Digitale wereld
Naja, het duurde wel even voordat ik in die digitale wereld was. Het verhaal van Time Stranger start in Tokio, waar je als hoofdpersonage werkt voor een geheime dienst genaamd ADAMAS. Deze organisatie onderzoekt mysterieuze of vreemde gebeurtenissen, waarvan er nogal wat plaatsvinden in Tokio. Al die vreemde gebeurtenissen leiden tot een climax, de Shinjuku Inferno Catastrophe genaamd, die ervoor zorgt dat je acht jaar terug in de tijd geworpen wordt. Gek genoeg kun je nog wel communiceren met je baas in de tegenwoordige tijd en je krijgt de opdracht om op zoek te gaan naar aanwijzingen die hebben geleidt tot de catastrofe, zodat deze mogelijk voorkomen kan worden. Dit leidt tot een onderhoudend verhaal waarin de Digimon uiteraard een belangrijke rol spelen en waarin je de digitale wereld zult ontdekken. Zoals je mogelijk al kan raden zijn zij voornamelijk de veroorzaker van veel van die vreemde gebeurtenissen.
In eerste instantie was ik niet super enthousiast over het verhaal en de wereld. Het speelt zich in het begin namelijk vooral af in dezelfde grijze omgevingen. Gelukkig word je na een paar uur spelen naar de digitale wereld geleid waar alle Digimon leven en vanaf dat punt werd alles veel beter. Alles is veel kleurrijker en in de stad zie je hoe alle Digimon naast elkaar leven en wat ze allemaal aan het doen zijn. Het geeft een inkijkje in hoe de monsters met elkaar kunnen leven. Er is zelfs een stampvol café waar de digitale monsters vrolijk met elkaar aan het praten en feesten zijn. Dit laat zien hoeveel aandacht er is besteed aan deze details.
Digitale liefde
De vorige twee Digimon Story-spellen waren op grafisch gebied geen hoogvliegers, omdat die ook voor de minder krachtige PlayStation Vita waren ontwikkeld. Voor Time Stranger hoefden geen concessies gedaan te worden op grafisch gebied, dus alle Digimon en hun aanvallen zien er zeer goed uit. Voor alle Digimon in Time Stranger zijn nieuwe sprites en animaties gemaakt en dat zie je zowel tijdens gevechten als daarbuiten terug. Je teamgenoten lopen altijd achter je aan en op een groot deel kun je zelfs rijden! Op mijn Garurumon de wereld verkennen blijft fantastisch. Ondanks dat alles er wel mooier uitziet, loopt het helaas niet op 60 FPS op de PlayStation 5 en zelfs op 30 FPS is het spel niet stabiel. Af en toe stotterde het beeld, voornamelijk tijdens het verkennen van kerkers of steden.
Digitale gevechten
Gelukkig lijdt de gameplay niet onder deze soms wat mindere grafische prestaties. Net zoals de andere Digimon Story-spellen is Time Stranger een turn-based RPG. Veel van de monsters zijn één van drie types: vaccine, data of virus. Deze hebben een steen, papier, schaar-systeem waardoor je meer of minder schade doet. Daarbovenop heeft iedere Digimon ook sterktes en zwaktes voor bijvoorbeeld water- of vuuraanvallen. Als je de juiste combinatie hebt, kun je tot wel 300% extra schade doen. Andersom werkt het natuurlijk exact hetzelfde. Als jij het verkeerde team hebt, kan de vijand jouw vrij gemakkelijk een kopje kleiner maken.
Gelukkig heb je altijd een team van zes verschillende Digimon, waarvan er drie actief zijn tijdens een gevecht. Het wisselen tijdens een beurt kost niet de volledige beurt, waardoor je meer opties hebt. Je kunt namelijk eentje omwisselen en er daarna een aanval mee doen. Je kunt zelfs een Digimon wisselen, een andere een item geven en daarna alsnog aanvallen. Dit zie je niet veel in turn-based RPG’s. Ik dacht even dat dit het spel te makkelijk zou maken. Dat is namelijk wel een beetje het geval voor de normale gevechten in kerkers. Dus als je het juiste team hebt en het spel op automatische gevechtsmodus zet, zullen deze gevechten nooit lang duren.
De baasgevechten zijn daarentegen een stuk uitdagender en vergen dat je toch gaat nadenken over de samenstelling van je team, de aanvallen die je Digimon hebben en een strategie om de eindbaas te verslaan. Zo vecht bijvoorbeeld je tegen Parrotmon terwijl het heel erg bliksemt. Deze bliksem geneest Parrotmon én doet schade aan jouw team, waardoor je hier iets tegen moet verzinnen. Zo hebben de eindbazen allemaal hun eigen twist, waar je telkens een nieuwe strategie voor moet bedenken.
D-D-D-Digimon!
Het juiste team van Digimon samenstellen zal je niet lukken zonder ze te digivolven, oftewel evolueren in sterkere wezentjes. In tegenstelling tot bijvoorbeeld in Pokémon kunnen Digimon veranderen in verschillende monsters; ze hebben niet een vaste lijn van evolutie. Hun volgende vorm is gebaseerd op hun statistieken. Zo kon ik mijn Gabumon pas laten evolueren in een Garurumon als zijn snelheid voldoende hoog was.
In de voorgaande Digimon Story-spellen kon je vrij snel hele sterke Ultimate level Digimon krijgen. Dit is in Time Stranger geprobeerd te begrenzen doordat jij als hoofdpersoon een Agent Rank hebt. Zie het als een voorwaarde om de hele sterke Digimon aan te kunnen. Als je hoofd- of zijmissies voltooit krijg je punten en bij voldoende punten stijgt je Agent Rank, waarna je jouw Digimon in een sterkere vorm kunt laten evolueren.
Nieuwe Digimon krijg je niet door ze te vangen, maar door ze meerdere keren te verslaan. Ieder wezentje heeft een scanpercentage dat omhoog gaat als je ze hebt gedood. Bij 100% kun je er eentje creëren in een menu. Je kunt er ook voor kiezen door te gaan tot 200%, waarna je een Digimon krijgt met iets betere statistieken. Daarna kun je ze in level laten stijgen, maar ook met ze praten.
Door met je teamgenoten te praten kan hun persoonlijkheid veranderen. Er zijn in totaal vier persoonlijkheden beschikbaar, ieder met een eigen skill tree om kleine bonussen te ontgrendelen. Hierin kun je de punten, die je krijgt om de Agent Rank te laten stijgen, verdelen. Om een voorbeeld te geven: mijn Agumon was op een gegeven moment moedig – dat is een van de vier skill trees – dus als ik vervolgens veel punten had besteed in de moedig skill tree zou Agumon kleine bonussen krijgen, zoals ‘iets meer schade doen in de eerste drie beurten’. Dit systeem voegt nog een extra laag toe om het perfecte team samen te stellen uit de 450 beschikbare Digimon.
Conclusie
Digimon Story Time Stranger is een JRPG waar je, als je iets hebt met Digimon, veel plezier aan zult beleven. Het verhaal is onderhoudend, het gevechtssysteem bevat veel diepgang en de Digimon met hun animaties zien er heel erg goed uit. Zelfs als je niets hebt met de Digimon-serie, maar wel met het verzamelen van monstertjes en RPG’s, zou ik je nog steeds aanraden om deze game eens te proberen. Je hebt namelijk geen voorkennis nodig om met Digimon Story Time Stranger te beginnen en zult er zeker voldoende plezier mee beleven.
9.2
7.6