Het is Black Friday. Heel New York heeft op Budgetgaming.usa gekeken waar de beste deals te scoren zijn. Het moment is daar … de winkels gaan open! Dit is het moment om een nieuwe game, droogmachine of bordspel in huis te halen. Hoewel er veel mensen met kredietkaarten betalen, is er nog altijd veel briefgeld in omloop. Overal in New York is besmet geld verspreid en het gemuteerde virus gaat van hand tot hand. Een dodelijke pandemie verspreidt zich en de samenleving vervalt in chaos. Een geheime eenheid genaamd ‘The Division’ lijkt de laatste hoop om nog enige toekomst voor de mensheid zeker te stellen.
Het eens zo levendige Manhattan fungeert als prachtig verlaten decor voor een open wereld, waarin je erachter probeert te komen waar het virus vandaan komt. De lichtinvallen, het veranderende weer en de sfeer die in de stad hangt maken direct duidelijk waarom The Division nu al zo veel verkocht is. Waar de Beta wat leeg en grauw aanvoelde, is dat in de definitieve versie op de een of andere manier flink verbeterd.
In Manhatten hebben de weinige overlevenden en hulpdiensten regelmatig je hulp nodig in secundaire missies. De verhalende missies zijn echter het hoogtepunt in The Division. Qua inhoud lijken veel van deze missies redelijk hetzelfde; je schiet jezelf vanuit een third-person perspectief door een gebied, om uiteindelijk een leider uit te schakelen. Dat klinkt misschien niet zo spannend, maar het tegendeel is waar. Vooral wanneer je besluit om in je eentje te werk te gaan terwijl je nog net niet het aangeraden niveau hebt, zal je jezelf regelmatig sneeuw happend terugvinden op de koude straten van New York.
Dit zou zomaar kunnen komen omdat je je aan het vergapen bent aan het fantastische level design. Zo loop je in één van de eerste missies via een riool een ruimte in waar immens veel doodskisten liggen. Door dit indrukwekkende schouwspel wilde ik eigenlijk even de tijd nemen om naar beneden te lopen, gewoon om erachter te komen wie er in die kisten lagen. Het klinkt misschien vulgair, maar het spel sleept je zo mee dat je het liefst alles wil ontdekken. In dit voorbeeld kon ik helaas niet achter de identiteit van deze mensen komen. In veel andere situaties krijg je echter wel te weten wat er zich allemaal heeft afgespeeld in de stad. Dit doe je door echo’s te verzamelen, die je in real-time terug laten gaan in de tijd. Je loopt tijdens zo’n echo rond op de plek waar een belangrijke gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Terwijl je mensen hoort praten, kan je ook zien wie die personen waren, wat het beroep van die persoon was en waar hij of zij voor het laatst gezien is. Ook zijn er overal door de stad telefoons te vinden met daarop de laatste gesprekken van de eigenaar. Het geeft aan hoeveel tijd Ubisoft in het achtergrondverhaal heeft gestoken. Echt alle collectibles dragen bij aan het verhaal en dit maakt het erg tof om op zoek te gaan naar de ruim tweehonderd geheimen die de stad te bieden heeft.
Je moet beseffen dat The Division ten diepste een RPG is. Natuurlijk, het is een shooter, maar je moet het leuk vinden om stapje voor stapje dichter bij het samenstellen van je ultieme wapens en uitrusting te komen. Nadat je de eerste missie hebt voltooid word je opgeroepen om je basis te heroveren uit de handen van de ‘Rikers’. Dit zijn gevangen uit verschillende groeperingen die hebben besloten om zich te verenigen. Nadat ik een grote groep Rikers had gesloopt kon ik eindelijk mijn basis betreden en terwijl ik rondliep, en zag wat je allemaal kon ontgrendelen, werd ik razend enthousiast. Het was zo’n momentje waarvan je hoopt dat het in elke game zit, zo’n ultiem ‘yes-momentje’. Ik ging er eens goed voor zitten en terwijl ik door alle menu’s bladerde, kwam langzaam het besef dat alles met elkaar samenhangt. Wanneer je tijdens een missie een belangrijke dokter bevrijdt of medicijnen vindt, krijg je punten om de medische vleugel in de basis te upgraden. Iedere upgrade ontgrendelt skills (speciale aanvallen of juist verdedigende hulpmiddelen), talents (boosts bij bepaalde handelingen) en perks (passieve vaardigheden). Naast de medische vleugel is er ook een technische vleugel en een beveiligingsvleugel, elk met zijn eigen upgrades.
Ook de wapens en uitrusting hanteren een typisch (MMO)RPG-systeem, alles heeft namelijk een kleur. Witte items worden al snel vervangen door groene en blauwe items, maar uiteindelijk wil je alleen nog maar paarse en gele spulletjes. Uit het meest recente verleden kennen we dit systeem uit bijvoorbeeld Destiny, een vergelijking die vaak wordt gemaakt. Er zijn overeenkomsten, maar ook veel verschillen. Zo hanteert The Division een coversysteem en doordat je in third-person speelt, ga je vaak veel voorzichtiger te werk. Dit coversysteem werkt over het algemeen heel goed, al zal je ook best een keertje de verkeerde knop indrukken of door een onhandigheidje achter een lantaarnpaal vast komen te zitten.
Er zitten sowieso nog wel een aantal bugs in. Zo kwam het een keer voor dat ik een leider (eindbaas van een missie) niet kon zien. Helaas was deze tijdelijke blindheid niet wederzijds en kon ik daarom niets anders dan mezelf overgeven en laten afschieten. Gelukkig heeft Ubi zijn spawnpunten wel goed voor elkaar, waardoor ik niet veel opnieuw hoefde te doen. Ook verloor ik twee keer de connectie met de servers, maar ook hierbij werd ik op exact hetzelfde punt in de missie teruggezet. De lancering van een spel van Ubisoft is in het verleden wel eens fout gegaan, maar ondanks de kleine probleempjes in The Division kan ik concluderen dat Ubisoft de weg omhoog heeft ingezet. Dit belooft heel veel goeds voor het tijdperk ‘na The Division’.
Zowel in je eentje, als met een groep biedt The Division ruim voldoende vermaak tot level 30. En als je met een aantal vrienden speelt die op een hoger level zitten, is het makkelijk om mee te liften. Op die manier kan je het verhaal vrij snel uitspelen en level 30 bereiken. Maar natuurlijk is het veel leuker om met mensen te spelen die op hetzelfde level zitten als jij, want anders knal je er wel erg makkelijk doorheen en dat is zonde van je totale ervaring. Wanneer je dan toch het hoogst haalbare level hebt bereikt, is het tijd om The Dark Zone te betreden. Dit is de plek waar je naast PVE ook aan de slag kunt met PVP.
The Division is geen traditionele shooter en dat uit zich met name in het PVP-gedeelte. Populaire modi als Team Deathmatch, Capture the Flag en Search and Destroy zal je er niet terugvinden. In plaats daarvan is gekozen voor een enkele PVP-modus, verdeeld in verschillende districten. Per district worden de vijanden sterker en is er dus ook betere loot te vinden. De XP en credits (de valuta in The Division) die je verdient in de PVE staan volledig los van je progressie en de speciale Dark Zone Credits. De bedoeling van The Dark Zone is dat je wapens en uitrusting verzamelt door vijanden uit te schakelen. Dit kunnen bots zijn, maar ook echte spelers. Als je voldoende items hebt verzameld roep je een helikopter op om je spullen op te komen halen. Op dat moment weten andere spelers ook dat jij een helikopter laat komen en dat maakt je tot een aantrekkelijk doelwit. Zullen de andere spelers ervoor kiezen om jou om te leggen, of gaan ze je helpen bij het overleven totdat de helikopter er is? Het is een serieus spanningsveld dat continu over de PVP-modus hangt. De meeste mensen zullen het geweldig vinden, anderen vinden het superirritant.
Om de game een langer leven te geven is er nog een derde valuta, genaamd ‘Phoenix Credits’, aan The Division toegevoegd. Deze laatste valuta verdien je pas later in het spel wanneer je zogenaamde Elite vijanden in de Dark Zone verslaat, of de Daily Challenges volbrengt. Phoenix Credits zijn het zeldzaamst en gebruik je dan ook om de beste en zeldzaamste gear te kopen.
Tegen mijn verwachtingen in vind ik The Division op dit moment echt een geweldige game. Toch hangt er heel erg veel af van wat Ubisoft in de toekomst gaat brengen qua DLC. Voor de eerste gratis update (in april) is beloofd dat er een ruilsysteem en een soort Raid worden toegevoegd. Wanneer de Raid hetzelfde verslavingsniveau heeft als de Raids in bijvoorbeeld Destiny, zie ik het allemaal wel goed komen. Dit soort games behouden hun levensduur door de honger naar nieuwe, exclusieve en betere gear. In The Division lijk je wel iets gemakkelijker aan goede spullen te komen dan in Destiny, wat ervoor zou kunnen zorgen dat je erg snel de (voor jou) allerbeste gear en wapens hebt. Aan de andere kant valt er enorm veel aan te passen aan je wapens en gear, je moet het allemaal gewoon even doorkrijgen. Als je dan eindelijk de juiste loadout hebt gevonden, is er nog de grote puzzel om je skills, talents en perks te laten matchen met je speelstijl en uitrusting. Kortom, om de nummer 1 Division Agent te worden is er nog best een lange weg af te leggen.
Conclusie
The Division is in mijn ogen een game om van te genieten en waar je de tijd voor moet nemen. Het is gewoonweg zonde om er doorheen te rushen. De omgevingen en lichtinvallen zijn fenomenaal en het verlaten New York ademt een spannende sfeer. Zoals bij meer (MMO)RPG’s is er superveel te ontdekken qua skills, talents, perks, gear en wapens. The Division zal niet voor iedereen een hapklare brok zijn, maar als je het gaaf vindt om wat tijd en energie in het achterliggende systeem te stoppen, haal je een van de beste games van dit moment in huis. Een game die je prima in je eentje kunt spelen, maar in een groep nog net wat leuker is. Vooral als je een tripje naar The Dark Zone maakt. The Dark Zone is gewoon vet! Toch lijkt de endgame op het eerste gezicht wat karig doordat er maar één mode beschikbaar is in The Dark Zone. Gelukkig helpt het dat je behoorlijk wat aanpassingen kan doorvoeren in je wapens en uitrusting en ook de Daily Challenges helpen om de levensduur te verlengen.
Of The Division uiteindelijk echt lang leuk blijft hangt ook af van de DLC. De gratis uitbreidingen, zoals een Raid en de mogelijkheid om wapens en gear te ruilen, beloven in ieder geval veel goeds. Ubisoft heeft zijn hele roadmap voor het eerste jaar al klaar liggen. Kunnen we voorzichtig stellen dat The Division een blijvertje is? Ik hoop het! Hoe vet zou het zijn om tussen de flora en fauna van een volledig gemuteerd Central Park op zoek te mogen gaan naar nieuwe exotische wapens? Count me in!
Deze review is geschreven door Rick van der Linden.
Oordeel Tom Clancy's The Division (PS4)
- Graphics
95 - Gameplay 90
- Originality 90
- Sound 90
- Replay
80 - Eindcijfer 89
6.3
17 )
15-03-2016 14:13
1)
15-03-2016 14:41
