Schizofreen
Over het algemeen is er niets mis met games gebaseerd op films. Aan de inspiratie ligt het vaak niet, of je moet de bijbehorende film ook niet interessant vinden. Het probleem van een filmgame is echter dat er vaak te weinig tijd in de game wordt gestoken om hem helemaal af te maken. Er is immers een deadline, want de game moet gelijktijdig met film in de schappen liggen. Als gamers weten wij inmiddels heel goed dat games soms uitgesteld kunnen en moeten worden om de kwaliteit te behouden. De makers van filmgames hebben deze luxe niet. Zo ook WayForward, wie de taak hebben gekregen de traditie van High Moon studio’s over te nemen. Ze hebben gekozen om een aantal factoren te mixen. Zo begint RotDS als een afspinsel van de Age of Extinction-film. Na het eerste level schakelt het spel over naar het Cybertron-universum, gesitueerd tussen de eerste en de tweede game, waar je de volgende levels (5 uur) doorbrengt. Om na die avonturen nog 2 uur in het filmuniversum rond te lopen. Ondertussen schakel je ook nog tussen de Autobot-kant van het verhaal en de kant van de Decepticons. Dat alles gebeurt onder het mom van een uiterst geforceerde en dunne (niet canon) verhaallijn omtrent de Dark Spark uit de titel. Zonder voorkennis van de Transformers zal dat rommelig en verwarrend overkomen.
Cybertron
Het eerste level van RotDS kostte me veel moeite. Het level lijkt enkel het flinterdunne verhaal te willen uitleggen voordat de speler naar het meer interessante Cybertron-universum gaat. De levels op Cybertron zijn zeer gelijkend op de eerdere games. Iedere level krijg je als speler een robot toegewezen aan de goede of kwade factie en daarmee ga je op derde-persoons-avontuur. Als Transformers kun je afwisselen tussen je robot- en voertuigmodus. Dat is vooral handig in de grotere uitgestrekte gebieden en kan daar handige tactische voordelen opleveren. Helaas biedt RotDS niets wat we in de eerdere game nog niet gezien hebben, inclusief spannende vliegtuigontsnappingen en het spelen met Bruticus, de grote robot bestaande uit de vijf kleinere Combaticons. Alles wat de eerdere games leuk en vernieuwd maakten zit ook in RotDS gepropt, maar dan veel korter. Zo speel je misschien 10 minuten als de machtige Bruticus. Hierdoor voelt het alsof WayForward losse elementen in de game heeft willen stoppen terwijl ze een checklist met coole ideeën uit eerdere games afgingen. Helaas stonden grote boss-gevechten blijkbaar niet op die lijst, want die ontbreken jammer genoeg. Na het avontuur op Cybertron keert het verhaal terug naar het “Bay”-filmuniversum. De gameplay is grotendeels gelijk, maar het verhaal kan hier absoluut niet intrigeren en de originaliteit is inmiddels ver weg. Alles wat je net op Cybertron hebt gedaan mag je nogmaals dunnetjes overdoen, maar dan zonder de leuke robots en interessante achtergrond.
Nonchalant
Dan is er nog die deadline van iedere filmgame. Had WayForward nog een paar maanden gehad om de game meer gebalanceerd en technisch verzorgder te maken, dan was het eindoordeel waarschijnlijk een stuk hoger uitgevallen. Buiten de hierboven benoemde verwarrende opzet van het spel, zitten er ook veel technische problemen in de game. Het niet synchroon lopen van spraak en beeld in cutscenes zou je nog als “campy” kunnen afdoen, maar problemen met checkpoints en waypoints halen de lol snel uit de game. Zo werd ik vaak een gehele level teruggezet bij het herladen van mijn laatste checkpoint, want het begin en einde van het level is blijkbaar geen checkpoint. Ook heb ik missies opnieuw moeten laden omdat de voortgang van een level simpelweg stopte. Dat gecombineerd met soms uiterst lange laadtijden haalde de lol rap uit de game en zijn niet meer van deze tijd. Trouwens kan het toeval zijn, maar ik leek meer problemen te ervaren in het filmuniversum op aarde dan op Cybertron. Al met al lijkt dit te duiden op een nonchalante afwerking met een gemakkelijk en te vroeg uitgegeven eindproduct als gevolg.
Waar voor je geld?
Doet RotDS dan niets nieuws? Niet helemaal, want het idee om de online multiplayer-voortgang en de single player-voortgang aan elkaar te koppelen is leuk. Door challenges en het verzamelen van ervaringspunten speel je lockboxes vrij in beide game-modi. Deze boxes geven je willekeurige items om je robot mee te verbeteren, zoals meer karakter(skins), wapens en (tijdelijke) upgrades. Je kunt in RotDS niet je eigen robot bouwen en verwacht ook geen enkel RPG-systeem voor het upgraden van je robot, maar verder heeft WayForward goed gekeken naar Extraction uit Mass Effect 3, waar willekeurige rewards ook erg verslavend werken. Zo komen we op het gedeelte waar het meeste waar voor je geld in RotDS is te halen naast de levels op Cybertron: de online mode Escalation. In Escalation kies je uit een breed assortiment robots, waarvan de meeste uit de eerdere Cybertron games komen, inclusief de DLC. Voor je favoriete robot kies je wapens en vaardigheden, om daarna online tegen eindeloze golven van tegenstanders te vechten. Deze variatie van “Horde” is zeker niet perfect uitgevoerd of origineel, maar voor Transformers-fans zoals mijzelf is het een leuke ervaring om met zo’n breed speelveld aan karakters een missie te ondernemen. Als je een nieuwe ronde start en je staat naast Optimus Prime en Grimlock, dan weet je dat het goed gaat komen. Helaas is Escalation wel de enige online modus en is er geen deathmatch zoals in alle eerdere games.
Conclusie
Als Transformers-fan is het leuk om in het Cybertron-universum te zijn. Voor fans zijn er veel verwijzingen gemaakt naar de G1-tekenfilmserie en de originele film uit 1986. Voor de fans van Beast Wars is er zelfs een nieuwe Decepticon bedacht voor de komische noten, die verdacht veel op Waspinator lijkt. In dat universum is ook deze game dan ook op zijn best en ben je bereid de slordigheden door de vingers te zien. Helaas moet je al te snel weer terug naar het filmuniversum en daar valt simpelweg minder te beleven. In alles is RotDS daarmee een fimgame geworden die te vroeg is uitgegeven. Sterker nog, het lijkt mij ook niet ondenkbaar dat WayForward bezig was met een Cybertron game en daar een aantal levels van Age of Extinction aan heeft moeten voegen van Activision. Zeggen quotes als “at least give 'em a humongous repair bill” , de aanwezigheid van Peter Cullen en de namen Waspinator en Jetfire je helemaal niets, dan kun je deze game goed overslaan. RotDS haalt de kwaliteit van de eerdere Cybertron games niet door een zwakke verhaallijn en technische onverzorgdheid. Voor liefhebbers van de films (als deze er al zijn) voegt de game weinig tot niets toe aan die gebeurtenissen uit die films. RotDS lijkt daarmee tussen wal en Seaspray (schip) te vallen en is alleen leuk voor Transformers-enthousiasten die graag naar de stem van Optimus Prime luisteren.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop.
Oordeel Transformers: Rise of the Dark Spark (Xbox360)
- Graphics
65 - Gameplay 60
- Originality 60
- Sound
70 - Replay 70
- Eindcijfer 65
890 )
08-07-2014 00:30
1)
08-07-2014 10:50
