Capcom had een paar weken voor release al de editor voor je personage uitgegeven. Op het internet circuleerden al snel de meest mooie creaties van bekende (game)personages nagemaakt in Dragon’s Dogma 2. Dit geeft dus maar aan hoe uitgebreid je je eigen personage vorm kunt geven, maar ook dat je hier wel even zoet mee kunt zijn.
Als je dan dat personage (wat een slaaf is in de wereld) gemaakt hebt, kom je al snel terecht in de actie. In het begin is er een gevecht met een medusa. Tijdens dit gevecht leer je de basis voor het vechten van de vocation (lees klasse, zoals magiër, zwaardvechter, dief etc.) die je gekozen hebt. Deze weet je te verslaan, waarna je op de vlucht slaat voor je baas. Na een ritje op een soort van griffioen, die uit de lucht wordt geschoten, stort je ter aarde. Gelukkig overleef je dit en zijn er een paar aardige soldaten die je meenemen naar hun kamp. Hier wordt al snel duidelijk dat je speciaal bent; je bent namelijk de Arisen. Wat dat precies inhoudt word je snel duidelijk, echter weet je zelf helemaal niets meer. Het verdere verhaal van Dragon’s Dogma 2 is niet bijster origineel, zoals het begin al doet vermoeden. Het is echter wel onderhoudend en het heeft hier en daar nog wel een draai om het wat origineler te maken. Maar het hoofdverhaal is niet het sterkste onderdeel van deze RPG.
Als Arisen heb je de kracht om pawns uit andere werelden (die van andere spelers) over te laten komen via zogenaamde riftstones, waarna ze worden toegevoegd aan je team van maximaal vier leden. Soms kom je ze ook tegen als je de wereld aan het verkennen bent. Je maakt naast je personage overigens zelf nog een vaste metgezel aan en de andere twee kun je dus kiezen. Het leuke aan deze pawns is dat dit personages kunnen zijn die andere spelers hebben gemaakt. Ze helpen met het vechten, maar helpen ook bij het oplossen van missies. Als ze die in hun eigen wereld al hebben opgelost willen ze je wel de weg wijzen. Er zijn wel wat kleine nadelen aan de pawns van andere spelers. Zo stijgen deze niet in level en kun je hun vocation en aanvallen niet aanpassen, in tegenstelling tot jouw vaste metgezel en je eigen personage. Ook erg belangrijk: als je ervoor kiest om ze weg te doen moet je er wel aan denken om de spullen die je ze hebt gegeven weer terug te pakken, anders ben je die namelijk kwijt. Dit systeem zorgt er wel voor dat je blijft rouleren tussen pawns, waardoor je onder andere vocations en aanvallen beter leert kennen. Naast dat je natuurlijk de creaties van andere spelers kunt aanschouwen.
Je zult het pawn-systeem wel nodig hebben, want Dragon’s Dogma 2 bevat voldoende uitdaging. De wereld is gevuld met veel monsters, zowel klein als groot, die jou maar al te graag willen doden. Als je schade krijgt van vijanden gaat een deel van je levensbalk semi-permanent weg. Dit kun je niet meer terugkrijgen, totdat je bij een kampvuur bent geweest of in een dorp bij de plaatselijke herberg hebt gerust. Kampvuren zijn verspreid over de hele wereld, maar je moet dan wel een tent meezeulen die een paar kilo weegt. Best onhandig wanneer je slechts een beperkt aantal kilo’s aan spullen kunt meenemen. Gelukkig kun je natuurlijk ook de pawns hiervoor gebruiken.
Het gebruikte gevechtssysteem wijkt weinig af van het eerste deel. Je kiest een vocation, waarbij je aanvallen kiest en er vier kunt gebruiken. Nieuwe aanvallen kun je kopen. Ik koos bijvoorbeeld voor een magiër en kon al snel bliksem en vuur gebruiken. Als magiër heb je geen balkje voor je magie, maar moet je een spreuk helemaal uitspreken (al hoor je dat niet). Hierdoor ben je op zo’n moment wel een gemakkelijk doelwit, dus mijn zelfgemaakte pawn is een ridder die mij beschermt. Door een goede samenstelling van je team kun je zo een geoliede machine creëren die de meeste monsters kan verslaan. Tijdens het vechten heb je beperkt invloed op wat je pawns doen. Er zijn een paar algemene commando’s beschikbaar zoals “val aan en kom bij mij”. Verder voeren ze dus zelf hun aanvallen uit, wat redelijk goed gaat. Ze zijn niet heel erg dom en je zult ze hard nodig hebben, want in je eentje ga je het niet redden in de wereld van Dragon’s Dogma 2.
Dragon’s Dogma 2 is zeker niet voor iedereen en bepaalde dingen worden je niet gemakkelijk gemaakt. Om een paar voorbeelden te geven: er zijn veel tutorials van de verschillende gebruikte systemen beschikbaar, maar dan moet je ze wel toevallig tegenkomen. En dat is niet heel makkelijk omdat er bijna geen fast travel in het spel zit. Je zult dus veel heen en weer moeten lopen tussen de dorpen en steden. Dit is echter geen probleem, want de prachtige wereld nodigt uit om helemaal in te verdwalen. Er zijn weinig grote lege gebieden, maar juist veel rotsen, bergen en geheime grotten om te ontdekken. In iedere uithoek van de wereld is wel iets te vinden, waardoor je nieuwsgierigheid wordt beloond. Je moet dan wel altijd rekening houden met een monster die je toevallig tegen kunt komen. Mocht je toch jezelf sneller willen verplaatsen tussen dorpen, dan kan dat met een ossenkar. Hiervoor moet je betalen én het is niet zonder gevaar. Deze ossenkarren kunnen namelijk gewoon worden aangevallen door monsters. Mocht je het vervoersmiddel niet kunnen beschermen en het gaat kapot dan moet je alsnog met de benenwagen verder naar je bestemming.
Zijmissies krijg je door te praten met bewoners of ze worden je aangeboden zodra ze jou aanspreken. Het is daarbij niet altijd duidelijk waar je heen moet. Dit moet je zien te achterhalen door met mensen te gaan praten of je pawn moet het toevallig weten. Daarnaast moet je ook niet te veel zijmissies tegelijk aannemen, want de tijd tikt in Dragon’s Dogma 2. Het spel bevat een dag-en-nacht-cyclus en veel inwoners zijn op specifieke momenten van de dag beschikbaar. Dit heeft ook invloed op de zijmissies. Om een voorbeeld te geven: ik kreeg een zijmissie om een kind van een bewoner te zoeken. Zou ik hiermee een paar dagen wachten dan was het kind gedood door een roedel wolven, maar als ik er gelijk achteraan ging dan kon ik hem nog redden. De manier waarop de zijmissies werken zorgen er ook voor dat er vaak meerdere manieren zijn waarop je ze kunt voltooien. Daardoor heb je veel vrijheid in hoe je dat aan wilt pakken, iets dat wat mij betreft heel erg tof uitpakt.
Conclusie
Al met al heeft Capcom met Dragon’s Dogma 2 een goede RPG afgeleverd, die tegelijkertijd niet veel afwijkt van het eerste deel. Het pawn-systeem is nog steeds erg leuk en alle verschillende vocations zorgen voor veel afwisseling tijdens het vechten. Bedenk wel dat Dragon’s Dogma 2 niet voor spelers is die ervan houden om direct te weten waar ze heen moeten, want je zult vaker dan eens aan het zoeken zijn waar je nou eigenlijk heen moet of zelfs verdwaald raken. Maar houd jij van RPG’s en is dit voor jou geen probleem, dan is er absoluut heel veel plezier te halen uit dit spel.
9.1
6.3
1202 )
28-03-2024 22:16
1)
29-03-2024 08:22
maar links of rechts om; ik vind de game fantastisch en kan niet wachten om uit het werk er vanavond weer verder mee te gaan
A fanaat zeer waardeer. 
