Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Wild Hearts (PS5)
70 100 1

Review Wild Hearts (PS5)

Monster Hunter is leuk, maar dat kan beter.” Dat moeten ze bij Koei Tecmo gedacht hebben toen ze ontwikkelaar Omega Force, bekend van vele musou-games, de taak gaven om een nieuw IP te ontwikkelen in hetzelfde genre. Om het spel in het westen aan te laten slaan zijn de krachten gebundeld met EA, die Wild Hearts uit hebben gebracht onder hun EA Originals-vlag. Dit leidde bij veel spelers tot vraagtekens. Zijn deze terecht, of hebben we hier te maken met een waardige concurrent voor Monster Hunter? Je leest het in onze review.


De wereld van Azuma
Wild Hearts is een actie-RPG die je het beste kunt vergelijken met Monster Hunter. Door zelf een personage te ontwerpen en aan te kleden stel je je eigen krijger samen waarmee je de wijde wereld van Azuma, een fictief land geïnspireerd door feodaal Japan, intrekt. Deze kleurrijke fantasiewereld is ingedeeld in meerdere grote zones waarin zowel kleine als grote monsters rondlopen, Kemono genaamd, die door jou een kopje kleiner gemaakt moeten worden. Doordat deze monsters samensmelten met de natuur vormen ze namelijk een grote dreiging voor het milieu en de centrale stad Minato waar veel bezorgde burgers wonen die bescherming nodig hebben. Het is een flinterdun verhaal om het afslachten van beesten te verantwoorden, maar gelukkig wordt Wild Hearts niet gespeeld om het verhaal.

Kemono en Karakuri
Gameplay staat namelijk centraal in Wild Hearts. Te beginnen met de combat. Als krijger kun je kiezen uit maar liefst acht verschillende soorten wapens, variërend van grote hamers en hakmessen tot katana en zelfs een paraplu. Ieder wapen kent een eigen skill tree waarmee je deze naar eigen smaak kunt uitbreiden met upgrades die passen bij je speelstijl. Door deze wapens naar je hand te zetten geef je echt vorm aan je eigen monsterjager en hoe deze speelt. Waar Wild Hearts zich echter onderscheidt van soortgelijke spellen is de Karakuri: houten constructies in allerlei soorten en maten. Zo kun je muren bouwen om de Kemono tegenaan te laten beuken, kanonnen die vliegende Kemono uit de lucht knallen en zelfs een reuzehamer die die vervelende Kemono een flinke tik op de kop geeft.


Ook buiten de gevechten komen de Karakuri goed van pas. Zo heb je bijvoorbeeld ook Karakuri in de vorm van ziplines en propellers waarmee je over grote afgronden zweeft. Het bouwen hiervan gaat echt in een handomdraai en is zo lekker verweven met de combat dat je hier eigenlijk nooit over na hoeft te denken en ook deze Karakuri zijn uit te breiden via een skill tree. Wat iets minder lekker werkt is het vastklampen aan Kemono. Als een soort Shadow of the Colossus kun je namelijk de beesten beklimmen om zo hun zwakke plekken leeg te zuigen voor thread, de grondstof voor Karakuri. Het is regelmatig voorgekomen dat wij goed voor de zwakke plek hingen, maar de optie om het beest leeg te zuigen niet in beeld kwam. Gelukkig kan deze grondstof ook gehaald worden uit bomen en stenen in de omgeving.

Toekomstige updates
Wanneer je het spel voor het eerst uit het cellofaan trekt, beschikt het over maar liefst 20 grote Kemono om een koppie kleiner te maken. Deze variëren van een vuuraap die met lava gooit en een gepikeerde reuzekip tot een prachtige ijswolf en een grote wasbeer met hondsdolheid. Deze Kemono zien er stuk voor stuk schitterend uit, zowel qua vormgeving als qua animatie, en passen perfect in de wereld van Azuma. Gaandeweg zal ontwikkelaar Omega Force de game uitbreiden via updates en zo meer beesten toevoegen om op te jagen. Hoewel we hier te maken hebben met een spel dat uitgebracht is door EA, hoeven we ons gelukkig geen zorgen te maken om microtransacties. Over een eventuele uitbreiding is nog niet gesproken, maar aan alles wat toegevoegd wordt aan de basis-game zullen geen kosten verbonden zijn. Op moment van schrijven is er net een nieuwe baas toegevoegd en aan het eind van de maand volgt de volgende alweer, dus Omega Force is goed bezig om het spel relevant te houden.

Vrijwel het volledige spel is ook online te spelen met twee kameraden. Zo kun je lekker met z’n drieën Kemono tot monstermoes slaan en Azuma bevrijden van deze plaag. Dit kan echter ook met vreemden. Zowel voor als tijdens een gevecht kun je aangeven dat je op zoek bent naar hulp met een specifieke Kemono en wanneer iemand anders ook in deze Kemono geïnteresseerd is kan hij of zij deze oproep beantwoorden. Zelfs wanneer je vastzit bij een taai beest is hulp dus altijd binnen handbereik, of je vrienden nou ook Wild Hearts spelen of niet. Voor nieuwkomers is het wellicht goed nieuws dat Wild Hearts een stuk makkelijker is om in te komen dan bijvoorbeeld Monster Hunter. Aan de hand van een goede tutorialmissie leer je spelenderwijs hoe de basis van het spel in elkaar steekt zonder dat je allerlei schermen vol grote lappen tekst door moet drukken.


Werk aan de winkel
Door omstandigheden heeft deze review helaas wat vertraging opgelopen. Gelukkig zit hier ook een positieve kant aan; het spel is namelijk ondertussen meermaals voorzien van een patch, waar al flink wat bugs en glitches mee weggepoetst zijn. Zowel voor als na de release van Wild Hearts was het spel namelijk een kleine ramp op technisch gebied. Zo wilde de game regelmatig crashen, bleven we vastzitten in de grond en na een tijdje spelen kwam het spel zelfs in een soort slow-motion stand terecht waardoor het op momenten onspeelbaar werd. Na de afgelopen weken nog wat tests gedaan te hebben, lijkt het erop dat deze dingen inmiddels verholpen zijn. Het is nog geen vlekkeloze ervaring, maar Omega Force lijkt er bovenop te zitten.

Qua presentatie zit Wild Hearts echt retestrak in elkaar. De muziek, afkomstig van een team componisten die onder andere hebben bijgedragen aan meerdere Final Fantasy-games, is een genot voor het oor en visueel kijk je echt je ogen uit. Niet alleen de Kemono, maar ook de spelwereld zien er qua vormgeving werkelijk prachtig uit. Helaas valt het spel ook hier op technisch vlak wat tegen, waar op de PlayStation 5 en Xbox Series X de performance mode qua resolutie een limiet heeft van 1080p, bij een framerate van 60 frames per seconde. Dit levert op een 4K tv een vrij zacht beeld op. Dit staat het genot van het spel gelukkig niet in de weg, maar voor een spel dat, naast de PC, enkel op de huidige generatie consoles uitkomt is dit best teleurstellend. Gelukkig is er ook een resolution mode. Hiermee wordt je beeld een stuk scherper, echter lever je daar de helft van je framerate voor in, wat een minder soepele speelervaring oplevert. Ook valt het Engelstalige acteerwerk ietwat tegen qua geloofwaardigheid, maar gelukkig is er een mogelijkheid om te kiezen voor Japanse stemacteurs die een stuk natuurlijker klinken in de wereld van Azuma.


De prijs waard?
Hoewel wij qua gameplay toch wel te spreken zijn over Wild Hearts, is er één ding dat de game een beetje tegenwerkt en dat is de prijs. Het spel heeft namelijk een adviesprijs van een kleine 80 euro. Volgens onze prijslijsten kun je de game inmiddels voor minder oppikken, maar voor nog geen 60 euro haal je Monster Hunter: Rise in huis inclusief de Sunbreak uitbreiding. Niet alleen zit deze game technisch beter in elkaar, maar het kent ook een veel groter aantal monsters om tegen te vechten waardoor je er langer zoet mee bent. Het is natuurlijk niet helemaal eerlijk om een gloednieuwe IP te vergelijken met deeltje zoveel in een langlopende reeks, maar Budgetgaming zou Budgetgaming niet zijn als we dit niet op z’n minst zouden vermelden. Toch haal je makkelijk tientallen uren uit Wild Hearts om enkel het verhaal door te spelen, en met de multiplayer en de monsters die nog volgen, komen daar hopelijk nog vele uren bij.


Wild Hearts heeft ons positief verrast. Het is niet makkelijk om het op te nemen tegen een grootheid als Monster Hunter en Omega Force heeft laten zien dat zij zowel qua gameplay als qua presentatie doorhebben wat dit type game zo tof maakt. Dit hebben ze op de PlayStation Vita al eens gedaan met Toukiden, maar Wild Hearts is echt een volgende stap en wij zien graag wat de toekomst te bieden heeft voor deze nieuwe monsterjaag IP. Helaas wordt het spel nogal geplaagd door bugs en andere technische mankementen, wat het spelplezier niet ten goede komt. Mensen met een EA Play-abonnement kunnen Wild Hearts gratis een uur of 10 uitproberen, dus doe dit vooral als je nog niet weet of het iets voor jou is. Wij geven Wild Hearts ondanks de mankementen in ieder geval het voordeel van de twijfel.

Conclusie
Wild Hearts mag dan een nieuw IP zijn, het voelt aan als een spel uit een serie die al jaren meegaat. Omega Force heeft hun kennis van Toukiden, maar ook de vele Warriors-spellen waar zij verantwoordelijk voor zijn, uitgebreid en toegepast om met Wild Hearts een unieke twist te geven aan de monsterjaag-spellen. De vele kleurrijke Kemono en creatieve Karakuri maken de technische mankementen niet goed, maar met wat gesleutel onder de motorkap en toekomstige updates die meer Kemono toe moeten voegen, gaat het spel hopelijk een rooskleurige toekomst tegemoet.



 

 

Gert Jan Naber (GJ)

Audiovisueel vormgever met een hart voor Pokémon, films, kip en uiteraard games in alle soorten en maten.

Aantal keer bekeken: 3355 

Laagste 3 prijzen voor Wild Hearts (PS5)

22.44 3
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
Amazon.nl 6.3
 
€  19.95€ 2.49   € 22.44
AllYourGames.nl 9.1
€  19.95€ 3.00   € 22.95
GameO 8.2
€  19.95€ 6.00   € 25.95

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Ressivener
Ressivener ( 101 ) 24-03-2023 08:03
Ik vermaak mij echt kostelijk met dit spel. Monster Hunter World ooit geprobeerd en ik snap waarom mensen er honderden uren in stoppen, maar de clunky movement (is intentional, I know) is niet voor mij. WH is net wat meer arcade wat ik fijner vind spelen. En de karakuri zijn echt een toffe toevoeging wat erg goed werkt.
avatar van RoyVG
RoyVG ( 933 ) 24-03-2023 08:19
Zeker een goeie game en het spelen waard als je fan bent van Mosnter Hunter games, maar ik heb het gevoel dat Monster Hunter iets langzamer is en dat heeft toch mijn voorkeur. Ik heb zo vaak het gevoel dat ik alleen maar als een pingpong bal heen en weer wordt geslagen met net genoeg tijd om te healen, voordat het gepingpong weer begint. Ik geef toe dat ik nog niet zo ver ben en een absolute scrub ben, maar sommige van de Kemono die ik heb bevochten zou ik onmogelijk vinden met een melee wapen. De Karakuri zijn wel cool in de gevechten en voor exploration.