
Omdat we de originele game in 2020 al uitgebreid hebben behandeld verwijs ik je graag naar de review van Gerard voor meer informatie over de game zelf. In dit artikel zal ik namelijk vooral focussen op de Switch 2-port en de magie die CD Projekt RED heeft toegepast om dit te realiseren.
Pure hexerij
Op de eerste Switch werden we in 2019 al verwend door CD Projekt RED met een versie van The Witcher 3. Wat voor velen als onmogelijk werd gezien vanwege de technische specificaties van de game, werd toch realiteit met dank aan een hele knappe port. Bij de onthulling van de Switch 2 stond ons weer zo’n verrassing te wachten: Cyberpunk 2077, wat voor velen dan ook de meest opvallende titel binnen de presentatie was. De game staat erom bekend grafisch erg zwaar te zijn, en Phantom Liberty zou zelfs zo veeleisend zijn dat het niet eens zou kunnen draaien op een PlayStation 4 en Xbox One. Maar daar was het dan toch: Cyberpunk 2077 mét Phantom Liberty op de Switch 2, en het zag er nog verrassend goed uit ook.

Inmiddels heb ik de game uitgebreid kunnen testen op Nintendo’s nieuwe apparaat, zowel in docked- als handheldmodus, en ik moet zeggen dat ik over het algemeen aardig ben weggeblazen. Allereerst ziet de game er echt fantastisch uit voor de hardware waarop het draait. Sterker nog, op bepaalde punten ziet de game er niet alleen beter uit dan de PlayStation 4-versie, maar zelfs beter dan de modernere versie op de Xbox Series S. Cyberpunk 2077 kent op de Switch 2 qua grafische opties zowel een kwaliteits- als een performancemodus, die allebei in 1080p draaien. Echter, de daadwerkelijke resolutie ligt iets lager dan dat. Doordat de Nintendo Switch 2 de eerste console is die DLSS ondersteunt, heeft CD Projekt RED hier goed gebruik van kunnen maken om lagere resoluties redelijk onmerkbaar omhoog te schalen naar een HD-resolutie.
Cyberpunk 30/40
Om dit te ondersteunen, wordt er in de kwaliteitsmodus gebruikgemaakt van een framerate van 30 frames per seconde om de game zo stabiel mogelijk te houden, en ik moet zeggen dat dit aardig goed is gelukt. Zolang je niet als een snelheidsduivel in een sportwagen door de straten van Night City aan het scheuren bent, weet de framerate redelijk zijn mannetje te staan. Mocht dit te weinig voor je zijn, dan kun je kiezen voor de performancemodus, die in 40 frames per seconde wordt weergegeven. Hoewel het aanvankelijk misschien niet zo klinkt, zit deze modus qua vloeiendheid precies tussen 30 en 60 frames per seconde in. Dit heeft te maken met de frame time die bij 30 fps op 33,33 milliseconden per frame zit, bij 60 fps op 16,67 milliseconden, en bij 40 dus op 25 milliseconden, wat daar precies tussenin zit. Hier heb je, wanneer je niet in handheldmodus speelt, wel een tv voor nodig die een 120Hz signaal ondersteunt.

Wat op het eerste oog misschien een soepelere speelervaring oplevert, valt echter helaas snel tegen. De performancemodus is namelijk een stuk instabieler dan de kwaliteitsmodus, waardoor de framerate in de wat drukkere gebieden regelmatig instort en soms zelfs ver onder de 30 frames per seconde terechtkomt. Dit zorgt voor enorme fluctuaties die je zeker voelt tijdens het spelen. In handheldmodus komt de game hier nog redelijk mee weg omdat de Switch 2 hier VRR ondersteunt, waardoor de verversingssnelheid van het scherm wordt aangepast aan de framerate. Dit wordt door displayportlimitaties echter niet ondersteund wanneer je je Switch 2 in het dock steekt, waardoor je dubbele frames en daardoor haperingen voor je kiezen krijgt. Wij raden dan ook aan om lekker op de kwaliteitsmodus te spelen. Zelfs dan heb je bij het rondrijden in Night City nog wel eens last van een korte hapering wanneer er een nieuw gebied wordt ingeladen, maar als we daardoor deze topper op de Switch 2 kunnen ervaren zie ik dat graag door de vingers.
CD Projekt RED zou CD Projekt RED niet zijn als ze niet het onderste uit de kan zouden willen halen wat mogelijkheden betreft, en dus kun je in deze versie van Cyberpunk 2077 aan de slag met een aantal nieuwe besturingsopties. Zo kun je Night City bijvoorbeeld al zwiepend en zwaaiend onveilig maken met gebruik van gyro controls, wordt de muismodus ondersteund en kun je zelfs gebruikmaken van een USB-muis én -toetsenbord. Uiteindelijk kwam ik toch weer terug bij mijn oude vertrouwde controller, maar voor de liefhebber is het fijn dat deze opties er zijn.

Lusten de robothonden er brood van?
Waarschijnlijk merkte je het eerder al een beetje, maar dit is een port die van compromissen aan elkaar hangt. Vergeleken met andere moderne versies van het spel speel je op de Switch 2, hoe indrukwekkend het ook is, een technisch mindere versie van Cyberpunk 2077. Maar waar je inlevert op framerate en resolutie, krijg je er een game voor terug die echt ontzettend tof is in handheldmodus. Sterker nog: de game draait beter op de Switch 2 dan op een Steam Deck, waarop de resolutie ook nog eens lager ligt. Maar mocht je veel tijd met de game door willen brengen op je tv of monitor en je hebt toevallig een PS5, Series X of moderne pc staan, dan blijven dat betere opties.
Dat blijkt vooral wanneer je Dogtown betreedt: het gebied waar de fenomenale Phantom Liberty-uitbreiding zich afspeelt. Eerder las je al dat dit gebied grafisch zwaarder was dan de rest van de game, en dat merk je direct wanneer je arriveert. Zelfs in de kwaliteitsmodus levert de framerate al gauw een frame of tien in, wat de speelervaring niet ten goede komt. Tijdens de missies – die vaak in wat meer afgesloten gebieden plaatsvinden – valt het nog wel mee, maar dit is gewoon niet hoe je Phantom Liberty wilt spelen. Die uitbreiding is wat mij betreft het allerbeste aan Cyberpunk 2077. En dat terwijl de game zelf, zeker na alle verbeteringen die CD Projekt RED in de afgelopen jaren heeft toegepast, al onvergetelijk is.
Een mooie bijkomstigheid is dat Cyberpunk 2077 gebruikmaakt van CD Projekt RED’s eigen cloudsave-systeem. Dit systeem laat je makkelijk je savefile meenemen tussen de verschillende versies van de game. Op deze manier zou je thuis dus lekker kunnen gamen op een krachtiger apparaat en onderweg of ’s avonds in bed nog even wat zijmissies starten op de Switch 2 in handheldmodus. ’s Nachts met Cyberpunk tussen je knuistjes rondrijden, onder het genot van de psychedelische klanken van Pacific Dreams, voelt magisch. Dit is dan ook hoe ik uiteindelijk de meeste tijd met deze toch wel wonderbaarlijke Switch 2-port heb doorgebracht.

Want aan het eind haal je met Cyberpunk 2077, ongeacht het platform, een waanzinnige game in huis waar je vele uren aan plezier uit zult halen. Voeg daar het briljante spionnenavontuur van Phantom Liberty aan toe en je kunt je undercovergeluk niet op. Spelers die exclusief op de Nintendo Switch 2 spelen, zullen dan ook opgelucht adem kunnen halen dat dit een prima versie is geworden van een topgame, die overigens ook nog volledig op de cartridge staat.
Conclusie
Wat CD Projekt RED met Cyberpunk 2077 op de Switch 2 heeft weten te bereiken is pure magie. Deze game omarmt het concept van Nintendo’s Switch-consoles volledig en bewijst dat zelfs de meest veeleisende games op kleine schermen kunnen schitteren. Het is niet de meest vloeiende of scherpste versie van de game, maar wel een die je overal mee naartoe kunt nemen. En daarin slaagt het volledig.
