layton's mystery journey: katrielle en het miljonairscomplot

Review Layton's Mystery Journey: Katrielle en het Miljonairscomplot - Deluxe Edition (Switch)

Al jaren hebben we genoten van de Layton-games.. Na zes games met professor Hershel Layton in de hoofdrol is het tijd voor zijn dochter om het stokje over te nemen. Speciaal voor de gelegenheid van Katriëlles debuut op de Switch heeft ze een dagboek bijgehouden van haar avonturen. En wij mogen die publiceren. Het geeft je een exclusief inkijkje in haar belevenissen op de Switch.

Dag 1: een nieuw begin
Lief dagboek, vandaag is het eindelijk zover! Ik begin mijn eigen detectivebureau, net als mijn vader. Vannacht heb ik weer over hem gedroomd, maar dat kan mijn humeur niet drukken. Vandaag heb ik namelijk meteen al mijn eerste zaak, onhandig hulpje Ernest en mascottehond Sherl, opgedaan. Hoewel ik nog geen reputatie heb opgebouwd als detective, was mijn achternaam genoeg voor de hoofdinspecteur van Scotland Yard om mijn hulp te vragen voor een wel heel prestigieuze zaak: het verdwijnen van één van de wijzers van de Big Ben.

Zaken los je op door aanwijzingen te verzamelen en op de goede plek te leggen. Op de plaats van het misdrijf heb ik niets kunnen ontdekken. Gelukkig gingen we, nadat ik zeven gerechten bij de Italiaan naar binnen heb gewerkt, nog een lekker taartje eten. Sherl kon niet geloven dat ik zoveel kon eten. Ik snap het eigenlijk ook niet. Maar goed, na een reeks totaal onsamenhangende aanwijzingen, had ik de zaak opeens uitgedokterd. Ik hoefde er eigenlijk niets anders voor te doen dan een aantal figuurtjes op een rij te leggen. Alleen een Layton is zo scherp van geest. Bedankt voor uw genen, vader.

Dag 3: mooier en uitgebreider
Lief dagboek, de afgelopen dagen bekruipt me een gevoel van déjà vu. Het lijkt of ik alles al eens heb beleefd. Alleen lijkt het nu scherper en helderder. Alsof de wereld mooier is en zich op een groter scherm afspeelt. Daarnaast beweeg ik me erg gemakkelijk voort. Navigeren, puzzels oplossen en muntjes vinden op de geijkte plekken; alles gaat moeiteloos. Ik vind het ook fijn om nog eens terug te gaan naar mijn eerste zaak en te kijken of ik puzzels kan vinden die ik eerder heb gemist. Op elke locatie kan ik zien hoeveel er nog te vinden zijn. Ideaal!

Hulphond Sherl heeft altijd een cynische opmerking klaar om de zaak verder te helpen.
Dag 4: geen puzzels zoals vader ze had
Lief dagboek, vandaag weer een zaak opgelost. Wat een vreemde mensen hier in London. Iedereen doet dingen die niet door de beugel kunnen, maar met een goede intentie. Ik vraag me af of mijn volgende zaken net zo gaan uitpakken. Ik vind dat er soms wel erg veel gepraat wordt voor ik weer eens een puzzel mag oplossen. Het valt me wel op dat de puzzels beter worden. Begonnen ze vaak als trucjes die ik moest doorzien, nu worden ze steeds beter uitgewerkt. Toch blijven ze vrij simpel en vraag ik me af of vader de puzzels net zo zou waarderen…

Dag 7: snel vervelende afleiding
Mijn bureau is nu een week open. Ik merk dat de verveling begint toe te slaan. Iedere zaak verloopt tot nu toe hetzelfde, ik kan mijn eetlust niet bedwingen, Sherl blijft cynische opmerkingen maken en Ernest heeft vast niets te doen, want die grijpt iedere mogelijkheid aan om me mee uit te vragen. Ik heb me beziggehouden met het bureau opnieuw inrichten, wat eigenlijk neerkwam op nieuwe kleurtjes uitzoeken. Ik heb geprobeerd te koken door precies de juiste gerechten voor iemand uit te kiezen, maar de juiste combinatie vinden was wel heel vervelend. Verder heb ik me heel erg vaak omgekleed en wat puzzels gedaan die ik via mijn internetverbinding binnenkreeg. Die waren alleen wel héél erg makkelijk.

Katriëlle beweegt zich voort via mooi uitgewerkte kaarten van de omgeving.
Dag 16: missende samenhang
Lief dagboek, wat is er een hoop gebeurd. De afgelopen dagen zijn we beschuldigd van verschrikkelijke zaken, die helemaal niet waar zijn. Gelukkig was iedereen weer heel aardig toen het was opgelost. Net of er helemaal niets was gebeurd. Dat is elke keer zo wanneer er een nieuwe zaak begint. Ik mis daardoor een soort lijn in het verhaal. En iedere keer duurt het weer erg lang voor alles op gang komt. Ik merk dat ik conversaties het liefst over zou slaan. Mijn vaders belevenissen klonken altijd veel spannender van de vele verhalen die hij me heeft verteld. Ik hoop dat dat soort avonturen ooit ook voor mij zijn weggelegd.

De animatiescenes zien er erg mooi uit. Heb je de game uitgespeeld? Dan is er een animatieserie die het verhaal verder vertelt.
Dag 21: ben ik het wel waard?
Lief dagboek, vandaag heb ik ontdekt dat mijn avonturen mee te kijken zijn door mensen die mijn spel kopen. Ik heb ook ontdekt dat ze me op andere apparaten een stuk goedkoper kunnen bekijken. Het is een vreemde gewaarwording, maar daar kwam mijn gevoel van déjà vu dus vandaan. Nu vraag ik me af of ik de prijs wel waard ben. Ik ben nu eenmaal niet zo innemend als mijn vader en Sherl en Ernest zijn nogal ééndimensionaal. Natuurlijk zie ik er fantastisch uit, wordt alles wat ik zeg vertaald in het Nederlands en is mijn avontuur goed verzorgd. En ik geloof dat de puzzels die ik tegenkom het waard zijn om te spelen, maar besef ook dat ze niet aan mijn vaders puzzels kunnen tippen. Misschien kan ik beter gaan acteren. De getekende scenes waar ik soms in meespeelde zagen er immers wel heel erg goed uit…