In deze standalone uitbreiding speel je als Johnny Gat en Kinzie Kensington in een solo/co-op avontuur na de gebeurtenissen van Saints Row IV. Heb je laatstgenoemde niet gespeeld dan mis je wel wat verwijzingen. Toch is dit uiteindelijk niet zo spannend; de game heeft namelijk geen ambities om een boeiend verhaal neer te zetten. Zo sta je na een korte intro al snel met een paar vleugels op straat om vrij rond te klooien. Je hoeft deze nieuwe kracht niet te verdienen en er is geen sprake van opbouwende verhaalmissies of interessante karakterintroducties. De korte cutscenes zijn enkel een excuus om wat helse variatie in de gameplay van Saints Row IV te gooien. De opzet van het verhaal is, in alle eerlijkheid, best leuk bedacht. Satan heeft namelijk de president van de VS (jouw karakter in Saints Row IV) ontvoerd. Uit respect voor de kwaadaardige acties van de president in de vorige game wil Satan hem aan zijn dochter trouwen. Johnny Gat wordt meteen naar de hel gestuurd om zoveel mogelijk chaos te veroorzaken en de bruiloft te stoppen.
New Hades
Het pittoreske stulpje van de duivel is een nieuwe stad met een aantal bijzondere lokale bezienswaardigheden. De straten zijn gevuld met zielloze mensen, demonen spelen voor politie (inclusief zwaailichten) en het natuurbeeld bestaat uit zwavel en gesmolten steen. De graphics zijn niet echt bijzonder; het draait tenslotte nog op de engine van Saints Row 3. Wel is alles lekker theatraal en absurd gepresenteerd, inclusief de karakters. Zo heeft Shakespeare een eigen dansclub en blijken Satan en zijn dochter verassend goed te zijn in het neerzetten van een musicalnummer. Over het algemeen zit het geluid goed in elkaar. Een enkele cutscene heeft best wat musicalpotentie en ook het stemacteerwerk is best goed uitgevoerd gezien de absurde inhoud van de dialogen.
De omgeving is een welkome variatie en maakt voor een interessant uitstapje vergeleken met de normale stedelijke gebieden uit eerdere Saints Rowdelen. Het is een sfeervolle representatie van de hel en biedt nieuwe superkrachten zoals het oproepen van duivelse gnomen die voor je vechten. Zeker de beste toevoeging is de superkracht waardoor je kan vliegen. Er komt een slimme gameplaymechaniek bij kijken waarin je een paar keer met de vleugels kan slaan en verder door de lucht zal moeten zweven. Na eventjes wennen is het zodanig leuk om te doen dat je alleen hier al een paar uurtjes zoet mee bent. Het is erg verleidelijk om al vliegend de gloeiende upgradebollen te verzamelen die een beetje aan Crackdown doen denken. Doe je dit en gebruik je de bollen om al jouw superkrachten snel te upgraden, dan wordt de game wel bijzonder makkelijk. Voertuigen en co-op zijn dan vrijwel overbodig geworden. Het gebrek aan uitdaging wordt ietwat opgevuld door het plezier van de creatieve wapens en de chaos die daar bij komt kijken. Grote uitblinker is de armstoelmitrailleur, waarbij het uitklappen van de stoel ook nog eens raketten lanceert. Dit wordt allemaal geserveerd met dialogen die er niet omheen draaien dat de game weinig aandacht heeft voor een uitgedacht verhaal of gebalanceerde gameplay en ergens heeft dit zijn eigen charme.
Veel variatie, weinig inhoud
Al heeft zo’n benadering wel wat, het verhaal en de setting blijven erg oppervlakkig. Het vormt enkel een minimale draad om alle nieuwe wapens en gameplayelementen aan elkaar te rijgen. Alle missies die je speelt om Satan’s woedemeter te vullen en bij de bruiloft te komen zijn in feite aan elkaar geschakelde zijmissies. Deze zijn bijvoorbeeld vliegroutes binnen een tijdlimiet, zoveel mogelijk schade doen met een stuiterend lijk en het platwalsen van auto’s in een politiemonstertruck. Het zijn allemaal vermakelijke afleidingen die toch vrij snel repetitief worden. Doordat het spel nauwelijks verhaalmissies heeft, haal je makkelijk in een uurtje of vier de aftiteling. Zelfs als je het type bent dat alle wapens en krachten wilt upgraden haal je de 100% in een uurtje of twee extra. Een kort spel hoeft niet erg te zijn als het kort maar krachtig is. Helaas is dit handjevol uren gevuld met missies die vooral voelen als opvulling. Bijvoorbeeld het vernietigen van een hels platform dat jouw uit de lucht schiet (tot 26 keer). Het verdedigen van een punt, zoveel mogelijk schade veroorzaken binnen een paar minuten, enzovoorts. Overigens zijn er ook gameplayelementen weggehaald, zoals het veranderen van jouw uiterlijk. Nu je niet meer als president speelt kan dit helemaal niet meer. Je zult het moeten doen met de wapens en krachten die je kan upgraden.
DLC of uitbreiding?
In de kern doet deze game precies wat een uitbreiding moet doen, namelijk een nieuwe setting en variatie in de gameplay introduceren voor spelers die meer willen. Toch voelt alles inhoudelijk meer als een flink stuk DLC dan een zelfstandige uitbreiding. Voornamelijk doordat het kort is en de inhoud snel eentonig wordt. Er zijn enkele hoogtepuntjes in de dialogen en muzikale topstukjes. Rondrennen en vliegen in de stad terwijl je legers aan demonen neermaait is soms geweldig leuk en de schaamteloze renditie van New Hades past goed bij de gameplay. Maar misschien is het allemaal net even te weinig voor een losse uitbreiding met een adviesprijs van twintig euro. Uiteindelijk is Gat out of Hell eerder een snelle hamburger voor de lekkere trek dan een volledige maaltijd.
Zoek je een helse flight simulator? Wil je Satan in zijn muil slaan? Is jouw spanningsboog te kort om te luisteren naar een lang verhaal en wil je gewoon dingen slopen? Dan biedt deze uitbreiding precies wat je zoekt. Heb je liever een wereld waar veel te doen is of heb je de serie nooit eerder gespeeld? Dan is dit vier uur durende uitstapje wat te beperkt. Gat Out of Hell is in combinatie met Saints Row IV en overige DLC in Saints Row: Re-Elected waarschijnlijk eerder de moeite waard omdat de korte duur dan niet meer relevant is en het wel degelijk leuke gameplay toevoegt. Helemaal losstaand is Saints Row: Gat Out of Hell een leuk middagje vertoeven in de onderwereld, maar niet een game die de aandacht erg lang zal vasthouden.
Oordeel Saints Row IV: Re-Elected + Gat Out Of Hell (PC)
- Graphics
65 - Gameplay
70 - Originality 60
- Sound 75
- Replay 65
- Eindcijfer 67
413 )
30-01-2015 21:24
33)
30-01-2015 22:12
. En die is momenteel niet eens zo vol! Enkel nog AC: Unity waar ik al halverwege mee ben en nog een paar EA Access games die ik nog moet spelen.
