
Mario Party, natuurlijk. Dat lag op zich voor de hand. Om specifieker te zijn heb ik het hier over de Jamboree TV-uitbreiding die is gemaakt als aanvulling op het oorspronkelijke Super Mario Party Jamboree uit 2024. Onze eigen Gert-Jan liet in zijn review weten dat de game wat hem betreft de beste Mario Party is die je kan spelen op de Switch. Daar sluit ik me graag bij aan. Met name de relatief ruime bordselectie maakt dat dit al snel het feestje is dat ik uit de kast trek als vrienden over de vloer komen. Maar wat krijg je voor je 70 euro als je Super Mario Party Jamboree - Nintendo Switch 2 Edition of voor 20 euro de upgrade pack in huis haalt?

Bij het opstarten van de game moet je kiezen tussen het oorspronkelijke spel of Jamboree TV. De nieuwe content is dus echt apart weggestopt en niet geïntegreerd in het originele spel. De oude content zou een nieuw likje verf moeten hebben gehad, maar ik kon het verschil niet echt waarnemen. Met name de bonusmodi als Bowser’s Kaboom Squad ogen door het gebrek aan anti-aliasing wat rafelig. Het is in ieder geval duidelijk dat er geen gebruikt wordt gemaakt van DLSS.
Jamboree TV bestaat uit vier spelmodi: Bowser Live, Carnival Coaster, Mario Party en Free Play. Over Bowser Live heb ik helaas geen goed woordje over. Deze modus richt zich volledig op de camera en microfoon, maar in twee totaal verschillende huiskamers werkte het echt niet lekker. Als je Jamboree TV opstart, stel je alvast de camera goed in: iedereen neemt een vaste plaats in en plaatst een cirkel om het hoofd. Deze cirkel wordt regelmatig getoond om de reacties van spelers te laten zien. Bowser Live negeert deze setup volledig en dwingt spelers om plaats te nemen in een vierkant op het scherm dat geen rekening houdt met hun oorspronkelijke positie. Zelfs in een behoorlijk grote ruimte kregen we het niet fatsoenlijk werkend. De afstand tussen de vierkanten is te ruim en het spel lijkt te verwachten dat je het ene moment met je neus in de televisie zit en dan weer op tien meter van het scherm staat. Dat is vaak niet mogelijk.

Dat zou allemaal geen probleem zijn als de minigames zelf de moeite waard waren, maar helaas. De cameragames zijn van het niveau ‘doe een squat’ (ja, één squat) of balanceer een aantal Goomba’s op je hoofd. Dat laatste is best geinig, maar wordt gehinderd door de beperkte camera die niet accuraat registreert. De microfoongames zijn leuker, maar hebben ook niet veel om het lijf. De eerste minigame is in feite Flappy Bird waarbij je Bowser Jr. omhoog laat vliegen door ‘Go!’ te roepen. In een leukere minigame moet je een auto zo dicht mogelijk naar Bowser schreeuwen zonder hem te raken. In beide gevallen zegt de game dat je ‘Go!’ moet roepen, maar in feite wordt elk geluid opgepikt en als geldige input gezien. Dat betekent dat het muisstil moet zijn tijdens deze games. Absolute stilte. Tijdens Mario Party. Klinkt dat realistisch? Ga je oprecht een kans voorbij laten gaan om je maten te naaien tijdens dit spel? Kleine kans.
Het helpt hierbij ook niet dat de vaak bijzonder korte minigames aan elkaar gelijmd worden door vele tussenfilmpjes. De eerste keer is de show misschien nog geinig, maar daarna echt niet meer. Je bent te lang naar het scherm aan het turen. Uiteraard is de aanschaf van een compatibele camera vereist voor deze modus. Die aanschaf rechtvaardigt Bowser Live bij lange na niet.

Gelukkig zijn we hiermee meteen voorbij het absolute dieptepunt. Carnival Coaster bekoort aanzienlijk meer, alhoewel het ook hier onwaarschijnlijk is dat je het meer dan een handjevol keren gaat spelen. Deze modus is in feite een showcase voor de muisfunctionaliteit. Spelers nemen plaats in een achtbaan en schieten op monsters die voorbijvliegen; een ouderwetse on-rails shooter dus. Het werkt prima, maar het is nogal simpel. De show wordt gestolen door de minigames die tussen secties van de achtbaan worden gespeeld. Op deze momenten speel je een van de veertien muis-minigames die Jamboree TV toevoegt aan de originele poel die al meer dan 110 games telde. Sommige hiervan zijn simplistisch en komen neer op het heen en weer slepen van objecten. Dan voelt het soms alsof je je desktop aan het reorganiseren bent. Maar sommige ervan behoren tot de leukste minigames die ooit in een Mario Party hebben gezeten. Zo is er modus waarin je speelgoedtrekwagens naar achteren sleept met de muis, om ze vervolgens naar de goal van de tegenstander te lanceren wanneer je de muis loslaat. En in mijn favoriete minigames mag je air hockey spelen, waarbij je in een knotsgekke finale met talloze pucks speelt.

Over de Mario Party-modus kan ik kort zijn. Hierin speel je simpelweg Super Mario Party Jamboree zoals je het gewend bent, maar dan kunnen de veertien muisgames en drie microfoongames ook voorbijkomen. Ook kan je met de camera extra zout in de wonden van je tegenstanders strooien door constant gekke bekken te trekken. Heel irritant en dus uitermate gepast. Free Play, tenslotte, spreekt ook voor zich. Hierin kan je een minigame naar keuze spelen; een leuke manier om los te gaan met de muis dus.
Conclusie
Super Mario Party Jamboree is zonder meer een van de leukste Mario Party-games die je kan spelen. Jamboree TV verandert daar weinig aan. De toevoegingen zijn niet altijd een hit. Bowser Live wil ik nooit meer zien en ook op Carnival Coaster ben ik wel uitgekeken. De vaak interessante muis-minigames vormen samen de leukste toevoeging. Hiervoor heb je natuurlijk wel meerdere Joy-Con 2-setjes nodig als je met een groep wil spelen. Dat zorgt ervoor dat de realiteit is dat ik waarschijnlijk meestal terug zal grijpen naar de ouderwetste bordspelmodus, zónder extra functionaliteiten. Dat maakt van deze uitbreiding een geinige showcase van de mogelijkheden van de Switch 2, maar ook niet meer dan dat.
