Guitar Hero II is een game die volledig op muziek en ritme gebaseerd is en wordt gespeeld met behulp van een gitaarvormige controller die met het spel geleverd wordt. Voor de gitaarkenners onder ons: een plastic schaalmodel van de Gibson Flying SG. Als je al twee gitaren hebt (of een en er nog niet een wil) kun je de game ook goedkoper zonder gitaar kopen. Het is de bedoeling om met die gitaarcontroller bijna 60 rocknummers na te spelen volgens de noten die op het scherm tevoorschijn komen. Die noten, in de vorm van bolletjes, komen op je af op een veld dat lijkt op de hals van gitaar en zijn er in vijf verschillende kleuren. Die vijf kleuren komen overeen met de knoppen die je op de hals van je gitaarcontroller vindt.
Als je dan een bepaalde noot op je af ziet komen, is het een kwestie van die knop (of knoppen) ingedrukt houden en het juiste moment de snaarknop aanslaan. Het juist aanslaan van de noten levert punten op. Als je tien noten goed raakt wordt er een multiplier gestart. Alle noten leveren dan twee keer zoveel punten op. Als je daarna weer tien noten goed speelt, wordt de multiplier verhoogd tot een maximum van vier. Verder is er ook een meter die het enthousiasme van het publiek uit. Zit je in het geel dan is het publiek neutraal. Speel je goed, dan komt de meter in het groen en wordt het publiek wilder. Speel je daarentegen veel noten mis, dan is dat te merken aan het publiek en komt de meter in het rood. Knippert de meter daar nog bij dan is het oppassen geblazen, want je loopt de kans dat het hele nummer mislukt. Dit wordt allemaal echter duidelijk uitgelegd in de tutorials, daarover later meer.
De standaard mode van Guitar Hero II is de career mode. Hier moet je een personage uitkiezen, je favoriete gitaar en meteen daarna heb je een band en wordt je gesponsord (ging het in het echt ook maar zo snel). Al snel sta je voor je eerste “gig” voor een klein publiek en barst je los met Shout At The Devil van Mötley Crüe. Het begint natuurlijk allemaal heel simpel, maar hoe verder je bij het einde komt, hoe lastiger de gitaarsolo’s worden en hoe meer je wordt afgerekend op die kleine schoonheidsfoutjes. Bij nummers als Psychobilly Freakout van Reverend Horton Heat en Misirlou van Dick Dale (ook wel bekend als de tune van Pulp Fiction) kan dit toch wel een aardig frustrerende uitwerking hebben. Andere rockklassiekers van onder andere KISS, The Police, Van Halen en Guns ’n Roses zullen ook de revue passeren, met als klap op de vuurpijl (en tevens de “eindbaas”) het 10 minuten durende Free Bird van Lynyrd Skynyrd. De 40 nummers die te vinden zijn in de careermode zijn verdeeld in acht categorieën, variërend van Opening Licks tot Face Melters. Elk van deze categorieën bevat vier nummers en na het succesvol afronden van drie van deze nummers wordt je om een “encore” gevraagd (bij de laatste categorie moet je ze echter alle vier afronden). Aan jou de keuze of je het publiek de toegift zal geven. Na de toegift wordt je een nieuw contract aangeboden en reis je met je band af naar een nieuwe, grotere locatie met een groter publiek en natuurlijk meer publieksaandacht, om later te eindigen als ware gitaarheld!
Over de balk
Het afronden van een nummer levert, afhangend van hoe goed je hebt gespeeld, geld op. Dit geld kun je spenderen in de shop. Hier kun je nieuwe gitaars, outfits, personages en nummers vrijkopen. Hiervan zijn de nieuwe nummers voor de meeste wel het interessantst. Hoewel het bijna allemaal nummers zijn van onbekende nieuwe rockbands, zitten er toch wel hele lekkere songs tussen. Verder zijn de nieuwe personages wel leuk om te zien, vooral als je jezelf gewoon niet kon verplaatsen in een punker of een KISS-lookalike. Dit geld kun je echter niet verdienen als je speelt op easy, maar wel in medium, hard en expert.
De beginners en perfectionisten onder ons kunnen naar hartelust los gaan in de Trainingmode. Deze is verdeeld in twee secties: tutorials en practice. Bij tutorials kun je drie verschillende lessen nemen, namelijk Basics, Starpower en Advanced Techniques. Basics spreekt voor zich, hier wordt namelijk het simpele noten aanslaan heel duidelijk aangeleerd. Door Starpower te activeren, kun je je personage stunts laten uitvoeren waardoor het publiek helemaal wild wordt. Tevens tellen dan je punten dubbel, dus met een multiplier van vier, tellen je punten acht keer zoveel! Dit is handig als je nummer op het punt staat te mislukken of als je gewoon een monsterscore wilt behalen. Starpower kun je behalen om zogeheten starcombo’s te spelen. Soms komen in plaats van bolletjes een reeks sterren op je af en als je deze reeks goed weet te spelen dan wordt je Starpower-meter voor een deel gevuld. Als deze vol genoeg is, kun je Starpower activeren door je gitaarcontroller loodrecht overeind te houden. Dit ziet er misschien niet uit tegenover je vrienden, maar weet dat je het niet voor niets doet! De saaiere mensen kunnen misschien wel waarderen dat dit ook te doen is door simpelweg op de Select knop te drukken, die op de gitaar zit. De tutorial Advanced Techniques leert je hoe je Hammer-Ons en Pull-Offs uitvoert. Deze techniek staat je toe om meerdere noten te spelen terwijl je toch maar één keer de snaarknop aanslaat. Als je speelt op easy zal je dit niet nodig hebben, maar in medium komt het op sommige momenten toch goed van pas en op hard en expert is het gewoon een must.
In het practice gedeelte van de Trainingmode kun je de moeilijkere nummers eindeloos spelen zonder dat je je zorgen hoeft te maken over het mislukken van het nummer. Heb je alleen moeite met die ene solo? Geen probleem! Je kunt van elk nummer een bepaald gedeelte uitkiezen en alleen dit stuk eindeloos oefenen. Dit kan allemaal in vier verschillende snelheden, waarvan de snelste de normale snelheid is. Dit lijkt misschien overbodig, maar dit blijkt noodzakelijk bij het betreden van hard en later expert.
Samen rocken
Op het gebied van multiplayer is Guitar Hero II duidelijk uitgebreider dan zijn voorganger. Naast de Face-Off mode, waarbij je om de beurt een stuk van een nummer speelt, kun je deze keer kiezen uit Co-op en Pro Face-Off. Bij de Co-op kun je met z’n tweeën een nummer spelen. Zo kun je kiezen dat de ene de ritmepartij overneemt terwijl de andere de basgitaar in handen neemt. Voor beide spelers is apart een moeilijkheidsgraad te kiezen, zodat het voor iedereen toegankelijk blijft. Bij de Pro Face-Off mode speel je allebei precies dezelfde partij en gaat het hard tegen hard.
Als je nagaat dat er bijna 60 tracks in de game zitten van elk gemiddeld ongeveer vier minuten weet je dat een ware gitaargod (die elk nummer in één keer perfect spelen) de game in een kleine vier uur uit zou kunnen spelen. Maar gelukkig voor de meeste is dat niet het geval en ben je soms toch best lang bezig om dat ene nummer (bijna) foutloos te spelen. En je doet het natuurlijk niet voor niets, want zodra je op een moeilijkheidsgraad bij alle nummers alle vijf sterren hebt behaald, unlock je bepaalde goodies, zoals een nieuwe gitaar. Deze wordt dan beschikbaar in de shop. Omdat er vier moeilijkheidsgraden zijn blijft er altijd een uitdaging over, echter zullen niet veel de expert mode echt gaan proberen. Wat je wel telkens ertoe zet die gitaar uit de kast/doos te pakken is het feit dat er gewoon zoveel lekkere tracks in het spel zitten en het elke keer weer leuk is om, speciaal voor het gezelschap of gewoon voor de fun, die favoriete nummers eindeloos opnieuw te spelen. Of rock nou je stijl is of niet, iedereen heeft er wel favorieten tussen zitten of bouwen al spelende een lijstje op. Dus hoewel de tracklist wel degelijk een einde heeft, is de fun vrijwel eindeloos.
Handig rocken
Ze hebben ook aan alles gedacht bij Harmonix. Zo is er een optie om speciaal voor de linkshandigen onder ons de gitaar om te draaien. Op het scherm zullen dan de bolletjes in tegenovergestelde volgorde te zien zijn, zodat de speler niet in de war raakt. Voor degenen met een HDtv is er een optie in verwerkt om de vertraging (lag) van je tv te bepalen. Dit is natuurlijk omdat het spelen van een spel gebaseerd op muziek en ritme niet te spelen zou zijn als je te veel last hebt van vertragingen.
Voor de Xbox 360 eigenaars
Binnenkort zal ook de Xbox 360 versie uitkomen van de game, waar natuurlijk de nodige verschillen in zitten. De game zal komen met een gitaarcontroller in de vorm van een Gibson X-Plorer, in plaats van de Gibson Flying SG die bij de PS2 versie zit. Verder zal elke categorie geen vijf maar zes tracks bevatten (inclusief de toegift). Dit schopt het aantal nummers die in het spel zitten tot bijna 70! En last but not least zal er voor de game downloadable content vrijkomen via Xbox Live, wat de tracklist nog verder uitbreidt. Zeker geen nutteloze toevoegingen.
Guitar Hero II is een waardige opvolger van het succesvolle eerste deel. De toegankelijke gameplay zorgt ervoor dat zowel gamers als niet-gamers bezwijken onder het simpele concept. Wie eerst sceptisch zijn hoofd schudde bij het omhoog zien gaan van een plastieken gitaar, betrapt zichzelf een week later op het meeknikken op de maat van de muziek tijdens het spelen of op een subtiele eindpose na het afronden van een moeilijk nummer. Er is geen twijfel over: Guitar Hero II maakt al zijn verwachtingen waar en overtreft ze waar mogelijk. Voor sommigen misschien een minpunt dat het te weinig vernieuwing bevat, maar voor een game met zo’n sterke gameplay zal bijna niemand daarover struikelen. Ik in ieder geval niet.
Oordeel Guitar Hero II (inclusief gitaar) (PS2)
- Graphics
70 - Gameplay
95 - Originality 85
- Sound 95
- Replay 85
- Eindcijfer 92
115 )
15-04-2007 20:50
2)
16-04-2007 11:53
Ook jammer is dat je deel 1 vrijwel niet voor een interessante prijs los kan kopen