Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin (PS5)
60 100 1

Review Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin (PS5)

Dit jaar bestaat de Final Fantasy-franchise alweer 35 jaar. Om dat te vieren heeft uitgever Square-Enix de handen ineengeslagen met Koei Tecmo-ontwikkelaar Team Ninja, bekend van onder andere Ninja Gaiden en Nioh, om een bijzondere titel te ontwikkelen: Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin.


Vreemdeling in Paradijs
Bij Square-Enix zijn ze niet vies van spin-offs binnen het Final Fantasy-universum. In de afgelopen 35 jaar hebben we al van alles langs zien komen, variërend van vechtspellen tot ritmegames en zelfs kartracers. Echter zagen we nog niet eerder zo’n hardcore take op het action-RPG-genre als Stranger of Paradise, dus wat dat betreft is deze titel zeker een aangename verrassing.

Onbedoeld grappig
In Stranger of Paradise kruip je in de huid van professionele ‘cool guy’ Jack, die samen met zijn kornuiten Jed, Ash, Neon en Sophia het koninkrijk van Cornelia intrekt om Chaos te verslaan. Waarom, wie of wat Chaos is, en hoe dit avontuur tot stand komt, wordt verteld door middel van de meest absurde dialogen en cutscenes. Het spel begint bijvoorbeeld met Jack die vergezeld door Frank Sinatra’s ‘My Way’ een zonovergoten graanveld doorkruist, waarna hij een vriendschap aangaat met Jed en Ash omdat ze alle drie toevallig een vibrerend ei op zak hebben. Neon en Sophia sluiten zich later in het spel aan bij het team. Het is een soort hervertelling van het verhaal van de eerste Final Fantasy, maar dan anders. Regelmatig worden eindbazen onderbroken door Jacks vulgaire uitbarstingen of zelfs uitgescholden voor de domste dingen en af en toe loopt Jack zelfs op de meest willekeurige momenten gewoon het scherm uit omdat ‘ie er geen zin meer in heeft. Het is werkelijk absurd om te zien en daardoor onbedoeld ontzettend grappig.


Wat hier aan bijdraagt is het enorme low-budget gevoel dat het spel over zich heeft hangen. Op een tweetal CGI-cutscenes na ziet het er allemaal vrij houterig uit. De bewegingen van de personages voelen af en toe bijna Thunderbirds-esque aan, keer op keer worden er referenties gemaakt naar dingen die nooit op beeld hebben plaatsgevonden en voelt het alsof er van alles uit het spel geknipt is. En visueel ziet het spel eruit alsof ze ergens bij Square op zolder een oude PS3-titel hebben gevonden die ze zonder enige verbeteringen naar de PS5 hebben geport met alle gevolgen van dien. De framerate zakt regelmatig in, grafisch oogt het vaak wazig en lijkt het soms alsof je scherm ingesmeerd is met vaseline, qua belichting is het spel meestal te donker, maar op andere momenten oogverblindend licht en de rockmuziek die af en toe voorbij komt lijkt regelrecht uit het begin van de 21e eeuw afkomstig te zijn. Zelfs tijdens de gameplay zijn de animaties vaak niet om over naar huis te schrijven. Wanneer je bijvoorbeeld focust op een baas en met je linker stick schuin rondom deze vijand beweegt, lijkt het alsof Jack als een soort emo Erben Wennemars door de arena schaatst. Bizar!

B-film
Dit alles zorgt ervoor dat Stranger of Paradise het gevoel geeft alsof je een hele slechte B-film aan het kijken bent. Eenieder die dit kan waarderen zal met het spel een geweldige tijd tegemoet gaan, maar kijken we naar de kwaliteit van veel andere Final Fantasy-spellen die we in de afgelopen jaren voorgeschoteld kregen, dan is dit qua presentatie eigenlijk Final Fantasy-onwaardig. Gelukkig komt daar de gameplay om de hoek kijken. Deze zit namelijk echt ijzersterk in elkaar.


Final Fantasy Souls
De gameplay van Stranger of Paradise kun je het beste vergelijken met een spel als Nioh, of een snellere take op de gameplay van Dark Souls. Aanvallen en verdedigen gebeurt met de schouderknoppen, door de levels heen vind je verschillende rustpunten die, wanneer je ze aanraakt, de vijanden weer tot leven wekken en het spel is echt kneitermoeilijk. Gelukkig kent de game vanaf het begin drie moeilijkheidsgraden: Story, Action en Hard. Story laat je, zoals de naam al doet vermoeden, voornamelijk focussen op het verhaal. Je doorloopt het avontuur met twee computergestuurde makkers aan je zijde, die je overigens ook weg kunt sturen voor wat extra uitdaging, en in de Story-modus kun je hen eigenlijk al het werk laten doen zonder je zorgen te maken dat je game over zult gaan. De Action-modus is bedoeld voor mensen die wel eens een Dark Souls of Ninja Gaiden gespeeld hebben en op zoek zijn naar een leuke uitdaging en Hard gooit daar nog een flinke schep bovenop. Speel je het spel uit, dan speel je ook nog een zogenaamde Chaos-moeilijkheidsgraad vrij en dit is waar de gameplay het beste uit de verf komt en het spel je uitdaagt om strategisch te werk te gaan. Al met al kostte het ons een dikke 20 uur om het spel te doorlopen in de Action-modus en hebben we deze speelduur verdubbeld door het nog eens op de Chaos-moeilijkheidsgraad door te spelen en de platinum trofee te halen.

Veel speelstijlen
Wat Stranger of Paradise onderscheidt van eerdergenoemde titels is het Job-systeem zoals dat meestal ook in de gewone Final Fantasy-spellen te vinden is. Met een druk op de knop wissel je tussen de 27 beschikbare Jobs, zoals Swordsman, Mage, Berserker, Warrior, Lancer en ga zo maar door. Allemaal met eigen wapens, aanvallen en zelfs kledingstukken. Dit kun je allemaal naar smaak aanpassen en uitwisselen voor Jack, maar ook voor de rest van je team. Ook heeft iedere Job een eigen skill tree waarin je bonussen en nieuwe aanvallen vrij kunt spelen. Een andere toffe twist is het mana- en breaksysteem. Vijanden hebben naast hun gewone levensbalk namelijk ook een balk voor break damage. Weet je deze te legen, dan maakt het niet uit hoeveel levenspunten ze nog over hebben. Met een druk op O/B maak je ze in één keer af én vul je je eigen mana bij. Dit kan weer gebruikt worden om zelf speciale aanvallen uit te voeren. Ook kun je met O/B inkomende aanvallen blokkeren of in het geval van magie zelfs terugsturen naar je vijanden, waardoor je soms beter kunt blokkeren met O/B dan met L1. Dit voegt weer een tof, strategisch element toe aan de combat van het spel.


Hiernaast kent Stranger of Paradise een hele robuuste multiplayermodus waarin je samen met maximaal twee vrienden of onbekenden het complete spel kunt doorlopen. Dit werkt allemaal heel makkelijk en onze testsessies zijn vlekkeloos verlopen. Helaas schaalt je Jack niet automatisch mee met die van de persoon waar je mee speelt. Zo was ik bijvoorbeeld level 252, waar de vriend waar ik mee speelde net level 19 was, met als gevolg dat ik alles en iedereen in zijn spel zonder enige moeite tot poeder maakte. Gelukkig kun je makkelijk wapens en kleding van een lager level gebruiken, om het spel op deze manier toch nog uitdagend te laten zijn.

Verkleedpartij
Tijdens je avontuur vind je echt ontzettend veel verschillende wapens en kledingstukken die enorm variëren. Zoveel dat het eigenlijk geen zin heeft om je outfit af te stemmen, want tegen de tijd dat je tevreden bent met hoe je Jack eruitziet vind je alweer wat nieuws. In het menu kun je met een druk op de knop automatisch de beste kleding aantrekken die je op dat moment bij je draagt, wat erg makkelijk is en er voor zorgt dat je eigenlijk nooit lang in de menu’s bezig hoeft te zijn en lekker door kunt spelen. Het nadeel van dit systeem is echter dat je er het ene moment uitziet als een ontzettend coole vampierjager en je er vijf minuten later bijloopt alsof je onderweg bent naar De Toppers in Concert. Het zou mooi geweest zijn als de looks en statistieken van kledingstukken los van elkaar zouden werken, maar helaas.


Lineaire herhaling
Het leveldesign van Stranger of Paradise, dat overigens voor bijna ieder level gebaseerd is op een andere Final Fantasy-titel, is ontzettend lineair. Hier en daar ontdek je wel eens een geheime kamer achter een paar houten kisten of een kistje met een mooi wapen achter een gesloten deur, maar een echt gevoel van exploratie ontbreekt. Zijmissies spelen zich af in dezelfde levels als de hoofdmissies, alleen speel je ze meestal achterstevoren door met een andere baas aan het eind. De gebieden zelf zijn vaak erg verwarrend en voelen door de eentonige vormgeving, ondanks het lineaire karakter, regelmatig aan als doolhoven. Ook zie je in bijna ieder level dezelfde vijanden terugkeren. Soms met een ander kleurtje of een ander pakje aan, maar er is echt heel veel overlap in vijanden tussen de verschillende levels. Dit is enorm zonde, want de eerste Final Fantasy heeft veel meer interessante vijanden dan dit handjevol in Stranger of Paradise. Gelukkig bieden de bazen, die stuk voor stuk erg tof zijn, meer dan genoeg variatie.

Bananen pellen
Aan het eind van de dag kunnen we wel stellen dat Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin gewoon echt een dom spel is. Uiteraard in de beste zin van het woord. Het voelt bijna aan alsof Square-Enix een paar Japanse zakenmannen van middelbare leeftijd bij elkaar heeft gezet met de vraag wat men tegenwoordig beschouwt als ‘cool’, waar dan ‘sterke, scheldende mannen die vijanden in tweeën trekken alsof ze bananen aan het pellen zijn’ uitgekomen is. Hiernaast zit het spel technisch vrij belabberd in elkaar, wat apart is aangezien Nioh 2 van hetzelfde ontwikkelteam prima draait op zowel de nieuwe als de oude consoles en PC, terwijl dat spel er ook nog beter uitziet. Ook kregen wij om een of andere reden de trofee voor het uitspelen van alle zijmissies niet. Pas na het urenlang herhaaldelijk opnieuw doorspelen van sommige zijmissies popte hij ineens in beeld en daarmee ook de platinum trofee. En hoewel deze review vrij negatief lijkt, zegt dat laatste ook wel weer iets heel bijzonders over Stranger of Paradise. Want ondanks alle minpunten en kritieken is dit toch wel een ontzettend leuk spel, waar wij ons geen minuut mee verveeld hebben, en dat is bij een game natuurlijk het belangrijkste. Het spel is ontzettend grappig om alle verkeerde redenen, maar daardoor toch ook erg memorabel. Fijne verjaardag, Final Fantasy!


Conclusie
Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin is een hele bijzondere titel. Aan de ene kant heb je een spel dat ontzettend lekker speelt en genoeg uitdaging biedt voor alle soorten spelers. Aan de andere kant krijg je een extreem dom, onlogisch verhaal voorgeschoteld vol schreeuwende en scheldende mannen en presteert het spel op technisch gebied erg ondermaats. Deze technische mankementen staan het plezier echter niet in de weg en daarom geven wij Stranger of Paradise graag het voordeel van de twijfel. Eenieder die veel waarde hecht aan graphics boven gameplay, of niet kan genieten van een goede B-film op z’n tijd kan het spel echter beter links laten liggen.

 
 

 

Gert Jan Naber (GJ)

Audiovisueel vormgever met een hart voor Pokémon, films, kip en uiteraard games in alle soorten en maten.

Aantal keer bekeken: 4305 

Laagste 3 prijzen voor Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin (PS5)

31.49 3
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
Nedgame.nl 9.8
€  28.00€ 3.49   € 31.49
Amazon.nl 6.3
 
€  45.79€ 0.00   € 45.79
GameO 8.2
€  39.99€ 6.00   € 45.99

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Budgetpaardje
Budgetpaardje ( 24788   20) 26-03-2022 13:30
Mooi, niks voor mij dus.
avatar van Monokuma
Monokuma ( 1870   9) 26-03-2022 15:32
Quote:
Het voelt bijna aan alsof Square-Enix een paar Japanse zakenmannen van middelbare leeftijd bij elkaar heeft gezet met de vraag wat men tegenwoordig beschouwt als ‘cool’, waar dan ‘sterke, scheldende mannen die vijanden in tweeën trekken alsof ze bananen aan het pellen zijn’ uitgekomen is.
Het zou me werkelijk niet verbazen als dit de realiteit is.

Goed geschreven! Ik ben na deze recensie wel benieuwd geworden naar deze game, maar ik wacht wel op een aanbieding. Onbedoeld grappig maar toch solide gameplay klinkt als een toekomstige cult classic!
avatar van Quetzalcoatl
Quetzalcoatl ( 4999   37) 26-03-2022 16:43
Ik pel mijn bananen ook altijd met een bustersword.

Goede review.
avatar van Morda
Morda ( 15235   22) 26-03-2022 17:51
Ik heb heel ff de demo gespeeld. Graphics waren niet best idd, gameplay kan ik nog weinig over zeggen, maar voelde wel lekker aan. dDeze komt zeker in huis wanneer er een leuke aanbieding is
avatar van Rickert
Rickert ( 80   1) 26-03-2022 20:48
Eenieder die dit kan waarderen...
Na die hele uiteenzetting van minpunten kan ik mij niet voorstellen dat er veel mensen zijn die in deze categorie vallen.
Bedankt voor de duidelijkheid, ik laat hem aan me voorbij gaan!
avatar van GameFatale
GameFatale ( 21643   11) 27-03-2022 12:19
Ai, zo te lezen geen titel om full price in huis te halen.
avatar van Heart1982
Heart1982 ( 646   4) 29-03-2022 09:57
Budgetbakker!! Ben ik blij dat ik em niet day 1 gehaald heb, daar zou ik dan spijt van gekregen hebben. Blij dat er (dit jaar?) nog een final fantasy op de planning staat.
avatar van Lokiw
Lokiw ( 184 ) 29-03-2022 12:34
Quote:
Budgetbakker!! Ben ik blij dat ik em niet day 1 gehaald heb, daar zou ik dan spijt van gekregen hebben. Blij dat er (dit jaar?) nog een final fantasy op de planning staat.
Gepost door: Heart1982 op 29-03-2022 09:57

Oh welke staat nog op de planning? Dacht dat FF16 weer voor de zoveelste keer was uitgesteld.
avatar van Ice-Cerberus
Ice-Cerberus ( 195   1) 29-03-2022 14:26
en FF7R2 horen we ook erg lang niks over ben bang dat beide nog wel even gaan duren
avatar van Corrie
Corrie ( 2 ) 29-03-2022 19:24
Waar ik het mee eens ben is inderdaad wat niet te ontkennen is het technische. Game ziet er soms ondermaats uit en tijdens gameplay ook framedrops af en toe. Zou eigenlijk niet mogen voor een PS5 titel met deze graphics.

Begin is onduidelijk maar ontvouwd zich met de files die je vind (als je ze ook leest)en tijdens het spelen van de game. Maar je hebt er ongeveer 20 uur over gedaan en dat is wel een flinke rush en dan zie je dingen snel over het hoofd. Verhaal moet natuurlijk ook wel een beetje onduidelijk zijn want zelfs de main cast wist niet wat er aan de hand was vanwege je weet wel (laten we het houden op geheugenverlies).
Laatste uren werd alles duidelijk.
Je gaat ook geen murder mysterie serie kijken als je al binnen 5 minuten weet wie de moordenaar is. Neemt de pret weg van zo'n serie.

Is het een perfect verhaal? Nee maar het sluit zich wel prima op de rest van de serie en is de naam Origin waardig. Als er een beetje vooronderzoek had gedaan dan had je kunnen weten dan Tetsuya Nomura aan de game gewerkt heeft, en als je niet van rare, vage verhalen houd, of van een verhaal houd die pas in de laatste uren duidelijk word dan kan je beter geen games spelen waarvan hij onderdeel van is, staat hij eenmaal bekent om.
Denk als het Yoko Taro was geweest dat de mensen een flinke bobbel in hun broek ervan zouden hebben.

"vol schreeuwende en scheldende mannen"
Is dit een klaag of een juich? Game is 16+ en in de meeste 16+ games schelden ze. Kaine uit Nier/Nier Replicant schold er veel erger op los en daar vallen we toch ook niet over? Waarom dan nu opeens wel? Is gewoon een beetje meer realisme erin wat "menselijke emoties" word genoemd en dat kan geen kwaad.
Maar dat scheld gedoe was al duidelijk in de trailers, dus als je er niet tegen kan of je hebt een dunne huid deze game niet kopen en hetzelfde kan gezegd worden over Nier Replicant die is nog erger met scheld woordjes.

40 uur erin gestopt en de mainstory/side quests gedaan. Gameplay top, muziek top, verhaal vaag maar duidelijk, diversiteit (op een manier dat het niet je strot uitkomt) top, Jack top, Chaos top.

Leuke game waar je veel plezier van zal hebben en is een dikke 8 waard. Van mij mogen ze die Japanse zakenmannen vaker inhuren, krijg je tenminste geen slappe aftreksels of de zoveelste GTA remake.
avatar van GJ
GJ ( 6101   7) 29-03-2022 20:26
Rol: Forum Moderator
Quote:
*knip*
Gepost door: Corrie op 29-03-2022 19:24

Thanks voor de uitgebreide reactie!

Ja, het verhaal wordt duidelijker (grotendeels idd door de logs), maar voor mij persoonlijk komt het nooit echt samen op een manier waarvan ik denk “ja, dit is nou een tof verhaal!” Het is allemaal extreem dom, edgy en grotendeels vond ik het gewoon niet interessant genoeg. Uiteraard is dit veelal persoonlijk, maar zeg eerlijk; als dit een film zou zijn hadden ze voor het schrijfwerk geen Oscar gewonnen. Al is dat natuurlijk bij veel games zo.

Uiteraard weet ik dat Nomura er aan gewerkt heeft. Hij is zelfs de bedenker van het concept van Stranger of Paradise! En als fan van onder andere Kingdom Hearts en Final Fantasy 7 Remake kan ik over het algemeen zijn werk zeker wel waarderen. Echter heeft hij nou ook weer niet zo’n dikke vinger in de pap bij Stranger of Paradise. Hij is creative producer (niet creative director) en veel van de uiteindelijke beslissingen zijn genomen door Nojima. Ik had dan ook niet een heel erg ‘Nomuraans’ gevoel bij het verhaal/schrijfwerk en zeker niet bij de dialogen. Yoko Taro’s werk zit wat dat betreft toch wel een stuk zorgvuldiger in elkaar en levert meer metacommentaar op videogames en entertainment in z’n geheel. Ik denk niet dat je dat echt 1 op 1 kunt vergelijken met iets als Stranger of Paradise.

En of dat een klaag of een juich is is aan de lezer. Ik heb me er enorm mee vermaakt en het spel heeft me vaak laten lachen, maar ik heb ook al van wat mensen gehoord dat ze dit echt niet trekken, en online lopen de reacties ook echt uiteen. De helft vindt het ontzettend grappig en/of verfrissend, de andere helft heeft er helemaal niks mee. Daarom heb ik ook een beetje in het midden gelaten of dat een plus- of juist een minpunt is. Overigens vind ik het wel meevallen qua “menselijke emoties”. De delivery is vaak enorm statisch en plat en emotie vond ik in de voice-acting vaak ver te zoeken. Een zin schreeuwen staat bij mij niet gelijk aan het overbrengen van emotie. Daar is wel wat meer voor nodig om het realistisch aan te laten voelen. Daar sloeg het spel bij mij in ieder geval wel de plank mis.

Uiteindelijk heb ik daarom het spel ook een voldoende gegeven. Het is een zeer vermakelijk avontuur met goede gameplay, alleen het zit te rommelig in elkaar om (voor mij) een echte aanrader te zijn. Uiteindelijk heb ik me er een dikke 40 uur mee vermaakt (en zeker niet gerushed, ik heb het spel voor de review zelfs meer dan 2x helemaal doorgespeeld) en ik ben nog met een playthrough bezig met een vriend, dus hij zal zeker nog meer gespeeld worden. Maar het is overduidelijk geen spel voor iedereen. Ik hoop dat Square de kritieken ter harte neemt en een eventuele sequel van een hoger budget voorziet en een wat langere ontwikkeltijd geeft, zodat ze daar een echte topper van kunnen maken!