De release van RoboCop: Rogue City was in 2023 een behoorlijke hit voor de studio Teyon en hun uitgeverij Nacon. Trouw aan het bronmateriaal, was de shooter met wat lichte RPG-elementen ook zeker een van mijn guilty pleasures dat jaar. Nu is er een standalone vervolg op die game die een kort maar tof verhaal probeert neer te zetten. Weet de game indruk te maken of had Murphy dit keer beter permanent uit zijn lijden verlost moeten worden? Dat lees je hier in de review.
RoboCop is een film die ik eerlijk gezegd op iets te jonge leeftijd heb gezien. Misschien is dat ook wel een van de redenen dat de film van Paul Verhoeven mij na aan het hart ligt. Het overdreven geweld, de satirische toon – waarbij veel recensenten het commentaar op de Amerikaanse samenleving destijds over het hoofd zagen – en de morele dilemma’s die komen kijken bij het weer tot leven wekken van een gestorven agent; de film zit bomvol met fantastische elementen. Dat het tweede en derde deel van de filmserie, de tv-serie, animatieserie en de reboot uit 2014 nooit helemaal het niveau van het origineel uit 1987 wisten te evenaren geeft wel aan dat het een lastige taak is om in de buurt van Verhoeven zijn visie te komen.
There will be ... trouble
Het feit dat het team van Teyon het toch voor elkaar wist te krijgen om met Rogue City die uitdagende balans te vinden was dus een behoorlijk indrukwekkende prestatie. Nu is Unfinished Business dus verschenen als een standalone verhaal dat je kunt doorlopen zonder Rogue City gespeeld te hebben. Natuurlijk zijn er hier en daar wat lichte verwijzingen naar de eerste game, maar nieuwkomers kunnen dit spel ook prima oppakken en weinig essentieels missen in hun tijd met de game. Het verhaal begint met een aanval op het politiebureau waar RoboCop vooral de nasleep van de aanval te zien krijgt. Want laten we eerlijk zijn, als hij er was geweest tijdens de aanval ... was die natuurlijk niet zo geslaagd geweest.
De aanvallers en hun nog onbekende leider zijn na de aanval gevlucht naar de Omnitower. Een enorm gebouw wat onder leiding van OCP, het grote bedrijf dat achter de ontwikkeling van RoboCop en ED-209 zit, had moeten staan. Maar het gebouw was nog niet in gebruik en er zijn duidelijk vele inwoners van Detroit die hun intrede in het gebouw hebben genomen. Wat je missie natuurlijk iets uitdagender maakt en je de mogelijkheid geeft om meerdere sidequests op te pakken.
Kies je voor de wet of voor gerechtigheid
De gameplay van Unfinished Business is vrijwel gelijk aan die van Rogue City. Je moet je als RoboCop een weg door de Omnitower zien te vechten, terwijl je om de zoveel tijd wat missies oppakt waarbij je lichte puzzelelementen en morele keuzes voorgeschoteld krijgt. Met het voltooien van missies en het verslaan van tegenstanders krijg je ervaringspunten en om de zoveel tijd verdien je daarmee een skill point om aan verschillende categorieën toe te kennen. Zo kun je punten investeren om beter te worden in het openen van sloten, kun je meer herstellende items dragen, krijg je meer scanmogelijkheden of zelfs een boost in je verzamelde XP. Tegen het einde van de game had ik niet alle vaardigheden helemaal opgevuld, maar dat was ook omdat ik meerdere sidequests over het hoofd had gezien. Iets waar je na elke voltooide vloer van het gebouw op gewezen wordt, omdat je een kort rapport krijgt voor je werk als RoboCop. Bij sommige missies kun je ook de keuze maken of je verdachten wilt bestraffen met een boete of alleen een waarschuwing, iets wat vooral laat zien of de menselijke kant van Murphy nog aanwezig is en je een beetje medeleven kunt tonen.
Dead or Alive, you’re coming with me.
Wat Unfinished Business naar mijn mening heel goed doet, is de juiste toon aanslaan voor een RoboCop-game. Je schiet geregeld ledematen van je tegenstanders af, dus het geweld is dik in orde. Naast RoboCop zijn er ook een paar secties in het spel waarbij je andere personages mag besturen. Waaronder een flashback naar zijn tijd als Alex Murphy, een militair die bij de vijandelijke troepen hoort en een heel tof stuk waarbij je een ED-209 mag besturen en een enorme ravage mag aanrichten door grote groepen tegenstanders uit te schakelen met je machinegeweer en je raketten. Deze afwisselende secties zijn in grote lijnen hetzelfde qua gameplay, maar ze bieden nét dat kleine beetje extra afwisseling waardoor Unfinished Business niet te eentonig wordt.
Een platinum trophy binnen tien uren
Na een krappe tien à elf uren spelen had ik de game tot een goed einde gebracht én de platinum trophy verzameld. Voor een adviesprijs van dertig euro vind ik de duur van de game en de hoeveelheid plezier die ik met de game heb gehad zeker niet onaardig. Dat er hier en daar wat grafische foutjes voorbijkomen – zoals tegenstanders die in een object bleven steken, en een cutscene die een enkele keer afwisselend RoboCop en een zwart scherm liet zien – nam ik dan ook voor lief. Het is namelijk niet te ontkennen dat Unfinished Business, net als Rogue City, de RoboCop-films eer aan doet. Je wandelt als een ware tank door de omgeving, schiet tegenstanders genadeloos overhoop en schudt af en toe een paar gepaste oneliners uit je mouw. Ik hoop dat Unfinished Business op dezelfde manier nog ondersteund wordt met updates en een mogelijke New Game+, zoals Nacon en Teyon dat bij de vorige game ook zeer goed hebben gedaan. Het maakt de herspeelbaarheid namelijk nét iets beter.
Conclusie
RoboCop: Rogue City - Unfinished Business is een vermakelijke game geworden die door nieuwkomers zonder kennis van Rogue City gewoon opgepakt kan worden. Vond je Rogue City al leuk en wil je meer van hetzelfde? Dan is Unfinished Business precies wat je zoekt. Een paar kleine foutjes hier en daar en het ontbreken van een New Game+-optie beperken echter wel de herspeelbaarheid. Mochten Nacon en Teyon die optie nog toevoegen door middel van een update, dan kan ik niet anders dan eindigen met een paar van RoboCop’s befaamde woorden: “Thank you for your cooperation.”
8.8
10
180 )
17-07-2025 12:43
15)
17-07-2025 13:35