Log On!
Het verhaal speelt zich weer af in Tokio en in EDEN. EDEN zou je kunnen vergelijken met een digitaal alternatieve wereld. Iedereen heeft een account en hangt er rond met zijn vrienden. Maar waar een digitale omgeving is zijn hackers die hier misbruik van maken. Zij maken daarvoor gebruik van allerlei hackingmechanismen en natuurlijk Digimon. Jij speelt dit keer als Keisuke, een jongen die zijn account is kwijtgeraakt door hackers. Keisuke wil natuurlijk zijn account terug en door het lot kan hij zich aansluiten bij een goede hackersgroep met de naam Hudie. Op deze manier probeert hij informatie in te winnen over de hacker die zijn account heeft gekraakt. Natuurlijk krijgt hij eigen Digimon om mee te vechten en heeft Keisuke ook een aardige set hackingmechanismen tot zijn beschikking. De verschillende mechanismen zijn voornamelijk handig in de kerkers, zo is er bijvoorbeeld een mechanisme om sneller te kunnen rennen en een om meer of minder gevechten te beginnen.
Het verhaal van Hacker’s Memory probeert meer diepte te geven aan de gebeurtenissen uit het eerste deel, dus het loopt daarmee dan ook synchroon. Mocht je het eerste deel gespeeld hebben, dan zullen er veel personages en gebeurtenissen je bekend voorkomen. Het verhaal van Hacker’s Memory staat wel op zichzelf en het is dus niet nodig om het eerste deel gespeeld te hebben. De verhaalmissies zijn opgedeeld in hoofdstukken, met ieder hoofdstuk zijn eigen zijmissies. De zijmissies zijn allemaal mensen in nood die natuurlijk jouw hulp hard nodig hebben. Deze missies zijn allemaal erg goed geschreven en daardoor zeker de moeite waard. Hacker’s Memory is in zijn geheel beter geschreven dan het eerste deel, de personages zijn beter uitgewerkt en er is meer humor in de dialogen verwerkt. Af en toe zat ik toch echt te gniffelen tijdens de gesprekken die Keisuke met zijn vrienden voerde.
Dit is allemaal wel erg bekend…
Als het verhaal niet anders was zou ik toch wel bijna kunnen zeggen dat ik dezelfde game aan het spelen ben. Veel van de kerkers zijn letterlijk gekopieerd vanuit de vorige game. In het eerste deel had je bijvoorbeeld Kowloon, en de kerker uit Hacker’s Memory heet Under Kowloon. Under Kowloon kun je vergelijken met het getto van EDEN. Hier vind je alleen de stoere en coole hackers. Ondanks dat deze kerkers nieuw zijn, zien ze er allemaal hetzelfde uit. Nog steeds wordt er gebruik gemaakt van de blauwe paden waar je overheen loopt. Af en toe verandert het kleurtje eens naar geel of groen, maar dat is het dan ook wel. Het kopieerwerk komt ook terug in de muziek. Dit is bijna helemaal hetzelfde gebleven. Zo nu en dan komt er eens een onbekend deuntje voorbij, maar dat gebeurt zelden. De muziek is verder oké, maar niet echt hoogstaand. De DigiFarm uit het eerste deel is terug van weggeweest en werkt nog precies hetzelfde. Hier kun je Digimon trainen, onderzoek laten doen naar nieuwe zijmissies of items voor je laten zoeken. Het ergste kopieerwerk is te vinden in de beschrijvingen van sommige items. Hier is letterlijk niets aan aangepast en soms staan er gewoon verwijzingen in naar personages en gebeurtenissen van het eerste deel.
Maar toch ook weer niet?
Het lijkt nu wel alsof er naast het verhaal vrij weinig vernieuwingen zijn in Hacker’s Memory, maar dat is niet helemaal het geval. Er zijn tachtig nieuwe Digimon toegevoegd om te vangen of te evolueren, en er is een nieuwe gevechtsmodus toegevoegd genaamd Dominion. Die zou je het best kunnen vergelijken met een schaakspel. Je speelt drie tegen drie op een schaakbord met het doel om dertig punten te verdienen. De punten verdien je door op de vakjes met één, vijf of tien punten te komen. Onderweg kun je aangevallen worden door de vijand, of jij kunt de vijand aanvallen als die in de weg staat. Als je hem verslaat moet hij weer terug naar het begin van het bord. De Dominion-gevechten zijn een welkome afwisseling, maar zijn helaas niet gevarieerd genoeg. Het bord waar je op speelt verandert maar minimaal en dus is de uitdaging na een paar potjes wel weg. Hier had zeker meer in gezeten, maar is helaas maar minimaal uitgewerkt.
Ook zijn er nieuwe verzamelobjecten toegevoegd in de game. Naast de terugkerende Digimon-medailles, zijn er nu kapotte robotjes verspreid door EDEN. Als je deze repareert krijg je nieuwe items, en als je ze allemaal vindt natuurlijk de bijbehorende trofee. Als je de game voor het eerst opstart wordt er eerst aan je gevraagd of je een savegame van het vorige deel wilt importeren. Als je hiervoor kiest behoud je onder andere alle medailles en informatie over Digimon die je toen al hebt verzameld.
Conclusie
Digimon Story Cyber Sleuth Hacker’s Memory zou je uiteindelijk het beste kunnen zien als een zoethoudertje. Er is ditmaal wel meer aandacht besteed aan het verhaal en de personages, maar voor de rest is er niet zoveel nieuws toegevoegd naast tachtig nieuwe Digimon en de Dominion-gevechten. Voor mij was dit genoeg om mezelf nogmaals te vermaken in EDEN, maar dit zal niet voor iedereen het geval zijn. Als je het eerste deel niet hebt gespeeld en je wilt een goede diepgaande RPG met een goed verhaal spelen, dan is Hacker’s Memory zeker een aanrader en kun je er uren zoet mee zijn. Mocht je het eerste deel gespeeld hebben en twijfelen over het vervolg, dan moet je jezelf afvragen of je eigenlijk dezelfde game nog een keer wilt spelen met een ander verhaal.
Deze recensie is geschreven door Pascal Jongsma
Oordeel Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory (PS4)
- Graphics
70 - Gameplay 75
- Originality
60 - Sound 60
- Replay 60
- Eindcijfer 65
9.8
1469 )
29-01-2018 18:29
