Van negatief
Je katamari voortduwen gebeurt in een spel dat qua uiterlijk sterk doet denken aan het PlayStation 2-tijdperk, maar dan ineen veel hogere resolutie. Dit is niet alleen op visueel vlak, maar ook de menustructuren, gebruikte lettertypes en een deel van de animaties. Als je mij had gezegd dat het een remaster is van een oud PlayStation 2-deel, dan had ik het geloofd. Ik denk dat ik daar de ontwikkelaar een compliment mee zou geven, gezien dat overduidelijk het doel was van de grafische stijl. Persoonlijk ben ik hier iets minder enthousiast over en had ik liever een spel gezien waar meer pracht en praal in zat. Ik denk dat bijvoorbeeld HDR-ondersteuning het spel veel goed had gedaan. Het kleurrijke spel had er dan namelijk veel mooier uitgezien, het is nu namelijk wat flets in vergelijking met andere spellen. Op technisch vlak is er helemaal niets aan te merken op Once Upon a Katamari; op de PlayStation 5 ben ik geen tekortkomingen tegengekomen.
Naar positief
Ondanks mijn kritiek op het visuele vlak, is de rest van Once Upon a Katamari een heel stuk beter. Dit nieuwe deel vindt niet het wiel opnieuw uit, maar borduurt voort op waar de serie bekend om staat. Dat is natuurlijk het rollen van de katamari! Dit is zoals in de eerste alinea genoemd een plakkerige bal. Hieraan blijft alles wat kleiner is dan de bal kleven. Door deze door een ruimte te rollen verzamel je dus allerlei voorwerpen en wordt die bal steeds groter. Op een gegeven moment ben je niet alleen meer voorwerpen aan het oprollen, maar kamers, en eindig je met gehele planeten. Als je bekend bent met de serie weet je dat er veel humor in zit en dat de spellen zichzelf niet te serieus nemen.
Absurd
Dat maakt dat je het verhaal met een korreltje zout moet nemen. De koning van de kosmos vernietigt het heelal en jij als zijn zoon keert terug naar aarde met je katamari. Aan jou is de taak om al rollende alles weer te herstellen. Dit doe je door een reis in de tijd langs verschillende punten in de geschiedenis. Je begint in de Edo-periode in het oude Japan. Een tijdperk is verdeeld in verschillende levels die je moet voltooien. Op een gegeven moment kun je met je ruimteschip naar het volgende tijdperk en dan volgt een herhaling van stappen. In totaal zijn er tien verschillende tijdperken die je bezoekt, maar de verdeling van de hoeveelheid levels is wel een beetje scheef. De Edo-periode is namelijk oververtegenwoordigd in verhouding met andere tijdperken. Ergens is dit wel logisch gezien hoe Japans de Katamari-serie is, maar hier had meer balans in mogen zitten . Zoals je tussen de regels door leest stelt het niet zoveel voor en is het meer een vehikel om de verschillende locaties te bezoeken. Desondanks zitten er wel veel komische dialogen en korte filmpjes tussen die grappig zijn. Het spel neemt zichzelf niet al te serieus en dat zie je hierbij goed terug.
Rollen tot je een ons weegt
Ieder tijdperk bevat verschillende levels die allemaal origineel zijn en een eigen thema hebben. Zo kun je in één level bezig zijn met het opruimen van een kamer, waarna je daarna de opdracht krijgt zoveel mogelijk drank aan je katamari te laten plakken. Om de variatie erin te houden zit er verschil in de opdrachten die je uit moet voeren tussen de levels. Zo ben je niet altijd bezig met alles oprollen wat je tegenkomt, maar kun je bijvoorbeeld op zoek zijn naar specifieke voorwerpen. Zo was ik in een level bezig met het vinden van goudstukken met het doel een zo hoog mogelijk geldbedrag te krijgen. Dit is de enige vorm van afwisseling, want de gameplay blijft grotendeels gelijk. De uitdaging zit erin om de levels sneller te voltooien of de gestelde eis voor de grootte van je katamari sneller te behalen. In de verschillende ruimtes die je bezoekt kun je power-ups vinden, waardoor je bijvoorbeeld sneller door gaat rollen. Ook is er een magneet die voorwerpen naar je toetrekt. Door hier slim gebruik van te maken kun je het doel sneller behalen. De simpele gameplay staat nog steeds als een huis en de power-ups zorgen voor wat verdieping. Mocht dat niet voldoende zijn, dan kun je op zoek gaan naar de drie kroontjes die in ieder level verstopt zijn. Hierdoor kun je langer plezier hebben aan Katamari, anders ben je er in een uurtje of tien wel doorheen. Die uren kun je tevens genieten van de geweldige en vrolijke muziek die is toegevoegd, waarin oude en nieuwe nummers elkaar afwisselen.
Conclusie
Once Upon a Katamari is een goede terugkeer van een langlopende serie. Je moet houden van de bewuste PlayStation 2-stijl, maar er is voldoende plezier te beleven aan dit spel. De kenmerkende humor is nog steeds aanwezig en de simpele gameplay blijft leuk. Dit maakt dat Once Upon a Katamari een lekker kort tussendoortje is.
10
8.5
3162 
3)
11-11-2025 18:58
