In de basis is Lords of the Fallen dus een Soulslike. Het heeft dus veel elementen waar de From Software-spellen bekend om staan. Mocht je het genre niet kennen, dan hier een beknopte samenvatting. Het zijn over het algemeen moeilijke spellen waarin je vaak zult doodgaan. Daarbij heb je maar een paar spuiten/flesjes om jezelf te genezen. Als je doodgaat laat je je geld/ervaringspunten (in Lords of the Fallen heet dit Vigor) liggen op de plek waar je doodging. Mocht je voordat je daar weer terug bent om het op te pakken opnieuw sterven, ben je alles kwijt. Dat is behoorlijk jammer, want de Vigor heb je nodig om je personage sterker te maken door in level te stijgen en eventueel nieuwe wapens te kopen/verbeteren.
Kopieermachine?
Als je de trailers van Lords of the Fallen bekijkt dan lijkt dit een regelrechte kopie van de Dark Souls-spellen qua sfeer. Het is allemaal donker en duister, maar de ontwikkelaar heeft daar wel zijn hele eigen sausje overheen gegoten. Dit heeft voornamelijk te maken met de twee werelden in het spel: Axium, het rijk van de levenden, en Umbral, het rijk van de doden. Je begint altijd met spelen in Axium, maar mocht je doodgaan dan kom je weer tot leven in Umbral en krijg je een tweede kans. Mocht je dan weer het loodje leggen dan moet je opnieuw beginnen vanaf een Vestige. Dit zijn de bonfires van Lords of the Fallen, dus de plek waar je weer tot leven komt. Nu kun je onbeperkt blijven rondlopen in het rijk der doden, maar dat is niet heel erg verstandig. Hoe langer je daar namelijk rondloopt, hoe meer vijanden je tegenkomt en daarmee neemt de kans dat je doodgaat dus toe. Je kunt Umbral ook verlaten door midden van een Vestige of bij speciale punten die aanwezig zijn in Umbral. Vestiges kun je ook zelf maken met de zogenaamde Vestige Seeds. Zoals de naam doet vermoeden zijn dit zaadjes die je kunt planten. Dit kan op bloembedden die verspreid zijn over Axium. De zaadjes zijn zeldzaam en er zijn veel bloembedden om ze te planten. Je moet dus goed nadenken waar je ze plant.
Twee werelden
Nadat je een personage hebt gemaakt, word je geïntroduceerd in het verhaal. Het draait erom dat jij naar vijf punten moet gaan in de wereld om deze te beschermen van het kwaad. Om je te helpen op deze zoektocht krijg je de zogenaamde Umbral lantaarn. Door met deze lantaarn te schijnen kun je terwijl je in Axium bent Umbral bekijken. De lantaarn is een centraal onderdeel voor het verkennen van beide werelden. Zo heb je hem vaak nodig voor het oplossen van omgevingspuzzels, omdat er bijvoorbeeld in Umbral een brug is waar er in Axium een gat is. Daarnaast krijg je meer achtergrondverhalen in de dodenwereld door met de doden te praten. De lantaarn en de verschillende manieren waarop je die gebruikt zijn wat het meest unieke is aan Lords of the Fallen, waarbij de omgevingen en de bijbehorende puzzels met onder andere de lamp het leukste zijn.
Beter goed gejat …
Axium en Umbral bestaan uit veel bekende omgevingen voor dit type spellen zoals vervallen kastelen, vervallen bruggen, moerassen, kerken etc. Het is voornamelijk grijs en grauw, wat past bij dit type spellen. Lords of the Fallen is echter geen open wereld, maar door de grote hoeveelheid aan geheime plekken ervaarde ik dat niet als een gemis. Op het gebied van de gameplay heeft Lords of the Fallen goed gekeken naar de andere spellen, maar hebben ze zelf ook wat nieuws bedacht. Zo kun je bijvoorbeeld een deel van je leven terugkrijgen door agressief te spelen en de vijand te slaan voordat je doodgaat (bekend van Bloodborne). Ook kun je de vijand even laten stilstaan door zijn pose te breken (bekend van Elden Ring en Sekiro).
Uniek voor dit spel is de manier waarop de munitie voor je boog gebruikt wordt. Je kunt dit namelijk rustig opmaken omdat je, als je doodgaat, alle pijlen toch weer terugkrijgt. Het is nu dus meer een soort van magazijn dat weer aangevuld wordt als je doodgaat. Nu zul je dat ook nodig hebben, gezien veel vijanden je met aanvallen bestoken vanaf hoge plekken. Er is voldoende keuze in bogen en andere wapens en kleding. Hierdoor is er altijd wel een wapen dat bij je speelstijl past of een ander type wapen als je er eentje zat bent.
Zijn er dan alleen maar positieve aspecten aan Lords of the Fallen? Nee, dat is niet het geval. De hoeveelheid verschillende vijanden valt een beetje tegen. Op een gegeven moment heb je ze allemaal wel gezien. Daarbij maakt Lords of the Fallen het spel vaak moeilijker door simpelweg meer vijanden op je los te laten. Dit is helemaal het geval in Umbral, waar je eigenlijk voornamelijk tegen een grote hoeveelheid van dezelfde zombies aan het vechten bent.
Het grootste minpunt van Lords of the Fallen is de technische prestatie van het spel. Het aantal beelden per seconde wil in de tussenfilmpjes nog wel eens gevaarlijk laag zakken, met het gevolg dat sommige elementen dan totaal niet inladen. In de wereld is dat soms ook het geval. Er is wel een keuze voor een performance modus op 60 FPS, maar deze is niet altijd even stabiel. Voornamelijk als er veel vijanden op het scherm aanwezig zijn. Lords of the Fallen wordt niet onspeelbaar, maar je zult het wel merken. Iets wat bij een spel met snelle actie natuurlijk behoorlijk irritant is.
Conclusie
Uiteindelijk pakt de reboot van Lords of the Fallen niet slecht uit. Het beste aan het spel is de Umbral lantaarn, waarbij het wisselen tussen de twee werelden voor interessante puzzels zorgt. Op gameplay-gebied voldoet het spel aan wat je van een Soulslike verwacht. Minpunten zijn er in de variatie van de vijanden en op de technische vlakken. Echter zijn deze niet zo erg dat Lords of the Fallen onspeelbaar wordt. Dus mocht je op zoek zijn naar een nieuw Soulslike dan valt Lords of the Fallen zeker te overwegen.
8
9.1
209 
1)
31-10-2023 10:44
