One Piece: World Seeker is de eerste open wereld game in de franchise. Ontwikkelaar Ganbarion pakt groots uit en maakte ons met de trailers al lekker met een eiland vol grote steden, forten en veel bekende gezichten uit de serie. World Seeker speelt zich namelijk af op Jail Island, een eiland in de New World waar de bevolking gesplitst is in twee verschillende groepen, namelijk een groep die vóór de Marine en hun modernisering van het eiland is, en een groep die er tegen is en wil dat de Marine hun eiland verlaat. Jail Island is namelijk gebouwd bovenop Jewel Island, een eiland vol grote kristallen waar de Marine maar al te graag beslag op legt. Tijd voor de Straw Hat Pirates om hier een stokje voor te steken.
Uit de pen van de schrijver
Speciaal voor World Seeker is One Piece schrijver en tekenaar Eiichiro Oda voor het eerst in de geschiedenis van One Piece games in de pen geklommen. Mede daarom kent World Seeker een erg tof verhaal dat zeker niet misstaan had als een goede filler arc in de animatieserie. Nieuwe personages Jeanne en Isaac zijn specifiek voor World Seeker ontworpen en zijn leuke toevoegingen aan de One Piece wereld. Dit is extra fijn omdat World Seeker hierom geen verhaal uit de manga hoeft te recycleren en daarom zelfs voor mensen die niet bekend zijn met de serie makkelijk op te pakken is. Maar wat doe je eigenlijk in One Piece: World Seeker?
Filler arc
Zoals je al kunt lezen is World Seeker een open wereld game. Dat houdt in dat je naast het hoofdverhaal overal en nergens op het eiland side quests aan kunt gaan, collectibles kunt vinden en lekker kunt ouwehoeren. Hoewel het hoofdverhaal vrij tof is en zeker de moeite waard is om door te spelen, vallen de side quests erg tegen. Het gros bestaat uit het verzamelen van 5 bloemen of het bezoeken van een personage aan de andere kant van het eiland. Jammer genoeg zijn de side quests niet het enige wat tegenvalt aan de game. De gameplay is namelijk ook vrij ondermaats.
Ondermaatse gameplay
Je speelt in World Seeker als Luffy, een van de hoofdpersonages uit One Piece. Luffy is een rubberen jongen met uitrekbare ledematen die erg handig inzetbaar zijn in de vele gevechten die de Straw Hat Pirates op hun avonturen aangaan. Je zou daarom denken dat een uitgebreid gevechtssysteem met vette combo’s erg goed past in een game als dit. Echter kent het spel geen enkele combo en kom je niet veel verder dan button bashen met hier en daar een special attack zodra je balkje vol is. Je hebt wel de mogelijkheid om te switchen tussen stijlen, namelijk de Observation Haki, waarin je als een soort Batman door muren kunt kijken en waarmee je wat sneller aan kunt vallen, maar minder schade doet, en de Armament Haki; een wat zwaardere maar langzamere vechtstijl waarmee je als een hamer door de boter door vijanden heenslaat. De aanvallen zijn heel herkenbaar voor fans van de serie, maar het gevechtssysteem kent echt totaal geen diepgang. Wij moesten het spel op de hoogste moeilijkheidsgraad zetten om wat uitdaging te krijgen.
Ook werkt het navigeren over het eiland gewoon niet zo lekker. In het begin kun je enkel lopen, en bepaalde vaardigheden zoals het door de lucht kunnen zweven om jezelf zo sneller te kunnen verplaatsen, een techniek die Luffy al vrij vroeg in de serie beheerst, moet je eerst vrijspelen met skill points. Dit zijn dingen die bij de essentie van One Piece horen en die je dus vanaf de eerste minuut al in zou moeten kunnen zetten, maar helaas is hier dus niet voor gekozen.
Zodra je World Seeker opstart krijg je een ontzettend gelikt introfilmpje te zien waarin Luffy als een ware Spider-Man door een grote stad heen slingert. Dit ziet er fantastisch uit en toen wij voor het eerst in de stad aan kwamen konden we ook niet wachten om dat te proberen. Echter is dit enkel mogelijk in een specifieke straat, op een specifieke plek waar je vijftien meter vooruit kunt slingeren. Ook kent de game een aantal missies waarbij van je verwacht wordt dat je ze op een stealthy manier aanpakt. Alleen beschikt de game op een ton waar je in kunt gaan zitten na over geen enkele stealthmogelijkheden. Je kunt je nergens achter verschuilen, je kunt niet kruipen, niks. Dit soort dingen zijn gewoon ontzettend jammer en beperken de potentie van World Seeker echt
enorm.
Kort, maar grafisch niet zo krachtig
Daarnaast is het spel ook nog eens ontzettend kort. Wanneer je je voornamelijk op het verhaal focust ben je in een kleine tien uur wel door het spel heen. Zoals eerder aangegeven zijn de side quests nogal saai en eentonig, dus deze verlengen de spelduur ook niet echt. Je kunt op zoek gaan naar alle verschillende kostuums die verstopt zitten in het spel en andere easter eggs die verborgen zijn op Jail Island, maar hoe je het ook bekijkt is World Seeker gewoon geen enorm lange game. Heel erg is dat niet, want het verhaal dat geserveerd wordt is vooral voor fans echt wel de moeite waard om door te spelen. Alleen krijg je absoluut niet dezelfde hoeveelheid content voor je geld als bij concurrerende open wereld spellen. Erg jammer, want uit een franchise als One Piece die al bijna 20 jaar bestaat is echt wel meer te halen.
Grafisch valt de game ook een beetje buiten de boot. Hoewel World Seeker grafisch absoluut de best ogende One Piece game tot nu toe is, bestaat Jail Island voornamelijk uit assets die eruitzien alsof ze regelrecht uit een Unreal Engine development kit zijn gehaald. De grafische stijl van de One Piece manga en anime leent zich gewoon niet echt voor 3D graphics, zoals dat vaak bij games die op die media gebaseerd zijn het geval is. Het ziet er gewoon niet meer uit als One Piece.
Japanse stemmen, soort van …
Ik zou willen zeggen dat de game Japans gesproken is, maar buiten wat cutscenes om komt er niet veel meer uit de monden van de personages dan een of twee woorden. Zo’n beetje de hele cast van de anime is opgetrommeld om hun rollen te vertolken in World Seeker, en juist daarom is het zo jammer dat we er niet meer van horen. Wat wel dik in orde is is de soundtrack. Speciaal voor deze game heeft Kohei Tanaka, de componist van de One Piece anime, meer dan vijftig nieuwe composities gemaakt die regelrecht uit de serie gelopen lijken te zijn. Het is dan ook jammer dat we eigenlijk maar weinig van deze soundtrack terughoren tijdens het spelen. Vaak hoor je maar korte stukjes of hoor je een nummer slechts in een enkele scene voorbij komen. Gelukkig heeft ontwikkelaar Ganbarion daar wat op bedacht en is het mogelijk om vanuit het pauzemenu je eigen playlist samen te stellen die afspeelt wanneer je op avontuur gaat op het eiland.
One Piece: Black Flag?
Hoewel World Seeker zeker geen slechte game is is het aan het eind van de dag gewoon jammer dat er niet meer uit de franchise gehaald wordt. One Piece zou als serie bijvoorbeeld ontzettend goed in een Assassin’s Creed: Black Flag-achtige mal gegoten kunnen worden, compleet met zeegevechten die overigens afwezig zijn in dit piratenavontuur. Of denk aan een ontwikkelaar als PlatinumGames die met de licentie een gigantisch vette character action game zou kunnen maken. In plaats daarvan wordt een van de grootste entertainment franchises ter wereld op gamegebied – op One Piece: Pirate Warriors 3 na – behandeld als een soort B-franchise, en One Piece verdient gewoon beter.
Conclusie
One Piece: World Seeker heeft absoluut potentie. Het is een toffe uitbreiding op het One Piece universum en voor fans van de serie zeker de moeite waard om door te spelen, al is het alleen al om het verhaal. Hoewel het spel ook zeker goed te spelen is voor mensen die de franchise niet kennen, zullen deze door het eentonige gevechtssysteem en saaie side quests waarschijnlijk te weinig voldoening uit World Seeker halen. Het wordt tijd om de One Piece licentie aan een studio te geven die de franchise eer aan kan doen. World Seeker is niet slecht, maar One Piece verdient beter.
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.
Oordeel One Piece: World Seeker (PS4)
- Graphics
65 - Gameplay
55 - Originality 60
- Sound
75 - Replay
45 - Eindcijfer 60
9.8
51 )
29-03-2019 23:00
67)
31-03-2019 09:56
