In mijn tienerjaren heb ik een forse collectie aan stripboeken opgebouwd. Het liefst kocht ik grote stapels oudere Amerikaanse Marvel comics, in de hoop iets leuks tegen te komen. Op deze manier maakte ik kennis met X-men 2099, de Silver Surfer & Deadpool. Zo nu en dan zat er ook een strip tussen van Captain America. Hier was ik nooit zo blij mee, al kon ik nooit helemaal verklaren waarom. Waarschijnlijk zal het vooral de achtergrond zijn geweest; een Amerikaanse PR machine die vol met doping wordt geschoten om de oorlog te winnen… het lijkt Floyd Landis wel. Nee, de Captain bleef meestal ongelezen in een doos liggen en ik was hem al bijna vergeten. Bijna.
Film – Filmgame - ?
Recentelijk werd ik in de bioscoop geconfronteerd met een trailer van Captain America. De trailer zag er helemaal niet zo slecht uit: de ruwe kant van de brave kapitein en het net zo rauwe uiterlijk plus de sfeer wekten toch mijn interesse. Een paar dagen later lag er plots, op een regenachtige zomerdag, een pakketje in de bus met Captain America: Super Soldier. Heette de film niet Captain America: First Avenger? Was ik al gelijk gestuit op de grootste PR blunder van het jaar? Gelukkig zit de vork iets anders in de steel. Captain America: Super Soldier (CASS) is een game losjes gebaseerd op de film. Je kunt dus hetzelfde rauwe uiterlijk verwachten en de acteurs uit de film hebben braaf hun stem verleend aan dit product. Daarentegen zijn zowel het verhaal als beelden uit de film niet terug te vinden.. Waarschijnlijk heeft SEGA geleerd van de eerste twee Avenger games (Iron Man & Thor) en is dit een poging om het label filmgame te ontlopen. Nou SEGA, daar trap ik dus niet in. Bij deze dus; CASS is gewoon een filmgame. Maar wel een hele degelijke.
The Dark Captain
Na een tutorial dat geen naam mag hebben, komt het spel lekker op gang. El Capitan springt uit een vliegtuig en valt in een ruimte vol met Hydra tuig. Ondanks de WOII-setting zijn er geen nazi’s te vinden, maar Hydras. Een ruimte met tuig dus, alwaar je nog wat laatste tips krijgt alvorens je kunt beginnen met rammen. Voor dat rammen is een enkele knop beschikbaar gesteld. Hiermee voer je stoten uit met je vuisten en schild. Je hoeft geen lastige combo’s te onthouden, het vechten in deze game gaat meer om timing, positie en reactie. Dit systeem kent iedere comic-minnende gamer natuurlijk al uit Batman: Arkham Asylum. CASS met BAA vergelijken is misschien wat teveel eer voor eerstgenoemde, maar CASS heeft wel degelijk een heel prettig combat systeem voor een simpele beat ‘m up en laten we eerlijk wezen: je koopt een beat ‘m up niet voor de diepe RPG elementen of het briljante verhaal.
Shields up!
De Kapitein Amerika in CASS heeft meer weg van de NES/SNES klassieker “Captain America and the Avengers” dan met de captain die we zijn gaan kennen in Marvel vs Capcom. Helaas dus geen spectaculaire 52 hit combo’s, maar veelal stompen en gooien met je blinkende schild. Gelukkig zit de karakteristieke “shield bash” wel in CASS, weliswaar als één van de te ontgrendelen speciale aanvallen. Deze aanvallen zijn te kopen met te verzamelen punten welke te verdienen zijn door gevechtsgerelateerde situaties en acrobatische toeren met een goede timing te doorlopen of door het vinden van dossiers. Heb je eenmaal een nieuwe aanval verdiend, dan voer je deze uit met een enkele knop of soms een combinatie van twee knoppen. Deze sterke aanvallen vereisen, net zoals de specialere aanvallen, een volle “heldenmoed” meter, welke zichzelf langzaam vult gedurende gevechten. De meeste aanvallen van deze aard zullen je tegenstanders in één keer verslaan en zien er ruw en spectaculair uit. Leuker is het om een tegenstander te “weaponizen”. Hiervoor moet je als Captain je tegenstander versuffen, zodat je hem in gijzeling kunt nemen en zijn wapens op je vijanden afvuren. Het is leuk en blijft simpel en snel uit te voeren, maar tegelijkertijd houdt dit ook in dat het nooit dieper gaat dan een potje button-bashen en niet moeilijk onder de knie te krijgen is. Hierdoor kreeg ik nooit een gevoel van voldoening, zelfs niet nadat ik de meest spectaculaire acties had laten zien. Ik bleef het idee houden dat zowel de computer als ik samen de Captain bestuurden.
Captain Paashaas
Ik kom ook nog even terug op het vinden van dossiers. Er is namelijk veel te verzamelen in CASS. Alle objecten die je vindt leveren punten op, maar sommige ook extras, uiteenlopend van artwork tot trophies. Het is alleen wel van de zotte wat je allemaal mee dient te sleuren uit een level. Dat de Duitsers de oorlog verloren zal grotendeels hebben gelegen aan het feit dat geheime dossiers overal liggen: in een cel, in een schuur, op de weg, achter een beeld, etc. Je kunt in CASS geen 30 seconden lopen of je vindt een geheim document. Maar daar houdt het allemaal nog niet mee op, er wordt ook verwacht dat je kunstige eieren zoekt alsof het Pasen is, biermokken (blijft wel Duitsland…) meesjouwt, bouwtekeningen opraapt, etc. Daarnaast wordt je ook nog “gemotiveerd” beelden te slopen en objecten op te blazen: op den duur werd ik deze geforceerde gameplay-elementen meer dan beu en zou ik willen dat die Duitsers hun kasteel eens zouden opruimen. Ook zou ik graag zien dat SEGA eens lering trok uit eerdere spellen en zich richtte op een kort en krachtig spel, in plaats van een spel vol te proppen met “ verborgen schatten” als dossiers en paaseieren. Ik ging voor een beat ‘em up, niet Sil de Strandjutter.
Tijd en geld waard?
CASS is verre van briljant te noemen en leunt teveel op het beeld van de Captain uit het filmuniversum (en dus te weinig op de comic erfenis) om als een volledig eigen product gerekend te worden. Wat je wel krijgt is een zeer vermakelijke, zij het wat langdradige, beat ‘m up in de stijl van SEGA’s Streets of Rage, maar dan in een rauw jasje met een mooi blinkend schild. De film duurt zo’n twee uur, de game minimaal een uur of zes. Ik was alleen tegen het einde mijn concentratie wel een beetje kwijt, dus het had van mij wat korter gemogen.
Wel nog een speciale vermelding voor het geluid, dat ongetwijfeld uit de film is geleend, maar de matige grafische presentatie regelmatig doet verbleken. Als je van de comics houdt, de eerdere Captain America (net als ik) met kromme tenen hebt uitgekeken en je dit spel voor een mooi prijsje kunt meepikken, zul je je zeker vermaken met één van de betere filmgames van de laatste tijd.
Conclusie
CASS is meer geworden dan een simplistische filmgame en overstijgt hiermee het gebruikelijke niveau. Toch haalt het weer net niet het niveau van bijvoorbeeld Spider-man: Shattered Dimensions. Dit komt simpelweg omdat het spel sneller is gemaakt en er minder tijd in is gestoken. Ook ben ik van mening dat waneer je een game baseert op een 60 jaar oud icoon als Captain America, het niet voldoende is om je te beroepen op de stijl van een inferieur medium als een film van twee uur, in plaats van een 60 jaar lopende stripserie. Captain America verdient meer dan dit, maar krijgt voor deze vermakelijke beat ‘m up toch een voldoende. Daarmee is de Captain als eerste Avenger afgestudeerd deze zomer en mag hij zich van mij met recht de First Avenger, uh, Super Soldier noemen.
Oordeel Captain America: Super Soldier (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay
60 - Originality 60
- Sound 80
- Replay 60
- Eindcijfer 65
7063 
6)
27-07-2011 18:05
Heeft mij wel blij verrast maar ik wacht toch even op de 15 euro of lager prijs helaas. Iron Man 1 en 2 / Thor heb ik ook nog niet gespeeld gezien de slechte reviews. Deze dan tegen die tijd maar een keer proberen.
