De subtitel The Girl Who Steals Time geeft eigenlijk al weg waar het hoofdverhaal om draait, namelijk iets met tijd. Je begint als avonturier op een schip waarop een fossiel van een draak wordt vervoerd. Tijdens deze reis ontdek je een nieuw eiland, voordat je aankomt word je aangevallen door een kwaadaardige draak. Deze probeert het schip te vernietigen. Het drakenfossiel op het schip komt mysterieus tot leven en beschermt je door je op te pakken en door een soort van energieveld te vliegen. Hierdoor eindig je 1000 jaar in het verleden op een eiland waarop allerlei mensen leven. Deze introductie leidt tot een standaardverhaal waarin jij de wereld moet redden van het kwaad. Dit verhaal speelt zich af op drie verschillende locaties: op een eiland in het verleden, hetzelfde eiland in het heden en in een grote open wereld genaamd Ginormosia. Het luchtige verhaal is echter voldoende onderhoudend en neemt zichzelf niet al te serieus. Om hiervan een voorbeeld te geven: er is een scène waarbij je in een grot bent en er iemand tegen je zegt ”Oh op dit moment verschijnt er in de meeste RPG’s een groot monster.” Je raadt het natuurlijk al; dat monster verschijnt daadwerkelijk. Ik kan dit soort humor in videospellen wel waarderen. Het enige minpuntje aan het verhaal vind ik dat er heel weinig tekst is ingesproken. Alleen losse woorden of kreten zijn ingesproken tijdens de dialogen, wat ik zeker een gemis vind.
Nadat je op de draak 1000 jaar in het verleden bent getransporteerd word je aan het werk gezet door de lokale bevolking. Hier maakt voor spelers bekend met Fantasy Life het Levens-systeem zijn herintrede. Je kunt een leven of eigenlijk beroep kiezen en dan daarin beter worden. In totaal zijn er 14 verschillende beroepen beschikbaar welke je grofweg kunt indelen in 3 verschillende categorieën. Beroepen georiënteerd op vechten zoals de huurling en de tovenaar, beroepen gericht op het verzamelen van grondstoffen zoals de houthakker of de visser en professies die van de verzamelde grondstoffen producten maken zoals de smid en de meubelmaker.
De vechtende beroepen werken allemaal redelijk vergelijkbaar. Er is een normale aanval, een wat tragere en zwaardere aanval en een superaanval. Als tovenaar heb je met spreuken de beschikking over aanvallen die vijanden in brand kunnen zetten of kunnen vergiftigen, waardoor ze langere tijd extra schade krijgen. Dit simpele systeem werkt gewoon goed en is niet overmatig complex. Het is tevens niet zo simpel dat het gaat vervelen. De afwisseling tussen de beroepen zorgt ervoor dat het vechten fris blijft aanvoelen. Je kunt jezelf uiteraard meer uitdaging geven door het gevecht aan te gaan met veel sterkere vijanden.
Een ander beroep zoals een houthakker werkt anders. Als je rondom een boom loopt met een bijl kun je een lichte of zware aanval doen om de boom om te hakken. Je doet meer schade als je de zogenaamde “sweet spot” vindt en op deze plek gaat hakken. Andere vergelijkbare beroepen zoals de visser en mijnwerker werken op dezelfde manier. Nu denk je misschien dat dit repetitief aan zou kunnen voelen, maar zo heb ik het totaal niet ervaren door de grote variatie in de beroepen. Je bent even kort aan het vissen, dan weer aan het vechten om vervolgens van alles met de verkregen grondstoffen te gaan maken. Dat maken van producten gaat natuurlijk met de overige beroepen zoals de smid en de naaister. Ieder beroep dat iets maakt heeft een vergelijkbare minigame waarin je een recept moet volgen om het product te maken. De minigames bestaan altijd uit drie onderdelen en de volgorde waarin je het uitvoert bepaalt het recept. Door de minigame zo snel en goed mogelijk uit te voeren krijg je een beter product. Uiteraard blijf je met lege handen achter als je het verprutst.
Uiteraard stijg je in level naarmate je een beroep meer uitvoert, hierdoor krijg je vaardigheidspunten die je kunt uitgeven in de specifieke skill tree. Door het uitgeven van die vaardigheidspunten ontgrendel je nieuwe aanvallen en word je sterker. Tevens heeft ieder beroep allerlei missies die je kunt voltooien waarna je in rank kunt stijgen door te gaan spreken met de meester van jouw vakgebied. Door te stijgen in rank krijg je nieuwe missies om te voltooien en uiteraard word je ook sterker. Als ik heel kritisch ben moet ik zeggen dat de minigames, skill trees en missies van sommige beroepen wel heel erg op elkaar lijken. Hier had de ontwikkelaar meer variatie in kunnen stoppen, maar aan de andere kant heb ik mij daar tijdens het spelen nooit aan geërgerd. Dit komt door de constante beloning(en) die je krijgt met alles wat je doet en de grote variatie die aanwezig is in wat je allemaal kunt. Je wordt door al die missies ook aangemoedigd om de wereld te verkennen op zoek naar de grondstoffen die je voor de missies goed kunt gebruiken om nieuwe wapens, kleding en voorwerpen te maken, zodat je weer sterker wordt en dus weer verder Ginormosia kunt verkennen.
Dat is lang niet alles wat Fantasy Life i te bieden heeft. Naast dus de grote open wereld Ginormosia met alle geheimen en grondstoffen om te vinden krijg je in het heden een eiland om weer op te bouwen. Hier kun je huizen op bouwen en zelf losgaan met het maken van bijvoorbeeld bergen en watertjes. De huizen kun je uiteraard inrichten met jouw zelfgemaakte meubels. In die huisjes kun je zogenaamde buddies laten wonen. Dit zijn niet alleen bewoners, maar tevens helpertjes. Ze helpen bij het vechten of het maken van producten, afhankelijk van wat voor beroep ze hebben gekozen. Superhandig dus, waar je aan bewoners in bijvoorbeeld Animal Crossing praktisch weinig hebt. Uiteraard vertoont dit veel gelijkenissen met Animal Crossing, maar dit is in Fantasy Life i één onderdeel van het spel is en niet het grootste onderdeel. Ik kan mijzelf alleen al hierin uren verliezen met het vormgeven van het eiland en de huisjes.
Fantasy Life i heeft ongeveer dezelfde grafische stijl als het spel van 10 jaar geleden op de Nintendo 3DS. Uiteraard ziet het er nu stukken beter uit op de huidige consoles. Ik heb dit deel op de PlayStation 5 en de Nintendo Switch 2 kunnen spelen. Door middel van cross-save kun je makkelijk switchen tussen beide platformen, al heb je uiteraard wel het spel nodig op de platformen. Op beide systemen zul je geen last hebben van technische mankementen en speelt Fantasy Life i als een zonnetje. Verschillen op grafisch gebied zijn mij niet opgevallen. Mijn persoonlijke voorkeur gaat wel uit naar de Nintendo Switch 2-versie van het spel, omdat het spel goed tot zijn recht komt op een kleiner scherm en het makkelijk is om even onderweg te spelen. Hier leent de Nintendo Switch 2 zich beter voor. Uiteraard zou je ongeveer dezelfde ervaring kunnen hebben met een PlayStation Portal en de PlayStation 5.
Conclusie
Fantasy Life i: The Girl Who Steals Time is uiteindelijk geen revolutionair nieuw deel voor deze serie. Het is meer een evolutie van het vorige deel en daar is helemaal niets mis mee. De grootste vernieuwing is het Animal Crossing-achtige eiland wat je helemaal zelf kunt (ver)bouwen. Verder werkt het spel erg goed door de afwisseling met de verschillende “Levens”, bijbehorende missies, interessante wereld en onderhoudend verhaal. Hierdoor kun je uren speelplezier halen uit Fantasy Life I: The Girl Who Steals Time. Hiermee is het echt een aanrader als je op zoek bent naar een zogenaamde cozy game.
9.9
9324 
192)
18-06-2025 18:37
