Tijdens het avontuur zul je afwisselend met Jack en Shadow spelen. En deze twee personages gaan op twee sterk verschillende manieren te werk. De gedeeltes waar je met Shadow speelt zijn vaak meer gericht op stealth en het vinden van een specifiek voorwerp. De hond kan sluipen, waardoor tegenstanders als het ware oplichten in het blauw. Wordt er een geluid gehoord, dan verandert de tegenstanders in een gele kleur. Op het moment dat de hond betrapt of gezien wordt zijn de tegenstanders alert en lichten ze rood op.
De tegenstanders zijn van hun locatie weg te lokken door Shadow te laten blaffen. Als hij aan het sluipen is, dan heb je ook de mogelijkheid om een lichte grom te laten horen. Op die manier trek je niet meteen meerdere tegenstanders aan. In de praktijk komen de gedeeltes van Shadow simpelweg neer op het stelselmatig uitschakelen van tegenstanders, deze wegslepen naar een afgelegen hoekje en hiermee doorgaan tot je de laatste tegenstander doodt en het benodigde voorwerp verkrijgt.
De stukken dat je met Jack speelt komen neer op het neerschieten van je tegenstanders of de up-close-and-personal-aanpak. Door op het juiste moment op X te drukken kun je tegenstanders namelijk hun wapens afpakken die tegen hen gebruiken. Door een lichte vertraging van de tijd is het mogelijk om vervolgens meteen een headshot te maken.
Daarnaast zijn er ook verschillende technieken die je in een vuistgevecht kunt gebruiken. Zo kun je met een goede timing een counter uitvoeren met het vierkantje, kun je aanvallen ontwijken én als je een tegenstander genoeg hebt geraakt krijg je de mogelijkheid een takedown uit te voeren. Deze takedowns maken het spel lekker bruut. Nu is er in deze game sowieso al geen tekort aan bloed en geweld, maar de takedowns zorgen voor een compleet over-the-top spektakel. Knieën die kapot getrapt worden, nekken gebroken, een paar kogels door een tegenstander jagen na een flinke afstraffing…de game heeft het allemaal. Door het in slowmotion te tonen, en een flinke hoeveelheid bloed toe te voegen wordt het een bijna komisch spektakel.
Dead to Rights: Retribution heeft helaas ook wat nadelen. Zeker als je het spel op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt kan het spel ongelooflijk vals spelen. Cover die geen bescherming biedt bijvoorbeeld. Elke kogel die tegenstanders schieten is ook een treffer. En met het oog op een minder snelle healthregeneration kan het voorkomen dat je sommige stukken echt tientallen keren moet herspelen. Dat haalt wel veel plezier uit de ervaring.
Er traden bij onze testversie ook af en toe wat vertragingen bij cutscenes op. Zo liep het geluid en de animatie in het eerste level niet helemaal gelijk. Kleine minpunten, maar het haalt je wel uit de zogenaamde flow van een game. Dead to Rights: Retribution is een enorme verbetering van het belabberde tweede deel in de serie. Dat neemt alleen niet weg dat Retribution qua gameplay wel behoorlijk verouderd aanvoelt. Het coversysteem registreert ook niet altijd even goed als je ergens wilt verschuilen. Door de sprintknop en de coverknop te combineren (X) levert dit soms ook irritante situaties op. In een game als Gears of War werkt dat in principe hetzelfde, maar bij Dead to Rights is duidelijk te merken dat wat extra tijd om deze aanpak te perfectioneren de game een stuk minder frustrerend had kunnen maken.
Een ander minpunt is dat de game geen andere modi heeft naast de Storymode. Er is geen multiplayer aanwezig, hoewel er meerdere DLC te vinden is die wat extra mogelijkheden bieden. Zo is er een Noir-modus waarbij de hele wereld in zwart-wit wordt getoond en alleen het bloed mooi oplicht. Maar ook skins voor zowel Shadow als Jack. Leuke extra’s die de levensduur van de game enigszins verbeteren.
De game bevat in totaal tien chapters die uit meerdere kleine levels bestaan. Elk chapter bevat een vijftal badges die gekoppeld zijn aan te behalen trophies en achievements. De tien chapters die de game beslaat zijn redelijk qua grootte en op de hoogste moeilijkheidsgraad kun je zeker tien uren bezig zijn om de game uit te spelen. Voeg daar nog alle trophies en achievements aan toe en je komt op een totale speelduur van 15 uurtjes aan gameplay.
Conclusie
Dead to Rights: Retribution is een terugkeer naar de potentie van de serie. Na het belabberde tweede deel in de reeks is dit keer op de resetknop gedrukt en beginnen we weer met een frisse start. Het ontbreken van een multiplayer beperkt de totale speelduur van de game, maar de verborgen badges en DLC krikken dat totale aantal uren weer een beetje op. Dead to Rights: Retribution is geen topper te noemen. Maar het spelen met Shadow, de brute takedowns en het redelijke verhaal zorgen ervoor dat de ervaring toch best leuk is. Voor zolang de game duurt natuurlijk.
Oordeel Dead to Rights: Retribution (PS3)
- Graphics
75 - Gameplay 70
- Originality
65 - Sound 75
- Replay 60
- Eindcijfer 69
3488 
14)
24-04-2010 14:33
