit. Ik zou ook liever willen dat ze om de 2 jaar een game uitbrachten.

Aan je reactie op Tamara zegt genoeg. Tamara weet waar ze het over heeft en geeft een duidelijk mening en Yi-Long ook. Vergeleken met iemand die zomaar blaat en dat kan je zien aan de details wat iemand geeft.

Het gaat er mij om van hoe je het brengt en voegt het iets toe. DQ8 erbij halen , omdat het een lager cijfer heeft en dan deze game gaat lopen bashen met het zeggen color changes ,repetitive objectives ( is gras opeens paars en welke objective ? ) of minpunten van andere kopieren zonder gespeeld te hadden is gewoon triest. Goed dat je mening geeft , maar onderbouw het op zen minst. Dat doe je helaas niet. Ja kopieren wat je van andere mensen hoort. Nog bedankt dat je me Engine opmerking gebruikt .

Moraal van het verhaal : 2 goed geschreven reviews met goed onderbouwde meningen en geeft mensen een beter inzicht in een spel.
avatar van Tamara
Tamara ( 755   1) 13-02-2017 14:52
Quote:
Er zit over het algemeen twee jaar tussen Tales of games. Tussen Graces en Xillia zat bijv 2 jaar. Tussen Xillia 2 en Zestiria zelfs 3 jaar. De volgende Tales of wordt waarschijnlijk pas in juni aangekondigd wat een ontwikkeltijd van minimaal 1.5 jaar genereert.

Het grappige; Soms zijn er zelfs meerdere Tales titels tegelijkertijd in ontwikkeling zoals tijdens Symphonia 2 en Vesperia. Sommige fans nemen het Vesperia dan ook kwalijk dat het budget heeft gestolen van Symphonia 2 en de Wii versie van Graces.

In Japan, ja, maar in Europa hebben we sinds Abyss 3DS bijna elk jaar één of meer Tales-games gehad. (En ja, ik reken Abyss en Symphonia mee, omdat dit wel degelijk nieuwe games waren voor veel spelers.)

Abyss - november 2011
Graces f - augustus 2012
Xillia - augustus 2013
Symphonia Chronicles - februari 2014
Xillia 2 - augustus 2014
Hearts r - november 2014
Zestiria - oktober 2015
Berseria - februari 2017

En ondanks dat we nu ongeveer gelijk oplopen qua hoofdserietitels, komt er in Japan nog veel meer uit. Allerlei crossovergames, eindeloos veel merchandise etc. Hoe je het ook bekijkt, Bandai Namco heeft een beetje last van diarree.

Dat van de twee teams is trouwens verleden tijd. Voorheen had je inderdaad Team Destiny en Team Symphonia, maar tegenwoordig is het één team. En tja, de ontwikkeling van games overlapt altijd wel een beetje. Niet elk deel van het team is namelijk in elke fase even druk, dus wanneer een game bijna af is wordt er al weer hard gewerkt aan het concept voor de volgende.
avatar van Hunterr
Hunterr ( 2247 ) 13-02-2017 15:02
Quote:
[..]


In Japan, ja, maar in Europa hebben we sinds Abyss 3DS bijna elk jaar één of meer Tales-games gehad. (En ja, ik reken Abyss en Symphonia mee, omdat dit wel degelijk nieuwe games waren voor veel spelers.)

Abyss - november 2011
Graces f - augustus 2012
Xillia - augustus 2013
Symphonia Chronicles - februari 2014
Xillia 2 - augustus 2014
Hearts r - november 2014
Zestiria - oktober 2015
Berseria - februari 2017

En ondanks dat we nu ongeveer gelijk oplopen qua hoofdserietitels, komt er in Japan nog veel meer uit. Allerlei crossovergames, eindeloos veel merchandise etc. Hoe je het ook bekijkt, Bandai Namco heeft een beetje last van diarree.

De vertaling van de games loopt nogal achter Tamara en na Graces F zijn ze pas begonnen weer met het vertalen van de Tales games voor het westen. Tussen de JP en EU release van Graces , Xillia 1 en 2 zat 2 jaar. Tales of hearts r ook bijna 2 jaar. Nu met Berseria maar 6 maanden. Inhaalslag heeft wel ze nadelen en helpt ook niet dat ze nog steeds voor de PS3 uitbrengen .

Gelukkig hebben ze na het vreselijke Zesteria Hideo Baba naar de achtergrond geschopt.
avatar van Tamara
Tamara ( 755   1) 13-02-2017 15:20
Quote:
[..]


De vertaling van de games loopt nogal achter Tamara en na Graces F zijn ze pas begonnen weer met het vertalen van de Tales games voor het westen. Tussen de JP en EU release van Graces , Xillia 1 en 2 zat 2 jaar. Tales of hearts r ook bijna 2 jaar. Nu met Berseria maar 6 maanden. Inhaalslag heeft wel ze nadelen en helpt ook niet dat ze nog steeds voor de PS3 uitbrengen .

Gelukkig hebben ze na het vreselijke Zesteria Hideo Baba naar de achtergrond geschopt.

Geloof me, ik ben me er volledig van bewust dat we een tijdlang hebben achtergelopen (dat zei ik toch ook in mijn vorige post?), maar vergeet niet welke invloed dit had op westerse spelers en pers. Hoe je het ook bekijkt, dat zijn 1-3 games uit dezelfde serie per jaar. Dat is veel! Alleen fanatieke spelers houden zoiets bij en het heeft ook invloed op hoe de pers naar de serie kijkt.

Een van de redenen dat Symphonia hier zo geliefd is, is dat het de kans had echt impact te maken. Het was voor Europa de eerste game uit de serie en bovendien was er niet veel concurrentie op de GameCube. Die game had alle kans om te schitteren en wordt daarom nu nog herinnerd, ondanks dat het in veel opzichten gewoon voortborduurde op Phantasia en Eternia.

Het gevolg daarvan was dat bijvoorbeeld Graces nog meerdere keren is gepreviewd in [N]gamer, ondanks dat er geen Europese releasedatum in zicht was. Ook bij Abyss hadden mensen nog zoiets van 'wauw, een Tales-game!' (Heb 'm nog uitgebreid gepreviewd. 't Was hilarisch, want het was al bekend dat het een port van de US-editie zou zijn en dus wist ik al voor 99% wat ik kon verwachten.)

En dan krijg je zo'n stortvloed. Dan is de vraag al snel: "Moeten we die games nog previewen?" De serie is namelijk niet populair genoeg om constant pagina's/freelancebudget aan te besteden. En vervolgens komt de vraag: "Moet de review nog wel een spread zijn? Is een pagina niet beter? Of een halfje? Het is maar een nieuwe Tales-game."

Natuurlijk is het fijn om als fan zo snel mogelijk toegang te krijgen tot alle games, maar vanuit een meer zakelijk perspectief is Bandai Namco's zet niet ontzettend handig geweest. Als fan ben ze dankbaar (en Hideo Baba trouwens ook, zeg wat je wilt, maar hij heeft veel energie gestoken in het promoten van de serie in Europa), maar als recensent kan ik het ook van een andere kant bekijken.

Oh, en wat betreft de PS3, dat heeft een goede reden. Japan is nog altijd de primaire markt voor de serie en daar is men niet massaal overgestapt naar deze generatie consoles. Veel mensen zijn tevreden met de PS3. Dat is iets waar ontwikkelaars zoals Bandai Namco, Gust etc rekening mee houden.
avatar van CageFighter
CageFighter ( 1497   12) 13-02-2017 15:52
Mooi om hier de liefde voor Symphonia terug te lezen. Mijn eerste kennismaking met "Tales of" en direct in mijn top 3 beste games aller tijden terecht gekomen. Weergaloos verhaal en plottwists (het moment waarop Tethe'alla zich openbaart, aw the memories), voor die tijd geweldige graphics, likeable characters, verslavende battles en een erg sterke game+ mode.

Ik heb wel gemerkt dat ik daarna telkens enthousiast werd over een 'nieuwe' Tales, maar uiteindelijk heeft geen enkele andere game Symphonia kunnen benaderen voor mij.
avatar van Nonexistinghero
Nonexistinghero ( 481   1) 14-02-2017 13:00
Quote:
Er zit over het algemeen twee jaar tussen Tales of games. Tussen Graces en Xillia zat bijv 2 jaar. Tussen Xillia 2 en Zestiria zelfs 3 jaar. De volgende Tales of wordt waarschijnlijk pas in juni aangekondigd wat een ontwikkeltijd van minimaal 1.5 jaar genereert.

Het grappige; Soms zijn er zelfs meerdere Tales titels tegelijkertijd in ontwikkeling zoals tijdens Symphonia 2 en Vesperia. Sommige fans nemen het Vesperia dan ook kwalijk dat het budget heeft gestolen van Symphonia 2 en de Wii versie van Graces.

Ik vind dat ze de juiste keus hebben gemaakt. Symphonia 2 heeft een erg slechte plot met erg slechte personages, geen hoeveelheid geld had dat beter kunnen maken. Graces heeft goede gameplay, maar het verhaal is ook niet al te best. Vesperia heeft een ijzersterke cast van personages, een goed verhaal en goede gameplay. De PS3 versie (alleen in Japan) heeft dan wel wat verbeteringen en extras, maar zelfs de Xbox 360 versie is naar mijn mening de beste game in de serie.
avatar van Tamara
Tamara ( 755   1) 14-02-2017 16:20
Quote:
Vesperia heeft een ijzersterke cast van personages, een goed verhaal en goede gameplay. De PS3 versie (alleen in Japan) heeft dan wel wat verbeteringen en extras, maar zelfs de Xbox 360 versie is naar mijn mening de beste game in de serie.

Ik durf te zeggen dat de Xbox 360-versie sowieso de beste versie is

Ik heb veel van de grote toevoegingen aan Vesperia PS3 altijd overbodig gevonden. Zes personages is een goed aantal. Het geeft alle personages de kans om met alle andere personages om te gaan, iets wat met een grotere cast (zoals in Symphonia) moeilijker gaat. Bovendien botst de toevoeging van Flynn met de dynamiek tussen hem en Yuri. Het hele idee was dat terwijl Yuri in de schaduwen z'n ding deed (de eindbaas een optater verkopen), Flynn in de spotlight zou stappen als leider. Dát is de samenwerking die de sterke punten en de contrasterende persoonlijkheden van de twee erkent, iets wat ze tegen het einde van de game aan ook beseffen. En dat komt veel minder goed over als je Flynn uit zijn rol trekt en met Yuri mee laat banjeren.

(Mijn persoonlijke favoriet is overigens Abyss. De grote groei die Luke doormaakt is ongebruikelijk voor een RPG, Jade was hilarisch en ik vond het idee dat de mensheid geobsedeerd was met een geschiedenis die in steen geschreven zou zijn interessant, omdat het vraagt tekens zet bij het concept van vrije wil. Vesperia is daarentegen een extra Tales-achtige Tales-game op z'n best.)
avatar van Learned2Believe
Learned2Believe ( 112 ) 18-02-2017 16:17
Is daar ook een PS3 versie of word men gepushed om een PS4 aan te schaffen? Ik weet dat in Japan een PS3 versie uitkomt omdat die console nog steeds word gewaardeerd daar.
avatar van Arabyus
Arabyus ( 7270   2) 18-02-2017 19:48
Rol: Forum Moderator
Er is geen PS3 versie. Maar "gepushed" worden om een PS4 te kopen is natuurlijk onzin. We zitten al een aantal jaar in de PS4 generatie.